Gikan sa Among mga Magbabasa
Tigulang nga mga Ginikanan Ang akong ugangang lalaki naglubog na sa banig ug kinahanglang himoon ang tanan alang kaniya. Sanglit kapoy na ako sa mental ug pisikal, usahay mawad-an ako ug pailob ug mosultig mga butang nga basolan ko sa ulahi. Busa sa dihang nabasa nako ang mga artikulo bahin sa “Ang Hagit sa Pag-atiman sa Tigulang nga mga Ginikanan,” (Pebrero 8, 1994), gilumsan ako sa akong gibati! Daghan kaayong salamat kaninyo tungod sa pag-andam niining materyala. Kining mga artikuloha makatabang kanako samtang ako magapadayon sa pagtuman sa akong mga katungdanan.
T. H., Hapon
Ako 16 anyos, ug ang akong apohang babaye nagkinahanglan karon ug 24-oras nga pag-atiman. Siya nagpuyo mga 160 kilometros ang gilay-on. Sa ingon, nabug-atan pag-ayo ang akong pamilya. Busa buot ko kamong pasalamatan tungod sa mga artikulo. Kadto makapalig-on kaayo.
M. R., Tinipong Bansa
Ako nagtrabaho alang sa usa ka ahensiya nga nag-alagad sa katawhan nga nagtagana ug mga serbisyo alang niadtong nagaatiman ug tigulang nga mga ginikanan. Kasagaran, ang akong mga kaubang trabahante modumili sa bisan unsang binase-sa-Bibliyang literatura nga akong itanyag kanila. Hinunoa, sa usa ka miting sa kawani di pa dugay, akong gihatagan ang matag tawo ug usa ka kopya niadtong maong isyu. Ang matag usa midawat! Nakita nako ang usa ka trabahante nga nagbasa niana sa iyang lamesa.
B. H., Tinipong Bansa
Kamo direktang misugyot nga mohangyo ug tabang gikan sa mga igsoong lalaki ug babaye sa unod sa pag-atiman. Kaniadto ako nagtuo nga kon ang usa hangyoon, wala gayoy mobalibad. Aw, ako makapamatuod nga ako lang ang nag-atiman sa akong mga ginikanan kapin sa napulo ka tuig, ug sa dihang akong gihangyo ang akong mga igsoon sa pagtabang, sila wala motabang. Kita nagpuyo sa usa ka walay-pagbati, walay-kahangawang kalibotan. Nanghinaot lang ako nga ang mga tawo makamata ug makaamgo nga ang pag-atiman sa inyong mga ginikanan dili usa ka buluhaton—kana usa ka pribilehiyo!
M. D., Tinipong Bansa
Ang Kasulatan nag-ingon nga ang pag-atiman sa mga membro sa pamilya maoy usa ka obligasyon sa mga Kristohanon. “Kon si bisan kinsa wala magatagana alang kanila nga iyang kaugalingon, ug ilabina alang kanila nga mga membro sa iyang panimalay, siya nagalimod sa pagtuo.” (1 Timoteo 5:8)—ED.
Gipabilhan ko pag-ayo ang tambag sa paggahin ug panahon alang sa imong kapikas ug sa imong kaugalingon. Napakyas ako sa pagbuhat niini sa nangagi, nga mibating ang pag-atiman sa among mga ginikanan maoy una kay sa panahon uban sa akong bana—o panahon alang sa akong kaugalingon. Apan, nakita nako ang kaalam niining tambaga, ug ako maningkamot nga mahimong mas timbang niining bahina.
M. O., Tinipong Bansa
Pagbalhin Ako 14 anyos ug buot ko kamong pasalamatan tungod sa artikulong “Mga Batan-on Nangutana . . . Nganong Kinahanglan Kaming Mobalhin ug Puyo?” (Pebrero 22, 1994) Sa dihang nag-edad akog nuybe, ang akong papa, nga usa ka ansiano sa kongregasyon, gihangyo sa pagbalhin ngadto sa usa ka sikbit nga kongregasyon. Kami dinhi na sulod sa kapin sa upat ka tuig ug nakakat-on sa paghigugma pag-ayo sa kongregasyon. Karon ang akong papa gihangyo nga mobalhin ngadto sa lain pang kongregasyon. Sa adlaw nga kami gihangyo nga mobalhin, nadawat namo kining magasina. Nakatabang kini kanako ug sa akong igsoong lalaki nga mas makasagubang. Usa ka pribilehiyo nga hangyoong mobalhin, apan lisod ang pagbiya niadtong tanang nakat-onan namo sa paghigugma.
L. B., Inglaterra
Rasismo Karon pa lang ako nakahigayon sa pagbasa sa inyong Agosto 22, 1993, isyu nga may seryal nga “Mahiusa ba Gayod ang Tanang Rasa?” Nahibulong ako ug nadani sa inyong pagkadili-mapihigon, maalamong pagsabot niining malisod nga suliran. Bag-o pa lang nakong natapos ang usa ka kurso sa kolehiyo labot sa kasaysayan. Apan sa siyam lamang ka panid, ang inyong magasin naghatag ug laktod nga kasaysayan, katin-awan, ug sulbad! Kini milabaw pa sa usa ka bug-os nga semestre sa mga libro ug mga ginatudlo sa kolehiyo.
R. J., Tinipong Bansa