6 Και είτε βρισκόμαστε σε θλίψη, είναι για τη δική σας παρηγοριά και σωτηρία·+ είτε παρηγορούμαστε, είναι για τη δική σας παρηγοριά που ενεργεί για να σας κάνει να υπομένετε τα ίδια παθήματα τα οποία υποφέρουμε και εμείς.+
17 Ωστόσο, ακόμη και αν χύνομαι σαν σπονδή+ πάνω στη θυσία+ και στη δημόσια υπηρεσία στις οποίες σας έχει οδηγήσει η πίστη,+ ευφραίνομαι και χαίρομαι+ μαζί με όλους εσάς.
24 Χαίρομαι τώρα με τα παθήματά μου για εσάς+ και, με τη σειρά μου, συμπληρώνω ό,τι λείπει από τις θλίψεις+ του Χριστού στη σάρκα μου για χάρη του σώματός του, που είναι η εκκλησία.+
8 Νιώθοντας, λοιπόν, τρυφερή στοργή για εσάς,+ ευαρεστηθήκαμε να σας μεταδώσουμε, όχι μόνο τα καλά νέα του Θεού, αλλά και τις ίδιες μας τις ψυχές,+ επειδή γίνατε αγαπητοί+ σε εμάς.
17 Να είστε υπάκουοι σε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία μεταξύ σας+ και να είστε υποτακτικοί,+ γιατί εκείνοι επαγρυπνούν για τις ψυχές σας ως άτομα που θα δώσουν λογαριασμό·+ ώστε να το κάνουν αυτό με χαρά και όχι στενάζοντας, γιατί αυτό θα ήταν επιζήμιο για εσάς.+