Αφήγησις από το Βιβλίο του Έτους 1976
ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΟΙ «ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ»
ΣΤΗΝ πραγματικότητα, ούτε ο Μπουθ ούτε ο Καμβάνα είχαν εγκαταλείψει τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. Ποτέ δεν έγιναν Σπουδασταί των Γραφών ή Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η σχέσις τους με την Εταιρία ήταν προσωρινή και τεχνητή. Η Χριστιανή αδελφή μας Μάρτζορυ Χόλλιντεη, που είχε γνωρίσει την αλήθεια από το 1900, λέγει ότι ο Μπουθ πολλές φορές προσπαθούσε να ‘σαμποτάρη’ τις συναθροίσεις των αδελφών, λέγοντας αντίθετα πράγματα με την Εταιρία και με τις πεποιθήσεις των αδελφών.
Έτσι, και ο Έλλιοτ Καμβάνα, που είχε μυηθή από τον Μπουθ, είχε τις ίδιες ιδέες. Αλλά είναι αδύνατον να γνωρίζωμε τι ακριβώς εκήρυττε όταν πήγε στη Νυασαλάνδη. Οπωσδήποτε όμως κάτι που το απεδέχοντο μεγάλα πλήθη, όπως φαίνεται από τους προαναφερθέντες αριθμούς των βαπτισθέντων. Το βάπτισμα, όμως, που έκανε ο Καμβάνα δεν είχε καμμία σχέσι με το Χριστιανικό βάπτισμα των δούλων του Ιεχωβά. Ό,τι μεθόδους κι αν χρησιμοποιούσε, η εκστρατεία του Καμβάνα διήρκεσε πολύ λίγο, από τον Σεπτέμβριο του 1908 μέχρι τον Ιούνιο του 1909, οπότε φυλακίσθηκε και αργότερα εκτοπίσθηκε στις Νήσους Σεϋχέλλες. Του επετράπη να επιστρέψη στη Νυασαλάνδη μόνο το 1937, και τότε επέστρεψε ως ηγέτης των ψευδών «κινήσεων της Σκοπιάς.»
Δυστυχώς, ως αποτέλεσμα του έργου του Καμβάνα δημιουργήθηκε μια κατάστασι μεγάλης συγχύσεως στην κεντρική Αφρική. Ανεπτύσσοντο κινήσεις που χρησιμοποιούσαν σε κάποιο βαθμό τα βιβλία του Αδελφού Ρώσσελ. Ανεμίγνυαν την αλήθεια με δικές τους ιδέες και μεθόδους, κι έτσι πολλοί είχαν παροδηγηθή. Δεν χρησιμοποιούσαν όλες αυτές οι κινήσεις το όνομα «Σκοπιά.» Η κίνησις που είχε ιδρύσει ο Καμβάνα, παραδείγματος χάριν, ωνομάζετο «Η Αποστολή του Φρουρού.»
Το 1947, για να ξεδιαλύνουν τη σύγχυσι που επικρατούσε ακόμη, οι υπεύθυνοι αδελφοί στη Νυασαλάνδη έγραψαν στον Καμβάνα και, εις απάντησιν, έλαβαν μια επιστολή υπογεγραμμένη από τον ίδιο τον Καμβάνα, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε ότι η «Αποστολή του Φρουρού δεν είχε καμμιά σχέσι με τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά, που απετελείτο από Ευρωπαίους.»
Έτσι, τα γεγονότα δεικνύουν ότι ο Καμβάνα δεν υπήρξε ποτέ ένας αληθινός αφιερωμένος δούλος του Ιεχωβά. Λόγω του ότι πολλοί ιθαγενείς μετανάστευαν από τη Νυασαλάνδη, σε άλλες χώρες για καλύτερη εργασία, οι ψευδείς αυτές «κινήσεις της Σκοπιάς» εξαπλώθηκαν στη Ροδεσία, στο Κονγκό και στη Νότιο Αφρική.
ΤΟ ΝΤΟΥΡΜΠΑΝ ΑΚΟΥΕΙ ΤΟ ΑΓΓΕΛΜΑ
Ας κάνωμε ένα μικρό ταξίδι στο Ντούρμπαν τώρα. Βρισκόμαστε στο έτος 1906. Η Μάρτζορυ Χόλλιντεη και η μητέρα της έμεναν δίπλα σε μια κ. Μόρτον, της οποίας η αδελφή από τη Γλασκώβη, η Αδελφή Άρνοτ, της έστελνε φυλλάδια και άλλα έντυπα. Εκείνη με τη σειρά της τα έδινε στις γειτόνισσές της δίπλα, κι έτσι σε λίγο όλες είχαν δεχθή την αλήθεια. Εν καιρώ η οικογένεια τής Αδελφής Μόρτον μετοίκησε από τη Γλασκώβη στο Ντούρμπαν. Έτσι, αυτές οι αδελφές άρχισαν πραγματικά το έργο στο Ντούρμπαν και είχαν καλά αποτελέσματα.
Η Αδελφή Χόλλιντεη θυμάται ότι το 1910 ενώθηκε με τη μικρή ομάδα ένας Νέγρος Αμερικανός αδελφός, ο Αδελφός Γουάιτους. Ένα παράξενο γεγονός είναι ότι όταν ο Αδελφός Γουάιτους εκλήθη από τον Αδελφό Ρώσσελ να επιστρέψη στην Αμερική και ήταν έτοιμος να επιβιβασθή στο πλοίο, απήχθη από τον Μπουθ και κλειδώθηκε σ’ ένα δωμάτιο! Είναι άγνωστο γιατί το έκανε αυτό ο Μπουθ. Αλλά η αδελφή Μπάρρετ ενετόπισε πού τον έχουν, τον ελευθέρωσε και τον βοήθησε να προλάβη το πλοίο και να φύγη.
Μέχρι το 1910 ο σπόρος της αληθείας είχε σπαρή στη νότιο Αφρική. Αλλά η κατάστασις δεν ήταν καλή στη Νυασαλάνδη και στο Ντούρμπαν ο Μπουθ δημιουργούσε προβλήματα. Έπρεπε κάποιος ώριμος και αξιόπιστος ν’ αναλάβη την εποπτεία του έργου της Βασιλείας εκεί.