Να Είσθε Ευχαριστημένος—Αυτό Μπορεί να Έχη Μεγάλη Σημασία
«ΔΕΝ εφέραμεν ουδέν εις τον κόσμον, φανερόν ότι ουδέ δυνάμεθα να εκφέρωμεν τι· έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα, ας αρκώμεθα εις ταύτα. Όσοι δε θέλουσι να πλουτώσι πίπτουσιν εις πειρασμόν και παγίδα και εις επιθυμίας πολλάς ανοήτους και βλαβεράς, αίτινες βυθίζουσι τους ανθρώπους εις όλεθρον και απώλειαν. Διότι ρίζα πάντων των κακών είναι η φιλαργυρία, την οποίαν τινές ορεγόμενοι . . . διεπέρασαν εαυτούς με οδύνας πολλάς.»—1 Τιμ. 6:7-10.
Η Γραφή λοιπόν σαφώς προειδοποιεί κατά της φιλαργυρίας και μειώνει στο ελάχιστο τη σπουδαιότητα των υλικών αποκτημάτων. Για να ζήσωμε, δεν χρειαζόμεθα πολλά είδη πολυτελείας. Είναι αλήθεια ότι η τροφή μας πρέπει να είναι υγιεινή, άλλα δεν πρέπει κατ’ ανάγκην να είναι και η πιο ακριβή που υπάρχει. Μολονότι ο ρουχισμός και η στέγη είναι βασικές ανάγκες, μια μεγάλη γκαρνταρόμπα κι ένα πολυτελές σπίτι γεμάτο από ωραία έπιπλα δεν θα προσθέσουν χρόνια στη ζωή μας.
Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν αυτά τα πράγματα, αλλά συνεχίζουν να έχουν ως κύριο στόχο στη ζωή τους τη συσσώρευσι χρημάτων. Συχνά αυτό τους οδηγεί σε καταστροφή, και πολλές φορές φθάνουν στο σημείο να μην έχουν ψωμί στο τραπέζι τους.
Προστασία από Άσοφες Ενέργειες
Φυσικά, ένας άνθρωπος ορθώς πρέπει να ενδιαφέρεται να συντηρή καλά την οικογένεια του. Η Γραφή δηλώνει: «Εάν τις δεν προνοή περί των εαυτού και μάλιστα των οικείων, ηρνήθη την πίστιν και είναι απίστου χειρότερος.» (1 Τιμ. 5:8) Επομένως, όταν διανοίγεται μια ευκαιρία για καλύτερη εργασία, ίσως ακόμη και σ’ ένα άλλο μέρος, η κεφαλή της οικογενείας μπορεί να θέλη να επωφεληθή απ’ αυτό και να μετοίκηση μαζί με τη σύζυγό του και τα παιδιά του. Αυτό θα μπορούσε να το κάνη ιδιαίτερα αν θα επρόκειτο να ωφελήση ολόκληρη την οικογένεια. Ωστόσο, θα πρέπει να εξετάζονται προσεκτικά αυτά τα θέματα. Μια Βιβλική παροιμία λέγει: «Ο απλούς πιστεύει εις πάντα λόγον ο δε φρόνιμος προσέχει εις τα βήματα αυτού.» (Παροιμ. 14:15) Αν δεν εξετάση κανείς πού ακριβώς μπορεί να τον οδηγήση μια ωρισμένη πορεία, μπορεί να δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα.
Αυτό συνέβη σ’ ένα ξυλουργό που ζούσε σ’ ένα χωριό στη Γκάνα. Ο γαμβρός του τον έπεισε ότι θα μπορούσε να κερδίση πολύ περισσότερα χρήματα στην Άκκρα, την πρωτεύουσα. Αλλ’ ο γαμβρός του δεν μπορούσε να τον διαβεβαιώση ότι θα μπορούσε να βρη μια εργασία που θα αμείβετο καλά. Παρ’ όλα αυτά, ο ξυλουργός δεν άκουσε ένα γνωστό του, ο οποίος ενεθάρρυνε να ακολουθήση τη Γραφική συμβουλή και να είναι ευχαριστημένος μ’ αυτά που κέρδιζε από τη σκληρή του εργασία. Ο ξυλουργός, πριν φύγη από το χωριό, είπε σ’ αυτόν τον γνωστό: ‘Οι προοδευτικοί άνθρωποι ποτέ δεν δαπανούν όλη τη ζωή τους σ’ ένα χωριό.’
Αλλ’ ας δούμε τι συνέβη σ’ αυτόν τον άνθρωπο μετά από λίγους μήνες, Ο ξυλουργός, μ’ ένα μπαστούνι στο χέρι του και τη βαλίτσα του επάνω στο κεφάλι του, αδύνατος και κοκκαλιάρης, περπατούσε με κόπο. Οι δυο του γιοι τον ακολουθούσαν. Το υψηλό κόστος ζωής στην πόλι και η αποτυχία του να βρη μια κατάλληλη εργασία ανάγκασαν τον άνθρωπο να επιστρέψη στο χωριό. Αλλά πού ήταν η γυναίκα του; Βρήκε τόσο ανυπόφορη την άσχημη κατάστασι της οικογενείας στην Άκκρα ώστε εγκατέλειψε τον σύζυγό της.
Επανειλημμένως, σε πολλές άλλες χώρες, χιλιάδες άτομα χειροτερεύουν την κατάστασί τους επειδή είναι δυσαρεστημένοι με τα βασικά αναγκαία πράγματα που έχουν. Πιθανόν να πωλούν τα μικρά χωράφια τους στην εξοχή και να μετοικούν στην πόλι. Ωστόσο, οι ελπίδες τους για να βρουν κάποια καλή απασχόλησι συχνά δεν πραγματοποιούνται. Σύντομα τελειώνουν τα περιωρισμένα αποθέματά τους. Ακόμη κι αν ήθελαν να επιστρέψουν στα χωριά τους, δεν μπορούν να το κάνουν, επειδή δεν έχουν τα απαιτούμενα χρήματα. Επομένως, πρέπει να συνεχίζουν να ζουν στις άσχημες φτωχογειτονιές της πόλεως.
Αξίζει να σημειωθή ότι η Γραφή προειδοποιεί το άτομο να μην κάνη καμμιά ενέργεια χάριν κέρδους χωρίς να εξετάση σοβαρά τις αβεβαιότητες της ζωής. Διαβάζομε: «Έλθετε τώρα οι λέγοντες, Σήμερον ή αύριον θέλομεν υπάγει εις ταύτην την πόλιν και θέλομεν κάμει εκεί ένα χρόνον και θέλομεν εμπορευθή και κερδήσει· οίτινες δεν εξεύρετε το μέλλον της αύριον· διότι ποια είναι η ζωή σας; είναι τωόντι ατμός, όστις φαίνεται προς ολίγον και έπειτα αφανίζεται.» (Ιακ. 4:13, 14) Αν εγνώριζαν και κατανοούσαν τη σοφία του να είναι κανείς αυτάρκης και να λαμβάνη υπ’ όψιν του τις αβεβαιότητες της ζωής όταν κάνη σχέδια, πολλοί άνθρωποι που τώρα υποφέρουν από φτώχεια θα είχαν αρκετό ψωμί στο τραπέζι τους.
Μολονότι μπορεί να γνωρίζουν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισαν άλλοι λόγω ασύνετων ενεργειών, μερικοί άνθρωποι συνεχίζουν να πιστεύουν ότι αποτελούν εξαίρεσι. Συχνά παραβλέπουν το γεγονός ότι ακόμη και οι φαινομενικά επιτυχείς άνθρωποι μπορεί να έχουν θυσιάσει τη γνήσια ευτυχία και ευχαρίστησί τους.
Επιτυχία με Υψηλό Τίμημα
Σημειώστε τι είπε ο γκριζομάλλης Γκόφρεϋ από τις Βρεταννικές Νήσους σχετικά μ’ έναν συνάδελφό του σ’ ένα μεσιτικό γραφείο ασφαλειών:
«Ήταν Σκωτσέζος, αδύνατος και πάνω από έξη πόδια ψηλός. Όταν έφθασα, ήταν επί κεφαλής ενός μικρού τμήματος. Κοιτάζοντας προσεκτικά μέσα από τα μικρά επίχρυσα γυαλιά του, συχνά μου εμπιστευόταν ότι απώτερος σκοπός του ήταν να γίνη κάποτε διευθυντής. Εργαζόταν πολύ σκληρά, μέχρι αργά το βράδυ, έπαιρνε εργασία στο σπίτι κι είχε ξεχάσει ακόμη και τις διακοπές. Τελικά έγινε τμηματάρχης. Αυτό τον παρακίνησε να μετακομίση μαζί με τη σύζυγό του και τα δύο μικρά παιδιά του σ’ ένα πιο σύγχρονο τμήμα του Έσσεξ. Αισθάνθηκε επίσης την ανάγκη να στείλη τα παιδιά του σε ιδιωτικά σχολεία.
«Επειδή άρχισε να ζη πέρα από τις δυνατότητές του, ανεκάλυψε πόσο δαπανηρό ήταν να χρησιμοποιή το αυτοκίνητό του. Περπατούσε ή πήγαινε με το ποδήλατο, ενώ το όχημα παρέμενε παρκαρισμένο στο σπίτι. Κάποτε μου έδειξε τα παπούτσια του που ήσαν καλυμμένα εσωτερικώς με χαρτόνι για να καλύπτονται οι τρύπες. Ο άνθρωπος δεν είχε χρήματα για να επισκευάση τα παπούτσια του. Για να ανταπεξέλθη στα έξοδα, συχνά εδανείζετο χρήματα πριν τελειώση ο μήνας.
«Κάποτε, ο Σκωτσέζος έγινε διευθυντής και εισήλθε σε μεγαλύτερη κλίμακα εισοδήματος. Αναπόφευκτα, αυτό εσήμαινε ότι έπρεπε να μετακομίση σ’ ένα μεγαλύτερο σπίτι, να αγοράση ένα καινούργιο αυτοκίνητο και να δώση καλύτερη σχολική εκπαίδευσι στα παιδιά του. Η σύζυγός του έχοντας καλλιεργήσει ακριβά γούστα, δεν ήθελε πράγματα δευτέρας ποιότητος. Ο άνθρωπος δαπανούσε περισσότερο ακόμη χρόνο στην εργασία και έγινε διευθυντής σε μερικά υποκαταστήματα. Τελικά, όμως, ο γάμος τους κατέληξε σε διαζύγιο, κι εκείνος ανεκάλυψε ότι θα έπρεπε να συντηρή δύο πανάκριβα σπίτια. Όταν σταμάτησα να εργάζομαι στην εταιρία αυτή, εκείνος με απογοήτευσι είπε: ‘Παρ’ όλα τα χρήματα μου και τη θέσι μου, τι κέρδισα;’»
Οι τραγικές συνέπειες μιας φιλόδοξης τάσεως για όλο και πιο πολλά χρήματα καταδεικνύονται επίσης πολύ ωραία στην περίπτωσι 10 άλλων ανδρών. Στη διάρκεια του 1920, εθεωρούντο ως οι πιο επιτυχημένοι κεφαλαιούχοι στον κόσμο. Αλλά, καθώς περνούσαν τα χρόνια, τα πράγματα άλλαξαν. Τρεις απ’ αυτούς αυτοκτόνησαν, δύο φυλακίσθηκαν, ένας τρελλάθηκε, και τρεις πέθαναν από φτώχεια. Μόνον ο ένας από τους 10 έχασε πλήρως τη διανοητική του ισορροπία λόγω της ικανότητος του να κάνη χρήματα.
Προστασία από Απατηλά Σχέδια
Τα άτομα που δεν ενδιαφέρονται υπερβολικά να κάνουν χρήματα, έχουν λιγώτερες πιθανότητες να παγιδευτούν από απατηλά σχέδια για να αποκτήσουν χρήματα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ιαπωνία και σε άλλες χώρες, πολλοί άνθρωποι έχουν εξαπατηθή από τους υπερβολικούς ισχυρισμούς μερικών κολοσσιαίων εταιριών πωλήσεων. Αυτές οι εταιρίες χρειάζονται άτομα που να μπορούν να πληρώνουν ένα ωρισμένο ποσόν για να εργάζωνται ως εμπορικοί αντιπρόσωποι και για να εντοπίζουν πελάτες. Ωστόσο, όταν επενδύσουν μεγάλα ποσά χρημάτων πολλοί διαπιστώνουν ότι έχουν παγιδευθή. Τα προϊόντα δεν έχουν καλές πωλήσεις, και η ανεύρεσις νέων αγοραστών είναι σκληρή. Αρκετά συχνά, αδίστακτοι άνθρωποι που βρίσκονται σε υψηλές θέσεις το σκάνε με υπέρογκα χρηματικά ποσά.
Στην Ιαπωνία, όταν μια κολοσσιαία εταιρία πωλήσεων πτώχευσε, η κυβέρνησις πήρε το εμπόρευμα για να καλύψη τους φόρους που της χρωστούσε η εταιρία. Αλλ’ αυτό εδημιούργησε πρόβλημα, επειδή η δαπάνη της αποθηκεύσεως εμπορευμάτων σε νοικιασμένη ιδιοκτησία υπερβαίνει τα 1.250 δολλάρια για ενοίκιο την ημέρα. Όσο γι’ αυτούς που είχαν επενδύσει χρήματα, έχασαν τα πάντα.
Η Παγίδα των Αποκρύφων Πράξεων
Η αυτάρκεια μπορεί επίσης να χρησιμεύση ως προστασία κατά της επιβλαβούς ενασχολήσεως στον αποκρυφισμό. Λόγω της επιθυμίας ν’ αυξήσουν μερικοί τα κεφάλαιά τους χωρίς να εργάζονται, μισθώνουν μάγους για να διπλασιάσουν τα χρήματά τους. Αυτό έκανε ένας άνθρωπος στη δυτική Αφρική. Οι μάγοι τότε τον συμβούλευσαν να περιορίση την επικοινωνία του με τη σύζυγό του και να κρατάη το κάθε τι τελείως μυστικό. Του ελέχθη να επισκέπτεται το νεκροταφείο ειδικές μέρες, φορώντας ειδικό ένδυμα και να προσεύχεται εκεί. Αργότερα, οι μάγοι του έδωσαν ένα δέμα και του είπαν να το ανοίξη τα μεσάνυχτα μιας προσδιορισμένης Κυριακής. Ο άνθρωπος ήταν βέβαιος ότι, όταν άνοιγε το δέμα, θα διεπίστωνε ότι τα χρήματα που είχε δώσει, θα είχαν πράγματι πολλαπλασιασθή. Η ακριβής ημερομηνία έφθασε. Ξεδίπλωσε με απληστία το δέμα. Τι είδε; Χρήματα—πολλά χρήματα; Όχι, είδε μόνο μια δέσμη εφημερίδες. Τι σοκ! Ο άνθρωπος ήταν έτοιμος να αυτοκτονήση. Στην πραγματικότητα, ακόμη και μετά απ’ αυτό η γυναίκα του δυσκολεύθηκε στην προσπάθειά της να τον εμποδίση ν’ αυτοκτονήση.
Αν αυτός ο άνθρωπος πίστευε στη Γραφή και την ακολουθούσε, δεν θα υφίστατο οικονομική απώλεια και πικρή απογοήτευσι. Η Γραφή όχι μόνο προτρέπει το άτομο να είναι ευχαριστημένο, αλλά προειδοποιεί επίσης και κατά του αποκρυφισμού. Παραδείγματος χάριν, οι Ισραηλίτες είχαν λάβει την εξής εντολή; «Ουδέ θέλετε μεταχειρίζεσθαι μαντείας ουδέ θέλετε προμαντεύει καιρούς.» (Λευιτ. 19:26) «Δεν θέλει ευρεθή εις σε ουδείς . . . προγνώστης των καιρών ή οιωνοσκόπος ή μάγος, ή γόης ή ανταποκριτής δαιμονίων.»—Δευτ. 18:10-14.
Πράγματι, είναι συνετό ν’ ακολουθή κανείς τις συμβουλές της Γραφής σχετικά με το ότι θα πρέπει να είμεθα ευχαριστημένοι αν έχουμε διατροφές και σκεπάσματα. Αυτή η συμβουλή, αν την ακολουθήσετε, μπορεί να σας βοηθήση να φέρετε ψωμί στο τραπέζι σας και να το απολαμβάνετε.