“Dili Arang Maabot sa Siyensiya”

“Kinahanglang atong ipakawalay bili ang pagtuo nga gituohan sa daghang siyentipiko nga ang siyensiya sa ulahi mohatag sa kataposang kamatuoran mahitungod sa tanang butang,” miingon ang nakadaog sa ganting Nobel si Sir John Eccles, usa ka mangunguna sa pagdukiduki sa utok. Mikutlog pipila ka mga panig-ingnan, siya miingon nga pinaagi sa pagtuon ug dugang pa mahitungod sa utok, “daghang siyentipiko ug mga maghuhubad sa siyensiya . . . nangatarongan nga moabot ang panahon nga ang siyensiya maoy mohatag katin-awan sa balor, katahom, gugma, panaghigala, mga pilosopiya ug kahanas sa pagsulat.” Apan, mitapos si Eccles, “mga patuotuo lamang kanang mga panglantawa.” Ang pangunang mga pangutana sa kinabuhi (Kinsa ako? Nganong ania ako dinhi? ug uban pa) “tanan maoy mga misteryo nga dili arang maabot sa siyensiya,” midugang si Eccles. Busa gipahinumdoman niya kita nianang gitawag nga siyensiya karon nga sa tinuod gipasukad sa mahuyang tawhanong panghunahuna.

Misulat ang salmista: “Labing maayo ang pagdangop kang Jehova kay sa pagsalig sa tawo.” (Salmo 118:8) Nganong tinuod kini? May bahin tungod kay ang siyensiya dili makasaylo sa materyal nga kalibotan. Apan si Jehova adunay walay kinutubang kahibalo ug mohatag kanato ug makatagbawng katin-awan sa atong sinugdan, sa atong pagkagama, ug sa atong katuyoan sa pagkinabuhi. (Genesis 1:26-28; 2:4; Ecclesiastes 12:13) Bisan pa, ang Bibliya nag-ingon nga adunay mga butang nga dili maarangan sa pagsabot sa tawo. (Salmo 139:1-6; Roma 11:33) Nan, sa maalamon, dili nato hatagan ug sobrang pagtagad ang mahimo sa siyensiya.