MƏZMUN

1

• Davud Talutun ölümündən xəbər tutur (1—16)

• Davud mərsiyə deyir (17—27)

2

• Davud Yəhudada padşah olur (1—7)

• İşboşet İsraildə padşah qoyulur (8—11)

• Davud evi ilə Talut evi arasında müharibə (12—32)

3

• Davud evi güclənir (1)

• Davudun oğulları (2—5)

• Abnur Davudun tərəfinə keçir (6—21)

• Yuab Abnuru öldürür (22—30)

• Davud Abnur üçün mərsiyə deyir (31—39)

4

• İşboşetin qətli (1—8)

• Davud qatilləri öldürtdürür (9—12)

5

• Davud bütün İsrailin padşahı olur (1—5)

• Yerusəlim ələ keçirilir (6—16)

  • Davud şəhəri Sion (7)

• Davud filiştliləri məğlub edir (17—25)

6

• Əhd sandığının Yerusəlimə gətirilməsi (1—23)

  • Üzzah Əhd sandığını tutanda ölür (6—8)

  • Davud Məkyalın gözündən düşür (16, 20—23)

7

• Məbədi Davud tikməyəcək (1—7)

• Yehova Davudla əhd bağlayır (8—17)

• Davudun şükran duası (18—29)

8

• Davudun qələbələri (1—14)

• Davudun rəhbərliyi (15—18)

9

• Davud Mefiboşetə yaxşılıq edir (1—13)

10

• Əmun və Aram üzərində qələbə (1—19)

11

• Davud Badsəba ilə zina edir (1—13)

• Davud Uryayı öldürtdürür (14—25)

• Badsəba Davudun arvadı olur (26, 27)

12

• Natan peyğəmbər Davudu məzəmmət edir (1—15a)

• Badsəbanın oğlu ölür (15b—23)

• Badsəba Süleymanı dünyaya gətirir (24, 25)

• Rabbah şəhəri zəbt edilir (26—31)

13

• Əmnun Tamarı zorlayır (1—22)

• Absalam Əmnunu öldürür (23—33)

• Absalam Qəşura qaçır (34—39)

14

• Yuab və təquhalı qadın (1—17)

• Yuabın niyyəti Davuda bəlli olur (18—20)

• Absalama geri qayıtmağa izin verilir (21—33)

15

• Absalamın hiyləgər niyyəti və qiyamı (1—12)

• Davud Yerusəlimdən qaçır (13—30)

• Əxtufil Absalamın tərəfinə keçir (31)

• Xuşay Davuddan tapşırıq alır (32—37)

16

• Zibah Mefiboşetə böhtan atır (1—4)

• Şimay Davuda lənət yağdırır (5—14)

• Absalam Xuşayı qəbul edir (15—19)

• Əxtufilin məsləhəti (20—23)

17

• Xuşay Əxtufilin məsləhətini bəyənmir (1—14)

• Davud Absalamın əlindən qurtulur (15—29)

  • Bərzillay Davudla adamlarına pay gətirir (27—29)

18

• Absalam məğlub olur və ölür (1—18)

• Davud Absalamın öldüyünü eşidir (19—33)

19

• Davud Absalama görə yas tutur (1—4)

• Yuab Davudu tənqid edir (5—8a)

• Davud Yerusəlimə qayıdır (8b—15)

• Şimay Davuddan əfv diləyir (16—23)

• Mefiboşetin günahı yoxdur (24—30)

• Bərzillaya xüsusi hörmət (31—40)

• Qəbilələr arasında münaqişə (41—43)

20

• Səbanın qiyamı; Yuab Amassanı öldürür (1—13)

• Səbanın başı kəsilir (14—22)

• Davud xalqa rəhbərlik edir (23—26)

21

• Gibyonlular Talutun ev əhlindən qisas alırlar (1—14)

• Filiştlilərlə döyüşlər (15—22)

22

• Davud Allaha şükür edir (1—51)

  • «Yehova yalçın qayam»dır (2)

  • Yehova sadiqlərlə sadiqdir (26)

23

• Davudun son sözləri (1—7)

• Davudun igidlərinin şücaəti (8—39)

24

• Davud xalqı siyahıya almaqla günah edir (1—14)

• Azar 70 000 adamı tələf edir (15—17)

• Davud qurbangah tikir (18—25)

  • Davud xırmanı və heyvanları havayı götürmür (24)