Pagkayab ni Kristo ug ang mga Kaayohan Niini Ngari Kanato

ANG dapit sa pagkayab ni Jesus mao ang Bukid sa mga Olibo (Buhat 1:9, 12), duol sa lungsod sa Betania (Lucas 24:50), nga ang maong lungsod nahiluna sa sidlakang bahin sa Bukid sa mga Olibo. Kadtong nakasaksi sa pagkayab mao ang usa ka gamayng grupo, ang iyang matinumanong mga apostol. (Buhat 1:2; 11-13) Ang talaan nag-ingon nga “samtang sila nanagtan-aw, siya giisa ug usa ka panganod ang misakgaw kaniya gikan sa ilang panan-aw.” Nagpadayon sila pagtan-aw sa langit hangtod nga gisultihan sa mga manulonda, nga nagpahibalo kanila: “Kining maong Jesus nga gidawat sa itaas ngadto sa langit gikan kaninyo moabot sa ingon sa samang paagi sa inyong pagkakita kaniya nga mipaingon ngadto sa langit.”​—Buhat 1:9-11.

Mamatikdan nga ang mga manulonda nagtumong sa “paagi” (Grego, troʹpos) dili sa porma (Grego, mor·pheʹ) nga niana si Jesus mibiya. Sa dihang siya giisa sa panganod, dili na siya makita sa tawhanong mga mata. Ang asoy sa Buhat nagpakita nga ang iyang pagkayab walay mapagawalong pagpasundayag o pagpagarbo, nga nasabtan lamang sa pipila ka matinumanong mga sumusunod ug nga sa unang bahin lamang sa pagkayab. Ang paagi sa iyang pagkayab maoy sa paagi nga ang iyang mga apostol makasilbi isip mga saksi sa maong kamatuoran, sama nga sila nahimong mga saksi sa pagkabanhaw ni Jesus. (Buhat 1:3) Busa, wala lamang siya basta ‘nawala’ gikan kanila, sama sa mas una niyang gihimo sa duha ka tinun-an sa Emaus, o sama sa manulonda nga mipakita kang Gideon nga “nawala gikan sa iyang panan-aw.” (Lucas 24:31; Maghuhukom 6:21, 22) Sa usa ka gilapdon, ang iyang pagkayab halos susama nianang sa manulonda nga mipakita kang Manoa ug sa iyang asawa. Gipaandam niya silag halad, ug “samtang ang kalayo misaka gikan sa halaran padulong sa langit, dayon ang manulonda ni Jehova misaka duyog sa kalayo sa halaran samtang si Manoa ug ang iyang asawa nanaglantaw.”​—Maghuhukom 13:20.

Sanglit ang Buhat 1:3-9 nagpakita nga ang pagkayab ni Jesus nahitabo 40 ka adlaw gikan sa panahon sa iyang pagkabanhaw, dihay kal-ang sa panahon tali sa mga hitabo nga natala sa Lucas 24:1-49 nga nahitabo sa adlaw sa pagkabanhaw ug sa pagkayab ni Jesus nga gihubit sa bersikulo 51 sa maong kapitulo. Mamatikdan usab nga ang mga pulong “ug sugod nga gituboy ngadto sa langit,” nga makita sa maong bersikulo, dili makita sa pipila ka karaang mga manuskrito ug busa gikuha sa pipila ka modernong mga hubad (New English Bible, An American Translation). Hinuon, kini makita sa Bodmer Papyrus (P⁷⁵), sa Alexandrine Manuscript, sa Vatican Manuscript No. 1209, ug ubang karaang mga manuskrito.

Epekto Diha sa mga Tinun-an

Hangtod sa adlaw sa pagkayab ni Jesus masabtan nga ang mga tinun-an naghunahuna gihapon labot sa yutan-ong gingharian nga iyang mandoan, segun sa makita sa ilang mga pulong sa Buhat 1:6. Pinaagig pagsugod sa iyang pagkayab sa makita nga paagi ug pagtugot sa iyang mga tinun-an nga makasaksi sa bahin niini, gitin-aw ni Jesus ngadto kanila nga ang iyang Gingharian maoy langitnon ug nga, lahi kang David nga “wala mosaka ngadto sa mga langit,” ang posisyon ni Jesus gikan niadto paunahan maoy sa ‘tuong kamot sa Diyos,’ segun sa maisogong gipamatud-an ni Pedro sa adlaw sa Pentecostes.​—Buhat 2:32-36.

Ang maong lihok sa ingon angayng magpahinumdom kanila sa daghang naunang mga pulong ni Jesus nga nagpunting sa maong langitnong posisyon ug magtabang sa iyang mga tinun-an sa pagsabot niini. Gipahingangha niya ang uban sa pag-ingon: “Nan, unsa kaha kon inyong makita ang Anak sa tawo nga mosaka ngadto sa diin siya kaniadto?” (Juan 6:62); ug iyang giingnan ang mga Hudiyo: “Kamo gikan sa kasakopan sa ubos; ako gikan sa kasakopan sa itaas.” (Juan 8:23) Sa gabii sa iyang kataposang pakigtagbo sa iyang mga apostol, iyang giingnan sila nga siya ‘moadto sa Amahan aron sa pag-andam ug dapit alang kanila’ (Juan 14:2, 28); samtang uban kanila sa iyang kataposang gabii sa kinabuhi isip usa ka tawo, mitaho siya sa iyang Amahan nga siya ‘nakatapos sa buluhaton sa yuta’ nga gitudlo kaniya ug miampo, nga nag-ingon: “Himayaa ako uban kanimo sa himaya nga akong gibatonan uban kanimo sa wala pa ang kalibotan,” usab nag-ingon, “Ako moanha kanimo.” (Juan 17:4, 5, 11) Sa dihang gidakop, siya mihatag sa samang pagpaila atubangan sa Sanhedrin. (Mateo 26:64) Human sa iyang pagkabanhaw iyang giingnan si Maria Magdalena: “Hunong na sa paghawid kanako. Kay wala pa ako makasaka ngadto sa Amahan. Apan lumakaw ka ngadto sa akong mga igsoon ug ingna sila, ‘Ako mosaka ngadto sa akong Amahan ug inyong Amahan ug ngadto sa akong Diyos ug inyong Diyos.’” (Juan 20:17) Apan, luyo niining tanan, tin-aw nga ang kahulogan niining mga pulonga nasabtan lamang sa mga tinun-an atol sa okasyon sa pagkayab. Sa ulahi, si Esteban gihatagag panan-awon kang Jesus nga didto sa tuong kamot sa Diyos (Buhat 7:55, 56), ug si Pablo nakasinati sa epekto sa langitnong himaya ni Jesus.​—Buhat 9:3-5.

Ang Paglusad sa Usa ka ‘Bag-o ug Buhing Dalan’

Bisag si Jesus misugod sa iyang pagkayab diha sa pisikal nga porma, busa makita sa iyang nanan-awng mga tinun-an, walay pasikaranan sa pagbanabana nga nagpadayon siya nga nagpabilin diha sa materyal nga porma human nga ang panganod mismo misakgaw. Si apostol Pedro nag-ingon nga si Jesus namatay diha sa unod apan gibanhaw “diha sa espiritu.” (1 Pedro 3:18) Gipahayag ni Pablo ang prinsipyo nga ang “unod ug dugo dili makapanunod sa gingharian sa Diyos.” (1 Corinto 15:50; itandi usab ang pulong ni Jesus sa Juan 12:23, 24 uban sa 1 Corinto 15:35-45.) Gipakasama ni Pablo ang pagkayab ni Jesus sa presensiya sa Diyos sa mga langit sa pagsulod sa hataas nga saserdote ngadto sa Labing Balaang lawak sa tabernakulo sa Adlaw sa Pagtabon sa Sala ug nagpaila nga sa maong okasyon ang hataas nga saserdote nagdala lamang sa dugo (dili sa unod) sa mga gipanghalad. (Hebreohanon 9:7, 11, 12, 24-26) Dayon gitandi ni Pablo ang kortina, nga nagbulag sa unang lawak gikan sa Labing Balaang lawak, ngadto sa unod ni Kristo. Ang hataas nga saserdote sa pagsulod ngadto sa Labing Balaan, ngadto sa tipikal nga presensiya sa Diyos, wala magdalag kortina apan miagi latas nianang maong babag ug saylo niana, mao nga anaa na kini sa iyang likod. Busa, si Pablo nag-ingon nga “may kaisog man kita alang sa dalan sa pagsulod sa balaang dapit pinaagi sa dugo ni Jesus, nga iyang gilusad alang kanato ingong usa ka bag-o ug buhing dalan lahos sa kortina, nga mao, ang iyang unod.”​—Hebreohanon 9:3, 24; 10:10, 19, 20; itandi ang Juan 6:51; Hebreohanon 6:19, 20.

Ang pagkayab ni Jesus sa langit aron itanyag ang nagalukat nga bili sa iyang dugo sa kinabuhi ngadto kang Jehova naglusad sa “usa ka bag-o ug buhing dalan” sa pagduol sa Diyos diha sa pag-ampo. Nga kini nagbukas usab sa dalan ngadto sa langitnong kinabuhi moharmonya sa kaugalingong pulong ni Jesus nianang puntoha nga, una pa niana, “walay tawo nga nakasaka sa langit gawas niya nga nanaog gikan sa langit, ang Anak sa tawo.” (Juan 3:13) Busa, si Enoc ug Elias wala makalusad niana, ni nahimo kana ni David. (Genesis 5:24; 2 Hari 2:11; Buhat 2:34) Sumala sa gisulti ni Pablo: “Giklaro sa balaang espiritu nga ang dalan paingon sa balaang dapit wala pa mapadayag samtang nagabarog pa ang unang tolda.”​—Hebreohanon 9:8.

Kon Nganong Hinungdanon

Ang pagkayab ni Jesus sa langitnong dapit hinungdanon tungod sa daghang katarongan o mga katuyoan. Siya miingon nga kinahanglanong siya “molakaw” aron siya makapadalag balaang espiritu sa Diyos isip magtatabang ngadto sa iyang mga tinun-an. (Juan 16:7-14) Ang pagbubo sa maong espiritu pinaagi ni Jesus sa adlaw sa Pentecostes para sa mga tinun-an maoy makitang kapahayagan sa kamatuoran nga si Jesus nakadangat na sa presensiya sa Diyos ug nga iya nang gipresentar ang bili sa iyang halad lukat ngadto Kaniya. (Buhat 2:33, 38) Kining pagpresentar sa bili sa iyang dugo sa kinabuhi nagpahimong hinungdanon usab sa maong pagkayab, kay dili kadto himoon dinhi sa yuta, sa Labing Balaan sa templo sa Jerusalem, apan sa “langit mismo . . . atubangan sa persona sa Diyos” lamang. (Hebreohanon 9:24) Hinungdanon usab kadto sa pagkatudlo ug pagkahimaya ni Jesus ingon nga “dakong hataas nga saserdote kinsa nakalatas sa mga langit.” (Hebreohanon 4:14; 5:1-6) Nagsaysay si Pablo nga “kon, karon, siya ania pa sa yuta, dili siya mahimong saserdote,” apan, kay “milingkod na diha sa tuong kamot sa trono sa Halangdon didto sa mga langit,” karon si Jesus “nakabaton ug mas hamiling publiko nga pag-alagad, nga sa ingon siya usab mao ang tigpataliwala sa usa ka katugbang mas maayong kasabotan.” (Hebreohanon 8:1-6) Tungod niini, ang mga Kristohanon nga nailalom sa napanunod nga sala nahupayan sa pagkasayod nga sila ‘adunay magtatabang uban sa Amahan, si Jesu-Kristo, usa nga matarong.’​—1 Juan 2:1; Roma 8:34; Hebreohanon 7:25.

Sa kataposan, ang pagkayab kinahanglanon alang sa administrasyon ni Jesus sa Gingharian nga niana siya nahimong manununod, uban “ang mga anghel ug ang mga awtoridad ug ang mga kagahom [nga] gipailalom kaniya.” (1 Pedro 3:22; Filipos 2:6-11; 1 Corinto 15:25; Hebreohanon 10:12, 13; itandi ang Daniel 7:14.) Kay ‘gidaog na ang kalibotan’ (Juan 16:33), nakigbahin si Jesus sa pagtuman sa tagna sa Salmo 68:18, ‘misaka sa itaas ug nagdala ug mga bihag,’ nga ang kahulogan niini gisaysay ni Pablo sa Efeso 4:8-12.