Zəbur

143 Ey Yehova, duamı eşit,+

Yalvarışımı dinlə,

Sədaqətinlə, ədalətinlə mənə hay ver.

 2 Qulunu məhkəməyə çəkmə,

Axı Sənin önündə heç kim haqlı çıxa bilməz.+

 3 Düşmən məni təqib edir,

Məni yerə vurub tapdaladı,

Məni çoxdan ölüb gedənlər kimi zülmətdə məskun etdi.

 4 Ruhdan düşmüşəm,+

Köksümdə ürəyim keyiyib.+

 5 Ötən günləri yada salıram,

Bütün işlərin barədə fikirləşirəm,+

Əllərinin işinə diqqət verirəm.

 6 Əllərimi Sənə açmışam,

Canım quraq torpaq kimi Sənin üçün təşnədir.+ (Selah)

 7 Nə olar, mənə tez hay ver, ey Yehova,+

Taqətim tükənib.+

Məndən üz döndərmə,+

Yoxsa qəbrə enənlərə bənzərəm.+

 8 Qoy səhərlər məhəbbətini duyum,

Çünki Sənə güvənirəm.

Mənə yol göstər, o yolla gedim,+

Çünki Sənə üz tutmuşam.

 9 Məni düşmənlərimdən qurtar, ey Yehova,

Sənə pənah gətirmişəm.+

10 İradənə əməl etməyi mənə öyrət,+

Axı Allahım Sənsən.

Sənin ruhun gözəldir,

Qoy məni hamar yolla* aparsın.

11 Adın xatirinə məni yaşat, ey Yehova,

Ədalətinlə canımı dardan qurtar.+

12 Məhəbbətinlə düşmənlərimi yox et,+

Mənə zülm edənləri məhv et,+

Axı mən Sənin qulunam.+