Επαφή με το Πνευματικό Βασίλειο
ΣΤΟ κέντρο μιας συνηθισμένης δυτικοαφρικανικής πόλης υπήρχε ένα όμορφο μονώροφο κτίριο, βαμμένο άσπρο και πράσινο. Στην αίθουσα υποδοχής, δυο γραμματείς δακτυλογραφούσαν. Αρκετά άτομα κάθονταν, περιμένοντας να δουν τον μπαμπαλάβο, το μάντη.
Πίσω από ένα γραφείο στο διπλανό δωμάτιο, δίπλα σε ένα φαξ, καθόταν ο ίδιος ο μπαμπαλάβο. Ήταν εύσωμος, γκριζομάλλης, και φορούσε μακριά λευκή ρόμπα—ακριβή, κεντητή. «Ο πατέρας μου ήταν μάντης», είπε. «Γεννήθηκα μέσα στην παράδοση. Μεγάλωσα με αυτήν. Όταν έγινα πέντε χρονών, συνόδευα τον πατέρα μου όποτε εκείνος πήγαινε να ασκήσει τη μαντική τέχνη. Παρακολουθούσα πώς το έκανε, και τον αντέγραφα ώσπου αυτό έγινε δεύτερη φύση μου».
Ο μπαμπαλάβο έδειξε ένα μεγάλο ξύλινο πίνακα που περιέγραφε το πολύπλοκο σύστημα μαντείας το οποίο χρησιμοποιούσε ο λαός του επί αμέτρητες γενιές. Βασίζεται στο ρίξιμο 16 σπόρων φοίνικα και είναι ένα σύστημα που έχει διαδοθεί σε όλη τη Δυτική Αφρική και ακόμη παραπέρα. «Οι άνθρωποι έρχονται σε εμένα με κάθε είδους πρόβλημα», είπε. «Προβλήματα που έχουν να κάνουν με γυναίκες, στειρότητα, ανεργία, τρέλα, υγεία, κτλ. Ανάλογα με τα αποτελέσματα της μαντείας, γίνεται έκκληση είτε στους προγόνους είτε στα ουράνια σώματα [θεότητες]. Όπως και αν έχουν τα πράγματα, πρέπει να γίνει κάποια θυσία».
Οι παραδοσιακές θρησκευτικές συνήθειες, περιλαμβανομένης της μαντείας, είναι ισχυρές στην περιοχή, αλλά το ίδιο αληθεύει και για τις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου. Κοντά στα γραφεία του μπαμπαλάβο υπάρχουν ασβεστωμένα κτίρια με πινακίδες στην πρόσοψη: Εκκλησία Βασιλιά Σολομώντα Β΄, Χερουβείμ και Σεραφείμ, Ουράνια Εκκλησία του Χριστού, Αποστολική Εκκλησία του Χριστού, Εκκλησία Σαλπιγκτών του Χριστού. Αυτές οι εκκλησίες συνυπάρχουν με τις συνήθειες της παραδοσιακής θρησκείας και μερικές φορές τις αποδέχονται. Ο μπαμπαλάβο είπε: «Πρόσφατα μιλούσα με τον επίσκοπο. Ήρθε εδώ. Αφού συζητήσαμε περίπου 30 λεπτά, είπε ότι ήθελε να προγραμματίσουμε κάποιο είδος διαλόγου, στα πλαίσια του οποίου Χριστιανοί και οπαδοί της παράδοσης θα συγκεντρωθούν για να ανταλλάξουν ιδέες και να ξεκαθαρίσουν τις παρανοήσεις».
Πόρτες στον Κόσμο των Πνευμάτων
Αυτές οι παρανοήσεις συχνά περιλαμβάνουν την ταυτότητα εκείνων που κατοικούν στο πνευματικό βασίλειο. Σε όλες τις περιοχές της Αφρικής στα νότια της Σαχάρας γενικά πιστεύεται ότι υπάρχουν δύο ομάδες όντων που κατοικούν στον κόσμο των πνευμάτων. Η πρώτη ομάδα αποτελείται από θεότητες, ή θεούς, που ποτέ δεν υπήρξαν άνθρωποι. Η δεύτερη ομάδα αποτελείται από τους προγόνους, δηλαδή τα πνεύματα των νεκρών, ευθύνη των οποίων είναι να διασφαλίσουν την επιβίωση και την ευημερία των οικογενειών τους στη γη. Πιστεύεται ότι τόσο οι θεότητες όσο και οι πρόγονοι έχουν τη δύναμη να βοηθήσουν ή να βλάψουν εκείνους που βρίσκονται στη γη. Συνεπώς, πρέπει να αποδίδεται κατάλληλος σεβασμός και τιμή και στους δύο.
Παρόμοιες πεποιθήσεις υπάρχουν σε πολλά μέρη του κόσμου. Χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα, οι άνθρωποι παντού πλησιάζουν τις υπερφυσικές δυνάμεις, αναζητώντας γνώση για το μέλλον, βοήθεια και καθοδήγηση στα καθημερινά προβλήματα της ζωής. Είναι στ’ αλήθεια δυνατόν να λάβουμε βοήθεια από το πνευματικό βασίλειο; Ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος είχε ζήσει εκεί, έδειξε ότι είναι δυνατόν. Είπε: «Εξακολουθήστε να ζητάτε και θα σας δοθεί· εξακολουθήστε να ψάχνετε και θα βρείτε· εξακολουθήστε να χτυπάτε και θα σας ανοιχτεί». (Ματθαίος 7:7) Αλλά για να λάβουμε αυτή τη βοήθεια, πρέπει να τη ζητάμε από το σωστό πρόσωπο, να ψάχνουμε για αυτήν με το σωστό τρόπο και να χτυπάμε στη σωστή πόρτα. Αν χτυπήσουμε σε λάθος πόρτα, ίσως ανοίξει κάποιος που θα μας κάνει κακό, όχι καλό.
Συνεπώς, είναι ζωτικό να γνωρίζουμε ποιοι ζουν στο πνευματικό βασίλειο και ποιοι όχι. Επίσης πρέπει να μάθουμε τη διαφορά μεταξύ εκείνων που θα μας βοηθήσουν και εκείνων που θα μας βλάψουν. Τελικά, είναι ανάγκη να μάθουμε τι πρέπει να κάνουμε προκειμένου να λάβουμε βοήθεια από εκείνους που είναι σε θέση να την προσφέρουν. Τα ακόλουθα άρθρα θα εξετάσουν αυτά τα θέματα.
[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 3]
Photo on pages 3-4: The Star, Johannesburg, S.A.