Ματιές στον Κόσμο—Β΄
Μαλλιά Γεμάτα από Ζωύφια
◆ Στο Λονδίνο, ο γενικός ιατρικός διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας αναφέρει ότι σχεδόν το ένα τέταρτο ενός εκατομμυρίου Βρεττανών νεαρών έχουν ψείρες στα μαλλιά τους και λέγει: «Με τα μακριά μαλλιά που είναι πολύ δημοφιλή και στα δυο φύλα, και με τα αγόρια και τα κορίτσια, που βαδίζουν έχοντας τα χέρια ο ένας γύρω από το λαιμό του άλλου, πρέπει ν’ αναμένεται εξάπλωσις της μεταδόσεως των ζωυφίων.»
Περισσότερες Εγχειρήσεις Χωρίς Χρήσι Αίματος
◆ Εξέχοντες χειρουργοί των Ηνωμένων Πολιτειών εγκαταλείπουν βαθμιαίως τη χρήσι μεταγγίσεων αίματος. Ο χειρουργός Δ. Κούλεϊ του Χιούστον έχει κάμει 110 εγχειρήσεις καρδιάς σε μάρτυρες του Ιεχωβά χωρίς να χρησιμοποιήση αίμα. Βεβαιώνει ότι το 30 τοις εκατό όλων των εγχειρήσεων ανοικτής καρδιάς που κάνει γίνονται χωρίς μεταγγίσεις αίματος, ενώ παράλληλα παρατηρεί ότι «στην πραγματικότητα έχει γίνει τώρα καταφανές ότι το μεγαλύτερο μέρος της χειρουργικής μπορεί να γίνη χωρίς μεταγγίσεις.» Ο Τζ. Χ. Κέι του Λος Άντζελες λέγει ότι το 45 έως 50 τοις εκατό των ασθενών του δεν χρειάζονται πλέον μεταγγίσεις αίματος κατά τη διάρκεια των εγχειρήσεων καρδιάς. Αναφέρει τα εξής πλεονεκτήματα: δεν υπάρχει κίνδυνος λοιμώδους ηπατίτιδος, υπάρχει λιγώτερη αιμορραγία μετά την επέμβασι, και συντομώτερη παραμονή στο νοσοκομείο. Ο Σ. Ντάντρικ του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας υποστηρίζει ότι πρέπει να τονώνεται το αίμα πριν και μετά την εγχείρησι μάλλον, παρά να γίνεται χρήσις μεταγγίσεων. Λέγει: «Δεν σπαταλούμε πια θέλοντας και μη θέλοντας μια φιάλη αίμα.»
«Μήπως Παραφρονήσαμε;»
◆ Ο Βρεττανός ιστορικός Άρνλοντ Τόυμπη μίλησε άλλη μια φορά εναντίον του εθνικισμού και υπέρ μιας παγκοσμίου κυβερνήσεως. Παρατηρεί τα εξής: «Από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ο εθνικισμός διπλασίασε τον αριθμό των τοπικών κυριάρχων ανεξαρτήτων κρατών και διήρεσε κατ’ αναλογία στο ήμισυ το μέγεθός τους . . . Τα στρατηγικά και υγειονομικά προβλήματα της ανθρωπότητος είναι παγκόσμια και επείγοντα· δεν μπορούν να λυθούν από τις τοπικές κυβερνήσεις των κρατών. Χρειάζονται την ίδρυσι μιας παγκοσμίου εξουσίας, που να είναι προικισμένη με υπερέχουσα δύναμι. Η επιβίωσις του ανθρωπίνου γένους απαιτεί πολιτική ενότητα, ενώ η παρούσα τάσις του είναι αντιθέτως διαιρετική. Μήπως παραφρονήσαμε;»