Ματιές στον Κόσμο—Α΄

Δεν θα Υπάρχη Τόπος να Κρυφτούμε

◆ Ο Υπουργός Δικαιοσύνης των Ηνωμένων Πολιτειών Σάξμπυ δήλωσε προσφάτως ότι η απότομη άνοδος στη στατιστική του εγκλήματος δείχνει ένα εγγύς μέλλον που «είναι αρκετό για να προκαλέση ρίγος ακόμη και στους πιο αισιόδοξους. Δεν Θα υπάρχη πια κανένας τόπος για να κρυφτούμε—ούτε ζώνες ασφαλείας για κανέναν. Στην πραγματικότητα, ίσως βρισκόμαστε ήδη κοντά σ’ αυτό το σημείο.» Η ταχέως εξαπλωμένη τοξικομανία και το έγκλημα στα προάστεια και στις μικρές πόλεις τονίζουν τη δήλωσί του.

Οι Μεγαλύτεροι Παραγωγοί Σκουπιδιών;

◆ Η εφημερίδα Νταίηλυ Νιους αναφέρει ότι οι μητροπολιτικοί «Νεοϋορκέζοι παράγουν ένα σύνολο 30.000 τόννων σκουπιδιών κάθε μέρα,» ή «ένα μέσο όρο έξη πάουντς (τρία κιλά περίπου) κατά άτομο κάθε μέρα.» Πάρα πολλά απ’ αυτά «μαζεύονται ως σκουπίδια του δρόμου.» Λέγεται ότι αυτό είναι μεγαλύτερο από το συνδυασμένο σύνολο απορριμμάτων, που παράγονται από τρεις κατοίκους κατά μέσον όρο στο Τόκιο, στο Λονδίνο και στο Παρίσι αντιστοίχως. Τα πολλά υλικά συσκευασίας εξηγούν ίσως την ύπαρξι τόσων πολλών απορριμμάτων και τα πτωχά μέσα για την καταστροφή και τον καθαρισμό δίνουν ίσως μια εξήγησι για μερικά από τα απορρίμματα των δρόμων. Αλλά μια άλλη αιτία είναι «το αίσθημα του δεν μας ανήκει» στις μεγάλες πόλεις, λέγει ένας ψυχολόγος. «Δεν είναι ο κόσμος μου, δεν είναι η πόλις μου, δεν είναι ο δρόμος μου, έτσι γιατί πρέπει να το φροντίσω,» είναι η στάσις που έχουν πολλοί.