Ang Payunir nga Pag-alagad Nagdasig sa Akong Kinabuhi

Sumala sa giasoy ni Arthur Gustavsson

DIDTO sa itaas sa naputos sa niyebeng Himalayas, ang kamatuorang anaa sa Pulong sa Diyos ang Bibliya nakaabot sa akong mga ginikanan, si Fred ug si Amanda Gustavsson. Kadto maoy niadtong 1903, ug ako didto pa niadto sa sulod sa tiyan sa akong inahan. Unsay gibuhat sa akong mga ginikanan didto, nga halayo sa ilang yutang-natawhan sa Sweden?

Sa tuig 1880 sila milalin gikan sa Sweden ngadto sa Tinipong Bansa. Silang duha may lig-ong pagtuo sa Diyos. Sila mianib sa Scandinavian Mission Alliance sa Chicago. Tapos sa usa ka panahon sa pagbansay, sila gipadala ingong mga misyonaryo ngadto sa Baltistan, nga karon nahimutang sa amihanan gayod sa Pakistan. Ugaling, sa wala madugay ilang nadiskobrehang lisod kaayo ang pagkabig sa mga Muslim ngadto sa mga pagtulon-an sa Kakristiyanohan. Sila mismo misugod sa pagduhaduha nga ang Diyos mapintason kaayo sa paghukom sa maong masadyaon, maabiabihong katawhan ngadto sa walay-kataposang silot sa kalayo sa impiyerno kon sila dili makabig. Wala sila makaamgo nga ang ilang mga hunahuna giandam alang sa butang labing maayo.

Sa lakaw sa panahon nadawat nila ang usa ka libro gikan sa usa ka higala sa Tinipong Bansa nga bug-os nagbag-o sa ilang panghunahuna. Kadto mao ang The Divine Plan of the Ages, nga sinulat ni Charles T. Russell, nga niadto mao ang presidente sa Watch Tower Society. Kadto ilang gibasa, ug maorag nangataktak ang mga himbis gikan sa ilang mga mata. Ilang nasabtan sa tin-aw nga ang bayad sa sala mao ang kamatayon, dili ang walay-kataposang pagsakit. (Roma 6:23) Sa maong panahon ilang nabatonan ang positibong mensahe sa paglaom alang sa mga tawo​—nga ang Gingharian sa Diyos maghimo sa yuta nga paraiso.

Kausaban sa Misyon

Sa maomaong panahon ako natawo sa Shigar sa Baltistan. Sa ulahig diyutay ang akong igsoong babaye si Mirjam mitungha sa kalibotan. Mihukom ang akong mga ginikanan nga buot nilang motrabaho ubos sa pagdumala sa Watch Tower Society sa pagmantala sa bag-ong kamatuoran nga ilang nakaplagan. Ugaling, tungod sa mga sirkumstansiya sila napugos sa pagbalik sa Sweden niadtong 1908. Didto sa Göteborg sila misugod sa pagsangyaw sa ‘maayong balita sa Gingharian’ ingong mga colporteur, sumala sa pagtawag niadto sa bug-os-panahong mga ministro. (Mateo 24:14) Sa unang napulo ka tuig, ilang gikobrehan ang tibuok siyudad sa tulo ka beses sa ilang balay-balay nga ministeryo. Daghang tawo ang midawat sa kamatuoran.

Ako mahinumdom sa usa ka Gng. Hanna Gunnarsson nga nasuko kaayo sa miingon ang akong amahan nga ang Bibliya wala magtudlo nga ang tawo may dili-mamatay nga kalag. Siya mipatugbaw: “Kon kita walay dili-mamatay nga kalag, nan maayo pang molakaw ka ug maglumos sa sapa!” Ang akong amahan mipahiyom lamang nga maluluton ug mihatag kaniya sa pulyetong What Say the Scriptures About Hell? Siya sa ulahi nahimong Saksi, uban sa iyang mga anak babaye. Kanang hitaboa nagtudlo kanako nga dili gayod mapikal​—bisan unsay isulti sa mga tawo.

Sa dihang ako napulo ka tuig sa edad, si Igsoong Rutherford mianha sa Göteborg sa pagpahayag sa pakigpulong publikong “Hain ang mga Patay?” Panahon sa iyang pakigpulong, siya mitanyag ug $1,000 kang bisan kinsa sa mamiminaw nga makapamatuod nga ang tawo adunay dili-mamatay nga kalag. Walay midawat sa hagit.

Espiritu sa Pagpayunir sa Pamilya

Tungod sa maayong panig-ingnan sa akong mga ginikanan, sa wala madugay ako napuno sa espiritu sa pagpayunir. Ako misugod sa pag-apil sa pagsangyaw sa linghod nga edad. Ako gipahatag ni Papa ug mga handbill nga magaanunsiyo sa mga pakigpulong publiko. Nalingaw ako niadto ug nakabatog pila ka talagsaong kasinatian. Usa ka adlaw akong giduaw ang akong maestra aron dapiton siya sa usa ka pakigpulong. Sa kawalay-batasan wala niya dawata ang imbitasyon. Ako natingala kaayo nga ako napandol ug nahulog sa hagdan. Kadto usa ka leksiyon alang kanako​—kadto nagtudlo kanako nga magmatinud-anon. Ang mga tawo dili sa kanunay mao sumala sa atong gusto nga mamao sila.

Ang among balay nahisamag balay sa payunir, nga ang matag usa wala magpabug-at. Ang akong igsoong babaye si Mirjam ug ako nasayod sa bili sa buluhatong pagsangyaw nga gibuhat ni Papa ug Mama. Busa, sa among kaugalingon kami kadaghanan maglimpiyo sa tibuok balay sa pagkauli sa balay gikan sa tunghaan.

Sa 16 anyos sa edad ako nagpahinungod sa akong kaugalingon sa pagbuhat sa kabubut-on ni Jehova ug nabawtismohan sa 1919 sa usa ka kombensiyon sa Örebro. Sa sunod tuig ako gidapit sa pagtrabaho uban sa gamayng pundok sa walo ka igsoong lalaki nga puliki sa sangang buhatan sa Watch Tower Society sa Sweden. Kadtong mga tuig sa pag-alagad sa sangang buhatan nagpahimutang sa patukoranan alang sa disiplinado ug organisadong kinabuhi sa pag-alagad kang Jehova.

1914—Usa ka Halandumong Tuig

Sulod sa daghang katuigan una sa 1914, ang mga Estudyante sa Bibliya, sumala sa pagtawag kanamo niadto, nagpanan-aw nianang tuiga ingong linain. Sanglit kana gitiman-an sa tagna sa Bibliya, among gidahom ang talagsaong mga hitabo. Ako makahinumdom pang tin-aw sa Dominggo, Agosto 2, 1914. Ang akong amahan nagdumala sa tigom sa Göteborg dihang sa gawas among nadunggan ang usa ka batang nagtindag mantalaan nga misinggit: “Nagsugod na ang gubat sa kalibotan!” Ang mga igsoon sa tigomanan misugod sa pagtinan-away sa usag usa. Ang pila sa mga butang among gimantala mahitungod sa 1914 nagsugod sa pagkatuman.

Ang tuig 1914 nagkahulogan sa butang hinungdanon alang kang Johan Severin Petersson. Ang iyang igsoong babaye si Ida sa nangagi nagbilin kaniyag tulo ka librong sinulat ni Igsoong Russell. Abi niyag kadto peligroso, mao nga kadto iyang gisunog. Nadungog kadto ni Ida ug, kay mapugsanon, nagpahulam kaniyag tulo pa. Sa maong panahon kadto iyang gitipigan sa siradong hunos.

Dayon miabot ang Dakong Gubat sa 1914. Nadunggan ni Johan nga ang mga libro naghisgot nianang petsaha. Tungod sa pagkamausisaon, iyang giyawihan ang hunos, gikuha kana ug gibasa. Nabuksan ang iyang mga mata ngadto sa kamatuoran sa Bibliya, ug siya nahimo usab nga Estudyante sa Bibliya. Siya nabawtismohan sa 1917, ug ang iyang anak babaye si Rosa misunod sa iyang panig-ingnan sa 1918. Sa 1928 siya nahimong akong minahal nga asawa ug kauban sa kinabuhi sa pag-alagad kang Jehova.

Nagbiyahe Uban ang Maayong Balita

Sa dihang ako naminyo, ako migawas sa sangang buhatan, ug si Rosa ug ako migugol sa among hanimon nga nagpayunir! Sulod sa una namong bulan sa panagtiayon, among napahimutang ang 4,000 ka kopya sa pulyetong Freedom for the Peoples.

Tapos sa pila ra ka bulan, ako gisukna kon buot ko bang mobiyahe ingong rehiyonal nga direktor sa pag-alagad, nga karon nailhang magtatan-aw sa sirkito. Kadto magkahulogan sa pagduaw sa mga kongregasyon sa tibuok Sweden ug sa ulahi sa Norway. Niadtong mga adlawa walay kahikayan sa pagdala sa imong asawa sa maong mga biyahe. Ako mahilayo sa balay sa unom o pito ka semana sa usa ka panahon, nga may pahulay nga pila ka adlaw tali sa matag ruta. Andam kaming mosakripisyo ug gihimo kana sulod sa 14 anyos.

Unsay gibuhat ni Rosa sulod nianang yugtoa? Siya nagpayunir uban sa akong igsoong babaye sa Hälsingborg, Sweden. Kinahanglang himoon nila ang daghang pagbisikleta niadtong mga adlawa sa pagkobre sa dakong teritoryo. Apan atong ipasugid kaniya ang maong estorya.

“Ang pagpayunir sa katuigang 1930 lahi kaayo sa pagpayunir karong adlawa. Si Mirjam ug ako niadto moabang ug gamayng kuwarto sulod sa usa o duha ka semana samtang kami mobalhin gikan sa parokya ngadto sa parokya. Unya kami mopadayon uban ang tanan namong kargamento nga ikarga sa among mga bisikleta​—sinina, mga kaserola, ug mga kahon sa libro. Kadto talagsaong talan-awon!

“Dili kanunay sayon ang pagkaplag ug abotanan. Usa ka adlaw, tapos sa pagsangyaw nga separado, si Mirjam ug ako nagtagbo sa mga alas otso sa gabii.

“Kami mipadayon sa pagbisikleta hangtod sa sunod uma diin among nakita ang mga suga. Unya among nailhan ang balay. Ang among mga kasingkasing nasagmuyo. Ang mga tawo didto masupakon kaayo sa among pagduaw kanila sa nangagi. Nga maukon-ukonon, si Mirjam miadto sa pultahan ug mihangyo nga makatulog. Sa among katingala ug kahupayan, ang babaye mipadayon ug mipalingkod kanamo. Sa taudtaod kami gipasulod sa labing maayong kuwarto, diin ang lamesa naandam na nga may daghang pagkaon. Halos dili kami makatuo sa among nakita! Tapos sa among pagkaon, kami gipakitaan sa usa ka lawak-higdaan diin ang mga higdaan nahikay uban ang labing maayong mga hapin, unlan ug habol. Kami nalibog sa maong kausaban sa tinamdan.

“Sa pagkabuntag kami gipapamahaw. Sa dihang buot namong mobayad, ang among kuwarta wala nila dawata. Nangutana kami kon kahatagan ba namo sila sa librong gitawag Deliverance ingong gasa. ‘Ay, oo, gusto namo kanang libroha,’ matud nila. ‘Gisultihan kami sa among silingan nga inyo siyang gihatagag kopya sa dihang kamo miestar uban niya. Gisultihan niya kaming nagustohan niya kana pag-ayo.’

“Kadtong kasinatiana nagtudlo kanamo nga dili gayod nimo mahibal-an kon unsay ibunga sa usa ka basahong mapahimutang.”

Pagpabilin sa Payunir nga Pag-alagad

Niadtong 1942 gihunong ug kadiyut ang buluhaton sa nagapanawng magtatan-aw, busa si Rosa ug ako nakabalik na usab sa pagpayunir. Sa ulahi ang iyang amahan nagsakit, ug kami mihunong sa among bug-os-panahong ministeryo sa pag-atiman kaniya. Bisan pa niana, dihang gitugot sa mga sirkumstansiya, kami mibalik sa among paboritong buluhaton​—ang bug-os-panahong pag-alagad. Among gibating kami nahibalik sa among hustong dapit. Sa pagpauli gikan sa hago nga adlaw sa pagsangyaw, kami kanunay moingon: “Ang payunir nga pag-alagad takos sa tanang sakripisyo ug paghago nga nalangkit niana.”

Ang among buluhaton wala mouswag nga walay pagsupak. Sa pila ka dapit kami mapintasong pagawason ngadto sa mga biaybiay ug mga pagbugalbugal. Sa kadaghanang hitabo kadto tungod kay ang tagbalay wala makasabot sa tuyo sa among pagduaw. May panahong ang maong mga walay batasan dulot nagbasol sa ilang mga aksiyon. Ang usa ka babaye misulti sa usa ka silingan unsa ka daotan ang iyang pagtratar sa usa ka Saksi (akong asawa), ug nga ang Saksi, sa iyang katingala, wala mobalos kondili malinawon lamang nga mipahawa. Sa dihang si Rosa miduaw pag-usab sa maong babaye, siya migakos kang Rosa ug nangayog pasaylo. Siya nangita pa sa pila ka basahon sa Bibliya.

Sulod sa daghang katuigan karon kami nagapayunir sa kasadpang bahin sa Sweden, nga nagbuhat uban sa Svenljunga nga Kongregasyon sa mga Saksi ni Jehova. Tungod kay kami tigulang na man, kami wala na makabaton sa kalagsik sa mga adlaw sa among pagkabatan-on, apan kami malipayong makapadayon sa pagkapayunir. Karon nakompleto ko na ang 55 ka tuig sa bug-os-panahong pag-alagad ug ang akong asawa sa 48 anyos. Bisan pa niana, kami wala magkinabuhi sa mga handumanan lamang, bisan pag kana mohatag kanamog maayong pagbati. Bisan pag unsa ikaw ka tigulang, kinahanglang motan-aw ka kanunay sa unahan. Maoy among sinserong tinguha nga kami makalakaw nga matinumanon ug mapaubsanon uban sa atong Diyos, si Jehova, ug sa kataposan makabaton sa kahibulongang mga panalangin sa iyang Gingharian nga among gisangyaw sa bug-os-panahong pag-alagad sa daghan kaayong katuigan.—Miqueas 6:8.

[Hulagway sa panid 26]

Ang akong asawa ug ako nag-uban sa pagbuhat sa pag-alagad ni Jehova sa 58 anyos