Η Ελλάς Διασφαλίζει το Δικαίωμα του Συνέρχεσθαι
Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στην Ελλάδα
Η ΑΛΗΘΙΝΗ Χριστιανοσύνη δεν είναι κάτι νέο στην Κρήτη, το πέμπτο σε μέγεθος νησί της Μεσογείου Θαλάσσης. Ο απόστολος Παύλος, δεκαεννέα και πλέον αιώνες πριν, άφησε τον συνεργάτη του Τίτο εκεί για να χειρίζεται τα προβλήματα και να κάνη διορισμούς πρεσβυτέρων στις Χριστιανικές εκκλησίες που ευρίσκοντο σε διάφορες πόλεις του νησιού. Αυτό το έργο δεν ήταν εύκολο, διότι οι αρχαίοι Κρήτες είχαν πολύ άσχημη φήμη. Ακόμη κι ένας από τους δικούς των προφήτας, προφανώς ο Επιμενίδης του έκτου αιώνος π.Χ., είπε: «Οι Κρήτες είναι πάντοτε ψεύσται, κακά θηρία, γαστέρες αργαί.»—Τίτον 1:10-12.
Εν τούτοις, η αληθινή Χριστιανοσύνη είχε υγιά επίδρασι σ’ εκείνους τους Κρήτας που την δέχθηκαν. Ο απόστολος Παύλος ανέμενε ότι ο Τίτος θα εύρισκε μεταξύ αυτών άνδρες με άψογη φήμη. Αναφέροντας στον συνεργάτη του τις ιδιότητες που έπρεπε να κατέχη κάποιος που θα επωμίζετο ευθύνη, ο Παύλος έγραψε: «Πρέπει ο επίσκοπος [ή πρεσβύτερος] να ήναι ανέγκλητος, ως οικονόμος Θεού, μη αυθάδης, μη οργίλος, μη μέθυσος, μη πλήκτης, μη αισχροκερδής, αλλά φιλόξενος, φιλάγαθος, σώφρων, δίκαιος, όσιος, εγκρατής.»—Τίτον 1:7, 8.
Η Στάσις του Κλήρου
Ανταποκρίθηκαν οι θρησκευτικοί ηγέται στην Κρήτη στις υψηλές απαιτήσεις που ανέμενε ο Τίτος από ανθρώπους οι οποίοι είχαν επωμισθή εκκλησιαστική ευθύνη; Η συμπεριφορά αυτών των θρησκευτικών ηγετών σχετικά με μια ειρηνική συνέλευσι των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά απαντά σ’ αυτό το ερώτημα.
Αυτή η συνέλευσις εσχεδιάζετο για τις 29 Ιουλίου μέχρι 1 Αυγούστου 1976 στο Στάδιον «Εργοτέλης» στο Ηράκλειον, ένα λιμάνι στη βόρεια παραλία της ανατολικής κεντρικής Κρήτης. Το πρόγραμμα της συνελεύσεως επρόκειτο να περιλάβη ομιλίες βασισμένες στην Αγία Γραφή, δράματα και επιδείξεις που ανέπτυσσαν το θέμα «Θεία Υπηρεσία.» Ισχυρή ενθάρρυνσις θα εδίδετο σε όλους μέσω του προγράμματος ν’ ανταποκριθούν ακόμη περισσότερο στις Βιβλικές απαιτήσεις ως γονείς, γαμήλιοι σύντροφοι, παιδιά και γείτονες. Πράγματι, οι τέσσερις μέρες υγιούς Βιβλικής συζητήσεως σχετικά με την υπηρεσία προς τον Παντοδύναμο, θα έπρεπε να γίνουν ευπρόσδεκτες από θεοφοβούμενα άτομα. Ο Ορθόδοξος κλήρος στην Κρήτη, όμως, δεν έτρεφε τα ίδια αισθήματα σχετικά μ’ αυτό.
Όταν άρχισαν οι προετοιμασίες για τη συνέλευσι στο ενοικιασμένο στάδιο στο μέσον του Ιουλίου, οι θρησκευτικοί κύκλοι άρχισαν ν’ ασκούν πίεσι στο διοικητικό συμβούλιο του Σταδίου «Εργοτέλης» για ν’ ακυρώση το συμβόλαιο. Δεν θ’ ανέμενε κανείς αυτή την πράξι από ανθρώπους που έπρεπε να είναι παραδείγματα σε δικαιοσύνη, πιστότητα και άψογη διαγωγή. Είναι άξιον επαίνου να σημειωθή ότι τα μέλη του συμβουλίου του σταδίου δεν ενέδωσαν στην επιρροή του κλήρου, αλλά τήρησαν τον λόγο τους και την υπογραφή που είχαν βάλει για την εκμίσθωσι του σταδίου.
Οι θρησκευτικοί ηγέται κατόπιν προσπάθησαν να επηρεάσουν τις τοπικές εξουσίες της Κρήτης και τις κυβερνητικές εξουσίες των Αθηνών να ματαιώσουν τη συνέλευσι των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι ιερείς του Ηρακλείου και των περιχώρων έστειλαν την ακόλουθη διαμαρτυρία στον νομάρχη του Ηρακλείου, στον εισαγγελέα και στον διοικητή της χωροφυλακής: «Έχομεν την τιμήν να γνωρίσωμεν Υμίν ότι οι ιερείς της Πόλεως και των προαστείων Ηρακλείου, συνελθόντες σήμερον 16ην Ιουλίου και ώραν 9 π.μ. εις την Ιεράν Αρχιεπισκοπήν Κρήτης εξ αφορμής του προετοιμαζομένου να συνέλθη εις την πόλιν μας από 29 Ιουλίου έως 1 Αυγούστου συνεδρίου των Χιλιαστών—Μαρτύρων του Ιεχωβά, εχθρών της πίστεως και της πατρίδος, οργάνων του Διεθνούς Σιωνισμού, εξεδήλωσαν την αγανάκτησίν των δια τας απαραδέκτους εορταστικάς εκδηλώσεις του σκανδαλώδους Εβραιοκινήτου τούτου συνεδρίου αποσκοπούντος εις τον προσηλυτισμόν των πιστών, μεταφέροντες δε και την έντονον διαμαρτυρίαν των ενοριτών μας. . . . παρακαλούμεν υμάς, όπως ενεργήσητε ό,τι δει δια την ματαίωσιν του προκλητικού τούτου συνεδρίου, εν περιπτώσει δε πραγματοποιήσεώς του ουδεμίαν ευθύνην φέρομεν δι’ όσα πρόκειται να συμβούν.»
Καθώς ο καιρός για τη συνέλευσι πλησίαζε, ο κλήρος και ωρισμένα μέλη του ποιμνίου του συνέχιζαν με περισσότερη έντασι τις διαμαρτυρίες των. Στις 26 Ιουλίου, παραδείγματος χάριν περίπου 5.000 άνθρωποι απείλησαν να καταστρέψουν το στάδιον «Εργοτέλης.» Αλλά οι προσπάθειές των αναχαιτίσθηκαν από την αστυνομία. Μια εφημερίδα των Αθηνών ανέφερε το γεγονός αυτό κάτω από τον τίτλο «5.000 Άνθρωποι Πήγαν να ‘Κάψουν’ το Στάδιο στο Ηράκλειο.» Το άρθρο συνώδευε η φωτογραφία ιερέων που εστέκοντο έξω από το στάδιο.
Παρά τη συνεχή εναντίωσι, η συνέλευσις άρχισε στις 29 Ιουλίου όπως είχε προγραμματισθή. Οι αστυνομικοί ήσαν παρόντες για να εμποδίσουν τους ταραξίες που ίσως ήθελαν να διασαλεύσουν την ειρήνη της συνελεύσεως. Όλα πήγαν καλά την πρώτη μέρα έως ότου άρχισαν να φεύγουν τα άτομα που παρακολούθησαν το πρόγραμμα. Φανατικοί οχλοκράτες άρχισαν να πετούν πέτρες στα αυτοκίνητα, προξενώντας έτσι σοβαρή βλάβη σε οχήματα και τραυματισμούς σε άτομα. Οι προσπάθειες της αστυνομίας και οι διαταγές του εισαγγελέως της πόλεως για ν’ απομακρυνθούν οι ταραχοποιοί δεν σταμάτησαν τα πλήθη, που είχαν υποκινηθή από τον κλήρο, από το να συνεχίζουν να πετούν πέτρες.
Αυτή η οχλοκρατική ενέργεια παρεβίαζε το διάταγμα που είχε εκδώσει ο διοικητής της χωροφυλακής του Ηρακλείου. Αυτό το διάταγμα έλεγε εν μέρει τα εξής: «Απαγορεύομεν πάσαν δημοσίαν εν υπαίθρω συνάθροισιν ή πορεία διαμαρτυρίας πολιτών αντιφρονούντων προς τους Χιλιαστάς (Μάρτυρας του Ιεχωβά) και αποσκοπούντων εις την ματαίωσιν του Συνεδρίου αυτών ή την δημιουργίαν εκτρόπων εις βάρος των.» Μολονότι η παράβασις σ’ αυτό το διάταγμα θα ετιμωρείτο με φυλάκισι μέχρι πέντε ετών και, σε μερικές περιπτώσεις, μέχρι είκοσι ετών, ο κλήρος και πολλά φανατικά μέλη του ποιμνίου των σκανδαλωδώς αψήφισαν τον νόμο. Ενήργησαν σε αντίθεσι με τη Βιβλική εντολή: «Πάσα ψυχή ας υποτάσσηται εις τας ανωτέρας εξουσίας,» δηλαδή στις κυβερνήσεις.—Ρωμ. 13:1.
Το πρωί της δεύτερης ημέρας της συνελεύσεως, ο εκπρόσωπος της Εταιρίας Σκοπιά, συνοδευόμενος από δύο δικηγόρους από την Αθήνα, μετέβη στον εισαγγελέα της πόλεως και ανέφερε αυτά που είχαν συμβή. Ο εισαγγελεύς τούς διαβεβαίωσε ότι θα ληφθούν μέτρα ώστε να μην επαναληφθούν οι απρέπειες της προηγουμένης ημέρας.
Το Αποτέλεσμα της Εναντιώσεως του Κλήρου
Αν εξαιρέσωμε μερικές σποραδικές φωνασκίες και πυροτεχνήματα που άναψαν σε δρόμους που περιέβαλλαν το στάδιο, δεν συνέβησαν άλλα αξιοσημείωτα γεγονότα στη διάρκεια των υπολοίπων ημερών της συνελεύσεως. Λόγω της εκστρατείας της μισαλλοδοξίας που υποκίνησε ο κλήρος, η συνέλευσις των Μαρτύρων του Ιεχωβά έγινε γνωστή, όχι μόνο σ’ ολόκληρη την Κρήτη, αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Αυτό συνέβη επειδή εδόθη υπερβολική δημοσιότητα στις ενέργειες του κλήρου στις εφημερίδες του Ηρακλείου και των Αθηνών.
Η δημοσιότης απεκάλυψε ότι οι θρησκευτικοί ηγέται είχαν καταφύγει σε ψευδείς κακοπαραστάσεις. Αντί να είναι σαν τους Χριστιανούς που είχε διορίσει πρεσβυτέρους ο Τίτος, οι κληρικοί στην Κρήτη συμπεριεφέρθησαν σαν τους αρχαίους Κρήτας που κατηγορούντο από τους ίδιους τους προφήτες τους. Μια περίπτωσι σχετικά μ’ αυτό είναι ότι ο κλήρος προσπάθησε να συσχετίση τους Μάρτυρες του Ιεχωβά με τον Σιωνισμό. Η εφημερίς Πατρίς του Ηρακλείου ανέφερε ένα τηλεγράφημα από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο των Αθηνών που έδειχνε πόσο ψευδείς ήσαν οι ισχυρισμοί του κλήρου. Το τηλεγράφημα έλεγε: «Σχετικά με το συγκληθέν συνέδριο των Χιλιαστών, διαμαρτυρόμεθα εντόνως κατά της μισαλλοδόξου προσπαθείας ν’ αναμίξουν την Ιουδαϊκή θρησκεία και τον Σιωνισμό. Ο Χιλιασμός δεν έχει καμμιά σχέσι ούτε με τον Ιουδαϊσμό ούτε με τον Σιωνισμό, όπως είναι γνωστό και παραδεδεγμένο παγκοσμίως.»
Είναι άξιον επαίνου ν’ αναφερθή ότι η πλειονότης των ευγενικών και φιλόξενων κατοίκων του Ηρακλείου δεν επεδοκίμασαν την παράνομη συμπεριφορά του μισαλλόδοξου κλήρου κι εκείνων που υποκίνησαν τους όχλους σε δράσι. Ακούσθηκαν πολλές εκφράσεις αποδοκιμασίας. Ένας καταστηματάρχης είπε σ’ ένα Μάρτυρα τα εξής: «Σας συγχαίρω για την άψογη στάσι σας.»
Η ψευδής προπαγάνδα και οι παράνομες ενέργειες του κλήρου έδωσαν έτσι την ευκαιρία στους ανθρώπους να δουν μόνοι τους πού ασκείται η αληθινή Χριστιανοσύνη. Οι θρησκευτικοί ηγέται οπωσδήποτε απέτυχαν ν’ ανταποκριθούν στις Γραφικές απαιτήσεις για τους πρεσβυτέρους. Αντί να τηρήσουν ‘ανέγκλητη’ διαγωγή, συμπεριεφέρθησαν με τον πιο επονείδιστο τρόπο και παρεκίνησαν κι άλλους να διαπράξουν παράνομες ενέργειες. Αλλά είναι ευχάριστο το ότι οι προσπάθειές τους απέτυχαν, επειδή οι κυβερνητικές εξουσίες είχαν το θάρρος να σταθούν υπέρ των δικαίων αρχών και δεν τρομοκρατήθηκαν από απειλές και οχλοκρατικές ενέργειες.
Σχετικά με τον μισαλλόδοξο κλήρο της Κρήτης, θα μπορούσε κατάλληλα να τεθή το ερώτημα, Μπορεί κανείς ν’ αναμένη να λάβη υγιά Χριστιανική διδασκαλία από τέτοιους αξιοκατάκριτους ανθρώπους; Αντιθέτως, δεν θα έπρεπε ν’ αναμένωμε να μάθωμε τις διδασκαλίες της Χριστιανοσύνης του πρώτου αιώνος απ’ εκείνους που ήσαν ειρηνικά συγκεντρωμένοι για να μάθουν ωρισμένα πράγματα σχετικά με την ιερή υπηρεσία προς τον Θεόν;