Βάζοντας την Εργασία Πρώτη—Είναι Ικανοποιητικό;
Στην Ιαπωνία, οι μισθωτοί συχνά μεταφέρονται σε νέες τοποθεσίες με προαγωγή και αυξημένο μισθό. Αλλά πάρα πολύ συχνά αυτό σημαίνει ότι ο αρχηγός του σπιτιού πρέπει να μετακομίσει σε μια άλλη πόλη μακριά από την οικογένειά του. Ανάμεσα στους λόγους για τους οποίους δεν μετακινείται και η οικογένεια μαζί, είναι: ηλικιωμένοι γονείς, διατάραξη των σχολικών συνηθειών των παιδιών, και η πρόσφατη αγορά του σπιτιού στο οποίο ζει η οικογένεια. Αλλά τα αποτελέσματα είναι κάπως τραγικά: τεμαχισμένο σπιτικό, διαζύγιο, ακόμη και αυτοκτονία. Η εφημερίδα Μαϊνίχι Ντέιλυ Νιους το αποκαλεί αυτό «‘Ανθυγιεινό’ Τρόπο Ζωής χάριν του Κέρδους της Εταιρίας».
Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι ολοένα και περισσότεροι εργάτες πιστεύουν ότι η εταιρία δεν θα πρέπει να είναι το πρώτο μέλημα των ανθρώπων. Θα έβαζαν πρώτη την οικογένειά τους; Πράγματι, φαίνεται ότι υπάρχει μια τάση ανάμεσα στους Ιάπωνες να δαπανούν περισσότερο χρόνο στις ατομικές επιδιώξεις αγνοώντας την οικογένεια.
Το ότι ο τωρινός τρόπος ζωής δεν είναι αληθινά ικανοποιητικός μπορεί να το δει κανείς στον αριθμό των αυτοκτονιών που έφτασαν σε ύψος ρεκόρ στην Ιαπωνία το 1983. Στο χειρότερο ξέσπασμα αυτοκτονιών από τότε που άρχισαν αυτές να καταγράφονται, δηλαδή από το 1947, 25.202 άτομα αυτοκτόνησαν. Σχεδόν μισοί από τους άρρενες που αυτοκτόνησαν ήταν ηλικίας 40 ως 60 ετών. Κατάλληλα λοιπόν, ένα κύριο άρθρο της εφημερίδας Μαϊνίχι Ντέιλυ Νιους προτείνει ότι «οι άντρες πρέπει να απαλλαγούν από τον τρόπο ζωής που ρυθμίζεται από το πνεύμα ‘της οργάνωσης’».
Σε αντίθεση, οι άνθρωποι που έχουν μελετήσει τη Βίβλο με την οικογένειά τους γίνονται καλύτεροι γονείς και έχουν πιο ικανοποιητικό τρόπο ζωής στο σπίτι. Ενώ είναι καλοί προμηθευτές, έχουν μάθει τι να βάζουν πρώτο στη ζωή τους και, σαν αποτέλεσμα, να απολαμβάνουν ζωή γεμάτη νόημα με προοπτικές αιώνιων ωφελημάτων.