Ang basahon sa mga Proverbio naundan ug daghang bersikulo nga sa kaugalingon magbarog ingong undanon nga mga pahayag sa panambag, apan ang Proverbio 27:23 maoy bahin sa usa ka grupo sa mga bersikulo: “Angay nga makaila ka sa tino sa dagway sa imong panon. Ibutang ang imong kasingkasing nganha sa imong mga panon; kay ang bahandi dili magapadayon sa panahong walay tino, ni ang usa ka diadema sulod sa tanang kaliwatan. Ang lunhaw nga balili nangahanaw, ug ang bag-ong balili nanggimaw, ug ang mga utanon sa kabukiran nahipos na. Ang mga nating karnero maoy alang sa imong sapot, ug ang mga laking kanding mao ang bili sa uma. Ug adunay igo nga gatas sa mga kanding alang sa imong pagkaon, alang sa pagkaon sa imong panimalay, ug kabuhian alang sa imong kadalagahan.”​—Proverbio 27:23-27.

Ang “bahandi,” o katigayonan nga naangkon sa dali nga mga patigayon, uban sa misangpot nga pagkailado (“diadema”), mahimong mawala ra dayon, sumala sa pamatud-an sa daghan. Busa daghan ang igapamulong pabor sa yano nga kinabuhi, sama sa gisunod sa karaang mga magbalantay sa pag-atiman sa kahayopan. Kanang paagiha sa kinabuhi dili yano sa diwa nga pagkawalay budlay. Ang magbalantay kinahanglang magmatinagdanon sa iyang panon, nga maneguro nga mapanalipdan ang mga karnero. (Salmo 23:4) Kon, sa paghatag kanilag pagtagad, iyang makaplagan ang usa ka masakiton o nasamad nga karnero, kini iya tingaling haplasan sa makapahupay nga lana. (Salmo 23:5; Ezekiel 34:4; Zacarias 11:16) Sa kadaghanang kaso ang manggibuhaton nga magbalantay nga nagbutang sa iyang kasingkasing nganha sa iyang mga panon makakita nga ang iyang paningkamot mopatunghag mga bunga​—ang inanay nga pagdaghan sa iyang panon.