Ματιές στον Κόσμο
Αποτελέσματα των Εκτρώσεων
◆ Ένα ζεύγος Βρεταννών ερευνητών, ο Κος και η Κα Α. Γουίν, ισχυρίζονται ότι κάθε χρόνο εκατοντάδες παιδιών γεννώνται με σοβαρά ελαττώματα, επειδή οι μητέρες είχαν υποστή μια προηγούμενη έκτρωσι. Ο Γουίν λέγει: «Ένας άνδρας έχει πολλές πιθανότητες να έχη μια στείρα γυναίκα ή ένα νεκρογέννητο ή ένα πρόωρο ή ελαττωματικό βρέφος αν νυμφευθή ένα κορίτσι που έχει υποστή έκτρωσι.» Ο γυναικολόγος Τζων Πηλ συμφωνεί με τις ανακαλύψεις των Γουίν: «Δεν μου μένει καμμιά αμφιβολία ότι υπάρχει ένα ποσοστό σοβαρών συνεπειών, ιδιαίτερα σε ασθενείς που διακόπτουν την πρώτη τους εγκυμοσύνη.» Την ίδια εποχή μια σφυγμομέτρησις μεταξύ Βρεταννών νοσοκόμων δείχνει ότι δυο σε κάθε τρεις νοσοκόμες, που αναμιγνύονται σε επεμβάσεις εκτρώσεων, βρίσκουν ότι η εργασία των τους αναστατώνει τόσο ώστε να σκέπτωνται ν’ αποχωρήσουν από την υπηρεσία των. Το 1972 στη Βρεταννία έγιναν 156.714 εκτρώσεις.
Το Πλήρες Αίμα «Αδικαιολόγητο»
◆ Ένα πρόσφατο ιατρικό ανακοινωθέν προς τα νοσοκομεία που λαμβάνουν αίμα από τον Γερμανικό Ερυθρό Σταυρό συμβουλεύει: «Επί πολλά έτη εγίνοντο παρατηρήσεις . . . σχετικά με τη χρήσι του καλουμένου ‘πλήρους αίματος’ για θεραπευτικούς σκοπούς, λόγω, όμως, των πολλών παρενεργειών που πρέπει ν’ αποφεύγονται, φαίνεται ότι η περαιτέρω χρήσις του είναι αδικαιολόγητη. . . . Είναι λυπηρό να λεχθή ότι κανένας τρόπος δεν υπάρχει για ν’ αποφύγη ένα άτομο μια πιθανή μόλυνσι από σύφιλι όταν χρησιμοποιή νωπό αίμα.» Ο Γερμανικός Ερυθρός Σταυρός, σημειώνοντας ότι η ευθύνη για ανεπιθύμητες αντιδράσεις «μπορεί ν’ αποδοθή στην υπηρεσία αιμοδοσίας,» λέγει: «Εμείς—καθώς και άλλες υπηρεσίες αιμοδοσίας έχουν ήδη κάμει . . . δεν παραδίδομε πλέον πλήρες αίμα.»
Αύξησις ‘των Φόνων εν Ψυχρώ’
◆ Ο Ιατρικός Επιθεωρητής Δρ. Ι. Η. Νταΐβις της Επαρχίας Ντέιντ της Φλωρίδας παρατηρεί μια άνοδο των ‘φόνων εν ψυχρώ’ στις Ηνωμένες Πολιτείες: «Υπήρξε ένα τρομακτικό κύμα φόνων τύπου ενόπλων ληστειών εδώ, και πιθανόν σ’ ολόκληρη τη χώρα.» Επιρρίπτει τις ευθύνες στην ουσιαστική κατάργησι της θανατικής ποινής. Τα δικαστήρια που απορρίπτουν τη θανατική ποινή, λέγει, αποτυγχάνουν να κάμουν διάκρισι μεταξύ του φόνου ‘εν βρασμώ ψυχής’ και του ‘φόνου εν ψυχρώ.’ Ένας φόνος ‘εν βρασμώ ψυχής’ διαπράττεται εξ αιτίας του πάθους που προξενείται από τη μέθη ή από μια οικογενειακή προστριβή. Ο Νταΐβις πιστεύει ότι ο φόβος της τιμωρίας θα επηρεάζη μόνο τον εκούσιο, ‘εν ψυχρώ’ φονέα. Ένας άλλος ιατρικός επιθεωρητής, ο Δρ. Ι. Λ. Λιούκ της Ουάσιγκτον υποστηρίζει ότι τα έργα της τηλεοράσεως με τα εγκλήματα είναι υπεύθυνα για πολλούς αγρίους φόνους.