Η Άποψη της Αγίας Γραφής
Είναι η Παλαιά Διαθήκη Ξεπερασμένη;
◼ «Η Παλαιά Διαθήκη μιλάει για μίσος και για εκδίκηση, ‘οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος’. Όλ’ αυτά έχουν αντικατασταθεί από την Καινή Διαθήκη, που διδάσκει την αγάπη και τη συγχωρητικότητα».
◼ «Η Παλαιά Διαθήκη δεν έχει καμιά απολύτως αξία για τους σύγχρονους Χριστιανούς, γι’ αυτό και δεν είναι πια απαραίτητο να τη διαβάζουμε!»
ΕΧΕΙ τύχει ποτέ να εκφράσετε κι εσείς τα παραπάνω δυσμενή σχόλια ή να ακούσετε κάποιον άλλον να τα εκφράζει; Έχει πραγματικά νεκρωθεί η Παλαιά Διαθήκη (Εβραϊκές Γραφές), είναι ξεπερασμένη κι έχει αντικατασταθεί από την Καινή Διαθήκη (Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές); Τι λέει η ίδια η Αγία Γραφή σχετικά μ’ αυτό;
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί αυτό που λέει η Καινή Διαθήκη· ότι δηλαδή η διαθήκη του Νόμου, η συμφωνία που έκανε ο Θεός με τον αρχαίο Ισραήλ, δεν ισχύει πια και επομένως δεν είναι δεσμευτική για τους Χριστιανούς. (Εφεσίους 2:15· Εβραίους 8:13) Αυτή η διαθήκη του Νόμου περιλαμβάνεται στην Παλαιά Διαθήκη. Αλλά στην Παλαιά Διαθήκη, υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα από τη διαθήκη του Νόμου!
Η Παλαιά Διαθήκη αποτελείται από τρία μέρη, τα οποία την καθιστούν πολύ σημαντική για σας. Ποια είναι αυτά; (1) Αξιόλογη ιστορία, (2) διδακτική ποίηση και (3) προφητείες που εμπνέουν πίστη· όλα αυτά έχουν εξαιρετική αξία για τους σύγχρονους Χριστιανούς. Εξετάστε πώς συμβαίνει αυτό.
Η Βιβλική Ιστορία
Τα πρώτα 17 βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, από τη Γένεση ως και το βιβλίο της Εσθήρ, περιλαμβάνουν το ιστορικό υπόμνημα του τρόπου με τον οποίο πολιτεύτηκε ο Θεός με τον άνθρωπο, από τη δημιουργία του μέχρι και τον πέμπτο αιώνα π.Χ. Όμως, όλα αυτά δεν είναι απλώς νεκρή ιστορία και τίποτα περισσότερο! Όπως έγραψε ο Χριστιανός απόστολος Παύλος: «Ταύτα δε πάντα [τα οποία περιγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη] εγίνοντο εις εκείνους παραδείγματα, και εγράφησαν προς νουθεσίαν ημών [των Χριστιανών], εις τους οποίους τα τέλη των αιώνων έφθασαν».—1 Κορινθίους 10:11.
Γιατί πίστευε ο Παύλος ότι αυτή η ιστορία είχε σχέση με τους Χριστιανούς, παρά το ότι είχαν περάσει αιώνες; Απλούστατα, επειδή όπως στο πέρασμα του χρόνου δεν έχει αλλάξει η ανθρώπινη φύση, έτσι δεν έχει αλλάξει και ο Θεός. (Μαλαχίας 3:6) Ο Χριστιανός μαθητής Ιάκωβος είπε σχετικά με τον Ιεχωβά Θεό: ‘Σ’ εκείνον δεν υπάρχει παραλλαγή στην τροπή της σκιάς’. (Ιακώβου 1:17, ΜΝΚ) Η σκιά που δημιουργείται από τον ήλιο δεν είναι πάντα η ίδια· μικραίνει το μεσημέρι και μεγαλώνει το δειλινό. Ο Ιεχωβά όμως δεν είναι έτσι· η προσωπικότητά του είναι αναλλοίωτη.
Έτσι λοιπόν, μπορούμε να μάθουμε πολλά πράγματα από την ιστορία που αναφέρεται στον τρόπο πολιτείας του Ιεχωβά με τους πατριάρχες, με τον Ισραήλ στην Ερυθρά Θάλασσα και στην έρημο, καθώς και με πολλούς άλλους ανθρώπους. Για παράδειγμα, όπως ο Θεός αγανακτούσε με τους Ισραηλίτες όταν έπεφταν στην ειδωλολατρία ή διέπρατταν πορνεία, έτσι δυσαρεστείται και με τους Χριστιανούς όταν κάνουν τέτοια πράγματα. (1 Κορινθίους 10:1-12) Ακόμα και η διαθήκη του Νόμου, με τις βασικές αρχές που περιλαμβάνει, προσφέρει σημαντική και βαθιά κατανόηση της προσωπικότητας του Ιεχωβά, παρ’ όλο που δεν είναι δεσμευτική για τους Χριστιανούς.
Η Ποίηση και οι Προφητείες της Γραφής
Τα επόμενα πέντε βιβλία, από το βιβλίο του Ιώβ μέχρι και το Άσμα Ασμάτων, είναι ποιητικά. Όμως, αυτά τα βιβλία δεν είναι απλώς καλά φιλολογικά έργα, κι αυτό συμβαίνει επειδή τα περιεχόμενά τους εποικοδομούν πνευματικά και συχνά βασίζονται σε ιστορικά γεγονότα. Ποιος δεν έχει συγκινηθεί από τους Ψαλμούς; Και ποιος δεν έχει διαπιστώσει πόσο πρακτικές είναι οι συμβουλές που δίνει το βιβλίο των Παροιμιών σχετικά με την τιμιότητα, τη ζήλεια και άλλα ζητήματα που αφορούν τις ανθρώπινες σχέσεις; (Παροιμίαι 11:1· 14:30) Αναμφίβολα, αυτά τα βιβλία είναι και σήμερα τόσο ωφέλιμα όσο ήταν και τότε που πρωτογράφτηκαν.
Τα τελευταία 17 βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, από το βιβλίο του Ησαΐα μέχρι και του Μαλαχία, είναι προφητικά. Περιέχουν τις εξαγγελίες των αρχαίων Εβραίων προφητών και παρέχουν ζωντανές περιγραφές του ερχομού του Μεσσία στη γη, αιώνες πριν γίνει αυτό το γεγονός. Οι αφηγήσεις που περιέχονται στα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης δείχνουν πως εκπληρώθηκαν μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια δεκάδες από αυτές τις προφητείες. Σίγουρα, η εξέταση της ακρίβειας αυτών των προφητειών δυναμώνει την πίστη μας στον Ιησού Χριστό, ως εκείνου που στάλθηκε από τον Θεό για να απελευθερώσει το ανθρώπινο γένος!
Αντιφατικές;
Αλλά, μπορούν να συμβιβαστούν οι διαφορές της Παλαιάς Διαθήκης και της Καινής Διαθήκης; Ας δούμε ένα παράδειγμα: Ένας πατέρας μπορεί να διαπαιδαγωγεί τους δυο γιους του με διαφορετικό τρόπο, επειδή το κάθε παιδί έχει ξεχωριστή προσωπικότητα. Κατά τον ίδιο τρόπο, η χροιά στη συμβουλή του Ιεχωβά, η οποία περιλαμβάνεται στην Παλαιά Διαθήκη και απευθύνεται στο έθνος Ισραήλ—τα μέλη του οποίου αφιερώνονταν σ’ εκείνον αμέσως μόλις γεννιόνταν—ήταν διαφορετική από τη χροιά της συμβουλής που βρίσκεται στην Καινή Διαθήκη και απευθύνεται στη Χριστιανική εκκλησία—μια ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι αφιερώνονταν σ’ εκείνον με τη δική τους θέληση.
Έτσι λοιπόν, μια προσεκτική εξέταση της Αγίας Γραφής δείχνει ότι αυτά τα δυο μέρη δεν αντιφάσκουν μεταξύ τους, αντίθετα αλληλοσυμπληρώνονται. Και τα δυο μέρη είναι απαραίτητα για να ‘είναι ο άνθρωπος του Θεού πλήρως κατάλληλος’.—2 Τιμόθεον 3:16, 17, ΜΝΚ.
Για παράδειγμα, μήπως η Παλαιά Διαθήκη επιτρέπει στους ανθρώπους να παίρνουν οι ίδιοι εκδίκηση, ενώ η Καινή Διαθήκη το κατακρίνει; Και βέβαια όχι! Και οι δυο συστήνουν αγάπη για τους εχθρούς και τονίζουν ότι η εκδίκηση ανήκει στον Θεό. (Παράβαλε Δευτερονόμιον 32:35, 41 και Παροιμίαι 25:21, 22 με Ρωμαίους 12:17-21.) Στην πραγματικότητα, όταν η Παλαιά Διαθήκη αναφέρει ‘οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος’ δεν μιλάει για προσωπικά αντίποινα, αλλά για τη δίκαιη αποζημίωση που επιβάλλεται από ένα κατάλληλα διορισμένο νομικό δικαστήριο.—Έξοδος 21:1, 22-25, ΜΝΚ.
Όχι, η Παλαιά Διαθήκη δεν είναι απαρχαιωμένη ούτε αντιφατική. Η Αγία Γραφή δείχνει ότι είναι το ίδιο ζωντανή και σημαντική για τους Χριστιανούς σήμερα όσο και η Καινή Διαθήκη. Θυμηθείτε τα λόγια του Ιησού Χριστού: «Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Θεού». Και αυτό περιλαμβάνει όχι μόνο τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, αλλά και τις Εβραϊκές Γραφές.—Ματθαίος 4:4· παράβαλε Δευτερονόμιον 8:3.