DƆNKILI 107
An ka Ala ka kanuya ladegi
(1 Zan 4:19)
1. An Faa Jehova kɔnna k’an bɛɛ kanu.
Kanuya, s’ra ɲuman.
A be koow bɛɛ kɛ ni kanuya lo ye.
O ɲɔgɔn kɛ, a ladegi.
A y’a Dencɛ di, o min koo ka d’a ye,
ka sa an kosɔn, k’an ka jur’muw yafa.
Niliba lo dɛ, min ɲɔgɔn tɛ sɔrɔ.
A b’an kanu, Ala b’an kanu.
2. N’an b’a ladegi, an be ɲɔgɔn kanu
tiɲɛn tiɲɛn na, sɔbɛ la.
An b’an mako don an balimaw bɛɛ la,
k’u bɛɛ kanu, k’u bɛɛ kanu.
An tɛ se k’a fɔ k’an be Ala kanu
k’a sɔrɔ an tɛ balima dɔ kanu.
An bɛɛ ka yafa ɲɔgɔn ka jur’muw la.
O lo b’a y’ra ko an b’u kanu.
3. Kanuya lo be an bɛɛ s’ri ɲɔgɔn na,
k’an bɛɛ kɛ kelen ye.
Jehova, an Faa b’a fɔ an bɛɛ ye ko:
“Aw bɛɛ ka na hɛɛrɛ diyabɔ.”
Ninsɔndi’a ani kanu ye jogow ye.
Ala b’an dɛmɛ ka kɛ n’o jogow ye.
Balimaw be yan, k’an hak’li jigi ko
a b’an kanu, Ala b’an kanu.
(Jaa lajɛ Rom. 12:10; Eph 4:3; 2 Piyɛri 1:7.)