MALALANG BITIN

Ang Hebreohanong nombre nga sa·raphʹ, diha sa plural nga porma niini, gihubad nga “mga serapin” sa Isaias 6:​2, 6 ug sa literal nagkahulogang “usa nga nagkalayo,” o “usa nga nagdilaab.” Gigamit usab kini maylabot sa katibuk-an nga Hebreohanong termino alang sa bitin (na·chashʹ) ug gihubad ingong “malala,” tingali nagtumong sa kaul-ol ug sa makapahubag nga epekto sa lala. (Deu 8:15) Kini unang gihisgotan sa panahon nga gisilotan sa Diyos ang rebelyosong mga Israelinhon pinaagi sa pagpadala ug “mga halas nga malala [han·necha·shimʹ has·sera·phimʹ]” taliwala kanila. Human magpataliwala si Moises, gisugo siya ni Jehova nga maghimog larawan sa “usa ka malalang bitin” ug ibutang kini diha sa usa ka ilhanang tukon. Kon kadtong gipamaak molantaw niini, sila mamaayo ug mabuhi. Giumol ni Moises ang halas nga tumbaga. (Num 21:6-9; 1Co 10:9) Gihatag ni Jesus ang matagnaong kahulogan niini pinaagi sa pag-ingon: “Ingon nga giisa ni Moises ang halas didto sa kamingawan, sa ingon usab kinahanglang igaisa ang Anak sa tawo, aron ang tanan nga nagtuo kaniya makabaton ug kinabuhing walay kataposan.”​—Ju 3:​14, 15.

Sa Isaias 14:29 ug 30:6 gihisgotan ang “usa ka nagalupad nga malalang bitin” diha sa paghukom sa Diyos batok sa Filistia ug diha sa paghubit sa kayutaan sa kamingawan dapit sa H sa Juda. Ang ekspresyong “nagalupad” giisip sa pipila nga nagtumong sa kalit nga paglukso o sa samag kilat nga pagpaak sa malalang mga bitin sa dihang kini moatake.