Αστρολογία στις Συναγωγές;
Η Biblical Archaeology Review, (Μπίμπλικαλ Αρκαιόλοτζι Ριβιού) του Μαΐου/Ιουνίου 1984 ανέφερε ότι σε μια αρχαιολογική ανασκαφή στη θέση μιας αρχαίας συναγωγής βρέθηκε ένα καλοδιατηρημένο ψηφιδωτό. Βρίσκεται στο μέρος που είναι γνωστό ως Αμάθ Τιβεριάς, στην άκρη της θάλασσας της Γαλιλαίας. Η χρονολόγηση του ευρήματος το τοποθετεί αόριστα κάπου ανάμεσα στο δεύτερο και στον πέμπτο μ.Χ. αιώνα. Όπως αναφέρει το άρθρο: «Υπάρχει μια ασυνήθιστα μεγάλη σύγχυση σχετικά με τη χρονολόγηση των αρχαίων συναγωγών».
Αλλά τι κάνει το ψηφιδωτό τόσο ασυνήθιστο; «Αποτελείται από τον Ήλιο, θεό των Ελλήνων που περιστοιχίζεται από το ζωδιακό κύκλο. . . . Τα ζώδια των 12 μηνών είναι ζωγραφισμένα σε μια ταινία γύρω από τον κύκλο του Ήλιου». Αφού συζητήθηκε το ζήτημα για το αν το ψηφιδωτό έχει φτιαχτεί από Ιουδαίο ή μη Ιουδαίο, το άρθρο αναφέρει: «Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι, Τι σχέση έχει ο ζωδιακός κύκλος και ο θεός των Ελλήνων με μια συναγωγή; . . . Το πρόβλημα μεγαλώνει ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι ο ζωδιακός κύκλος και ο Ήλιος αποτελούν ένα θέμα που επαναλαμβάνεται σε διάφορες αρχαίες συναγωγές, από τις οποίες η Αμάθ Τιβεριάς είναι απλώς η αρχαιότερη».
Αλλά ήταν αυτή η πρώτη φορά που οι Ιουδαίοι των αρχαίων χρόνων είχαν αναμείξει ειδωλολατρικά σύμβολα και θεούς με τη λατρεία τους; Όχι, γιατί η Αγία Γραφή δείχνει ότι στον καιρό του Βασιλιά Μανασσή (716-661 π.Χ.) η αστρολογία είχε ήδη εισχωρήσει στην Ιουδαϊκή λατρεία. Το υπόμνημα της Αγίας Γραφής μας λέει: «Και ανωκοδόμησε τους υψηλούς τόπους, τους οποίους Εζεκίας ο πατήρ αυτού κατέστρεψε· και ανήγειρε θυσιαστήρια εις τον Βάαλ και έκαμεν άλσος, καθώς έκαμεν Αχαάβ ο βασιλεύς του Ισραήλ· και προσεκύνησε πάσαν την στρατιάν του ουρανού και ελάτρευσεν αυτά».—2 Βασιλέων 21:3.
Αργότερα, ο Βασιλιάς Ιωσίας ένας αναμορφωτής γεμάτος ζήλο έκανε γενική εκκαθάριση σε όλες αυτές τις ψεύτικες συνήθειες. «Και προσέταξεν ο βασιλεύς Χελκίαν τον ιερέα τον μέγαν και τους ιερείς της δευτέρας τάξεως και τους φύλακας της πύλης, να εκβάλωσιν εκ του ναού του Κυρίου πάντα τα σκεύη, τα κατεσκευασμένα δια τον Βάαλ και δια το άλσος κα δια πάσαν την στρατιάν του ουρανού· και κατέκαυσεν αυτά έξω της Ιερουσαλήμ εν τοις αγροίς Κέδρων, και μετεκόμισαν την στάκτην αυτών εις Βαιθήλ. Και κατήργησε τους ειδωλολάτρας ιερείς, τους οποίους οι βασιλείς του Ιούδα διώρισαν να θυμιάζωσιν εν τοις υψηλοίς τόποις, εν ταις πόλεσι του Ιούδα και εν τοις πέριξ της Ιερουσαλήμ· και τους θυμιάζοντας εις τον Βάαλ, εις τον ήλιον και εις την σελήνην και εις τα ζώδια και εις πάσαν την στρατιάν του ουρανού».—2 Βασιλέων 23:4, 5.
Ποια μαθήματα διδάσκουν αυτά τα ιστορικά γεγονότα; Πρώτον, ότι στη λατρεία του αληθινού Θεού Ιεχωβά, δεν υπάρχει θέση για την αστρολογία, τα ωροσκόπια, και τις άλλες πνευματιστικές συνήθειες. Δεύτερον, ότι είναι πάρα πολύ εύκολο να πέσει κάποιος σ’ αυτές τις συνήθειες αν παραμελεί τη σχέση του με τον Ιεχωβά και δίνει προσοχή στη φιλοσοφία και στη λεγόμενη σοφία των ανθρώπων. Στη συνέχεια είναι εύκολο να ‘σεβαστεί και να λατρέψει την κτίση μάλλον παρά τον κτίσαντα’. Ο φραγμός σ’ αυτές τις συνήθειες είναι να ‘στηριζόμαστε στον Θεό με ακριβή γνώση’, να γνωρίζωμε πραγματικά τον Υπέρτατο Κύριο του σύμπαντος, τον Ιεχωβά, και τον Γιο του, Χριστό Ιησού.—Ρωμαίους 1:20-25, 28· Ιωάννης 17:3.