Μια Απροσδόκητη Ευλογία από την Τήρησι Εγκράτειας!
Η ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ είναι καρπός του πνεύματος του Θεού. (Γαλ. 5: 22, 23) Η διατήρησίς της κάτω από πολύ δυσάρεστες περιστάσεις μπορεί να κάμη ευνοϊκή εντύπωσι στους παρατηρητάς και μπορεί ακόμη να τους υποκινήση να γνωρίσουν την πηγή αυτής της αξιέπαινης ιδιότητος. Αυτή ήταν η πείρα ενός Χριστιανού μάρτυρος του Ιεχωβά στην Καλιφόρνια. Αφηγείται τα εξής:
«Ξύπνησα νωρίς εκείνο το πρωί. Επειδή ήταν εορτή και δεν είχα εργασία, απεφάσισα να κάμω έναν περίπατο γύρω στο τετράγωνο. Καθώς έστριβα τη γωνία του σπιτιού του νέου μου γείτονος, τον είδα να στέκεται στην αυλή. Εφόσον είχαμε γνωρισθή προηγουμένως, σήκωσα το χέρι μου και είπα, ‘Καλημέρα, Ντον, πώς είσαι σήμερα;’
«Πριν προφθάση ν’ απαντήση, κάτι σαν μακριά μαύρη αστραπή μου επετέθη από την αυλή και πάνω από το φράχτη και άρχισε να με δαγκώνη μανιασμένα στα πόδια. Το ένστικτο με ώθησε να σηκώσω τα χέρια μου για να προστατεύσω το πρόσωπό μου. Αμέσως ο Ντον βρέθηκε στο πλευρό μου. Η μακριά μαύρη αστραπή απεδείχθη ότι ήταν η σκύλα του ράτσας Ντόμπερμαν. Αυτή εξέλαβε λανθασμένα τη χειρονομία του χαιρετισμού μας ως σύνθημα επιθέσεως κατά του Ντον. Πριν καταφέρη να την καθησυχάση και να την τραβήξη από πάνω μου, είχε καταφέρει αρκετές δαγκωματιές και μου είχε σχίσει το παντελόνι μου.
«Φυσικά είχα ταραχθή απ’ αυτή τη δοκιμασία και το ίδιο είχε πάθει και ο Ντον. Αλλ’ εδώ ήταν που έκαμε την εμφάνισι της η ιδιότης της εγκράτειας. Αντί να εξαγριωθώ για το περιστατικό, βρέθηκα να παρηγορώ τον Ντον και να του εξηγώ ότι η σκύλα ενεργούσε απλώς για να προστατεύση τον κύριο της από φαινομενική βλάβη. Αφού βεβαιώθηκα ότι ο σκύλος ήταν εμβολιασμένος κατά της λύσσας, περπάτησα με δυσκολία ως το σπίτι μου, όπου εκάλεσα αμέσως ένα γιατρό που περιποιήθηκε τις πληγές μου και μου έκαμε αντιτετανική ένεσι.
«Ύστερα από λίγο άκουσα ένα χτύπημα στην πόρτα. Μόλις άνοιξα, είδα τον Ντον να στέκεται εκεί, τον εκάλεσα μέσα και με ρώτησε πώς αισθανόμουν μετά την επίσκεψι του γιατρού κλπ. Ύστερα από διάφορες συζητήσεις, είπε: ‘ Υποθέτω πως θα θέλης να σκοτώσω το σκύλο μου ή ίσως εσύ θα πάρης το όπλο σου και θα τον σκοτώσης.’ Τον εβεβαίωσα και πάλι ότι δεν κρατούσα κακία ούτε για τον ίδιο ούτε για τον σκύλο του. Συγκινήθηκε. Δεν μπορούσε να πιστέψη ότι είχα τέτοια εγκράτεια και ότι δεν θα ανταπέδιδα βλάβη αντί βλάβης. Του εξήγησα ήρεμα ότι ως μάρτυς του Ιεχωβά καλλιεργούσα τις ιδιότητες του πνεύματος του Θεού και ότι μόνο μέσω μελέτης και εφαρμογής αυτών που έμαθα μπόρεσα να επιδείξω εγκράτεια σ’ αυτό το περιστατικό.
«Λίγες μέρες αργότερα η σύζυγός μου επεσκέφθη αυτόν τον γείτονα και διέθεσε τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! στη σύζυγο του Ντον, τη Μαίρη. Σύντομα κατόπιν άρχισε με την οικογένεια μια Γραφική μελέτη. Ο Ντον ετόνιζε διαρκώς ότι όποιος άνθρωπος μπορεί να έχη εγκράτεια κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες, θα πρέπει να έχη κάτι που τον βοηθή.»
Ποιο υπήρξε το αποτέλεσμα απ’ όλο αυτό; Τώρα, ως βαπτισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά, ο Ντον και η Μαίρη επίσης εκτιμούν ότι η εκδήλωσις της ιδιότητος της εγκρατείας είναι ζωτική για τον Χριστιανό.