Pamatian ba Nimo ang mga Pasidaan sa Duol nga Katalagman?
ANG pila ka katalagman makapahinabog kalangan sa mga kinabuhi sa mga tawo; ang uban, dakong kadaot sa kinabuhi ug kabtangan. Kasagaran, hinunoa, kana mag-apektar lamang sa usa ka gamayng bahin sa yuta ug sa molupyo niana sa usa ka panahon. Apan ang atong presenteng kaliwatan nagaatubang sa usa ka katalagman nga tibuok yuta sa gidak-on nga mag-apektar sa tanang tawo.
Dili, kini dili usa ka gubat nukleyar tali sa mga dagko kaayong kanasoran, bisan pag kana maoy usa ka makalilisang nga katalagman. Hinunoa, kami nagahisgot bahin sa gipahayag nga katuyoan sa Diyos sa pagwagtang sa tanang pagkadaotan gikan sa nawong sa yuta.
Ang gidak-on sa maong katalagman gipahayag ni Jesus sa iyang tagna mahitungod sa konklusyon sa sistema sa mga butang: “Unya adunay usa ka dakong kasakitan nga wala pa mahitabo sukad sa sinugdanan sa kalibotan hangtod karon, wala, ni mahitabo pa kini pag-usab. Sa pagkamatuod, gawas kon pamub-on ang maong mga adlaw, walay unod ang maluwas.”—Mateo 24:3, 21, 22.
Naluwas Nila ang Ilang Kinabuhi
Gitandi ni Jesus kining tibuok-kalibotang katalagman sa unaunang katalagman sa kalibotan, ang Lunop sa adlaw ni Noe, nga nag-ingon: “Kay maingon sa mga adlaw ni Noe, mao man usab ang presensiya sa Anak sa tawo.” (Mateo 24:37) Ang Bibliya nagaingon nga sa mga adlaw sa wala pa ang Lunop, “ang pagkadaotan sa tawo hilabihan sa yuta ug ang tanang kiling sa mga hunahuna sa iyang kasingkasing daotan lamang sa tanang panahon.” Si Jehova miingon: “Akong pagalaglagon ang mga tawo nga akong gilalang gikan sa nawong sa yuta.”—Genesis 6:5-8.
Mahitungod kang Noe, atong mabasa sa Hebreohanon 11:7: “Pinaagi sa pagtuo si Noe tapos kahatagi sa balaang pasidaan sa mga butang wala pa makita, nagpakitag diyosnong kahadlok ug nagbuhat sa usa ka arka aron sa pagluwas sa iyang panimalay.” Si Noe, iyang asawa, ug iyang mga anak lalaki ug ilang mga asawa ngatanan naluwas sa Lunop.
Ugaling lamang, ang ubang katawhan niadtong panahona wala manumbaling sa pasidaang gihatag. Sumala sa mga pulong ni Jesus, ang mga tawo niadtong mga adlawa sa wala pa ang Lunop ‘nanagpangaon ug nanagpanginom, ang mga lalaki nanagpangasawa ug ang mga babaye nanagpamana, hangtod sa adlaw nga si Noe misulod sa arka; ug sila wala magtagad hangtod nga miabot ang lunop ug gianod silang tanan.”—Mateo 24:38, 39.
Sa mga adlaw ni Lot, gihukom sa Diyos ang paglaglag sa mga molupyo sa Sodoma ug Gomorra tungod sa ilang hilabihang pagkaimoral. Apan sila nagpadayon ‘nga nanagpangaon ug nanagpanginom, nanagpamalit ug namaligya, nananom ug nanagtukod’ nga daw walay duol nang mahitabo. Bisan pag gipasidan-an ni Lot ang iyang umaabot nga mga umagad-lalaki bahin sa kapeligrohan, ‘sa ilang mga mata siya daw nahisama sa usa ka tawong nagtiawtiaw.’ Bisan pa niana, gipaulan sa Diyos ang kalayo ug asupre gikan sa kalangitan, nga naglaglag kanilang tanan. Si Lot ug iyang mga anak babaye nagsunod sa pasidaan ug naluwas ang ilang mga kinabuhi.—Lucas 17:28, 29; Genesis 19:12-17.
Pasidaan sa Adlaw ni Jesus
Sa adlaw ni Jesus ang Hudiyong katawhan nagsalikway sa Pulong sa Diyos sa pagdapig sa ilang kaugalingong mga tradisyon, ug sila nagsalikway usab sa Anak sa Diyos ingong ang Kristo, o Mesiyas. Gihukom sa Diyos ang pagpahamtang sa iyang paghukom kanila ug sa ilang mahimayaong siyudad, ang Jerusalem, pinaagi sa Romanhong kasundalohan. Si Jesus mihatag ug pasidaan bahin niini ug gisultihan ang iyang mga tinun-an kon unsaon pag-ikyas sa maong paghukom. Siya miingon:
“Inigkakita ninyo sa dulumtanang butang nga magpahinabog kalaglagan, sumala sa gipahayag pinaagi ni Daniel ang manalagna, nga magabarog sa balaang dapit, . . . nan kadtong anaa sa Judea pakalagiwa ngadto sa kabukiran.” Ug: “Inigkakita ninyo nga ang Jerusalem pagalibotan sa nagkampong kasundalohan, nan hibaloi nga haduol na ang iyang kalaglagan. Nan kadtong anaa sa Judea pakalagiwa ngadto sa kabukiran, ug kadtong anaa sa iyang tunga papahawaa, ug kadtong atua sa kabanikanhan ayaw pagpasudla kaniya; tungod kay kini mao ang mga adlaw sa pagpahamtang sa hustisya, aron ang tanang butang nahisulat mamatuman.” (Mateo 24:15, 16; Lucas 21:20-22) Kana maoy panahon sa dinaliang paglihok, nga dili gani maglangan ang usa ka tawo sa pagpanalipod sa iyang materyal nga katigayonan. Si Jesus miingon: “Ang tawo nga atua sa atop sa balay ayaw na papakanaoga aron sa pagkuha sa mga butang gikan sa iyang balay; ug ang tawong atua sa umahan ayaw na pabalika sa balay sa pagkuha sa iyang kupo.”—Mateo 24:17, 18.
Sa tuig 66 K.P., ang Jerusalem gilibotan sa Romanong mga sundalo ilalom kang Cestius Gallus, ingong katumanan sa tagna ni Jesus. Ang mga Romano, kinsa aktuwal nagguba sa paril sa templo ug sa ingon nagbarog sa balaang dapit sa mga Hudiyo, maoy butang dulumtanan alang sa mga Hudiyo. Ang pasidaang ilhanan didto na apan walay higayon sa pagkalagiw. Unya si Cestius Gallus nga wala dahoma nagpasibog sa iyang mga sundalo. Ang mga Kristohanon misugod sa pagkalagiw ngadto sa kabukiran. Bisan pa niana, ang kinabag-an sa katawhan nagpabilin sa siyudad, ug ang ubang Hudiyo nagpadayon sa pagsulod niana alang sa ilang relihiyosong mga pangilin.
Niadtong 70 K.P., dihang ang siyudad naghuot sa mga tigsaulog sa Paskuwa, ang Romanong kasundalohan ilalom kang Heneral Tito mibalik uban ang panimalos ug miatake sa Jerusalem. Sa wala madugay ang mga paril nagguba, ang templo ug ang tibuok siyudad nalumpag, ug sumala sa historyanong si Josephus, 1,100,000 ka tawo ang namatay, ug 97,000 ka nakalabang-buhi gibaligya ngadto sa pagkaulipon sa Ehipto ug sa ubang kayutaan. Kadto ang gidangatan niadtong napakyas sa pagpamati sa pasidaan ni Jesus. Kadtong mipahawa sa siyudad, sumala sa gisugo ni Jesus, nagluwas sa ilang mga kinabuhi.
Pamatii ang Pasidaan Karon
Ang tagna ni Jesus, sumala sa nahitala sa Mateo 24, Marcos 13, ug Lucas 21, magbaton ug dako pang katumanan. Hinumdomi, si Jesus nagtubag usab sa pangutana sa iyang mga apostol mahitungod sa ilhanan sa iyang presensiya, nga gilangkit sa Bibliya sa kataposan sa tibuok sistema sa mga butang sa kalibotan. (Daniel 2:44; Mateo 24:3, 21) Si Jesus nagpahayag nga ang iyang pagbalik, o presensiya, nga dili unya makita, pagatiman-an sa usa ka ilhanan nga magaapil sa mga gubat, mga kanihit sa pagkaon, mga linog, mga kamatay, pag-uswag sa pagkamalapason, paglutos sa iyang mga tinun-an, kagul-anan sa mga nasod, ug ang mga tawo panguyapan tungod sa kahadlok ug sa pagpaabot sa mga butang mahitabo sa gipuy-ang yuta.—Mateo 24:7, 8, 12; Lucas 21:10, 11, 25, 26.
Kinsay makalimod nga ang kaliwatan sukad sa Gubat sa Kalibotan I nakasinati sa pag-uswag niining tanang kasakitan? Aron ang katawhan makasabot sa kahulogan niining mga butanga, si Jesus mitagna: “Ug kining maayong balita sa gingharian igawali sa tibuok gipuy-ang yuta alang sa usa ka pamatuod sa tanang nasod; ug unya ang kataposan moabot.” (Mateo 24:14) Ang mga Saksi ni Jehova madasigong nagawali niining maayong balita sa Gingharian diha sa kapin sa 200 ka kayutaan diha sa mga 200 ka nagkalainlaing pinulongan, nga nagapasidaan sa katawhan sa haduol nang pagpatuman sa paghukom sa Diyos. Kon mahitungod niadtong makakita sa sinugdanan sa mga kasakitan, nga nagsugod sa Gubat sa Kalibotan I, si Jesus miingon: “Kining kaliwatana dili gayod moagi hangtod mahitabo kining tanang butanga.”—Mateo 24:34.
Ang paagi sa pagpamati sa pasidaan ni Jesus mao, dili pinaagi sa pagkalagiw ngadto sa literal nga kabukiran o pinaagi sa pag-ikyas ngadto sa laing dapit sa yuta, kondili pinaagi sa pagdangop sa matuod nga Diyos, si Jehova, ug pagkat-on sa iyang tagna aron maluwas ang kinabuhi. Kini imong mahimo pinaagi sa pagkontak niadtong nagahatag niining pasidaana, ang mga Saksi ni Jehova, nga itugot nga sila magatuon sa Bibliya uban kanimo ug pagpakig-uban kanila.
Kon ang pagpamati sa mga pasidaan maoy bililhon alang sa mga napulo ka libong Hapones nga nakaikyas sa kalaglagan gikan sa usa ka bolkan, unsa pa ka labing bililhon nga kita molihok karon aron makabaton sa panalipod ni Jehova gikan sa tibuok-kalibotang kalaglagan niining panahon sa kataposan!
[Letrato sa panid 10]
Pinaagi sa pagpamati sa mga pasidaan, si Lot ug ang iyang mga anak babaye naluwas sa kalaglagan