Pagtuo—Makapalig-on nga Hiyas
ANG pagtuo makahatag natog talagsaong gahom. Pananglitan, bisag gustong daoton ni Satanas ang atong relasyon kang Jehova, ang pagtuo makatabang nato sa ‘pagpalong sa tanang nagdilaab nga pana sa daotan.’ (Efe. 6:16) Kon duna tay pagtuo, malahutay nato ang samag bukid nga mga problema. Giingnan ni Jesus ang iyang mga tinun-an: “Kon ang inyong pagtuo samag gidak-on sa liso sa mustasa, sultihan ninyo kining bukira, ‘Balhin didto,’ ug kini mobalhin.” (Mat. 17:20) Kay ang pagtuo makapalig-on man sa atong espirituwalidad, angay natong hunahunaon kining mga pangutanaha: Unsa ang pagtuo? Sa unsang paagi ang kahimtang sa atong kasingkasing makaapektar sa atong pagtuo? Unsaon nato pagpalig-on ang atong pagtuo? Ug kang kinsa ta angayng magpakitag pagtuo?—Roma 4:3.
UNSA ANG PAGTUO?
Ang pagtuo wala lang magpasabot nga nagtuo ta sa giingon sa Bibliya, kay bisan “ang mga demonyo nagtuo [nga dunay Diyos] ug nagapangurog.” (Sant. 2:19) Busa, unsa ang pagtuo?
Sama ra nga mosalig ta nga kanunayng dunay adlaw ug gabii, mosalig ta nga kanunayng matuman ang mga saad sa Diyos
Sumala sa Bibliya, ang pagtuo dunay duha ka bahin. Una, “ang pagtuo mao ang lig-ong pagsalig nga matuman ang gilaoman.” (Heb. 11:1a) Kon duna kay pagtuo, segurado ka nga ang tanang gisulti ni Jehova tinuod ug matuman gayod. Pananglitan, giingnan ni Jehova ang mga Israelinhon: “Kon mabungkag ninyo ang akong pakigsaad labot sa adlaw ug ang akong pakigsaad labot sa gabii, aron pugngan ang pagtungha sa adlaw ug sa gabii sa hustong panahon niini, nianang panahona lang nga mabungkag ang akong pakigsaad kang David nga akong alagad.” (Jer. 33:20, 21) Nahadlok ka ba sukad nga basig ang adlaw dili na mosubang ug mosalop, ug wala nay adlaw ug gabii? Kon wala ka magduhaduha sa mga balaod sa kinaiyahan, nga maoy hinungdan nga ang yuta padayong motuyok sa axis niini ug molibot sa adlaw, magduhaduha ba ka nga ang Usa nga naghimo sa maong mga balaod makatuman sa iyang mga saad? Dili gayod!—Isa. 55:10, 11; Mat. 5:18.
Ikaduha, ang pagtuo mao “ang tin-awng ebidensiya nga tinuod ang gituohan bisag dili kini makita.” Sumala sa Bibliya, ang pagtuo mao “ang tin-awng ebidensiya,” o “makapakombinsir nga ebidensiya,” sa mga butang nga dili makita pero tinuod. (Heb. 11:1b; footnote) Sa unsang paagi? Pananglit pangutan-on ka sa usa ka bata, ‘Giunsa nimo pagkahibalo nga naay hangin?’ Bisag wala ka makakitag hangin, lagmit tabangan nimo ang bata sa pagpangatarongan base sa ebidensiya nga naay hangin—ang pagginhawa, epekto sa hangin, ug uban pa. Dihang makombinsir ang bata sa ebidensiya, motuo siya niini bisag dili niya kini makita. Sa susama, ang pagtuo gibase sa lig-ong ebidensiya.—Roma 1:20.
IMPORTANTE ANG KAHIMTANG SA KASINGKASING
Kay ang pagtuo gibase man sa ebidensiya, ang usa kinahanglan unang “makakat-on sa tukmang kahibalo sa kamatuoran” aron makabaton ug pagtuo. (1 Tim. 2:4) Pero dili kay kana ra. Si apostol Pablo misulat: “Ang pagtuo . . . gikan sa kasingkasing.” (Roma 10:10) Dili lang basta tuohan sa usa ka tawo ang kamatuoran; kinahanglan sab niya kining pabilhan. Nianang paagiha lang nga mapalihok siya sa pagpakitag pagtuo, nga mao ang pagkinabuhi uyon sa kamatuoran. (Sant. 2:20) Ang usa nga walay kinasingkasing nga pagpabili sa kamatuoran lagmit dili motuo sa makapakombinsir nga ebidensiya kay dili niya gustong bag-ohon ang iyang gituohan o gusto niyang himoon ang iyang gitinguha. (2 Ped. 3:3, 4; Jud. 18) Kini ang hinungdan nga sa kapanahonan sa Bibliya, dili tanan nga nakakita sa mga milagro ang nagpakitag pagtuo. (Num. 14:11; Juan 12:37) Ang balaang espiritu sa Diyos magpatunghag pagtuo diha lang sa mga tawo nga nahigugma gayod sa kamatuoran.—Gal. 5:22; 2 Tes. 2:10, 11.
SA UNSANG PAAGI NAUGMAD NI DAVID ANG LIG-ONG PAGTUO?
Apil niadtong lig-on ug pagtuo mao si Haring David. (Heb. 11:32, 33) Pero dili tanan sa pamilya ni David ang nakabaton ug sama niana nga pagtuo. Pananglitan, dihay higayon nga si Eliab, ang kamagulangang igsoon ni David, nagpakitag kakulang sa pagtuo dihang gibadlong niya si David sa kasuko niini maylabot sa hagit ni Goliat. (1 Sam. 17:26-28) Walay natawo nga naa nay pagtuo o nakapanunod niini sa iyang ginikanan, busa ang pagtuo ni David maoy resulta sa iyang suod nga relasyon sa Diyos.
Sa Salmo 27, gipadayag ni David kon sa unsang paagi nabatonan niya ang lig-ong pagtuo. (Bersikulo 1) Iyang gipamalandong ang iyang mga eksperyensiya ug ang gihimo ni Jehova sa iyang mga kaaway. (Bersikulo 2, 3) Iyang gipabilhan pag-ayo ang kahikayan ni Jehova sa pagsimba. (Bersikulo 4) Iyang gisimba ang Diyos kauban sa iyang mga isigkamagtutuo diha sa tabernakulo. (Bersikulo 6) Iyang gipangita si Jehova pinaagi sa pag-ampo. (Bersikulo 7, 8) Gusto sab niya nga matudloan sa dalan sa Diyos. (Bersikulo 11) Importante kaayo kang David ang pagtuo maong nakapangutana siya: “Unsa na kahay nahitabo kanako kon wala pa koy pagtuo?”—Bersikulo 13.
UNSAON NIMO PAGPALIG-ON ANG IMONG PAGTUO?
Makabaton kag pagtuo nga sama nianang kang David kon imong sundogon ang iyang panghunahuna ug nabatasang buhaton nga gihisgotan sa Salmo 27. Ang pagtuo gibase sa tukmang kahibalo. Busa kon pirme kang magtuon sa Pulong sa Diyos ug sa mga publikasyon nga binase sa Bibliya, mas dali kang makapakita niini nga bahin sa bunga sa espiritu. (Sal. 1:2, 3) Paggahig panahon sa pagpamalandong dihang magtuon ka. Kon himoon nimo kini, mas molalom ang imong apresasyon kang Jehova. Samtang magkalalom ang imong apresasyon, mas molig-on sab ang imong tinguha sa pagpakitag pagtuo pinaagi sa pagsimba kaniya diha sa mga tigom ug sa pagpahayag sa imong paglaom ngadto sa uban. (Heb. 10:23-25) Mapakita sab nato ang pagtuo kon kita “mag-ampo kanunay ug dili moundang niana.” (Luc. 18:1-8) Busa “pag-ampo kanunay” kang Jehova, nga mosalig nga ‘gimahal ka niya.’ (1 Tes. 5:17; 1 Ped. 5:7) Ang pagtuo magpalihok nato sa pagbuhat ug matarong, ug kon mobuhat tag matarong, mas molig-on ang atong pagtuo.—Sant. 2:22.
PAGPAKITAG PAGTUO KANG JESUS
Sa gabii una mamatay si Jesus, giingnan niya ang iyang mga tinun-an: “Pagpakita mog pagtuo sa Diyos; pagpakita sab mog pagtuo kanako.” (Juan 14:1) Busa kinahanglan tang magpakitag pagtuo dili lang kang Jehova kondili kang Jesus pod. Unsaon nimo pagpakitag pagtuo kang Jesus? Hisgotan nato ang tulo ka paagi.
Unsay kahulogan sa pagpakitag pagtuo kang Jesus?
Una, isipa ang lukat ingong personal nga regalo sa Diyos kanimo. Si apostol Pablo miingon: “Ako nagkinabuhi sumala sa akong pagtuo sa Anak sa Diyos, kinsa nahigugma nako ug nagtugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.” (Gal. 2:20) Dihang magpakita kag pagtuo kang Jesus, kombinsido ka nga ang lukat makatabang kanimo, maoy basehanan nga mapasaylo ang imong mga sala, maghatag nimog paglaom nga mabuhi sa walay kataposan, ug maoy kinadak-ang pamatuod nga gihigugma ka sa Diyos. (Roma 8:32, 38, 39; Efe. 1:7) Kini makatabang nimo nga malikayan ang paghunahunag negatibo bahin sa imong kaugalingon.—2 Tes. 2:16, 17.
Ikaduha, pakigsuod kang Jehova pinaagi sa pag-ampo, nga nahimong posible tungod sa halad ni Jesus. Tungod sa lukat, kita makaampo kang Jehova “nga may kagawasan sa pagsulti, aron kita makadawat ug kaluoy ug dili hitupngang pagkamaayo sa Diyos dihang manginahanglan tag tabang.” (Heb. 4:15, 16; 10:19-22) Ang pag-ampo makapalig-on sa atong determinasyon sa pagsukol sa tentasyon nga mohimog sala.—Luc. 22:40.
Ikatulo, sunda si Jesus. Si apostol Juan misulat: “Siya nga magpakitag pagtuo sa Anak makabaton ug kinabuhing walay kataposan; siya nga mosupak sa Anak dili makabaton ug kinabuhi kondili makaangkon sa kapungot sa Diyos.” (Juan 3:36) Matikdi nga miingon si Juan nga ang kaatbang sa pagpakitag pagtuo mao ang pagkamasinupakon. Busa nagpakita kag pagtuo kang Jesus dihang sundon nimo siya. Masunod nimo si Jesus pinaagi sa pagtuman sa “balaod sa Kristo,” nga mao ang tanan niyang gitudlo ug gisugo. (Gal. 6:2) Masunod sab nimo siya pinaagi sa pagsunod sa giya nga iyang gihatag pinaagi sa “matinumanon ug maalamong ulipon.” (Mat. 24:45) Kon sundon nimo si Jesus, makabaton kag kusog sa paglahutay sa samag bagyo nga mga problema.—Luc. 6:47, 48.
“PALIG-ONA ANG INYONG KAUGALINGON DIHA SA INYONG LABING BALAANG PAGTUO”
Kas-a, dihay tawo nga miingon kang Jesus: “Naa koy pagtuo! Tabangi ko nga molig-on pa ang akong pagtuo!” (Mar. 9:24) May pagtuo siya, pero mapainubsanon niyang giila nga nagkinahanglan siyag dugang nga pagtuo. Sama niining tawhana, dunay mga kahimtang nga kitang tanan magkinahanglag dugang nga pagtuo. Ug kitang tanan makapalig-on sa atong pagtuo karon. Sa ato nang nakat-onan, mapalig-on nato ang atong pagtuo dihang magtuon ta sa Pulong sa Diyos ug mamalandong niini, nga makapalalom sa atong apresasyon kang Jehova. Ang atong pagtuo mas molig-on sab dihang kita—kauban sa atong mga isigkamagtutuo—mosimba kang Jehova, mosulti sa uban bahin sa atong paglaom, ug molahutay sa pag-ampo. Dugang pa, kon palig-onon nato ang atong pagtuo, madawat nato ang kinalabwang ganti. Ang Pulong sa Diyos nagdasig kanato: “Mga hinigugma, palig-ona ang inyong kaugalingon diha sa inyong labing balaang pagtuo . . . aron makapabilin mo sa gugma sa Diyos.”—Jud. 20, 21.