A mba’ale nda, tabe’e nkômesan!

Yésus a nga liti na, fo’o ve “mon nsamba mintômba” nnye a ye bi éto Éjôé ya yôp. (Luc 12:32) Ve e bi beta ma’a ate a nji bo jôme ya nyoñ éngbwemese. Amu Yésus a liti abim avé é ne mfi ya bi mbamba mefulu asu môt a kômbô bo nyoñe ngap ya Éjôé.

Nde ñhe, Yésus a ve beyé’é bé abendé na, be tabe’e nkômesan asu nzuane wé. A jô’ô na: “Taba’ane meses ntiñetane mengeteñ, a belampe benan ve yôñ; miabebien, taba’an ane bôt be amombô ésa wop, éyoñ a ye so ésulane ya aluk; be aye bo na, éyoñ a ye zu kut mbé, be aye ji’a dii nye wô. Ébotan a bebo bisaé bete, mbe éyoñ ésa wop a ye so, a ye koé be be mombô’ô!”​—Luc 12:35-37.

Beyé’é be ne ji’a wô’ éve’ela Yésus a kômbô ngôné. Bebo bisaé a jôô be va be ne nkômesan, ba yange yange na masa wop a bulan. Yésus a tu’a ve atinan y’été a jô’ô na: “Nge [masa] a ye so éyoñ zañ alu é ngenan te kpwan [bebé mewolo ébul ya mame ngô’é akekui zañ alu], nge éyoñ zañ alu é lôteya [ataté zañ alu akekui mewolo melal ya mame tyé], a koé be mombô’ô, ébotan a bebo bisaé bete.”​—Luc 12:38.

Ajô ete da dañe zezé melebe be ne ve asu na bi bo mbamba mbo ésaé nge mba’ale nda. Jam ete da kôme yené, éyoñe Yésus, Mona môt, a nyoñ éve’ane be émien. A kate beyé’é bé na: “Mia fe, taba’an nkôman: amu Mone môt a ye so awolo mi ne te buni.” (Luc 12:40) Nde, Yésus a ye so, ve môt a nji yem éyoñ a ye so. A yi ñhe na, beyé’é bé, e dañe dañe “mone nsamba mintômba,” be bo nkômesan.

Pierre a yi na a kôme wô’ô jôme Yésus a kômbô jô, nde a sili nye na: “A Tat, ye bia ye bôte bese, beza wo akan nkana ôte?” A li’i ve Pierre éyalan éyoñe jia, Yésus a viane ve éve’an éfe é tii a ji ôsu: “Za a ne mba’ale a yeme mam a bo ésaé mvaé, nnye ésa wé a ye telé mba’ale nda jé ése, a ye ve bôte bidi éyoñ be ayi di bidi? Ébotan a mbo ésaé ate, éyoñ ésa wé a ye so, a koé nye a bo aval ete. Me abele fo’o ane me ajô mia na, a ye telé nye mba’ale ya biôm bié bise.”​—Luc 12:41-44.

Éve’an a nga belane je mvus, Yésus a liti été na, nnye a ne “masa”, Mona môt. Nde bi ne jô na “mba’ale nda” (nge na mbamba mbo ésaé) a ne bôte be ne ngabe ya “mon nsamba mintômba,” a mbe ba ye tabe Éjôé. (Luc 12:32) E va, Yésus a jô na bôte béziñe ya nsamba ôte ba ye ve ‘nda ése’ mam ma yiane be, “bidi éyoñ be ayi di bidi.” Nde, Pierre a beyé’é bevo’o ba nyoñe ñye’elane be Yésus a bidi ya nsisim, be ne ngule ya wô’ô na, éyoñe ja zu éyoñe Mona môt a ye so. Éyoñ éte, ba ye mane ta’a mam asu ya na, beyé’é be Yésus be bi bidi ya nsisim, ‘nda bôte Masa ése.’

Yésus a liti a zene fe amu jé beyé’é bé ba yiane mmombô a fas abo dulu dap. Nalé a ne mfi amu môt a ne ji’a te’elan a bo nleles, akekui a ke bobenyañ a bekale ngame yat. Nde a jô na: “Nge mbo ésaé ate a ye jô nlem été na, Tate a ye ji’a so; ve taté bôme bôt be abo bisaé, befam a binga, ve di, ve nyu, a so’o bilam; ésa mbo ésaé ate a ye so môs a ne te buni na a ye so, awolo a ne te yem, ve tyi’i nye zañ, a toé nye vôm bôt be ne te bo ésaé mvaé be to.”​—Luc 12:45, 46.

Yésus a liti na a te zu “wua nduan si nyô.” Mam a kobô me ne fo’o ayôñ ane nduan a ma so nsañeta’ane, ma mane bo na metum a bivuse miñye’elane mi mane dik a bo asup. Jam ete da kandé ja’a bôte ba yiane bo nlatan, a nto na, ‘ésa a siñe mona fam, a mona fam a siñ ésa; nyia a siñe mona minga, a mona minga a siñe nyia wé; ntyi a siñ mbom, a mbom wo siñ ntyi.’​—Luc 12:49, 53.

Mejô mete ma dañe veban asu beyé’é bé. Éyoñe te Yésus a fombô jama bôt. Abui bôt ba kate kañese mam mese ma bo’olô na, nnye a ne Messie, nde a jô be na: “Éyoñ mi ayen mveñ je avine yôp mfa’a jôp de adim, ana’ana mi ajô na, Mveñ je aye noñ ; nalé ve bo. Éyoñ mi ayen évuñulu je avuñ é so’o sud, mi ajô na, Édudu’u je aye bo abui; nalé ve bo. Mia bôt mi ne medu’an, mi ayeme fombô si a yôp; a nto aya, mi te yeme fombô mam me abobane melu ma?” (Luc 12:54-56) Da yené fo’o na be nji bo nkômesan.