Ang Konsilyo sa mga Iglesya sa Kalibotan—Nagkauyon nga Magkalahi Sila ug Hunahuna
SA Agosto 3 hangtod sa 14, 1993, giabiabi sa siyudad sa Santiago, Espanya, ang talagsaong grupo sa mga perigrino. Ang siyudad maoy dapit diin gihimo ang Komperensiya Bahin sa Pagtuo ug Rituwal sa Kalibotan, nga gipangabagahan sa Konsilyo sa mga Iglesya sa Kalibotan. Dako ang tumong sa mga delegado—ang pagpabuhi sa nalangan nga paningkamot sa paghiusa sa mga iglesya sa Kakristiyanohan.
Ang kahimtang prangkang gihulagway ingong “ekumenikanhong pagkawalay-kalihokan” ni Desmond Tutu, Anglikanong arsobispo nga taga-Habagatang Aprika. “Atong gituslob ang mga tudlo sa atong mga tiil sa tubig, apan kulang kitag kaisog sa pagsalom,” siya mimulo.
Ang ekumenikanhong pagsalom dili masayon. Ang mga pagkabahinbahin taliwala sa mga delegado mipatim-aw bisan panahon sa pangbukas nga seremonyas sa Katolikong katedral sa Santiago. Ang “Hymn to St. James,” nga giawit panahon sa misa, gisaway nga naghimaya sa kasiglohang pag-atake sa mga Katolikong Espanyol batok sa mga Hudiyo, mga Muslim, ug mga Protestante, bisan tuod gidasig sa Katolikong arsobispo nga si Rouco ang mga sumasalmot sa ‘pagpakitag debotadong tinamdan sama niadtong sa mga perigrino ug maningkamot nga magkauli ang maayong kabubut-on taliwala sa mga Kristohanon.’
Aduna bay gambalay nga makapauli sa maayong kabubut-on sa mga Katoliko, mga Ortodokso, ug mga Protestante? Usa ka grupo nga mainampingong nagsusi niini misugyot nga gilantaw sa lainlaing mga iglesya ang Kredong Nicene “ingon nga sentrong kapahayagan sa apostolikanhong pagtuo.” Sila naglaom nga kining maong kredo magsilbi “ingong galamiton sa pagkab-ot sa panaghiusa sa pagtuo,” bisan pa tingalig adunay “nagkalainlaing pagpahayag.”
Ang “nagkalainlaing pagpahayag” balikbalik nga nakita panahon sa komperensiya. Ang Ortodokso ug Katolikong mga delegado nagpatugbaw sa ilang mga pagsupak sa bag-ohayng desisyon sa mga Anglikano nga nag-uyon sa ordinasyon sa mga babaye. Ang laing gilantugian mao ang panag-indig tali sa Ortodokso ug Katolikong mga iglesya sa kanhing Komunistang mga nasod. Si Arsobispo Iakovos sa Gregong Ortodoksong Iglesya miangkon nga sayop ang paghisgot bahin sa “pagwali-pag-usab sa mga katawhan nga mga Kristohanon na sa daghang kasiglohan” apan sa dili-maayong kahimtang nagkinabuhi sulod sa mga dekada ilalom sa Komunistang ateyismo. Sa pagkatinuod, gisaway sa usa ka taho sa komperensiya ang “pagpangabig” ingong babag sa panaghiusa, bisan tuod midawat kini sa panginahanglan sa ‘mas tin-aw nga pagsabot bahin sa pagkamisyonaryo nga kinaiyahan sa simbahan.’
Si Samuel B. Joshua, nga obispo sa Bombay, masulob-ong nagbatbat sa panaghiusa sa mga iglesya ingong usa ka “mithianon nga ideya.” Human naagoman mismo ang mga suliran nga nalangkit sa pagtapo sa unom ka denominasyon sa India, siya miingon nga ang “mga bentaha taphaw lamang” samtang ang mga palas-anon “nahimong dili-maantos.” Siya nagtuo nga ang Kristohanong panaghiusa kinahanglang dili tinguhaon “ilabina bahin sa mga doktrina ug orden sa iglesya.”
Apan ang panaghiusa ba nga nagsalikway sa mga doktrina tinuod nga panaghiusa? Ang mga relihiyon ba nga wala gihapon ‘makasabot sa pagkamisyonaryo nga kinaiyahan sa iglesya’ tinuod nga nagsunod kang Kristo? Si Pablo nag-ingon nga ang tinuod nga mga sumusunod ni Kristo kinahanglang magpadayon sa “paghunahuna diha sa panag-uyon.” (2 Corinto 13:11) Ang pag-uyon lamang nga magkalahi sila ug hunahuna wala makakab-ot sa maong sukdanan.