Πράξεις
5 Ωστόσο, κάποιος άντρας ονόματι Ανανίας, μαζί με τη Σαπφείρα τη σύζυγό του, πούλησε ένα κτήμα 2 και κατακράτησε μυστικά κάποιο ποσό από το αντίτιμο, πράγμα που γνώριζε και η σύζυγός του, και έφερε μόνο ένα μέρος του και το έβαλε στα πόδια των αποστόλων. 3 Αλλά ο Πέτρος είπε: «Ανανία, γιατί σου έδωσε ο Σατανάς την τόλμη να φερθείς απατηλά στο άγιο πνεύμα και να κατακρατήσεις μυστικά κάποιο ποσό από το αντίτιμο του αγρού; 4 Δεν παρέμενε δικό σου όσο παρέμενε σε εσένα, και δεν συνέχιζε να είναι κάτω από τον έλεγχό σου αφού πουλήθηκε; Γιατί έβαλες σκοπό μέσα στην καρδιά σου [να κάνεις] μια τέτοια πράξη όπως αυτή; Φέρθηκες απατηλά, όχι σε ανθρώπους, αλλά στον Θεό». 5 Όταν άκουσε αυτά τα λόγια, ο Ανανίας έπεσε κάτω και εξέπνευσε. Και μεγάλος φόβος έπεσε πάνω σε όλους όσους το άκουσαν. 6 Αλλά οι νεότεροι σηκώθηκαν, τον τύλιξαν με πανιά και τον μετέφεραν έξω και τον έθαψαν.
7 Ύστερα, λοιπόν, από διάστημα τριών περίπου ωρών μπήκε μέσα η σύζυγός του, χωρίς να ξέρει τι είχε συμβεί. 8 Ο Πέτρος τής είπε: «Πες μου, τόσο πουλήσατε εσείς [οι δύο] τον αγρό;» Αυτή είπε: «Ναι, τόσο». 9 Ο Πέτρος, λοιπόν, της [είπε]: «Γιατί συμφωνήσατε εσείς [οι δύο] να θέσετε σε δοκιμή το πνεύμα του Ιεχωβά; Να! Τα πόδια εκείνων που έθαψαν το σύζυγό σου είναι στην πόρτα, και εσένα θα σε μεταφέρουν έξω». 10 Ευθύς αυτή έπεσε στα πόδια του και εξέπνευσε. Όταν οι νεαροί μπήκαν μέσα τη βρήκαν νεκρή, και τη μετέφεραν έξω και την έθαψαν δίπλα στο σύζυγό της. 11 Κατά συνέπεια, μεγάλος φόβος έπεσε πάνω σε ολόκληρη την εκκλησία και σε όλους όσους άκουγαν αυτά τα πράγματα.
12 Επιπλέον, μέσω των χεριών των αποστόλων συνέχισαν να παρουσιάζονται πολλά σημεία και θαυμαστά προμηνύματα ανάμεσα στο λαό· και ήταν όλοι σύσσωμοι στη στοά του Σολομώντα. 13 Βέβαια, ούτε ένας από τους άλλους δεν είχε το θάρρος να ενωθεί μαζί με αυτούς· ωστόσο, ο λαός τούς εγκωμίαζε. 14 Επιπλέον, εξακολούθησαν να προστίθενται πιστοί στον Κύριο, πλήθη και αντρών και γυναικών· 15 σε τέτοιο σημείο που έβγαζαν τους αρρώστους ακόμη και στους πλατιούς δρόμους και τους έβαζαν εκεί πάνω σε μικρά κρεβάτια και φορεία, ώστε, όταν θα περνούσε ο Πέτρος, να πέσει τουλάχιστον η σκιά του πάνω σε κάποιον από αυτούς. 16 Επίσης, το πλήθος από τις πόλεις γύρω από την Ιερουσαλήμ εξακολουθούσε να συγκεντρώνεται, μεταφέροντας αρρώστους και εκείνους που ταλαιπωρούνταν από ακάθαρτα πνεύματα, και θεραπεύονταν όλοι ανεξαιρέτως.
17 Αλλά ο αρχιερέας και όλοι όσοι ήταν μαζί του, η αίρεση των Σαδδουκαίων που υπήρχε τότε, σηκώθηκαν και γέμισαν ζήλια 18 και έβαλαν τα χέρια τους πάνω στους αποστόλους και τους έβαλαν στο δημόσιο κρατητήριο. 19 Αλλά στη διάρκεια της νύχτας, άγγελος του Ιεχωβά άνοιξε τις πόρτες της φυλακής, τους έβγαλε έξω και είπε: 20 «Πηγαίνετε και, αφού σταθείτε στο ναό, εξακολουθήστε να λέτε στο λαό όλα τα λόγια σχετικά με αυτή τη ζωή». 21 Αφού το άκουσαν αυτό, εκείνοι μπήκαν στο ναό τα χαράματα και άρχισαν να διδάσκουν.
Όταν έφτασε, λοιπόν, ο αρχιερέας και όσοι ήταν μαζί του, συγκάλεσαν το Σάνχεδριν και όλη τη συνέλευση των πρεσβυτέρων των γιων Ισραήλ, και έστειλαν στο δεσμωτήριο για να τους φέρουν. 22 Αλλά όταν οι υπηρέτες πήγαν εκεί δεν τους βρήκαν στη φυλακή. Επέστρεψαν, λοιπόν, και έδωσαν αναφορά, 23 λέγοντας: «Το δεσμωτήριο το βρήκαμε κλειδωμένο με κάθε ασφάλεια και τους φρουρούς να στέκονται στις πόρτες, αλλά όταν ανοίξαμε δεν βρήκαμε κανέναν μέσα». 24 Όταν, λοιπόν, άκουσαν αυτά τα λόγια και ο διοικητής του ναού και οι πρωθιερείς, άρχισαν να απορούν σχετικά με αυτά τα πράγματα για το πού θα κατέληγε αυτό. 25 Αλλά κάποιος έφτασε και ανέφερε σε αυτούς: «Να! Οι άντρες που βάλατε στη φυλακή είναι στο ναό και στέκονται και διδάσκουν το λαό». 26 Τότε πήγε ο διοικητής με τους υπηρέτες του και άρχισε να τους φέρνει, αλλά χωρίς βία, γιατί φοβούνταν μη λιθοβοληθούν από το λαό.
27 Τους έφεραν, λοιπόν, και τους έβαλαν να σταθούν στην αίθουσα του Σάνχεδριν. Και ο αρχιερέας τούς ρώτησε 28 και είπε: «Σας προστάξαμε κατηγορηματικά να μην εξακολουθείτε να διδάσκετε με βάση αυτό το όνομα, και εντούτοις να! έχετε γεμίσει την Ιερουσαλήμ με τη διδασκαλία σας και είστε αποφασισμένοι να φέρετε το αίμα αυτού του ανθρώπου πάνω μας». 29 Απαντώντας, ο Πέτρος και οι [άλλοι] απόστολοι είπαν: «Πρέπει να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους. 30 Ο Θεός των προπατόρων μας ήγειρε τον Ιησού, τον οποίο εσείς φονεύσατε, κρεμώντας τον πάνω σε ξύλο. 31 Ο Θεός εξύψωσε αυτόν στα δεξιά του ως Πρώτιστο Παράγοντα και Σωτήρα, για να δώσει μετάνοια στον Ισραήλ και συγχώρηση αμαρτιών. 32 Και εμείς είμαστε μάρτυρες αυτών των πραγμάτων, όπως είναι και το άγιο πνεύμα, το οποίο ο Θεός έδωσε σε όσους τον υπακούν ως άρχοντα».
33 Όταν το άκουσαν αυτό, ένιωσαν σαν να τους μαχαιρώνει κάποιος βαθιά και ήθελαν να τους σκοτώσουν. 34 Αλλά σηκώθηκε κάποιος στο Σάνχεδριν, ένας Φαρισαίος ονόματι Γαμαλιήλ, δάσκαλος του Νόμου που τον εκτιμούσε όλος ο λαός, και έδωσε την εντολή να βγάλουν τους ανθρώπους έξω για λίγο. 35 Και τους είπε: «Άντρες Ισραηλίτες, προσέχετε τον εαυτό σας σχετικά με το τι σκοπεύετε να κάνετε όσον αφορά αυτούς τους ανθρώπους. 36 Για παράδειγμα, πριν από αυτές τις ημέρες εγέρθηκε ο Θευδάς, λέγοντας ότι αυτός ο ίδιος είναι κάποιος, και ένας αριθμός αντρών, περίπου τετρακόσιοι, προσκολλήθηκαν στην παράταξή του. Αλλά αυτός θανατώθηκε, και όλοι όσοι τον υπάκουαν διαλύθηκαν και εκμηδενίστηκαν. 37 Έπειτα από αυτόν εγέρθηκε ο Ιούδας ο Γαλιλαίος στις ημέρες της απογραφής, και έσυρε λαό πίσω του. Και όμως εκείνος αφανίστηκε, και όλοι όσοι τον υπάκουαν διασκορπίστηκαν. 38 Έτσι λοιπόν, κάτω από τις παρούσες συνθήκες, σας λέω: Μην ανακατεύεστε με αυτούς τους ανθρώπους, αλλά αφήστε τους· (επειδή, αν αυτό το σχέδιο ή αυτό το έργο είναι από ανθρώπους, θα ανατραπεί· 39 αλλά αν είναι από τον Θεό, δεν θα μπορέσετε να τους ανατρέψετε)· αλλιώς, μπορεί να βρεθείτε και θεομάχοι». 40 Τότε τον άκουσαν, και κάλεσαν τους αποστόλους, τους έδειραν και τους πρόσταξαν να σταματήσουν να μιλούν με βάση το όνομα του Ιησού, και τους άφησαν να φύγουν.
41 Αυτοί, λοιπόν, έφυγαν από το Σάνχεδριν, χαρούμενοι επειδή είχαν υπολογιστεί άξιοι να ατιμαστούν για χάρη του ονόματός του. 42 Και κάθε ημέρα στο ναό και από σπίτι σε σπίτι συνέχισαν αδιάκοπα να διδάσκουν και να διακηρύσσουν τα καλά νέα για τον Χριστό, τον Ιησού.