2 Κορινθίους
12 Πρέπει να καυχηθώ. Δεν είναι ωφέλιμο· αλλά θα περάσω σε υπερφυσικά οράματα+ και αποκαλύψεις του Κυρίου. 2 Γνωρίζω έναν άνθρωπο σε ενότητα με τον Χριστό ο οποίος, πριν από δεκατέσσερα χρόνια—είτε με το σώμα, δεν γνωρίζω, είτε έξω από το σώμα, δεν γνωρίζω· ο Θεός γνωρίζει—αρπάχθηκε+ ως τέτοιος άνθρωπος στον τρίτο ουρανό. 3 Ναι, γνωρίζω έναν τέτοιον άνθρωπο—είτε με το σώμα είτε χωριστά από το σώμα,+ δεν γνωρίζω, ο Θεός γνωρίζει— 4 ότι αρπάχθηκε στον παράδεισο+ και άκουσε ανείπωτα λόγια τα οποία δεν είναι θεμιτό να πει άνθρωπος. 5 Για έναν τέτοιον άνθρωπο θα καυχηθώ, αλλά δεν θα καυχηθώ για τον εαυτό μου, εκτός όσον αφορά τις αδυναμίες μου.+ 6 Διότι αν ποτέ θελήσω να καυχηθώ,+ δεν θα είμαι παράλογος, γιατί θα λέω την αλήθεια. Δεν το κάνω όμως, ώστε κανείς να μη μου λογαριάσει περισσότερα από όσα βλέπει ότι είμαι ή ακούει από εμένα, 7 απλώς και μόνο εξαιτίας των πάρα πολλών αποκαλύψεων.
Έτσι λοιπόν, για να μην εξυψώνομαι υπερβολικά,+ μου δόθηκε ένα αγκάθι στη σάρκα,+ ένας άγγελος του Σατανά, για να με χαστουκίζει συνεχώς, ώστε να μην εξυψώνομαι υπερβολικά. 8 Σχετικά με αυτό, τρεις φορές+ ικέτευσα τον Κύριο να φύγει αυτό από εμένα· 9 και εντούτοις αυτός μου είπε: «Η παρ’ αξία καλοσύνη μου είναι επαρκής+ για εσένα· διότι η δύναμή μου τελειοποιείται στην αδυναμία».+ Με μεγάλη ευχαρίστηση, λοιπόν, θα καυχηθώ όσον αφορά τις αδυναμίες μου μάλλον,+ ώστε η δύναμη του Χριστού να παραμείνει σαν σκηνή πάνω μου. 10 Γι’ αυτό, βρίσκω ευχαρίστηση σε αδυναμίες, σε προσβολές, σε περιπτώσεις ανάγκης, σε διωγμούς και δυσκολίες, για τον Χριστό. Διότι όταν είμαι αδύναμος, τότε είμαι δυνατός.+
11 Έχω γίνει παράλογος. Εσείς με αναγκάσατε,+ γιατί έπρεπε να είχα συστηθεί από εσάς. Διότι σε τίποτα δεν αποδείχτηκα κατώτερος από τους υπερέξοχους+ αποστόλους σας, ακόμη και αν είμαι ένα τίποτα.+ 12 Πράγματι, τα σημεία του αποστόλου+ επιδείχθηκαν ανάμεσά σας με κάθε υπομονή,+ και με σημεία και θαυμαστά προμηνύματα και δυναμικά έργα.+ 13 Διότι σε τι μειονεκτήσατε ως προς τις υπόλοιπες εκκλησίες, εκτός από το ότι εγώ δεν σας έγινα βάρος;+ Συγχωρήστε μου με καλοσύνη αυτή την αδικία.
14 Ορίστε! Αυτή είναι η τρίτη φορά+ που είμαι έτοιμος να έρθω σε εσάς, και όμως δεν θα γίνω βάρος. Διότι ζητώ, όχι τα αποκτήματά σας,+ αλλά εσάς· διότι δεν οφείλουν τα παιδιά+ να αποταμιεύουν για τους γονείς τους, αλλά οι γονείς για τα παιδιά τους.+ 15 Εγώ δε με μεγάλη ευχαρίστηση θα δαπανήσω και θα δαπανηθώ εντελώς για τις ψυχές σας.+ Αν σας αγαπώ περισσότερο, πρέπει να αγαπιέμαι λιγότερο; 16 Όπως και να είναι όμως, δεν σας επιβάρυνα.+ Παρ’ όλα αυτά, εσείς λέτε ότι ήμουν «πανούργος» και σας έπιασα «με δόλο».+ 17 Όσο για οποιονδήποτε από εκείνους που σας έχω στείλει, μήπως σας εκμεταλλεύτηκα μέσω αυτού; 18 Παρακίνησα τον Τίτο και έστειλα τον αδελφό μαζί του. Μήπως σας εκμεταλλεύτηκε καθόλου ο Τίτος;+ Δεν περπατήσαμε με το ίδιο πνεύμα;+ Δεν περπατήσαμε στα ίδια ίχνη;
19 Μήπως νομίζετε όλο αυτό το διάστημα ότι υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας σε εσάς; Ενώπιον του Θεού μιλάμε σε σχέση με τον Χριστό. Αλλά, αγαπητοί, τα πάντα είναι για την εποικοδόμησή σας.+ 20 Διότι φοβάμαι μήπως, όταν έρθω,+ σας βρω όχι όπως θα ήθελα και αποδειχτώ για εσάς όχι όπως θα θέλατε, αλλά, αντίθετα, μήπως υπάρχει έριδα, ζήλια,+ θυμοί, φιλονικίες, κακολογίες, ψίθυροι, περιπτώσεις ατόμων φουσκωμένων από υπερηφάνεια, ακαταστασίες.+ 21 Ίσως, όταν ξαναέρθω, ο Θεός μου με ταπεινώσει ανάμεσά σας και πενθήσω για πολλούς από εκείνους που αμάρτησαν παλιότερα+ αλλά δεν μετανόησαν για την ακαθαρσία και την πορνεία+ και την έκλυτη διαγωγή+ τους στην οποία επιδόθηκαν.