Pagbiya sa Dako Alang sa Labaw Pang Butang
SUMALA SA GIASOY NI JULIUS OWO BELLO
Sulod sa 32 ka tuig ako usa ka Aladura.* Nagtuo ako nga ang pagpanambal pinaagi sa pagtuo ug ang mga pag-ampo magsulbad sa tanan nakong suliran ug mag-ayo sa tanang sakit. Wala gayod ako mopalit ug mga tambal, wala bisan ang mga panghupay sa sakit. Sulod nianang mga tuiga, walay usa sa akong pamilya ang nasulod sukad sa ospital. Sa dihang si bisan kinsa sa akong mga anak masakit, ako mag-ampo alang kanila sa adlaw ug gabii hangtod nga sila maulian. Ako nagtuo nga ang Diyos nagtubag sa akong mga pag-ampo ug nagpanalangin kanako.
* Gikan sa usa ka pulong Yoruba nga nagkahulogang “usa nga mag-ampo.” Nagtumong kini sa usa ka membro sa usa ka Aprikanhong simbahan nga nagahimog espirituwal nga pagpanambal.
SAKOP ako sa Egbe Jolly, ang labing iladong sosyal nga klab sa Akure, usa ka lungsod sa kasadpang Nigeria. Ang akong mga higala mao ang labing dato ug labing gamhanang mga tawo sa among lungsod. Ang Deji, ang hari sa Akure, kanunayng moduaw kanako sa akong balay.
Poligamista usab ako, kay may unom ka asawa ug daghang puyopuyo. Mauswagon ang akong negosyo. Maayo ang akong pagkabutang. Bisan pa, sama sa tigpanaw nga magpapatigayon sa ilustrasyon ni Jesus bahin sa mutya, nakakaplag akog usa ka butang nga bililhon kaayo nga akong gibiyaan ang lima sa akong mga asawa, akong mga puyopuyo, simbahan, sosyal klab, ug kalibotanong pagkainila puli niana.—Mateo 13:45, 46.
Kon sa Unsang Paagi Ako Nahimong Aladura
Una nakong nabatian ang mga Aladura sa 1936, sa dihang 13 anyos pa ako. Usa ka higalang ginganlag Gabriel miingon kanako: “Kon moduaw ka sa Apostolikong Simbahan ni Kristo, imong mabatian nga mosulti ang Diyos.”
“Sa unsang paagi ang Diyos mosulti?” gisukna ko siya.
Matod niya: “Adto, ug makita nimo.”
Maikagon ako nga makabati sa Diyos. Busa niadtong gabhiona, ako miuban kang Gabriel ngadto sa simbahan. Napunog mga magsisimba ang gamayng tinukod. Misugod pagyamyam ang kongregasyon: “Umari mo! Ania si Jesus!”
Panahon sa maong pagyamyam, may misinggit: “Kunsad, balaang espiritu!” May lain nga mirepeke sa kampana, ug ang kongregasyon nahilom. Dayon, usa ka babaye misugod pagyawyaw nga maukyabon sa usa ka katingalahang pinulongan. Sa kalit siya misinggit: “Pamati sa mensahe sa Diyos, Oh kamong katawhan! Kini mao ang giingon sa Diyos: ‘Pag-ampo alang sa mga mangangayam aron sila dili mopatayg mga tawo!’” Ang palibot punog pagbati.
Ako nagtuo nga ang Diyos misulti pinaagi kaniya, busa sa pagkasunod tuig ako nabawtismohan ingong membro sa Apostolikong Simbahan ni Kristo.
Unang Pagkahibalag sa mga Saksi ni Jehova
Niadtong 1951, midawat akog usa ka kopya sa magasing Bantayanang Torre gikan sa usa ka Saksing ginganlag Adedeji Boboye. Makaiikag ang magasin, mao nga misuskribir ako niana ug gibasa kanang regular. Sa 1952, ako mitambong sa upat-ka-adlawng distritong kombensiyon sa mga Saksi ni Jehova sa Ado Ekiti.
Ang akong nakit-an sa kombensiyon nakapahingangha kanako. Sa maugdang gihunahuna ko nga mahimong usa sa mga Saksi ni Jehova apan gihiklin ang ideya. Ang akong suliran mao nga ako may tulo ka asawa ug usa ka puyopuyo niadtong panahona. Gihunahuna ko nga ako dili mabuhi nga usa rag asawa.
Sa mipauli ako sa Akure, giingnan ko si Adedeji nga mohunong pagduaw kanako, ug wala na nako bag-oha ang akong suskrisyon sa Bantayanang Torre. Nahimo kong mas aktibo sa akong simbahan. Kon buot sabton, ako nangatarongan, gipanalanginan ako sa Diyos sukad nga ako mianib sa Apostolikong Simbahan ni Kristo. Naminyo ako sa tulo ka asawa ug nakapanganak ug daghan. Nakatukod ako sa akong kaugalingong balay. Ako wala gayod sukad maospital. Sanglit ang Diyos morag nagtubag sa akong mga pag-ampo, nganong usbon ko man ang akong relihiyon?
Nag-usbawng Pagkainila Duyog sa Pagbatig Kapakyasan
Misugod ako pag-amot ug daghang salapi sa simbahan. Sa wala madugay gihimo nila akong ansiyano sa simbahan, usa ka katungdanan nga nakapaarang nako sa pagkakita sa sulod nga kalihokan sa simbahan. Ang akong nakit-an nakapahasol kanako. Ang pastor ug “mga propeta” gustog kuwarta; ang ilang kahakog nakapakurat kanako.
Pananglitan, niadtong Marso 1967 ako nahimong amahan sa tulo ka anak sa lainlaing mga asawa. Maoy kostumbre sa simbahan nga may pagbunyag. Busa nagdala akog mga gasa—isda, ilimnong gikan sa duga sa lemon, ug binotelyang mga ilimnon—ngadto sa pastor ingong pagpangandam alang sa seremonyas.
Sa adlaw sa serbisyo sa simbahan, ang pastor miingon atubangan sa tibuok kongregasyon: “Natingala ako sa mga tawong dato niining simbahana. Buot nila nga adunay seremonyas sa pagbunyag, ug ang ila lamang dad-on maoy mga ilimnon ug isda. Walay karne! Walay kanding! Tiaw mo na! Si Cain mihalad sa Diyos sa halad nga mga dagkong ubi, apan wala dawata sa Diyos ang maong halad kay kana walay dugo. Gusto sa Diyos ang mga butang nga may dugo. Si Abel nagdalag usa ka hayop, ug ang iyang halad gidawat.”
Tungod niana, ako mitindog ug midali paggawas. Bisan pa niana, nagtambongan gihapon ako sa simbahan. Sa mausbawon, migugol akog mas dakong panahon sa pundokpundok ug pagtambong sa mga tigom sa akong klab. May panahon nga mitambong ako sa mga tigom sa Kingdom Hall, ug akong gibag-o ang akong suskrisyon sa Ang Bantayanang Torre. Bisan pa niadto, dili pa ako andam nga mahimong usa sa mga Saksi ni Jehova.
Ang Desisyon sa Pag-alagad Kang Jehova
Ang dakong kausaban alang kanako nahitabo sa 1968. Usa ka adlaw gisugdan nako pagbasa ang usa ka artikulo sa Ang Bantayanang Torre nga nagbatbat sa mapintas nga paglutos sa mga Saksi ni Jehova sa Malawi. Kadto naghisgot bahin sa usa ka 15-anyos nga dalagita nga gihikot sa usa ka kahoy ug gilugos kaunom ka beses tungod kay midumili siya pagkompromiso sa iyang pagtuo. Ako, nga dulot nga nakurat, mihunong pagbasa sa magasin, apan kanunay kong gihunahuna kadto. Akong naamgohan nga walay dalaga sa akong simbahan ang magpadayag nianang matanga sa pagtuo. Sa ulahi niadtong gabhiona, akong gipunit ang magasin ug gibasa pag-usab ang panid.
Gisugdan ko ang pagtuon nga seryoso sa Bibliya. Samtang miuswag ang akong kahibalo, nasugdan nako pagkasabot kon unsa ka dako ang paglimbong sa simbahan kanamo. Ingon nga nahitabo sa karaang kapanahonan, ang among mga pari ‘nagbuhat lamang sa malaw-ayng paggawi.’ (Oseas 6:9) Ang maong mga tawo nahiapil sa bakak nga mga propeta nga bahin kanila si Jesus mipasidaan! (Mateo 24:24) Wala na ako magtuo sa ilang mga panan-awon ug sa gamhanang mga buhat. Mihukom ako nga mobulag sa bakak nga relihiyon ug tabangan ang uban sa pagbuhat niana.
Mga Paningkamot nga Magpabilin Ako sa Simbahan
Sa dihang naamgohan sa mga ansiyano sa simbahan nga determinado akong mobulag sa simbahan, nagpadala silag usa ka delegasyon aron mangaliyupo kanako. Dili nila gustong mawad-an ug usa ka dakong tinubdan sa abot. Mitanyag sila nga himoon akong Baba Egbe, ang patron sa usa sa Apostolikong mga simbahan ni Kristo sa Akure.
Ako silang gibalibaran ug gisultihan sila kon ngano. “Ang simbahan namakak kanato,” matod nako. “Sila moingon nga ang tanang maayong tawo moadto sa langit. Apan ako nakabasa sa Bibliya, ug ako kombinsido nga 144,000 lamang ka tawo ang moadto sa langit. Ang ubang matarong nga mga tawo magpuyo sa usa ka paraisong yuta.”—Mateo 5:5; Pinadayag 14:1, 3.
Gisulayan sa pastor sa simbahan nga mokontra kanako ang akong mga asawa. Iyang gisugo sila nga dili paanhaon ang mga Saksi ni Jehova sa among balay. Gihiloan sa usa sa akong mga asawa ang akong pagkaon. Duha kanila nagpasidaan kanako bahin sa usa ka panan-awon nga ilang nakit-an sa simbahan. Gipadayag sa panan-awon nga mamatay ako kon mobiya ako sa simbahan. Bisan pa niana, ako nagpadayon sa pagsangyaw ngadto sa akong mga asawa, nga nagdapit kanila sa pagkuyog kanako ngadto sa mga tigom. “Makakita kamog laing mga bana didto,” miingon ako. Bisan pa niana, walay usa kanila ang nagpakitag interes, ug nagpadayon sila sa pagsulay sa pagpabugnaw kanako.
Sa kataposan, sa Pebrero 2, 1970, sa akong pagpauli gikan sa usa ka panaw ngadto sa sikbit nga lungsod, nadiskobrehan nakong ang balay wala nay tawo. Ang tanan nakong asawa nanglayas kauban sa mga bata.
Pag-unong Ngadto sa Usa ka Asawa
‘Makatul-id na ako karon sa akong kahimtang sa kaminyoon,’ naghunahuna ako. Gidapit nako ang akong senyor nga asawa, si Janet, nga mopauli. Misugot siya. Ang iyang pamilya, hinunoa, misupak pag-ayo sa ideya. Sa dihang nasayran sa uban nakong mga asawa nga akong gihangyo si Janet nga mobalik, nangadto sila sa balay sa iyang amahan ug misulay pagbukbok kaniya. Unya gipatawag ako sa iyang pamilya alang sa usa ka tigom.
Dihay mga 80 ka tawo alang sa tigom. Ang uyoan ni Janet, kinsa mao ang ulo sa pamilya, miingon: “Kon buot nimong makigminyo pag-usab sa among anak babaye, nan kinahanglang dawaton nimo pagbalik ang ubang mga babaye. Apan kon buot nimong tumanon ang imong bag-ong relihiyon ug moipon sa usa ka asawa, nan kinahanglang mangita kag laing babaye. Kon imong kuhaon pagbalik si Janet, ang imong ubang mga asawa magapatay kaniya, ug dili namo buot nga mamatay ang among anak babaye.”
Human sa daghang estoryahay, naamgohan sa pamilya nga determinado ako nga magbaton ug usa lamang ka asawa. Sa kataposan sila miuyon. Ang uyoan miingon: “Dili namo kuhaon ang imong asawa gikan kanimo. Mahimo na nimong ikuyog siya.”
Sa Mayo 21, 1970, si Janet ug ako naminyo sa legal nga paagi. Siyam ka adlaw sa ulahi ako nabawtismohan ingong usa sa mga Saksi ni Jehova. Sa Disyembre sa samang tuig, si Janet nabawtismohan usab.
Nagpahimulos sa Panalangin ni Jehova
Ang mga membro sa among kanhing simbahan mitagna nga kon kami mahimong mga Saksi, kami mamatay. Kana duolan nag 30 ka tuig kanhi. Bisan pag mamatay ako karon, kana ba tungod kay ako nahimong usa sa mga Saksi ni Jehova? Kon mamatay ang akong asawa karon, may makaingon ba nga kana tungod kay siya nahimong usa sa mga Saksi ni Jehova?
Ako naningkamot sa pagpakita sa akong 17 ka anak sa dalan sa kamatuoran. Bisan pag daghan kanila dagko na sa dihang ako na-Saksi, gidasig ko sila sa pagtuon sa Bibliya ug gidala sila sa mga tigom ug mga kombensiyon. Gikalipay nako nga lima kanila nag-alagad kang Jehova uban kanako. Ang usa kauban nako nga nag-alagad ingong usa ka ansiyano sa kongregasyon. Ang lain maoy ministeryal nga alagad sa usa ka duol nga kongregasyon. Duha sa akong mga anak nag-alagad ingong regular nga mga payunir.
Iniglingi nako sa kagahapon, ako mahibulong sa dili-takos nga kalulot ni Jehova sa pagtabang kanako nga mahimong iyang alagad. Pagkatinuod ang mga pulong ni Jesus: “Walay tawo nga makaari kanako gawas kon ang Amahan, kinsa nagpadala kanako, magkabig kaniya”!—Juan 6:44.
y