Kon Unsay Atong Pagabuhaton Aron Maluwas

NGANONG gikinahanglan nato nga maluwas? Tungod kay kitang tanan nag-antos sa malaglagong sangpotanan sa sala: pagkadili-hingpit, kasakit, balatian, kaguol, ug sa kataposan kamatayon. Gibatbat ni apostol Pablo nga nahitabo kini tungod kay ang atong kagikan si Adan misupak batok sa balaod sa Diyos. Si Pablo misulat: “Ang sala misulod sa kalibotan pinaagi sa usa ka tawo [Adan] ug ang kamatayon misulod pinaagi sa sala, ug nga tungod niini ang kamatayon mikuyanap ngadto sa tanang mga tawo sanglit ang tanang mga tawo nakasala man.” (Roma 5:12) Nganong ang sala ni Adan mipahinabo man sa kamatayon sa pagkaylap ngadto sa tanang mga tawo? Sa pagkamatuod, kini maoy tungod sa kinaiyanhong obra sa mga butang.

Sa dihang nakasala si Adan, siya gihukmang mamatay sumala sa balaan nga kasugoan. Kini makataronganon ug gikinahanglan. Kadto makataronganon, kay ang kinabuhi dili man usa ka katungod kondili gasa gikan sa Diyos. Pinaagi sa tinuyo nga pagpakasala, giwala ni Adan ang tanang pangangkon niana nga gasa. (Roma 6:23) Ang pagkahinukman ni Adan sa kamatayon gikinahanglan tungod kay walay bisan kinsang dili-hingpit ang tugotang mabuhi ug maghugaw sa uniberso sa walay kataposan. Busa, sa dihang nakasala si Adan, siya misugod sa pagkamatay ug wala na makabaton ug hingpit, walay-sala nga kinabuhi nga ikapasa ngadto sa iyang mga anak ingong panulondon. Siya makahatag lamang kanila ug kinabuhi nga nabulingan sa pagkadili-kahingpitan ug kasal-anan.​—Roma 8:18-21.

Dili nato hikalimtan, hinunoa, nga tungod lamang kini sa dili-takos nga kalulot sa Diyos nga kita nakabaton ug mubong paglungtad nga maoy atong naangkon karon. (Job 14:1) Ang Diyos dili obligado sa pagtugot kang Adan ug Eva sa pagbaton ug mga anak sa dili pa sila mamatay. Iyang gitugotan sila sa pagpanganak aron sa pagpamatuod nga dunay dili-hingpit nga mga tawo nga mopaluyo sa pagkasoberano sa Diyos pinaagi sa paghupot sa ilang integridad kaniya. Gitugotan sa Diyos usab kini, tungod kay nahibalo nga sa ulahi iyang lukaton, o luwason, ang madinawaton nga mga anak niadtong orihinal nga mga rebelde, si Adan ug Eva. Sa unsang paagi?

Tagana Alang sa Kaluwasan

Si Jehova nga Diyos dili makatugot nga ipadaplin na lang ang iyang matarong nga hukom. Siya dili sa walay katarongan makalimot sa orihinal nga sala ni Adan ug sa tanan nga nadugang sa katawhan niana sukad niadto. Kon palabyon lang sa Diyos ang iyang matarong nga mga balaod, kini makadaot sa pagtahod alang sa iyang bug-os nga sistema sa hustisya ug pagsalig niana. Handurawa ang pagsinggit nga maduggan kon, tungod sa usa ka personal nga kagustohan, dili makataronganong tugotan sa usa ka tawhanong maghuhukom ang kriminal nga pasagdang dili-masilotan. Apan, ang usa ka maloluy-ong maghuhukom sa tukma makahikay ug multa sumala sa balaod nga ibayad sa tawong sad-an pinaagi sa laing maandamong tawo. Kini, sa usa ka paagi, maoy gihimo sa Diyos alang kanato.

Gihikay ni Jehova ang iyang kaugalingong Anak, si Jesu-Kristo, sa paghalad sa iyang hingpit tawhanong lawas puli sa hingpit nga kinabuhi nga giwala ni Adan. Si Jesus kinabubut-ong mipas-an sa atong mga kasal-anan​—ang kamatayon. (Isaias 53:4, 5; Juan 10:17, 18) Ang Bibliya nagaingon: “Ang Anak sa tawo mianhi . . . sa paghalad sa iyang kalag ingon nga lukat alang sa daghan.” (Mateo 20:28; 1 Timoteo 2:6) Walay usa ang makahimo niini. Si Jesus talagsaon sa pagkaagi nga siya natawo nga walay sala ug nagpabiling usa ka hingpit, walay-sala nga tawo hangtod sa iyang kamatayon. (Hebreohanon 7:26; 1 Pedro 2:22) Ang iyang pagkamatinumanon hangtod sa kamatayon nagpaposible kaniya sa pagbayad sa silot alang sa atong mga kasal-anan.

Apan, hinumdomi nga ang Diyos, ang Supremong Maghuhukom, walay obligasyon sa paghatag kagawasan sa tanan. Iyang giisip ang gihalad nga hingpit tawhanong kinabuhi ni Jesus ingong bayad sa utang nga atong nautang alang sa sala. Apan dili ipadapat kini ni Jehova nga Diyos sa dili-mahinulsolon, dili-maapresyahon, kinabubut-ong mga makasasala. Inay magtanyag ug usa ka matang sa katibuk-ang pagpasaylo o tibuok-kalibotang kaluwasan, ang Bibliya naghatag ug mga kondisyon nga kinahanglan kab-oton aron kita maluwas gikan sa mga epekto sa napanunod nga sala.

Mga Kinahanglanon Alang sa Kaluwasan

Busa, unsay gikinahanglan alang sa kaluwasan? Ang pangunang kinahanglanon mao kanang gipamulong ni apostol Pablo ngadto sa magbabantay sa bilanggoan nga taga Filipos. “Tumuo ka sa Ginoong Jesus ug maluwas ka.” (Buhat 16:31) Ang kinasingkasing nga pagdawat sa naulang dugo ni Jesus hinungdanon sa atong kaluwasan. Ug unsa may kahulogan sa kaluwasan alang kanato? Gipadayag ni Jesus ang tubag sa dihang siya miingon: “Hatagan ko sila ug kinabuhing dayon, ug sila dili gayod malaglag.” (Juan 10:28) Alang sa kadaghanan, ang kaluwasan nagkahulogang kinabuhing dayon diha sa usa ka yuta nga ipasig-uli ngadto sa paraisonhong kahingpitan. (Salmo 37:10, 11; Pinadayag 21:3, 4) Diha sa kaso sa “gamay nga panon,” hinunoa, kini nagkahulogan sa pagmando uban kang Jesus diha sa iyang langitnong Gingharian.​—Lucas 12:32; Pinadayag 5:9, 10; 20:4.

Ang uban nagsugyot nga ang pagtuo kang Jesus mao na ang kataposan sa butang. “Dunay usa lamang ka butang ang gikinahanglan sa tawo aron makaadto sa langit,” matud pa sa usa ka relihiyosong basahon. “Nga mao, ang pagdawat kang Jesu-Kristo ingong iyang personal nga Manunubos, sa pagtugyan ngadto Kaniya ingong Ginoo ug Agalon, ug moila Kaniya nga mao sa atubangan sa kalibotan.” Busa, daghan nagtuo nga ang kalit, emosyonal nga pagbag-o nga eksperyensiya mao lamang ang atong kinahanglan aron magarantiyahan ang kinabuhing dayon. Apan, ang pagpalandong sa usa lamang ka hinungdanon nga kinahanglanon alang sa kaluwasan ug isalikway ang uban maoy sama ra sa pagbasa ug usa ka hinungdanong kasabotan sa usa ka kontrata ug isalikway ang uban.

Ilabinang makita kini kon kita mamati sa mga komento sa uban kinsa sa usa ka higayon nagtuo nga ang pagtuo kang Jesus mao lamang ang gikinahanglan aron maluwas. Si Bernice miingon: “Gimatuto ako diha sa Brethren Church, apan nahibulong ako ngano, kon bug-os nagadepende ang kinabuhing dayon diha kang Jesus, siya mismo miingon: ‘Kini nagkahulogang kinabuhing dayon, ang ilang pagkuhag kahibalo mahitungod kanimo, ang bugtong matuod nga Diyos, ug sa imong gipadala, si Jesu-Kristo.’”​—Juan 17:3.

Sulod sa nuybe ka tuig si Norman nagtuo nga siya luwas na. Apan iyang nakita nga labaw pa ang gikinahanglan kay sa usa ka emosyonal nga pangangkon nga si Jesu-Kristo mao ang iyang Manunubos. “Akong nakita gikan sa Bibliya nga dili igo ang pag-ila ngadto sa Diyos nga kita mga makasasala ug nagkinahanglan ug kaluwasan,” matud pa niya. “Kinahanglan mohimo usab kita ug mga buhat nga nahiangay sa paghinulsol.”​—Mateo 3:8; Buhat 3:19.

Oo, ang pagtuo kang Jesus hinungdanon sa atong kaluwasan, apan dugang pa ang gikinahanglan. Si Jesus mihisgot ug mga tawo kinsa nag-angkong may pagtuo kaniya ug nagahimo pa gani ug “gamhanang mga buhat” pinaagi sa iyang ngalan. Apan siya wala makaila kanila. Ngano? Tungod kay sila “mga mamumuhat ug daotan” ug wala magbuhat sa kabubut-on sa iyang Amahan. (Mateo 7:15-23) Ang disipulong si Santiago nagpahinumdom kanato sa panginahanglan nga “mahimong mga mamumuhat sa mga pulong, ug dili mga tigpatalinghog lamang, nga nagalimbong sa inyong kaugalingon pinaagi sa bakak nga mga pangatarongan.” Siya miingon usab: “Ikaw nagatuo nga usa ra ang Diyos, dili ba? Husto ka niana. Apan ang mga demonyo nagatuo man usab ug nagapangurog. . . . Patay ang pagtuo nga walay binuhatan.”​—Santiago 1:22; 2:19, 26.

Apan, ang uban mangatarongan nga gihimo usab niadtong tinuod nga nangaluwas kining mga butanga. Apan mao ba gayod kana ang tinuod nga gihimo? Si Denis, kinsa ‘midawat kang Jesus’ sa bata pa siya, miingon: “Ang mga tawo nga ‘luwas na’ nga akong nailhan mibati nga walay dakong panginahanglan sa pagsusi sa Kasulatan tungod kay sila naghunahuna nga nabatonan na nila ang tanan nga ilang gikinahanglan alang sa kaluwasan.” Sa pagkamatuod, ang pagkamaut ug ang dili-kristohanong mga buhat sa kadaghanang nagaangkon nga luwas na nakapaduhaduha sa bug-os nga ulohan sa kaluwasan.

Bisan pa niana, daghan ang nagainsister nga ang Kasulatan nag-ingon: “Ang motuo sa Anak may kinabuhi nga dayon.” (Juan 3:36, King James Version) Busa, sila moingon nga sa dihang imong gidawat ang Ginoong Jesu-Kristo ingong imong personal nga Manunubos, ikaw dili na gayod mawala pa. “Sa dihang luwas na, padayon ka nang luwas” nga mao ang ilang ginabantayan nga pulong. Apan mao ba gayod kana ang gipamulong sa Kasulatan? Aron matubag kini, kinahanglan atong tagdon ang tanang butang nga gipamulong sa Bibliya mahitungod sa ulohan. Dili buot nato ‘limbongan ang atong kaugalingon pinaagi sa bakak nga pangatarongan’ pinaagi sa pagbasa lamang sa piniling mga bahin sa Pulong sa Diyos.

“Sa Dihang Luwas Na, Padayon na Bang Luwas”?

Matikdi ang dinasig nga pasidaan ni disipulong si Judas. Siya misulat: “Karon buot kong ipahinumdom kaninyo mga hinigugma, sa nagsulat ako sa dakong kaikag mahitungod sa kaluwasan nga atong giambitan, naaghat ako sa pagsulat sa pagtambag kaninyo nga makigbisog kamo alang sa pagtuo nga sa makausa ra ug sa dayon gitugyan ngadto sa mga balaan.” (Judas 3) Nganong gisulat man kini ni Judas? Tungod kay siya nahibalo nga mawala diha sa indibiduwal nga mga Kristohanon ang ‘kaluwasan nga ilang giambitan.’ Siya midayon sa pag-ingon: “Buot ko nga ipahinumdom kaninyo . . . nga si Jehova, bisan pa iyang giluwas ang katawhan [ang mga Israelinhon] gikan sa yuta sa Ehipto, sa kapulihay milaglag kanilang wala magapanuo.”​—Judas 5.

Ang pasidaan ni Judas wala untay kapuslanan kon ang mga Kristohanon wala mag-atubang ug kapeligrohan nga sama niadtong sa mga Israelinhon. Wala kuwestiyona ni Judas ang bili sa halad ni Jesus. Kadto nga halad nakaluwas kanato gikan sa sala ni Adan, ug si Jesus mopanalipod niadtong mopakita kaniya ug pagtuo. Walay makasakmit niini gikan sa iyang kamot. Apan atong mawala kana nga panalipod. Sa unsang paagi? Pinaagi sa paghimo sa gihimo sa daghang Israelinhon kinsa naluwas gikan sa Ehipto. Kita sa kinabubut-on makapili sa pagsupak sa Diyos.​—Deuteronomio 30:19, 20.

Handurawa ang pagkahimong naluwas gikan sa nagkalayo nga torre. Hunahunaa ang kahupayan nga imong bation samtang luwas nga gikuha ka gikan sa tinukod ug ang magluluwas miingon: “Ikaw luwas na karon.” Oo, naluwas ka gikan sa usa ka kamatayon. Apan unsay mahitabo kon modesider ka sa pagbalik sa tinukod alang sa usa ka binuang nga katarongan? Ang imong kinabuhi mameligro na usab.

Ang mga Kristohanon anaa na sa luwas nga kahimtang. Sila may palaabutong kinabuhing dayon tungod kay sila anaa na sa inuyonang kahimtang atubangan sa Diyos. Ingong usa ka grupo, ang ilang kaluwasan gikan sa sala ni Adan ug ang tanang mga sangpotanan niini segurado. Apan sa tinagsa-tagsa sila maluwas ngadto sa kinabuhing dayon kon sila magpadayon sa pagpabilin diha sa tanang mga kinahanglanon sa Diyos. Gipasiugda ni Jesus kini sa dihang iyang gipakasama ang iyang kaugalingon sa usa ka tanom nga parras ug ang iyang mga disipulo mao ang mga sanga niana nga tanom sa parras. Siya miingon: “Ang tanan kong sanga nga dili mamunga putlon sa [Diyos] . . . Ang bisan kinsa nga dili magpabilin kanako, igasalibay siya sama sa sanga ug malaya; ug ang mga sanga pamuniton sa mga tawo ug igaitsa ngadto sa kalayo ug mangasunog sila.” (Juan 15:2, 6; Hebreohanon 6:4-6) Kadtong mawad-an ug pagtuo kang Jesus mawad-an usab ug kinabuhing dayon.

“Siya nga Molahutay . . . Mao ang Mamaluwas”

Oo, dunay daghang butang ang nalangkit aron maluwas. Kinahanglan mokuha kitag tukmang kahibalo mahitungod sa mga katuyoan sa Diyos ug sa iyang dalan sa kaluwasan. Unya kinahanglang mopakita kitag pagtuo sa Pangulong Ahente sa kaluwasan, si Jesu-Kristo, ug buhaton ang kabubut-on sa Diyos sa nahibilin sa atong mga kinabuhi. (Juan 3:16; Tito 2:14) Ang kaluwasan segurado niadtong mosunod niining dalana. Apan kini naglangkit sa pag-antos hangtod sa kataposan sa atong presenteng kinabuhi o niining sistema sa mga butang. Diha lamang nga “siya nga molahutay hangtod sa kataposan mao ang usa nga mamaluwas.”​—Mateo 24:13.

Apil sa uban diha sa iyang panimalay, ang magbabantay sa bilanggoan nga taga Filipos positibong midawat sa balita sa kaluwasan nga giwali ni Pablo ug Silas. “Ang tanan, siya ug ang iyang tibuok nga panimalay gibawtismohan sa walay langan.” (Buhat 16:33) Kita makahimog samang positibong aksiyon. Busa, kita makasulod sa usa ka suod ug gipanalanginang relasyon uban kang Jehova nga Diyos ug sa iyang Anak, si Jesu-Kristo, ug kita makabaton ug bug-os nga pagsalig sa balaang mga tagana alang sa kaluwasan. Ang magbabantay sa bilanggoan nga taga Filipos “tugob nga nalipay uban ang tanan sa iyang panimalay nga karon nakakaplag sa pagtuo diha sa Diyos.” (Buhat 16:34) Ang maong kurso makahatag usab kanato ug ‘tugob nga kalipay.’

[Hulagway sa panid 7]

Unsay mahitabo kon mobalik ka ngadto sa nagkalayo nga tinukod human nga giluwas?