1 Θεσσαλονικείς
2 Ασφαλώς εσείς οι ίδιοι γνωρίζετε, αδελφοί, ότι η επίσκεψή+ μας σε εσάς δεν ήταν χωρίς αποτελέσματα,+ 2 αλλά ότι, αφού πρώτα υποφέραμε+ και μας συμπεριφέρθηκαν με θρασύτητα+ (όπως γνωρίζετε) στους Φιλίππους,+ βρήκαμε την τόλμη μέσω του Θεού μας για να σας πούμε+ τα καλά νέα του Θεού με μεγάλο αγώνα. 3 Διότι η προτροπή την οποία δίνουμε δεν πηγάζει από πλάνη ούτε από ακαθαρσία+ ούτε είναι με δόλο, 4 αλλά όπως έχουμε δοκιμαστεί από τον Θεό και έχουμε αποδειχτεί άξιοι για να μας είναι εμπιστευμένα+ τα καλά νέα, έτσι μιλάμε, ως άτομα που ευαρεστούν,+ όχι ανθρώπους, αλλά τον Θεό, ο οποίος δοκιμάζει τις καρδιές μας.+
5 Διότι ούτε με κολακευτικά λόγια+ παρουσιαστήκαμε ποτέ (όπως γνωρίζετε) ούτε με προσποιητή εμφάνιση+ λόγω πλεονεξίας+—ο Θεός είναι μάρτυρας! 6 Ούτε έχουμε επιζητήσει δόξα από ανθρώπους,+ είτε από εσάς είτε από άλλους, αν και θα μπορούσαμε να αποτελέσουμε δαπανηρή επιβάρυνση+ ως απόστολοι του Χριστού. 7 Απεναντίας, γίναμε γλυκείς ανάμεσά σας, όπως όταν περιθάλπει+ τα παιδιά της η μητέρα που θηλάζει. 8 Νιώθοντας, λοιπόν, τρυφερή στοργή για εσάς,+ ευαρεστηθήκαμε να σας μεταδώσουμε, όχι μόνο τα καλά νέα του Θεού, αλλά και τις ίδιες μας τις ψυχές,+ επειδή γίνατε αγαπητοί+ σε εμάς.
9 Οπωσδήποτε θυμάστε, αδελφοί, τον κόπο και το μόχθο μας. Εργαζόμενοι+ νύχτα και ημέρα, ώστε να μην προκαλέσουμε δαπανηρή επιβάρυνση σε κανέναν από εσάς,+ σας κηρύξαμε τα καλά νέα του Θεού. 10 Εσείς είστε μάρτυρες, καθώς και ο Θεός, για το πόσο όσιοι και δίκαιοι και άμεμπτοι+ αποδειχτήκαμε σε εσάς τους πιστούς. 11 Σε αρμονία με αυτό γνωρίζετε καλά με ποιον τρόπο, όπως κάνει ένας πατέρας+ με τα παιδιά του, προτρέπαμε+ τον καθένα σας και σας παρηγορούσαμε και σας δίναμε μαρτυρία, 12 με σκοπό να περπατάτε+ αντάξια του Θεού, ο οποίος σας καλεί+ στη βασιλεία+ και στη δόξα του.
13 Γι’ αυτό και εμείς ευχαριστούμε τον Θεό ακατάπαυστα,+ επειδή όταν λάβατε το λόγο του Θεού,+ τον οποίο ακούσατε από εμάς, τον δεχτήκατε, όχι ως το λόγο ανθρώπων,+ αλλά, όπως είναι αληθινά, ως το λόγο του Θεού, ο οποίος λόγος και βρίσκεται σε δράση σε εσάς τους πιστούς.+ 14 Διότι εσείς γίνατε μιμητές, αδελφοί, των εκκλησιών του Θεού που βρίσκονται στην Ιουδαία σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού, επειδή και εσείς αρχίσατε να υποφέρετε+ στα χέρια των συμπατριωτών σας τα ίδια που υποφέρουν και αυτοί στα χέρια των Ιουδαίων, 15 οι οποίοι σκότωσαν ακόμη και τον Κύριο Ιησού+ και τους προφήτες+ και δίωξαν εμάς.+ Και δεν ευαρεστούν τον Θεό, αλλά είναι ενάντιοι στα συμφέροντα όλων των ανθρώπων, 16 καθώς προσπαθούν να μας εμποδίσουν+ να μιλήσουμε στους εθνικούς για να σωθούν,+ με αποτέλεσμα να φτάνουν πάντοτε στο πλήρες+ οι αμαρτίες τους. Αλλά η οργή του έχει φτάσει τελικά πάνω τους.+
17 Όσο για εμάς, αδελφοί, όταν σας στερηθήκαμε ένα σύντομο μόνο χρονικό διάστημα, όσον αφορά τη σωματική παρουσία, όχι όσον αφορά την καρδιά, προσπαθήσαμε πολύ περισσότερο από το συνηθισμένο να δούμε τα πρόσωπά σας με μεγάλη επιθυμία.+ 18 Γι’ αυτόν το λόγο θελήσαμε να έρθουμε σε εσάς, ναι, εγώ ο Παύλος, και μία και δύο φορές, αλλά ο Σατανάς μάς έφραξε το δρόμο. 19 Διότι ποια είναι η ελπίδα μας ή η χαρά μας ή το στεφάνι+ της αγαλλίασής μας—δεν είστε στην πραγματικότητα εσείς;—ενώπιον του Κυρίου μας Ιησού στην παρουσία του;+ 20 Εσείς είστε σίγουρα η δόξα και η χαρά μας.