Ποιος Μπορεί να Είναι Ασφαλής Σήμερα;
Η ΤΡΟΦΗ, η ενδυμασία και η στέγη αποτελούν τις βασικές ανάγκες της ζωής. Χωρίς αυτές, η ζωή μας δεν μπορεί να είναι ασφαλής.
Αν κάποιος προσεφέρετο να σας δώση με αφθονία όλα αυτά τα σπουδαία πράγματα, είναι βέβαιο ότι θα ρωτούσατε: «Υπό ποίες συνθήκες;» Αν μια τέτοια υπόσχεσις συνωδεύετο από ένα πολύ υψηλό τίμημα, δεν θα ήταν ασφαλώς δώρο. Εν τούτοις, κάτω από ευχάριστους όρους, θα ήταν μια ευλογία!
Μια Έγκυρη Εκτίμησις των Αξιών
Στην περίφημη επί του Όρους Ομιλία του, ο Ιησούς Χριστός ήταν ρεαλιστικός στην εκτίμησι των υλικών απαιτήσεων της ζωής. Εν τούτοις, έδωσε, έμφασι στο σημείο ότι δεν πρέπει ‘ποτέ να μεριμνούμε’ για την ασφάλειά τους. Γιατί; Υπάρχουν εύλογες αιτίες. Μπορεί να θέλετε να εξετάσετε αυτές τις αιτίες μόνος σας από τη Γραφή σας στα εδάφια Ματθαίος 6:31-33, ή την παράλληλη αφήγησι του Λουκά 12:29-31.
Θα παρατηρήσωμε ότι ο Ιησούς εκεί ανεγνώριζε ότι η μεγάλη πλειονότης ποτέ δεν θ’ ακολουθούσε τη συμβουλή του. Αντιθέτως, ‘θα μεριμνούσιν,’ επιδιώκοντας την απόκτησι υλικών πραγμάτων. Σ’ αυτούς τους ανθρώπους τα αποκτήματα αυτά γίνονται τότε σκοπός της ζωής τους. Ωστόσο, όπως είδαμε, τι ασφάλεια μπορούν πράγματι να προσφέρουν;
Στα συμφραζόμενα, βλέπομε ότι ο Ιησούς μίλησε για τη συσσώρευσι θησαυρών «όπου σκώληξ και σκωρία αφανίζει και όπου κλέπται διατρυπούσι και κλέπτουσιν.» (Ματθ. 6:19, 20) Με όλο τον εξέχοντα πλούτο που είναι διαθέσιμος σήμερα, εκείνοι που τον κατέχουν δεν απολαμβάνουν μεγαλύτερο αίσθημα ασφαλείας από εκείνο που είχαν οι άνθρωποι στο παρελθόν. Και το πιο σπουδαίο είναι ότι το ν’ ακολουθή κανείς το παράδειγμά τους θα έδειχνε ότι αδιαφορεί για πλούτη ανωτέρου είδους. Ο Ιησούς προειδοποίησε για μια τέτοια σύντομη άποψι για τη ζωή, λέγοντας: «Εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού.»—Λουκ. 12:15.
Πού, λοιπόν, μπορεί να ευρεθή πραγματική ασφάλεια; Όχι στο ν’ αναγνωρίζη κανείς μόνο ότι ο ουράνιος Πατέρας μας γνωρίζει πλήρως τις ανάγκες μας, αλλά στο ν’ αναγνωρίζη επίσης ότι εκείνος έχει αναλάβει την υποχρέωσι να καλύπτη όλες αυτές τις ανάγκες μας. Με ποιον όρο; Αν εμείς ‘ζητούμε πρώτον την βασιλεία και την δικαιοσύνην του.’ (Ματθ. 6:33) Εξετάστε τις ακόλουθες αληθινές πείρες της ζωής και προσπαθήστε ν’ αντιληφθήτε πώς μπορούν να εφαρμοσθούν.
Εκλογή Προτεραιοτήτων
Σ’ όλο τον κόσμο υπάρχουν πάνω από δύο εκατομμύρια διακόσιες πενήντα χιλιάδες Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά που ζητούν πρώτον τη βασιλεία του Θεού. Μεταξύ αυτών υπάρχουν περίπου 75.000 οι οποίοι εθελουσίως δαπανούν, κατά μέσον όρο, 1.000 ώρες κάθε χρόνο στο κήρυγμα και στη διδασκαλία του ‘ευαγγελίου της βασιλείας.’ (Ματθ. 24:14) Αυτοί οι άνδρες και οι γυναίκες ονομάζονται «σκαπανείς,» επειδή διορίζονται συχνά σε ασυνήθιστες και απομακρυσμένες περιοχές.
Αν υπολογίζαμε τον συνολικό αριθμό των ωρών που δαπανούν (περίπου 75 εκατομμύρια ώρες) σε χρηματική αξία, λέγοντας ότι μια ώρα αντιστοιχεί με 70 περίπου δραχμές (2 δολλάρια Η.Π.), τότε ετησίως ο χρόνος τους θ’ αντιστοιχούσε περίπου με 5.250.000.000 δραχμές και άνω (150.000.000 δολλάρια Η.Π.). Εν τούτοις, όλος αυτός ο χρόνος προσφέρεται δωρεάν και συχνά από άτομα που έχουν εγκαταλείψει αποδοτικές εργασίες, ακόμη και σταδιοδρομίες γι’ αυτό το προνόμιο.
Ένας ρεπόρτερ σε θέματα θρησκείας, έχοντας εκτιμήσει το έργο αυτών των σκαπανέων, κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: «Γενικά, η ζωή τους είναι απλή . . . η συμπεριφορά τους (των Μαρτύρων του Ιεχωβά) διέπεται από απόλυτη πίστι κι από ένα βαθύ αίσθημα καθήκοντος, το οποίο δεν συνοδεύεται από οικονομικά οφέλη, ούτε αποφέρει υλικές αμοιβές.»
Ας εξετάσωμε την περίπτωσι ενός διάσημου γυναικολόγου. Σύμφωνα με τους κανόνες αυτού του κόσμου ‘είχε πετύχει’, κατέχοντας μια καλή θέσι σ’ ένα μεγάλο νοσοκομείο στην Ιαπωνία. Αφού μελέτησαν την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, ο γιατρός αυτός και η σύζυγός του αφιέρωσαν τη ζωή τους να υπηρετούν τον Δημιουργό τους, συμβολίζοντας αυτή την αφιέρωσι με το εν ύδατι βάπτισμα.
Μετά από λίγο καιρό, σκέφθηκαν ότι θα ήταν καλύτερο να μετοικήσουν σε μια άλλη πόλι όπου ζούσαν λίγοι μόνο Μάρτυρες του Ιεχωβά, για να μιλήσουν για την πίστι τους στους ανθρώπους εκεί. Για να το κάνουν αυτό, ο γιατρός έπρεπε να εγκαταλείψη την ασφαλή του θέσι στο νοσοκομείο και να ψάξη να βρη εργασία ολίγων ωρών, επειδή και αυτός και η σύζυγός του επιθυμούσαν να γίνουν σκαπανείς. Τώρα μένουν σ’ ένα μέτριο σπίτι με ενοίκιο. Ο σύζυγος εργάζεται δύο μέρες τη βδομάδα σε μια τοπική κλινική για να συντηρή τον εαυτό του και τη σύζυγό του, καθώς επίσης και τη μητέρα του η οποία ζη μαζί τους.
Οι συνάδελφοι με τους οποίους εργαζόταν ο γιατρός, είπαν ότι δεν μπορούν να καταλάβουν τον τρόπο σκέψεώς του και, πολύ λιγώτερο, να τον υιοθετήσουν. Εν τούτοις, αυτό το ζεύγος απολαμβάνει την ασφάλεια ειρήνης διανοίας και ικανοποιήσεως καθώς βοηθεί την τοπική εκκλησία με την οποία έχει συνδεθή, και καθώς διεξάγει επίσης πολυάριθμες Γραφικές συζητήσεις με τους νέους του γείτονες.
Εξασφαλίζοντας Πνευματικά Προνόμια
Το Λονδίνο της Αγγλίας είναι το παγκόσμιο κέντρο πολλών εξειδικευμένων εμπορικώς τομέων. Πριν από εικοσιπέντε χρόνια, ένας νεαρός που εργαζόταν σε μια πασίγνωστη διεθνή εταιρία άρχισε, μαζί με τη σύζυγό του, να ερευνά την Αγία Γραφή. Μετά από μια εξονυχιστική έρευνα με όλους τους θρησκευτικούς ηγέτας της γενέτειράς του για να διαπιστώση την αληθινότητα των Γραφικών δοξασιών, σύντομα αφιερώθηκαν και βαπτίσθηκαν ως Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Εκείνη που βοήθησε αυτό το ζεύγος ήταν σκαπανεύς και το ωραίο της παράδειγμα έκανε μεγάλη εντύπωσι και στους δύο. Εργάσθηκαν σκληρά στην τοπική εκκλησία. Στα χρόνια που ακολούθησαν, αυτό το ζεύγος είχε το προνόμιο να βοηθήση πάνω από 100 άνδρες και γυναίκες να γνωρίσουν τη Γραφή. Δεκατέσσερις απ’ αυτούς ευρίσκοντο στην εταιρία όπου εργαζόταν ο σύζυγος εκείνο τον καιρό ως διευθυντής, φροντίζοντας για χιλιάδες υπαλλήλους σ’ όλο τον κόσμο.
Πριν από δέκα χρόνια, έγινε προσφορά στον σύζυγο ν’ αναλάβη τη γενική διεύθυνσι με τετραπλάσιο μισθό, και με την υπόσχεσι ότι με πρώτη ευκαιρία θα εγίνετο εισηγητής στο συμβούλιο των διευθυντών. Ωστόσο, εκείνο τον καιρό είχε ανοιχθή στο ζεύγος ο δρόμος για το έργο σκαπανέως. Γι’ αυτό το προνόμιο ήσαν πρόθυμοι και έτοιμοι να εγκαταλείψουν την ασφαλή αυτή εργασία και τις προοπτικές της. Ωστόσο, η εταιρία του προσέφερε τελικά μια εργασία λίγων ωρών στο ήμισυ του μισθού—και του έδωσαν θέσι διευθυντού ως αμοιβή για την πιστή του υπηρεσία.
Μετά από τρία χρόνια, μετά την αναδιοργάνωσι της εταιρίας, ο Μάρτυς αντιμετώπισε ένα δίλημμα—ή να αναλάβη πλήρη εργασία ή να φύγη. Διάλεξε τη δεύτερη λύσι. Αργότερα διωρίσθηκε ως περιοδεύων επίσκοπος των Μαρτύρων του Ιεχωβά, για να επισκέπτεται τις εκκλησίες μαζί με τη σύζυγό του, ένα προνόμιο που εξακολουθούν να έχουν ακόμη, και που απολαμβάνουν πολύ.
Όταν ερωτήθη πώς αισθάνεται τώρα που εγκατέλειψε μια τέτοια εμπορική σταδιοδρομία με λαμπρό μέλλον, απήντησε αναφέροντας τα λόγια του Παύλου: «Μάλιστα δε και νομίζω τα πάντα ότι είναι ζημία δια το έξοχον της γνώσεως του Ιησού Χριστού του Κυρίου μου.» (Φιλιππ. 3:8) Προσέθεσε επίσης: «Με το να ανταλλάξωμε τα υλικά πλούτη με πνευματικά, ωφεληθήκαμε πάρα πολύ· αυτό έδωσε και στους δύο μας ένα αίσθημα ασφαλείας για το μέλλον που ποτέ δεν είχαμε προηγουμένως.»
Αλλά, μήπως αυτές οι θυσίες έγιναν μόνο για μελλοντική ασφάλεια; Πόσο πραγματική είναι αυτή η «ασφάλεια» στις πρακτικές αξίες σήμερα; Ας εξετάσωμε μερικά από τα πλεονεκτήματα που προσφέρονται σήμερα.
Ασφάλεια σε Χριστιανική Συναναστροφή
«ΠΡΟΣΟΧΗ:—Προσέχετε τους πορτοφολάδες.» Αυτή η συμβουλή εδόθη στις πολλές χιλιάδες που παρακολούθησαν τις Διεθνείς Συνελεύσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Νικηφόρος Πίστις» αυτό το έτος. Μπορεί να διερωτηθήτε γιατί ήταν αναγκαία μια τέτοια πρακτική συμβουλή. Είναι γεγονός ότι η ηθική ακεραιότης που απολαμβάνουν οι αληθινοί Χριστιανοί τους θέτει σε μια αναμφισβήτητα μειονεκτική θέσι. Οι κλέπτες είναι γνωστό ότι επωφελούνται από την αφοπλιστική εμπιστοσύνη που είναι τόσο εμφανής μεταξύ των Μαρτύρων του Ιεχωβά· έτσι η προειδοποίησις ήταν επίκαιρη. Αλλά τι χαρά είναι για έντιμους ανθρώπους να αισθάνονται ασφάλεια μεταξύ ανθρώπων τους οποίους μπορούν να εμπιστεύονται!
«Επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία, . . . οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην.» Ο Ιησούς αντιπαρέβαλε αυτή την αρνητική άποψι της πλειονότητος των ανθρώπων, στον καιρό του τέλους αυτού του παλαιού παγκοσμίου συστήματος, με την άποψι των αληθινών του ακολούθων: «Σηκώσατε τας κεφαλάς σας, διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.»—Λουκ. 21:25-28.
Κανείς δεν θα προσπαθούσε να υποτιμήση την ανησυχία, την έλειψι εμπιστοσύνης και τον φόβο που είναι τόσο φανερά σήμερα, σε εκπλήρωσι των λόγων του Ιησού. Μόνο η πίστις, που βασίζεται σε αληθινή κατανόησι των Γραφικών προφητειών, μπορεί να δώση την ασφάλεια ειρήνης διανοίας.
Παρά τα σημερινά καταπιεστικά προβλήματα, οι Χριστιανοί μπορούν ν’ αποβλέπουν στο μέλλον με πλήρη εμπιστοσύνη. Το μέλλον είναι ασφαλές, επειδή ο σκοπός του Θεού σχετικά μ’ αυτό είναι αμετάβλητος. Κάτω από την κυβέρνησι της Βασιλείας Του, για την οποία ο Ιησούς είπε στους ακολούθους του να προσεύχωνται, η ζωή θα είναι για πάντα μια ευχαρίστησις ατελεύτητης Χριστιανικής συναναστροφής.
Με μια παγκόσμια κυβέρνησι που θα απεργάζεται τα καλύτερα και αιώνια συμφέροντα όλων των κατοίκων της γης, ο άνθρωπος δεν θα εργάζεται προς βλάβη των συνανθρώπων του. Η ανθρώπινη εφευρετικότης θα είναι θετική και εποικοδομητική καθώς οι ευλογίες της εργασίας θα δίδουν ευχαρίστησι και η γη θα αποδίδη τον καρπόν της. Τα ζώα και άλλα είδη της επιγείου ζωής θα βρίσκωνται σε πλήρη αρμονία. Η μόλυνσις της γης, της θαλάσσης και της ατμοσφαίρας, που είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης ιδιοτελείας θα είναι άγνωστη τότε. Η περιφρούρησις της υγείας δεν θα παρουσιάζη τότε τα παρόντα προβλήματα. Ο θάνατος, καθώς και οι κοινές και οι παραμορφωτικές ασθένειες που πλήττουν τον άνθρωπο τώρα, θ’ αποτελούν πράγματα του παρελθόντος.—Παράβαλε με Ησαΐαν 65:17-25.
Αν μάθη κανείς για την αγάπη και τον σκοπό του Δημιουργού μας, τότε «θέλει κατοικήσει εν ασφαλεία μη φοβούμενος κακόν» για πάντα. (Παροιμ. 1:33) Η διαρκής ασφάλεια δεν είναι ανέφικτος σκοπός. Είναι μια πραγματικότης. Μπορείτε να την αποκτήσετε αν τη ζητήσετε. Γιατί να μην απολαύσετε τα οφέλη της τώρα συναναστρεφόμενοι, τους Μάρτυρες του Ιεχωβά παγκοσμίως;