«Теләйем!»

1. Хужабыҙ Ғайса шәфҡәтле,

Йыуаш, баҫалҡы, түҙемле.

Аллаға буйһонған,

Өлгө ҡалдырған,

Һүҙе лә булған фәһемле.

Өйрәткән, наҙлап йыуатҡан,

Тәрән яратыу күрһәткән,

Махаулы кешегә лә әйткән ул:

«Теләйем, һау-сәләмәт бул!»

2. Тырышабыҙ бар йөрәктән

Өлгө алырға Мәсихтән.

Яратыу этәрә

Беҙҙе һәр кемгә

Ярҙам итергә ихластан.

Сағылһын ысын хәстәрлек,

Дуҫтар күргәндә мохтажлыҡ.

Тол ҡатын, етемде ҡыҙғанайыҡ,

«Теләйем!» — тиеп әйтәйек.