Αλμπαρασίν—Μια Διαφορετική «Αετοφωλιά»

«Επισκεφτείτε μια από τις ωραιότερες πόλεις στην Ισπανία, επισκεφτείτε το Αλμπαρασίν».​—Χοσέ Μαρτίνεθ Ρουίθ, Ισπανός συγγραφέας, γνωστός και ως Αθορίν, 1873-1967.

ΤΟ ΑΛΜΠΑΡΑΣΙΝ είναι μοναδική πόλη. Σε τι οφείλεται αυτό; Πρώτα από όλα, στη γεωγραφική του θέση, κατόπιν στην ιστορία του, και τέλος στο μαγευτικό του τοπίο. Γι’ αυτούς τους λόγους, το 1961 η ισπανική κυβέρνηση ανακήρυξε αυτή την κωμόπολη στην επαρχία του Τερουέλ εθνικό μνημείο. Επίσης, το 2005 μια ομάδα παραγόντων από το χώρο του τουρισμού επέλεξε το Αλμπαρασίν ως «την ωραιότερη πόλη στην Ισπανία».

Το Αλμπαρασίν, το οποίο βρίσκεται φωλιασμένο στα βουνά της κεντρικής Ισπανίας, είναι μια αρχαία κωμόπολη 1.000 περίπου κατοίκων. Το περιβάλλουν πράσινα λιβάδια που ποτίζονται από αρκετά ποτάμια, καθώς και μια ομώνυμη οροσειρά​—η Σιέρα ντε Αλμπαρασίν.

Πηγή Τροφής και Νερού

Στην αρχαιότητα, τα άφθονα θηράματα στην περιοχή του Αλμπαρασίν προσέλκυσαν τους πρώτους κατοίκους, των οποίων οι σπηλαιογραφίες δείχνουν ότι ήταν εξαιρετικοί καλλιτέχνες και ότι παρατηρούσαν τη φύση πολύ προσεκτικά. Ζωγράφιζαν πολλούς τεράστιους ταύρους και άλλα ζώα, τα οποία χρωμάτιζαν με μια λευκή βαφή που έχει βρεθεί μόνο σε αυτή την περιοχή. Οι μελετητές πιστεύουν ότι αυτά τα σπήλαια, όπου απεικονίζονται σκηνές της καθημερινότητας, χρησιμοποιούνταν ως χώροι συγκέντρωσης για θρησκευτικές ή κοινωνικές δραστηριότητες.

Ακόμη και σήμερα, τα ελάφια, οι αγριόχοιροι και τα μικρά θηράματα αφθονούν στο κοντινό καταφύγιο των ορεινών όγκων Μόντες Ουνιβερσάλες. Ο δε Γκουαδαλαβιάρ (στην αραβική σημαίνει «Λευκός Ποταμός») είναι ένας από τους πλουσιότερους σε πέστροφες ποταμούς της Ισπανίας.

Το 133 Π.Κ.Χ., οι Ρωμαίοι καθυπέταξαν τις φυλές των ντόπιων Κελτίβηρων και ίδρυσαν αρκετά χωριά στην περιοχή του Αλμπαρασίν. Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., οι Ρωμαίοι μηχανικοί κατασκεύασαν ένα υδραγωγείο (1) μήκους 18 χιλιομέτρων. Αυτό το υδραγωγείο θεωρείται ένα από τα πλέον πολύπλοκα δημόσια έργα των Ρωμαίων στην Ισπανία. Η ρωμαϊκή θρησκεία άφησε και αυτή το στίγμα της. Ένα λάξευμα σε μια ρωμαϊκή ταφόπετρα που βρέθηκε στο Αλμπαρασίν μαρτυρεί ότι εδώ ασκούνταν η λατρεία του αυτοκράτορα.

Ακμάζει υπό τη Μουσουλμανική Κυριαρχία

Οι Μαυριτανοί είχαν ήδη καταλάβει την περιοχή τον ένατο αιώνα, και πιστεύεται ότι το όνομα Αλμπαρασίν προέρχεται από την ονομασία των Μουσουλμάνων εποίκων που εγκαταστάθηκαν εδώ, των Βερβερίνων Μπανού Ραζίν. Το Μεσαίωνα, Μαυριτανοί, Εβραίοι και κατ’ όνομα Χριστιανοί συνυπήρχαν με αμοιβαίο σεβασμό και ανοχή. Ως αποτέλεσμα, εκείνη την περίοδο το Αλμπαρασίν γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή στην ιστορία του.

Οι τεχνίτες του Αλμπαρασίν κατασκεύασαν πανέμορφα αντικείμενα, και προφανώς εδώ άνθισε επίσης η ιατρική. Ένα σετ χειρουργικών εργαλείων που ανασκάφηκε υποδηλώνει ότι οι ντόπιοι χειρουργοί έκαναν ακόμη και εγχειρήσεις καταρράκτη. Το Αλμπαρασίν παρέμεινε υπό μουσουλμανική κυριαρχία μέχρι το τέλος του 12ου αιώνα, οπότε πέρασε στα χέρια των Ρωμαιοκαθολικών. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή φαίνεται να είναι η μοναδική περίπτωση στην ιστορία της Ισπανίας κατά την οποία μια τέτοια πολιτική αλλαγή συντελέστηκε ειρηνικά.

Πώς είναι το Αλμπαρασίν σήμερα; Ο επισκέπτης μπορεί ακόμη να περιπλανηθεί σε μια κωμόπολη με μεσαιωνικό χαρακτήρα, καθώς δεν έχουν προστεθεί σύγχρονα τμήματα.

Εντυπωσιακή Φιγούρα

Ο Ισπανός φιλόσοφος Χοσέ Ορτέγκα ι Γκασέτ (1883-1955) περιέγραψε το Αλμπαρασίν ως «μια εντυπωσιακή φιγούρα που αιωρείται στους αιθέρες». Πρόκειται για εύστοχη περιγραφή, επειδή η πόλη είναι κουρνιασμένη σε μια βραχώδη προεξοχή η οποία υψώνεται περίπου 1.200 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και περιβάλλεται από ένα βάραθρο, που χρησιμεύει ως αμυντική τάφρος. Αυτό το φυσικό οχυρό έχει προστατέψει το Αλμπαρασίν ανά τους αιώνες και του έχει χαρίσει το παρωνύμιο Αετοφωλιά.

Καθώς ο επισκέπτης περιδιαβαίνει τα λιθόστρωτα δρομάκια της πόλης, ανακαλύπτει την εκπληκτική αρχιτεκτονική μιας περασμένης εποχής. Μερικά από τα καλύτερα δείγματά της είναι το Γωνιακό Μπαλκόνι, το Γαλάζιο Σπίτι (2) και το Σπίτι της Χουλιανέτα (3). Αυτό το τελευταίο φαίνεται λες και ακροβατεί σε ένα σταυροδρόμι.

Τα σπίτια εκείνης της περιόδου είναι κατασκευασμένα από ξύλο και κονίαμα, υλικά πολύ ελαφρύτερα από την πέτρα​—σημαντικός παράγοντας όταν χτίζεις στην κορυφή ενός λόφου. Τα μικρά τους παράθυρα με τις δαντελένιες κουρτίνες και τα σιδερένια καφασωτά (4) ελκύουν επίσης την προσοχή του επισκέπτη. Οι μαρκίζες που αλληλοκαλύπτονται, τα σκαλιστά ξύλινα μπαλκόνια και τα πρωτότυπα ρόπτρα, συνήθως στο σχήμα ζώων, προσθέτουν άλλη μια νότα μοναδικότητας.

Όσοι υποφέρουν από ιλίγγους καλά θα κάνουν να μην κοιτούν κάτω όταν μπαίνουν σε ένα από τα σπίτια που κρέμονται στο κενό. Επειδή η κωμόπολη χτίστηκε σε μια βραχώδη προεξοχή και ο οικοδομήσιμος χώρος ήταν περιορισμένος, οι κάτοικοι έχτισαν μερικά σπίτια ακριβώς στο χείλος του γκρεμού.

Ένα μαυριτανικό κάστρο πλαισιώνει σαν στεφάνι το λόφο πάνω από την κωμόπολη, όπου κάποτε βρισκόταν ο αρχικός πυρήνας του Αλμπαρασίν. Το Τόρε ντελ Ανταντόρ αποτελεί τμήμα του αρχικού τείχους που έχτισαν οι Άραβες το δέκατο αιώνα. Μεταγενέστερα κτίσματα είναι ο γοτθικός καθεδρικός ναός, ο οποίος χρονολογείται από το 16ο αιώνα, και το πεταλόσχημο δημαρχείο με τις αψιδωτές στοές του.

Φυσικοί Θησαυροί στα Περίχωρα

Στους φυσιολάτρες το Αλμπαρασίν προσφέρει ακόμη περισσότερα. Η οροσειρά που το περιβάλλει παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία οικοσυστημάτων με άφθονη χλωρίδα και πανίδα. Πηγές και καταρράκτες στολίζουν τα δασοσκεπή βουνά. Και όσοι κατασκηνώνουν εδώ μπορούν να απολαύσουν το νυχτερινό πανόραμα των άστρων.

Αρκετές οικογένειες Μαρτύρων του Ιεχωβά κατοικούν στην περιοχή. Το πανέμορφο τοπίο στο οποίο ζουν τους θυμίζει την υπόσχεση της Αγίας Γραφής ότι υπό τη Βασιλεία του Θεού η υπάκουη ανθρωπότητα θα ζει σε έναν παγκόσμιο παράδεισο. Αυτά είναι τα καλά νέα που επιδιώκουν να μεταδώσουν στους γείτονές τους.​—Ψαλμός 98:7-9· Ματθαίος 24:14.

Κάθε χρόνο εκατό και πλέον χιλιάδες τουρίστες τριγυρίζουν στα δρομάκια του Αλμπαρασίν. Αν έρθετε στην Ισπανία, γιατί να μην επισκεφτείτε και εσείς αυτή τη μοναδική «αετοφωλιά» που είναι κρυμμένη στα βουνά;

[Πλαίσιο/​Εικόνες στη σελίδα 18]

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΠΟΥ ΑΝΑΚΑΛΥΦΤΗΚΑΝ ΣΤΟ ΑΛΜΠΑΡΑΣΙΝ

Ασημένιο μυροδοχείο. Ο Μαυριτανός Βασιλιάς Αμπντέλμελικ έβαλε να το κατασκευάσουν για τη σύζυγό του τη Ζαρ, της οποίας το όνομα σημαίνει «Λουλούδι» στην αραβική. Μια χρυσή σκαλιστή επιγραφή πάνω στο δοχείο λέει εν μέρει: «Πολύχρονη ευλογία . . . , θεϊκή βοήθεια και καθοδηγία για το καλό και το δίκαιο». Θεωρείται ένα από τα καλύτερα δείγματα των ασημένιων θησαυρών της ισπανοαραβικής τέχνης.

Ψάρι σκαλισμένο σε ορεία κρύσταλλο. Το ψάρι είναι στολισμένο με λέπια και έχει ασημένιο στόμα και χρυσά πτερύγια. Είναι επίσης διακοσμημένο με μαργαριτάρια και ρουμπίνια. Το σκάλισμα είναι τόσο περίτεχνο ώστε οι ειδικοί πιστεύουν ότι δεν μπορεί να το ολοκλήρωσε ένας και μόνο τεχνίτης στη διάρκεια της ζωής του.

[Ευχαριστίες]

Jar: Museo de Teruel. Foto Jorge Escudero; crystal: Sta. Ma de Albarracín Foundation

[Χάρτης στη σελίδα 16]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

ΙΣΠΑΝΙΑ

ΜΑΔΡΙΤΗ

Αλμπαρασίν

[Εικόνα στη σελίδα 17]

1 Aqueduct

[Εικόνες στη σελίδα 18]

2 Blue House

3 Julianeta House

4 Iron grille

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 17]

© Ioseba Egibar/​age fotostock