Рәхмәт доғаһы

1. Изге Йәһәвә, маҡтауға лайыҡ.

Аллам, һинән үтенеп һорайбыҙ.

Доғалар тыңлаусы, ҡайғыртыусан,

Беҙ һиңә генә гел баш эйәбеҙ.

Хаталар эшләйбеҙ — беҙ бит көсһөҙ;

Улар өсөн кисереү эҙләйбеҙ.

Улың ҡаны менән һатып алдың,

Хәҙер өйрәтеүеңде теләйбеҙ.

2. Яҡты һинең ишек алдарыңда,

Шул тиклем рәхәт йәшәргә унда.

Һинең Һүҙең беҙгә етәкселек,

Йәшәргә теләйбеҙ был йортоңда.

Һинең көс ҡурҡыу-хөрмәт уята,

Бир батырлыҡ ныҡ булып ҡалырға.

Батшалығыңды беҙ сәләмләйбеҙ,

«Мәңге торасаҡ», — тип вәғәзләйбеҙ.

3. Батшалыҡ тора игелегеңдә,

Һинең ҡайғыртыуың шатлыҡ бирә;

Һәммәһе ғибәҙәт ҡылһын ерҙә,

Тиҙҙән күҙ йәше, сир, үлем бөтә.

Яуыздарҙы Улың юҡ итәсәк,

Фатиха алғандар шатланасаҡ.

Ҡыуанып шатлыҡлы йыр йырлағыҙ:

«Данлы Батшабыҙ — Алла Йәһәвә!»