Λέγουν Ειρήνη Ενώ Ετοιμάζονται για Πόλεμο

Η χαλάρωσις έχει γίνει συνηθισμένη λέξις στους τελευταίους μήνες. Όπως το δείχνει και η λέξις, φαίνεται ν’ αρχίζη μια περίοδος ‘χαλαρώσεως της εντάσεως.’ Μερικές φαινομενικά σοβαρές συζητήσεις για ειρήνη δίνουν περισσότερη έμφασι στις δηλώσεις των παγκοσμίων ηγετών. Αυτοί και οι οπαδοί τους λέγουν ότι βαρέθηκαν τον πόλεμο· ο κόσμος είναι ώριμος για ειρήνη.

Παραδόξως, όμως, στη διάρκεια της ίδιας περιόδου, έχει επιταχυνθή ένας από τους πιο θερμούς ανταγωνισμούς εξοπλισμού. Τόσο τα αναπτυγμένα έθνη όσο και αυτά που τώρα αναπτύσσονται αγοράζουν και πουλούν πολεμοφόδια σε πρωτοφανή κλίμακα. Λόγω της προχωρημένης τεχνολογίας των, όμως, και του μεγέθους των όπλων, ο ανταγωνισμός εξοπλισμού μεταξύ των Η.Π.Α. και της Ρωσίας, ιδιαιτέρως, ενοχλεί τον υπόλοιπο κόσμο. Ποιος προπορεύεται σ’ αυτόν τον ανταγωνισμό;

Ποιος Κερδίζει

Οι γνώμες ποικίλλουν, ακόμη και μεταξύ εκείνων που υποτίθεται ότι είναι ουδέτεροι. Και οι δυο κύριοι αντίπαλοι κρατούν μυστικά πολλά από τα όπλα τους, ως προς τον αριθμό, το μέγεθος και τη δυναμικότητα. Οι Ρώσοι καυχώνται ότι έχουν μεγαλύτερα όπλα· οι Αμερικανοί ισχυρίζονται ότι τα δικά τους είναι πιο ακριβή. Λέγεται ότι οι Η.Π.Α. έχουν τρεις φορές περισσότερα βομβαρδιστικά αεροπλάνα μακράς ακτίνος απ’ όσα έχει η Ρωσία—496 προς 140.

Αφ’ ετέρου, οι Ρώσοι έχουν περισσότερα υποβρύχια εφωδιασμένα με πυραύλους. Αλλά οι Η.Π.Α. ισχυρίζονται ότι τα δικά τους υποβρύχια είναι πιο αθόρυβα και πιο δύσκολο ν’ ανακαλυφθούν, και πολλοί από τους πυραύλους που φέρουν έχουν δέκα μέχρι δεκατέσσερις κώνους γομώσεως. Από το μέσον της δεκαετίας του 1950 η Σοβιετική Ένωσις έχει υποσκελίσει τις Η.Π.Α. σε ναυτικά πλοία. Τώρα έχει 221 μεγάλα πολεμικά πλοία σε σύγκρισι με τα 174 των Η.Π.Α.

Επί του παρόντος μεγάλο μέρος της ερεύνης και της αναπτύξεως και από τα δύο έθνη στρέφεται στο θέμα των πυραύλων. Αλλά μήπως οι Συνομιλίες Περιορισμού των Στρατηγικών Όπλων (SALT) και άλλες συμφωνίες χρησίμευσαν για να σταματήση η κατασκευή βλημάτων από τις δύο αυτές δυνάμεις; Όχι. Οι συνομιλίες αυτές (SALT) κυρίως έθεσαν εκτός νόμου τα αμυντικά βλήματα. Αλλά τι έγινε με τα επιθετικά βλήματα;

Στις Η.Π.Α. επετράπη να έχουν 1.054 εκτοξευτάς πυραύλων σε βάσεις ξηράς και 656 εκτοξευτάς σε βάσεις θαλάσσης βάσει των όρων της συμφωνίας SALT του Μαΐου 1972. Στη Ρωσία επετράπη να έχη 1618 εκτοξευτάς ξηράς αν κατεσκεύαζε μόνο 950 εκτοξευτάς θαλάσσης. Γιατί επετράπη στους Ρώσους να έχουν περισσότερα; Διότι οι Η.Π.Α. επίστευαν ότι υπερτερούσαν σαφώς στον τομέα των πυραύλων με τα MIRV.

Το MIRV σημαίνει ‘όχημα ανεξαρτήτου εκτοξεύσεως πυραύλων πολλαπλής κατευθύνσεως’· ένα βλήμα έχει πολλούς κώνους γομώσεως, ο καθένας από τους οποίους σκοπεύει ένα διαφορετικό στόχο όταν το βλήμα ευρεθή σε μια γενική περιοχή. Λέγεται ότι οι Η.Π.Α. έχουν ήδη εγκαταστήσει 7.000 βλήματα MIRV. Αλλά μολονότι οι Η.Π.Α. εφαίνοντο να πλεονεκτούν όταν υπεγράφη η συμφωνία SALT, το έθνος βρέθηκε προεκπλήξεως.

Οι Ρώσοι άρχισαν να δοκιμάζουν τα δικά τους βλήματα MIRV το 1973, εμπνέοντας έτσι φόβους ότι οι Σοβιετικοί θα μπορούσαν να υποσκελίσουν τις Η.Π.Α. Αλλά τότε, οι Η.Π.Α. αντέδρασαν σ’ αυτή την ενέργεια. Πώς;

Παρουσιάζοντας το MaRV—το ‘όχημα εκτοξεύσεως ευελίκτων βλημάτων.’ Όπως και με το MIRV, και εδώ μπορούν να εφαρμοσθούν αρκετοί κώνοι γομώσεως σε ένα βλήμα και να εκτοξευθούν σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Εν τούτοις, οι κώνοι του MaRV μπορούν με κατάλληλο χειρισμό ν’ αλλάξουν πορεία κατά τη διάρκεια του τελικού μέρους της τροχιάς των καθώς φθάνουν στο στόχο.

Αλλά οι μεγάλες δυνάμεις δεν εξοπλίζονται μόνο με πυρηνικά όπλα. Και τα διάφορα μη πυρηνικά όπλα αυξάνουν επίσης με γοργό ρυθμό. Οι πρόσφατοι μικροί πόλεμοι έχουν εκπαιδεύσει την Ανατολή και τη Δύσι στη χρήσι τέτοιων όπλων.

Ο Ανταγωνισμός Μη Πυρηνικών Όπλων

Στο Βιετνάμ, λόγου χάριν, οι Η.Π.Α. τελειοποίησαν τις δέσμες βομβών, μαθαίνοντας πώς να κατευθύνουν τον τρόπο θρυμματισμού των. Μία μόνο δέσμη βομβών που ερρίφθη από ένα καταδιωκτικό αεριωθούμενο και εξερράγη σε ύψος 600 ποδών (183 μέτρων περίπου) εξετόξευσε αποτελεσματικά τα θανατηφόρα θραύσματά της σε ακτίνα άνω των 900 μέτρων (3.000 ποδών). Ένα αεριωθούμενο Φάντομο F-4 μπορεί να περιλάβη οκτώ τέτοιες βόμβες και, με ειδικές θήκες, μπορούν να μεταφέρουν δέκα πέντε ώς είκοσι.

Ένα άλλο όπλο που δοκιμάσθηκε μερικώς στο Βιετνάμ ήταν η «κατευθυνόμενη βόμβα» ή «έξυπνη βόμβα.» Στο παρελθόν, η ρίψις βομβών από ένα αεροπλάνο στηριζόταν μόνο στη βαρύτητα. Αυτοί, όμως, οι νεώτεροι τύποι βομβών σκοπεύουν με ακρίβεια με τη βοήθεια ακτίνων λαίηζερ ή της τηλεοράσεως. Ακόμη και οι συντηρητικοί εμπειρογνώμονες μιλούν για μια «επανάστασι» στην πολεμική τέχνη στο εγγύς μέλλον εξ αιτίας των κατευθυνομένων βομβών.

Ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή επεφύλασσε μερικές εκπλήξεις για τους στρατιωτικούς εμπειρογνώμονας των Η.Π.Α. Τα Ρωσικής κατασκευής όπλα στα χέρια των Αραβικών εθνών απεδείχθησαν πολύ ανώτερα απ’ όσο περίμεναν οι Αμερικανοί. Οι Σοβιετικής κατασκευής φορητοί εκτοξευταί βλημάτων SAM-7 χρησιμοποιήθηκαν αποτελεσματικά για την κατάρριψι Ισραηλινών καταδιωκτικών. Και όμως πρόκειται για ένα σχετικά ελάχιστα δαπανηρό όπλο.

Μεγάλο μέρος των αποφασιστικών μαχών στη Μέση Ανατολή ήσαν μάχες με τεθωρακισμένα—με άρματα μάχης (τανκς). Αλλά, όπως διεπιστώθη, και ένας μόνο στρατιώτης του πεζικού μπορούσε να θέση εκτός μάχης ένα εχθρικό άρμα μάχης. Εχρησιμοποιείτο ένα εξαιρετικά εκρηκτικό αντιαρματικό βλήμα που ονομάζεται «Χητ» (Θερμότης). Αυτό περιέχει μια ποσότητα χαλκού. Όταν ο κώνος γομώσεως εκρήγνυται πάνω στον θώρακα του άρματος εξαπολύει με δύναμι λυωμένο χαλκό, ο οποίος λόγω της υψηλής θερμότητος τρυπά τον χάλυβα και προξενεί ασφυξία στο πλήρωμα καθώς προκαλεί την έκρηξι των εκρηκτικών υλών που μεταφέρει το ίδιο το όχημα. Μερικά αντιαρματικά βλήματα με γόμωσι χαλκού είναι τηλεκατευθυνόμενα με τη βοήθεια ενός καλωδίου και έτσι ο στρατιώτης που τα πυροδοτεί μπορεί να τα διευθύνη καθώς αυτά κατευθύνονται προς το στόχο. Οι Ισραηλινοί λέγουν ότι αυτά τα όπλα επέφεραν τις μεγαλύτερες απώλειες στα άρματα μάχης των.

Μια άλλη έκπληξις για τις Η.Π.Α. ήταν τα πολλά και ποικίλα εφόδια για νυκτερινές μάχες που προμήθευσαν οι Ρώσοι στους Άραβες. Το Πεντάγωνο έχει τώρα επισπεύσει την έρευνα εκ μέρους των Η.Π.Α. στον τομέα του νυκτερινού πολέμου μετά τη διαπίστωσι ότι οι Ρώσοι έχουν τελειοποιήσει νυκτερινά τηλεσκόπια και συσκευές υπερύθρων ακτίνων για άρματα μάχης, αντιαρματικούς πυραύλους και εκτοξευτάς βομβίδων, καθώς και για άλλα ελαφρότερα πυροβόλα. Παρόμοιοι εξοπλισμοί χρησιμοποιήθηκαν από την Αεροπορία και το Ναυτικό των Η.Π.Α. στο Βιετνάμ.

Τα νευροπαραλυτικά αέρια αποτελούν επί του παρόντος αντικείμενον ζωηρών συζητήσεων στις Η.Π.Α. Ένα είδος, το δυαδικό νευροπαραλυτικό αέριο, αποτελείται από δύο χημικές ουσίες που είναι αβλαβείς εφ’ όσον είναι χωριστά. Εν τούτοις, όταν αναμιχθούν, όπως συμβαίνει σε μια πυροδοτημένη οβίδα, γίνονται θανατηφόρα. Οι Αμερικανοί εμπειρογνώμονες στα χημικά όπλα Τζούλιαν Πέρρυ Ρόμπινσον και Μάθιου Σ. Μέσελσον ανέφεραν σε μια υποεπιτροπή της Βουλής ότι το απόθεμα των Η.Π.Α. σε χημικά όπλα είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερο απ’ ό,τι ήταν στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Αλλά οι Η.Π.Α. και η Σοβιετική Ένωσις δεν έχουν το μονοπώλιο στις αγορές και τις πωλήσεις των όπλων. Και άλλα μικρότερα έθνη περιλαμβάνονται.

Ο Ανταγωνισμός για τα Άλλα Όπλα

Η ελπίς πολλών ότι μόνο μερικοί μεγάλοι θα συσσώρευαν πυρηνικά όπλα συνετρίβη, όταν η Ινδία προκάλεσε την έκρηξι μιας πυρηνικής βόμβας τον περασμένο Μάιο. Τώρα υπάρχει φόβος ότι και μερικά άλλα μικρότερα έθνη, ακόμη και ωργανωμένοι κακοποιοί, θα μπορούσαν να τελειοποιήσουν πυρηνικά όπλα. Από τότε που η Ινδία προκάλεσε την έκρηξι της δικής της πυρηνικής συσκευής, ολοένα λιγώτεροι εμπειρογνώμονες χλευάζουν την ιδέα μιας τέτοιας πιθανότητος. Οι λεπτομέρειες που απαιτούνται για την κατασκευή μιας πυρηνικής βόμβας μπορούν να βρεθούν σε μη απόρρητα έγγραφα της Επιτροπής Ατομικής Ενεργείας των Η.Π.Α. Η μικρή ποσότης πλουτωνίου που απαιτείται ως γόμωσις της βόμβας γίνεται συνεχώς πιο εύκολα διαθέσιμη.

Εν τω μεταξύ, διεθνώς, τα αποθέματα όπλων του ενός κράτους μετά το άλλο μεγαλώνουν. Οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, λόγου χάριν, δεν θέλουν πια τα απομεινάρια της Αμερικής, αλλά παζαρεύουν για ισχυρά νέα όπλα. Το μεγαλύτερο ποσόν διετέθη εκεί σε έξη μεγάλες χώρες—την Αργεντινή, τη Βραζιλία, τη Χιλή, την Κολομβία, το Περού και τη Βενεζουέλα—που πλήρωσαν το μεγαλύτερο μέρος των 1.700.000.000 δολλαρίων που δαπανήθηκαν για βαρέα όπλα στη Λατινική Αμερική μεταξύ των ετών 1967 και 1972. Οι Η.Π.Α. ισχυρίσθηκαν ότι ευθύνονται μόνο για το 13 τοις εκατό αυτών των πωλήσεων. Ποιος πούλησε τα υπόλοιπα;

Τα υπόλοιπα των χρημάτων πήγαν στη Βρεταννία (35 τοις εκατό) για πολεμικά πλοία και αεριωθούμενα, και στη Γαλλία (22 τοις εκατό) κυρίως για καταδιωκτικά αεριωθούμενα Μιράζ και τανκς. Άλλες χώρες που προμήθευσαν όπλα ήσαν η Δυτική Γερμανία και ο Καναδάς. Τώρα, ακόμη και οι Ρώσοι πωλούν στη Λατινική Αμερική.

Αυτό δεν είναι εντελώς νέο. Η Κούβα, για παράδειγμα, αποτελεί μέρος του Κομμουνιστικού μπλοκ από αρκετόν καιρό και λέγεται ότι έχει περισσότερα από 200 Ρωσικά καταδιωκτικά MIG (Μιγκ). Υπολογίζεται ότι οι Ρώσοι έχουν δαπανήσει περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο δολλάρια για να εξοπλίσουν την Κούβα στα περασμένα δέκα χρόνια. Αλλά, τελευταία, λέγεται ότι και το Περού έγινε ένας πελάτης της Ρωσίας όταν αγόρασε 200 περίπου τανκς και δέχθηκε στη χώρα στρατιωτικούς συμβούλους, τους πρώτους που πάτησαν το πόδι τους σε όλη την ήπειρο.

Εν τω μεταξύ, οι δύο πιο ισχυρές Νοτιοαμερικανικές χώρες, η Βραζιλία και η Αργεντινή άρχισαν να κατασκευάζουν αεροπλάνα και λέγεται ότι πειραματίζονται με πυραύλους.

Συγχρόνως αυτό που λέγεται ‘ανταγωνισμός στα μικρά όπλα’ έχει αρχίσει στην Ασία. «Το νέο σύμβολο γοήτρου» των Ασιατικών κρατών, λέγει η εφημερίς Τάιμς του Λος Άντζελες, «είναι να έχουν το δικό τους εργοστάσιο όπλων.» Οι Φιλιππίνες, η Σινγκαπούρη και η Κορέα παράγουν ή ετοιμάζονται να παράγουν σύντομα τα Αμερικανικά τουφέκια Μ-16. Η Μαλαισία, η Ινδονησία και η Βιρμανία παράγουν αυτόματα και πυρομαχικά. Το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης των Η.Π.Α. παραδέχεται ότι έχει αποθηκεύσει όπλα αξίας ενός δισεκατομμυρίου δολλαρίων για να τα παραδώση στους Ασιάτες συμμάχους των στη Νότιο Κορέα, την Ταϋλάνδη και στο Νότιο Βιετνάμ σε περίπτωσι μελλοντικού πολέμου που θα περιλαμβάνη αυτά τα έθνη.

Πραγματικά, οι αγοραπωλησίες όπλων είναι μια διεθνής επιχείρησις—παρά τις συζητήσεις για ειρήνη. Οι εκτεταμένες συναλλαγές σε όπλα στη Νότιο Αμερική, την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική έκαμε ένα ειδησεογραφικό περιοδικό να μιλήση για μια ‘παγκόσμιο ανάπτυξι όπλων.’

Γιατί Συνεχίζεται ο Ανταγωνισμός

Αν τα μεγάλα στρατιωτικά έθνη της γης θέλουν πράγματι ειρήνη, γιατί συνεχίζουν να διευρύνουν τις πολεμικές των μηχανές;

Αφ’ ενός φοβούνται ότι οι εχθροί των θα συνεχίσουν να εξοπλίζωνται ακόμη και αν αυτοί σταματήσουν. Αισθάνονται ότι αν παύσουν να εξοπλίζωνται, οι αντίπαλοί των μπορεί να συμπεράνουν ότι αυτοί έχουν εξασθενήσει και τότε θα σχεδιάσουν μια επίθεσι. Γι’ αυτό ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης των Ηνωμένων Πολιτειών Τζέημς Ρ. Σλέσινγκελ λέγει: «Πρέπει να οικοδομήσωμε το οικοδόμημα της ειρήνης μας στα σκληρά γεγονότα του διεθνούς περιβάλλοντος μάλλον παρά σε φαιδρές ελπίδες για μια επικείμενη τελειοποίησι του ανθρωπίνου γένους.» Κατηγορεί το Κρεμλίνον ότι οικοδομεί μια συμπαγή πυρηνική δύναμι.

Και από την άλλη πλευρά; Ο Σοβιετικός Επιτελάρχης Στρατηγός Βίκτωρ Κούλικωφ απαντά: «Στις κύριες καπιταλιστικές χώρες η πορεία υλικής προετοιμασίας για ένα νέο πόλεμο, συσσωρεύσεως και τελειοποιήσεως της ποιότητος των όπλων, και πρωτίστως των πυρηνικών, συνεχίζεται και μάλιστα εντείνεται.»

Καμμιά πλευρά δεν εμπιστεύεται στην άλλη. Έτσι ο καθένας είναι αποφασισμένος να έχη την πιο αποτελεσματική στρατιωτική συσκευή· όπως είπε κάποτε ο εκλιπών Αμερικανός Στρατηγός Τούι Σπατς: «Ένα δευτέρας κατηγορίας αεροπλάνο είναι σαν ένας παίκτης του πόκερ δευτέρας κατηγορίας»—δηλαδή δεν αξίζει! Στην προσπάθεια να αποκτήσωμε το «καλύτερο,» ολοένα και περισσότερο χρήμα πηγαίνει για εξοπλισμούς. Ένα Αμερικανικό βομβαρδιστικό αεροπλάνο Β-1 τώρα κοστίζει 76 εκατομμύρια· δηλαδή σχεδόν είκοσι εκατομμύρια δολλάρια περισσότερα στους τελευταίους μήνες. Το υπερηχητικό καταδιωκτικό F-15 θα κοστίζη πάνω από δώδεκα εκατομμύρια δολλάρια.

Αλλά πολλοί ρωτούν: ‘Κάθε πλευρά έχει ήδη αρκετή πυρηνική δύναμι για να εξαλείψη τον εχθρό και περισσότερο. Γιατί συνεχίζουν να δαπανούν όλο αυτό το χρήμα για να κατασκευάζουν περισσότερα όπλα;’

‘Διότι,’ λέγει ο στρατιωτικός εμπειρογνώμων, ‘αυτός ο αγών των όπλων είναι διαφορετικός.’ Με ποιον τρόπο; Ισχυρίζονται ότι τα νεώτερα όπλα είναι αναγκαία για να τους δίνουν περισσότερες δυνατότητες εκλογής στον πόλεμο. Οι προηγούμενοι ανταγωνισμοί όπλων εσκόπευαν σε ‘αμοιβαία βεβαία καταστροφή.’ Μια απειλή πολέμου, με άλλα λόγια, εσήμαινε τότε ολοκληρωτικό πόλεμο ένα διεθνές ολοκαύτωμα. Τώρα, όμως, ο στρατιωτικός ισχυρίζεται ότι θέλει να μπορή να κάνη μικρότερους πολέμους, ανταποδίδοντας τα ίσα. Έτσι, αν οι Ρώσοι επρόκειτο να κτυπήσουν μια Αμερικανική βάσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες να μπορούν να ελέγξουν την αντίδρασί των, κτυπώντας ένα όμοιο Ρωσικό στόχο. Ο ανταγωνισμός πρέπει να συνεχισθή, υποστηρίζουν, για να κερδίσουν αυτά τα νεώτερα, πιο πολύπλοκα όπλα.

Αλλά υπάρχουν άλλοι λόγοι για τους οποίους συνεχίζεται η έρευνα και η ανάπτυξις των εξοπλισμών. Περιλαμβάνονται και άτομα—όχι μόνο έθνη. Οι ηγέται φοβούνται μήπως χάσουν την πολιτική τους δημοτικότητα αν φανούν ότι είναι αδύναμοι μπροστά στον εχθρό ή ότι αποθαρρύνουν την παραγωγή όπλων. Χιλιάδες θέσεις εργασίας για κοινούς ανθρώπους εξαρτώνται από τον στρατιωτικό προϋπολογισμό· το να επιβραδύνουν ή να σταματήσουν την παραγωγή θα ήταν οικονομικά καταστρεπτικό γι’ αυτούς προσωπικά.

Μολαταύτα, ποιο σώφρον άτομο θα ήθελε να συμβή ένας ολοκληρωτικός διεθνής πόλεμος; Κανένα. Εν τούτοις, ο ανταγωνισμός των όπλων συνεχίζεται, οδηγώντας οριστικά τους ανθρώπους σε μια τέτοια σύγκρουσι. Γιατί; Θα μπορούσε να υπάρχη μια πρόσθετη πηγή που υποκινεί τους κυβερνήτες της γης και τους ακολούθους των να συνεχίζουν να οπλίζωνται; Αυτό θα φαινόταν λογικό.

Μια Βαθύτερη Αιτία

Η Βίβλος δείχνει αυτή την άλλη δύναμι που τους υποκινεί. Στην Αποκάλυψι 16:14, 16 διαβάζομε σχετικά με αυτό: «Είναι πνεύματα δαιμόνων . . . διά να συνάξωσιν αυτούς εις τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος . . . εις τον τόπον τον καλούμενον Εβραϊστί Αρμαγεδδών.» Ναι, παρακινούμενοι από τους αόρατους δαίμονας ‘οι βασιλείς της γης και τα στρατεύματα αυτών’ πραγματικά εξοπλίζονται για να πολεμήσουν εναντίον του Θεού.—Αποκ. 19:11-13, 19.

Οι άνθρωποι που σκέπτονται με κοσμικό τρόπο μπορεί να αμφιβάλλουν ότι οι δαίμονες είναι πράγματι πίσω από τα έθνη, συναθροίζοντάς τα για μια σύγκρουσι με τον Θεό. Αλλά ποιος απ’ αυτούς εντίμως θα αρνηθή ότι παρ’ όλες τις συζητήσεις για ειρήνη «οι βασιλείς της γης και τα στρατεύματά των» κινητοποιούνται πραγματικά για κάτι;

Βεβαίως, αυτή η Γραφική πληροφορία δεν μπορούσε να σημαίνη ότι όλα τα στρατεύματα του κόσμου συνάγονται στον κατά γράμμα τόπο που λέγεται Μεγιδδώ που στην αρχαιότητα εδέσποζε σε μια στρατηγική διάβασι στη Μέση Ανατολή. Όλα τα στρατεύματα δεν θα χωρούσαν σ’ αυτή την τοποθεσία. Τότε τι σημαίνει ο Γραφικός όρος Αρ-μαγεδδών ή «Αρμαγεδδών»;

Στην αρχαιότητα η Μεγιδδώ ήταν η τοποθεσία αποφασιστικών μαχών. Γι’ αυτό η Γραφική χρησιμοποίησις του όρου δείχνει ότι κάποιο επίμαχο ζήτημα πρέπει να περιλαμβάνεται—διαφορετικά δεν θα γινόταν πόλεμος. Ποιο ζήτημα; «Οι βασιλείς» κυβερνούν επάνω σε βασίλεια. Αυτοί οι βασιλείς, λοιπόν, προφανώς θέλουν να διατηρήσουν την κυριαρχία των. Αλλά ο Θεός, επίσης, έχει ένα σκοπό για όλη την γη. Η Βίβλος δείχνει ότι πλησιάζει ο καιρός που Αυτός, μέσω του Ιησού Χριστού, σκοπεύει να καθαρίση τη γη απ’ όλους τους εναντιουμένους στη δίκαιη διακυβέρνησί του.

Σας φαίνεται λογικό ότι τα έθνη είναι πιθανό να παραχωρήσουν την εξουσία των στον Θεό και τον Χριστό, όταν φθάση η ακριβής ώρα; Τι υπάρχει στην ιστορία των, ακόμη και πολύ παλαιότερα που να υποδεικνύη μια τέτοια πορεία; Δεν ήσαν πάντοτε ακράδαντα αποφασισμένα να διακρατήσουν κάθε ίντσα εδάφους που μπορούσαν;

Δεν είναι ότι τα έθνη συνειδητά σχεδιάζουν μια μάχη με τον Θεό και σκέπτονται τέτοιες πιθανότητες στα πολεμικά των συμβούλια. Αλλά οι αποφασιστικές προσπάθειες των εθνών να χειρισθούν τις υποθέσεις της γης με τον δικό τους τρόπο, άσχετα με τον δηλωμένο σκοπό του Θεού, κάνουν τη σύγκρουσι αυτή απολύτως αναγκαία. Θα φθάσουν στο σημείο όπου ενωμένοι θα χρησιμοποιήσουν δύναμι για να προσπαθήσουν να διακρατήσουν τον δικό τους τρόπο κυριαρχίας. Ο Θεός θα αντιδράση με αντίθετη δύναμι. Με ποιες συνέπειες;

Η Αποκάλυψις στο 19 κεφάλαιο περιγράφει πώς Εκείνος (ο Ιησούς Χριστός) ο οποίος μάχεται νικηφόρα για τον Θεό νικά τους ‘βασιλείς και τους στρατιωτικούς αρχηγούς’ της γης. Ο Θεός θα διαφυλάξη εκείνα τα άτομα που θεωρεί δίκαια. Οι δαίμονες, οι οποίοι έδωσαν πρόσθετη ώθησι στην ήδη φυσική τάσι των εθνών να προστατεύσουν την κυριαρχία των, θα χαίρονταν να δουν τη γη δηλητηριασμένη και να γίνεται στάχτη. Αλλά ο Θεός δεν θα αφήση να συμβή αυτό. Μάλλον οι δαίμονες θα εκτοπισθούν.—Αποκάλυψις 12:12· 19:11-20:3.

Όλες, λοιπόν, οι προσπάθειες επί του παρόντος για χαλάρωσι της εντάσεως δεν διαψεύδουν την αλήθεια του ζητήματος—ότι τα έθνη θα χρησιμοποιήσουν τη μεγαλύτερη δύναμι που μπορούν να συγκεντρώσουν για να διατηρήσουν τις κυβερνήσεις των. Μπορεί να λέγουν ειρήνη, αλλά ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος. Εν τούτοις, μετά τον μεγαλύτερο όλων των πολέμων «οι βασιλείς της γης και τα στρατεύματά των» θα παρέλθουν για πάντα. Μόνο τότε θα επικρατή αληθινή ειρήνη σε όλη την γη.

[Πλαίσιο στη σελίδα 5]

«Διαπιστώνομε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα, ενώ συζητούν για ειρήνη, αναπτύσσουν νέες γενεές πυρηνικών όπλων και συστημάτων εφοδιασμού, που το καθένα είναι πιο τρομερό, πιο αποτελεσματικό και πιο θανατηφόρο από το προηγούμενο, και ότι η κατάστασις στη Σοβιετική Ένωσι είναι παρόμοια. Διαπιστώνομε ότι οι υπεύθυνοι και από τις δύο πλευρές βρίσκονται ολοένα πιο παγιδευμένοι, πιο συγχυσμένοι και ανίσχυροι μπροστά σε εσωτερικές δυνάμεις των οποίων τα συμφέροντα συνδέονται άμεσα με τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Το παγκόσμιο οπλοστάσιο πυρηνικών όπλων συνεχίζει την αστρονομική ανοδική πορεία του.»—«Δελτίον των Ατομικών Επιστημόνων.»

[Πλαίσιο στη σελίδα 6]

«Είναι πολύ πιθανόν να κατασκευασθή ένα απλό αλλά εξοντωτικό όπλο από ένα ή περισσοτέρους τρομοκράτες χωρίς ανώτερες επιστημονικές ή τεχνικές γνώσεις. Σ’ αυτό το συμπέρασμα φθάνουν συνεχώς περισσότεροι πυρηνικοί εμπειρογνώμονες.»—«Τάιμ,» 13 Μαΐου, 1974.

[Πίνακας στη σελίδα 4]

ΤΑ ΟΠΛΟΣΤΑΣΙΑ «ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΕΙΡΗΝΗΣ» ΑΥΞΑΝΟΥΝ

Η.Π.Α. ΣΟΒΙΕΤ.ΕΝΩΣΙΣ

1.710 ΕΚΤΟΞΕΥΤΑΙ ΠΥΡΑΥΛΩΝ 2.358

(ξηράς και θαλάσσης)

7.000+ ΠΥΡΗΝΙΚΟΙ ΚΩΝΟΙ ΓΟΜΩΣΕΩΣ 2.300

496 ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΚΤΙΝΟΣ 140

41 ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ 42

174 ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΠΛΟΙΑ 221