İsa peyğəmbər qanunşünasa deyir: «Düz dedin: “Həmişə belə et, onda əbədi həyatı alacaqsan”». Bəs bununla söhbətə nöqtə qoyulur? Qanunşünas sadəcə fakta əsaslanan cavab istəmir. O, özünə bəraət qazandırmağa can atır, istəyir ki, İsa peyğəmbər onun baxışlarının doğru olduğunu və başqa adamlara qarşı adil davrandığını təsdiq etsin. Buna görə də soruşur: «Bəs mən kimi sevməliyəm?» (Luka 10:28, 29). İlk baxışdan sadə kimi görünən bu sual əslində dərin məna daşıyır.

Yəhudilər belə düşünürlər ki, yalnız soydaşlarını, yəni yəhudi adət-ənənələrinə riayət edənləri sevməlidirlər. Onlara elə gəlir ki, Lavililər 19:18 ayəsi buna işarə edir. Yəhudilər hətta iddia edirlər ki, onların qanununa görə qeyri-yəhudilərlə ünsiyyət etmək düzgün deyil (Həvarilərin işləri 10:28). Beləliklə, bu qanunşünasın və ola bilsin, İsa Məsihin bəzi şagirdlərinin də fikrincə, saleh olmaq üçün təkcə yəhudilərə xeyirxahlıq göstərmək bəs edər. Qeyri-yəhudilərlə isə soydaşları olmadığı üçün onlarla pis rəftar etmək olar.

Necə də gözəl və məharətli təlim üsuludur! Əgər İsa peyğəmbər qanunşünasa birbaşa desəydi ki, qeyri-yəhudiləri də sevməlidirlər, çətin ki, həmin adam və digər yəhudilər bununla razılaşardılar. Peyğəmbərin danışdığı bu sadə məsəl və insanlara tanış olan xırdalıqlar sayəsində onu dinləyənlər qanunşünasın verdiyi «Mən kimi sevməliyəm?» sualına aydın cavab tapa bilərdilər. Başqasını doğrudan da sevən o kəsdir ki, Müqəddəs Yazılarda əmr olunduğu kimi, xeyirxahlıq və məhəbbət göstərir.