2 Αποκατάσταση του Θείου Ονόματος στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές

Ακολουθεί ένας κατάλογος με 237 μέρη όπου αποκαθίσταται το όνομα «Ιεχωβά» στο κυρίως κείμενο της Μετάφρασης Νέου Κόσμου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών. Για περαιτέρω πληροφορίες βλέπε ΜΝΚ με υποσημειώσεις, σελ. 1565, 1566.

Ματθαίος 1:20, 22, 24· 2:13, 15, 19· 3:3· 4:4, 7, 10· 5:33· 21:9, 42· 22:37, 44· 23:39· 27:10· 28:2· Μάρκος 1:3· 5:19· 11:9· 12:11, 29, 29, 30, 36· 13:20· Λουκάς 1:6, 9, 11, 15, 16, 17, 25, 28, 32, 38, 45, 46, 58, 66, 68, 76· 2:9, 9, 15, 22, 23, 23, 24, 26, 39· 3:4· 4:8, 12, 18, 19· 5:17· 10:27· 13:35· 19:38· 20:37, 42· Ιωάννης 1:23· 6:45· 12:13, 38, 38· Πράξεις 1:24· 2:20, 21, 25, 34, 39, 47· 3:19, 22· 4:26, 29· 5:9, 19· 7:31, 33, 49, 60· 8:22, 24, 25, 26, 39· 9:31· 10:33· 11:21· 12:7, 11, 17, 23, 24· 13:2, 10, 11, 12, 44, 47, 48, 49· 14:3, 23· 15:17, 17, 35, 36, 40· 16:14, 15, 32· 18:21, 25· 19:20· 21:14· Ρωμαίους 4:3, 8· 9:28, 29· 10:13, 16· 11:3, 34· 12:11, 19· 14:4, 6, 6, 6, 8, 8, 8, 11· 15:11· 1 Κορινθίους 1:31· 2:16· 3:20· 4:4, 19· 7:17· 10:9, 21, 21, 22, 26· 11:32· 14:21· 16:7, 10· 2 Κορινθίους 3:16, 17, 17, 18, 18· 6:17, 18· 8:21· 10:17, 18· Γαλάτες 3:6· Εφεσίους 2:21· 5:17, 19· 6:4, 7, 8· Κολοσσαείς 1:10· 3:13, 16, 22, 23, 24· 1 Θεσσαλονικείς 1:8· 4:6, 15· 5:2· 2 Θεσσαλονικείς 2:2, 13· 3:1· 2 Τιμόθεο 1:18· 2:19, 19· 4:14· Εβραίους 2:13· 7:21· 8:2, 8, 9, 10, 11· 10:16, 30· 12:5, 6· 13:6· Ιακώβου 1:7, 12· 2:23, 23· 3:9· 4:10, 15· 5:4, 10, 11, 11, 14, 15· 1 Πέτρου 1:25· 3:12, 12· 2 Πέτρου 2:9, 11· 3:8, 9, 10, 12· Ιούδα 5, 9, 14· Αποκάλυψη 1:8· 4:8, 11· 11:17· 15:3, 4· 16:7· 18:8· 19:6· 21:22· 22:5, 6.

Η ονομασία «Γιαχ», η συντμημένη μορφή του θείου ονόματος, υπάρχει στην ελληνική έκφραση αλληλούια, το αντίστοιχο της εβραϊκής έκφρασης αλελού-Γιαχ, που σημαίνει «Αινείτε τον Γιαχ!»—Αποκάλυψη 19:1, 3, 4, 6· παράβαλε ΜΝΚ με υποσημειώσεις, Ψαλμός 104:35, υποσημείωση.

Για να αποφύγουμε να υπερβούμε τα όρια του μεταφραστή και για να μην μπούμε στον τομέα της ερμηνείας, ήμασταν πολύ προσεκτικοί σχετικά με την απόδοση του θείου ονόματος στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, λαβαίνοντας πάντοτε προσεκτικά υπόψη τις Εβραϊκές Γραφές και θεωρώντας τες ως βάση. Έχουμε ερευνήσει για επιβεβαίωση τις εβραϊκές μεταφράσεις τις οποίες συμβουλευτήκαμε. Για καθεμιά από τις 237 φορές όπου έχουμε αποκαταστήσει το όνομα του Ιεχωβά στο κείμενο της μετάφρασής μας, υπάρχει επιβεβαίωση από μία ή περισσότερες από αυτές τις εβραϊκές μεταφράσεις.

Όταν οι πρώτοι Χριστιανοί παρέθεταν από τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα, είναι πολύ απίθανο ότι θα παρέλειπαν αυτό το όνομα στην παράθεση. Ο καθηγητής Τζορτζ Χάουαρντ, σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ανασκόπηση Βιβλικής Αρχαιολογίας, του Μαρτίου 1978, παρουσίασε ισχυρά επιχειρήματα που υποστήριζαν αυτό το συμπέρασμα. Για παράδειγμα, αναφέρει «ένα πασίγνωστο ραβινικό κείμενο (Ταλμούδ Σάμπατ 13.5)» το οποίο «εξετάζει το πρόβλημα της καταστροφής των αιρετικών κειμένων (πολύ πιθανόν να περιλαμβάνονται βιβλία Ιουδαίων Χριστιανών)». Ποιο ήταν το πρόβλημα; «Τα αιρετικά κείμενα περιέχουν το θείο όνομα και η ολοκληρωτική τους καταστροφή θα σήμαινε και την καταστροφή του θείου ονόματος».

Ο καθηγητής Χάουαρντ πρόσθεσε επίσης: «Η αφαίρεση του Τετραγράμματου πιθανώς να δημιούργησε ένα διαφορετικό θεολογικό κλίμα από εκείνο που υπήρχε στη διάρκεια της εποχής της Καινής Διαθήκης, τον πρώτο αιώνα. Ο Ιουδαϊκός Θεός, ο οποίος πάντοτε διαχωριζόταν προσεκτικά από όλους τους άλλους θεούς με τη χρήση του εβραϊκού ονόματός του, έχασε σε κάποιο βαθμό τη δυνατότητα να ξεχωρίζει όταν εξαφανίστηκε το Τετραγράμματο».