18 Αλλά στον βασιλιά του Ιούδα, ο οποίος σας έστειλε να ρωτήσετε τον Ιεχωβά, να πείτε: «Να τι λέει ο Ιεχωβά, ο Θεός του Ισραήλ: “Σχετικά με τα λόγια που άκουσες, 19 επειδή η καρδιά σου ήταν δεκτική* και ταπείνωσες τον εαυτό σου+ ενώπιον του Ιεχωβά όταν άκουσες τι έχω πει εναντίον αυτού του τόπου και των κατοίκων του—ότι θα γίνουν κάτι φρικαλέο και θα αποτελούν κατάρα—και έσκισες τα ρούχα σου+ και έκλαψες ενώπιόν μου, εγώ σε άκουσα, λέει ο Ιεχωβά.

13 Προσευχόταν συνεχώς σε Εκείνον, και Εκείνος δέχτηκε την ικεσία του, εισάκουσε το αίτημά του για εύνοια και τον αποκατέστησε στην Ιερουσαλήμ στη βασιλεία του.+ Τότε γνώρισε ο Μανασσής ότι ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός.+

Όταν εκείνος κραύγασε προς αυτόν για βοήθεια, τον άκουσε.+

22 Αλλά ο πατέρας είπε στους δούλους του: “Γρήγορα! Βγάλτε μια στολή, την καλύτερη, και ντύστε τον με αυτήν, και βάλτε δαχτυλίδι στο χέρι του και σανδάλια στα πόδια του. 23 Φέρτε και το καλοθρεμμένο μοσχάρι, σφάξτε το, και ας φάμε και ας γιορτάσουμε, 24 επειδή αυτός ο γιος μου ήταν νεκρός αλλά επανήλθε στη ζωή·+ ήταν χαμένος και βρέθηκε”. Και άρχισαν να διασκεδάζουν.

13 Αλλά ο εισπράκτορας φόρων, που στεκόταν σε απόσταση, δεν ήθελε καν να σηκώσει τα μάτια του προς τον ουρανό, αλλά χτυπούσε το στήθος του, λέγοντας: “Θεέ μου, σπλαχνίσου με,* τον αμαρτωλό”.+ 14 Σας λέω ότι αυτός κατέβηκε στο σπίτι του έχοντας αποδειχτεί δικαιότερος από εκείνον τον Φαρισαίο.+ Επειδή όποιος εξυψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, αλλά όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του θα εξυψωθεί».+