Ιερεμίας
20 Ο δε Πασχώρ, ο γιος του Ιμμήρ,+ ο ιερέας, που ήταν επίσης ο αρχιεπίτροπος στον οίκο του Ιεχωβά,+ άκουγε τον Ιερεμία που προφήτευε αυτά τα λόγια. 2 Τότε ο Πασχώρ χτύπησε τον Ιερεμία τον προφήτη+ και τον έβαλε στα ξύλινα δεσμά+ που βρίσκονταν στην Άνω Πύλη του Βενιαμίν, η οποία ήταν στον οίκο του Ιεχωβά. 3 Την επόμενη ημέρα, όμως, ο Πασχώρ έβγαλε τον Ιερεμία από τα ξύλινα δεσμά,+ και τότε ο Ιερεμίας τού είπε:
«Ο Ιεχωβά κάλεσε το όνομά σου,+ όχι Πασχώρ, αλλά “Τρόμος από παντού”.+ 4 Διότι αυτό είπε ο Ιεχωβά: “Εγώ θα σε καταστήσω τρόμο για τον εαυτό σου και για όλους όσους σε αγαπούν, και αυτοί θα πέσουν από το σπαθί των εχθρών+ τους ενώ τα μάτια σου θα κοιτάζουν·+ και όλο τον Ιούδα θα τον δώσω στο χέρι του βασιλιά της Βαβυλώνας, και αυτός θα τους οδηγήσει σε εξορία στη Βαβυλώνα και θα τους πατάξει με σπαθί.+ 5 Και θα δώσω όλα τα αποθέματα αυτής της πόλης και όλα τα προϊόντα της και όλα τα πολύτιμα πράγματά της· και όλους τους θησαυρούς του βασιλιά του Ιούδα πρόκειται να τους δώσω στο χέρι των εχθρών τους.+ Και αυτοί θα τους λεηλατήσουν και θα τους πάρουν και θα τους φέρουν στη Βαβυλώνα.+ 6 Και εσύ, Πασχώρ, καθώς και όλοι οι κάτοικοι του σπιτιού σου θα πάτε σε αιχμαλωσία·+ και στη Βαβυλώνα θα πας και εκεί θα πεθάνεις και εκεί θα ταφείς εσύ μαζί με όλους όσους σε αγαπούν,+ επειδή προφήτευσες σε αυτούς με ψεύδη”».+
7 Με ξεγέλασες, Ιεχωβά, και ξεγελάστηκα. Χρησιμοποίησες την ισχύ σου εναντίον μου και υπερίσχυσες.+ Έγινα αντικείμενο γέλιου όλη την ημέρα· όλοι με χλευάζουν.+ 8 Διότι όποτε μιλώ, κραυγάζω. Φωνάζω βία και λεηλασία.+ Διότι ο λόγος του Ιεχωβά έγινε για εμένα αιτία για ονειδισμό και για κοροϊδία όλη την ημέρα.+ 9 Και είπα: «Δεν πρόκειται να κάνω μνεία για αυτόν και δεν θα μιλήσω πια στο όνομά του».+ Και στην καρδιά μου ο λόγος του έγινε σαν φωτιά που καίει, κλεισμένη μέσα στα κόκαλά μου· και κουράστηκα να τον κρατώ μέσα μου, και δεν μπόρεσα να αντέξω.+ 10 Διότι άκουσα τα άσχημα σχόλια πολλών.+ Υπήρχε τρόμος από παντού. «Μιλήστε, για να μιλήσουμε και εμείς για αυτόν».+ Κάθε θνητός άνθρωπος που μου εύχεται «Ειρήνη!»—περιμένουν το παραπάτημά μου:+ «Ίσως ξεγελαστεί,+ ώστε να υπερισχύσουμε εναντίον του και να πάρουμε την εκδίκησή μας από αυτόν». 11 Αλλά ο Ιεχωβά ήταν μαζί μου+ σαν κάποιος που είναι τρομερός και κραταιός.+ Να γιατί οι διώκτες μου θα σκοντάψουν και δεν θα υπερισχύσουν.+ Θα ντροπιαστούν πολύ, επειδή δεν θα έχουν πετύχει. Η αιώνια ταπείνωσή τους δεν θα ξεχαστεί.+
12 Εσύ, όμως, Ιεχωβά των στρατευμάτων, εξετάζεις τον δίκαιο·+ βλέπεις τα νεφρά και την καρδιά.+ Ας δω την εκδίκησή σου πάνω τους,+ γιατί σε εσένα αποκάλυψα τη δικαστική μου υπόθεση.+
13 Ψάλλετε στον Ιεχωβά! Αινείτε τον Ιεχωβά! Διότι ελευθέρωσε την ψυχή του φτωχού από το χέρι εκείνων που πράττουν το κακό.+
14 Καταραμένη να είναι η ημέρα που γεννήθηκα! Να μην είναι ευλογημένη η ημέρα κατά την οποία με γέννησε η μητέρα μου!+ 15 Καταραμένος να είναι ο άνθρωπος που έφερε καλά νέα στον πατέρα μου, λέγοντας: «Γεννήθηκε σε εσένα γιος, αρσενικό!» Σίγουρα τον χαροποίησε.+ 16 Να γίνει αυτός ο άνθρωπος σαν πόλεις τις οποίες ο Ιεχωβά κατέστρεψε χωρίς να μεταμεληθεί.+ Και να ακούσει κραυγή το πρωί και συναγερμό την ώρα του μεσημεριού.+
17 Γιατί δεν με θανάτωσε από τη μήτρα, ώστε η μητέρα μου να γίνει για εμένα ο τάφος μου και η μήτρα της να κυοφορεί στον αιώνα;+ 18 Γιατί βγήκα από τη μήτρα+ ώστε να βλέπω σκληρή εργασία και λύπη+ και να τελειώσουν οι ημέρες μου μέσα στην ντροπή;+