Κεφάλαιον 9
Ειρήνη και Ασφάλεια σε Όλη τη Γη—Μια Βέβαιη Ελπίδα
1, 2. Ποιες συνθήκες, που προελέχθησαν στη Γραφή, θα έκαναν αυτή τη γη μια ευχάριστη κατοικία;
ΑΥΤΗ η γη θα ήταν ένας εξαιρετικά ευχάριστος και ενδιαφέρων τόπος να ζη κανείς—αν επικρατούσαν αληθινά σε όλη τη γη συνθήκες ειρήνης και ασφαλείας. Μολονότι αυτό πολύ απέχει τώρα, η Βίβλος προλέγει ότι η γη θα γίνη τελικά μια υπέροχη κατοικία για το ανθρώπινο γένος, μια κατοικία στην οποία η ανθρώπινη οικογένεια θα μπορή ν’ απολαμβάνη ζωή στο πλήρες.
2 Ποιες είναι ακριβώς οι υποσχεθείσες ευλογίες και πώς μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι θα εκπληρωθούν;
ΣΤΑΘΕΡΗ ΒΑΣΙΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ
3, 4. (α) Τι μαθαίνομε από την αξιοπιστία των βασικών νόμων που διέπουν το σύμπαν; (β) Ποιος είναι ο Κατασκευαστής αυτών των νόμων κι’ έτσι σε τι άλλο έχομε ισχυρή αιτία να εμπιστευώμεθα;
3 Υπάρχουν βασικοί νόμοι που διέπουν το σύμπαν. Πολλούς απ’ αυτούς τους θεωρούμε δεδομένους. Ανατολή και δύσις ηλίου, σεληνιακές φάσεις και εποχές έρχονται και παρέρχονται μ’ ένα τρόπο που συμβάλλουν στη σταθερότητα της ανθρώπινης ζωής. Οι άνθρωποι συντάσσουν ημερολόγια και προγραμματίζουν ενέργειες πριν από χρόνια, γνωρίζοντας ότι οι κινήσεις του ηλίου, της σελήνης και των πλανητών είναι συνεπείς. Τι μπορούμε να μάθωμε απ’ αυτό;
4 Ο Κατασκευαστής αυτών των νόμων είναι συνεπής· εκείνο που λέγει και πράττει είναι αξιόπιστο. Στο όνομά του, ως Δημιουργού του ουρανού και της γης, η Βίβλος παρέχει υποσχέσεις σχετικά με μια δίκαιη νέα τάξι. (Ησαΐας 45:18, 19) Στην καθημερινή ροή της ζωής, είναι φυσιολογικό να βασίζεται κανείς κατά κάποιο βαθμό σε άλλους—σ’ εκείνους που φέρουν τροφή προς πώλησι στην αγορά, σ’ εκείνους που διανέμουν την αλληλογραφία, και σε στενούς φίλους. Δεν θα έπρεπε να θέσωμε πολύ μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον Θεό και στη βεβαιότητα της εκπληρώσεως των υποσχέσεών του;—Ησαΐας 55:10, 11.
5. Υπάρχει κανένα ιδιοτελές ελατήριο σε ό,τι έχει υποσχεθή ο Θεός ώστε να έχωμε λόγο ν’ αμφιβάλλωμε ότι θα κάμη τα όσα έχει πη;
5 Είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι, για ιδιοτελείς λόγους, αποδεικνύονται συχνά αναξιόπιστοι. Όλες, όμως, οι υποσχέσεις του Θεού που περιέχονται στη Βίβλο είναι σαφώς για το καλό μας, όχι για να ικανοποιήσουν οποιαδήποτε ιδιοτέλεια από μέρους Του. Αυτός δεν χρειάζεται τίποτε από μας· ούτε και η πίστις μας στον Λόγο του συνεργεί για το ιδιοτελές κέρδος οιωνδήποτε ανθρώπων. Αλλά ο Θεός ευαρεστείται μ’ εκείνους που πιστεύουν σ’ αυτόν επειδή τον αγαπούν και εκτελούν τις οδούς του.—Ψαλμός 50:10-12, 14, 15.
6. Ποιο είδος πίστεως μας βοηθεί η Βίβλος ν’ αποκτήσωμε;
6 Η Βίβλος επίσης κάνει έκκλησι στις δυνάμεις της λογικής μας· δεν απαιτεί τυφλή πίστι ούτε ευπιστία. Πράγματι, λέγει ότι η αληθινή πίστις είναι «ελπιζομένων πεποίθησις, βεβαίωσις πραγμάτων μη βλεπομένων.» (Εβραίους 11:1) Στη Βίβλο, ο Θεός μάς δίνει μια σταθερή βάσι πίστεως. Αυτή η βάσις γίνεται ολοένα και περισσότερο καταφανής καθώς αυξάνομε σε γνώσι του Λόγου του Θεού και βλέπομε πόσο αληθινός αποδεικνύεται στην καθημερινή μας ζωή και στην εκπλήρωσι των προφητειών του.—Ψαλμός 34:8-10.
7. Καθώς εξετάζομε τις υποσχέσεις των μελλοντικών ευλογιών της Βίβλου, τι δεν θα πρέπει ν’ αναμένωμε ότι θ’ απαιτή από μας η πίστις σ’ αυτές;
7 Οι Βιβλικές υποσχέσεις μελλοντικών ευλογιών προχωρούν πολύ πέραν των όσων τολμούν να προσφέρουν οι άνθρωποι. Εν τούτοις αυτές οι υποσχέσεις δεν απαιτούν από μας να πιστεύωμε σε πράγματα που αντιβαίνουν σε κάθε ανθρώπινη εμπειρία. Ούτε είναι αντίθετα σε ό,τι είναι φυσιολογικό να επιθυμή ο άνθρωπος. Προσέξτε μερικές απ’ αυτές τις μεγαλειώδεις ευλογίες και ιδέτε πώς αληθεύουν.
Η ΓΗ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΗ ΜΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΣΙΑΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ
8, 9. (α) Ποια ιδέα μεταδίδει στις διάνοιές μας η λέξις παράδεισος; (β) Υπήρξε ποτέ παράδεισος στη γη; (γ) Τι δείχνει ότι είναι σκοπός του Θεού να επικρατήση ο Παράδεισος σε όλη τη γη;
8 Για πολλά άτομα η λέξις «παράδεισος» μεταδίδει την ιδέα κάποιου εξωγήινου μέρους, ακόμα και μη πραγματικού. Αλλά η λέξις «παράδεισος» προέρχεται από παρόμοιες λέξεις που εχρησιμοποιούντο κατά τους αρχαίους καιρούς (Εβραϊκά, παρδές· Περσικά, παιριδαέζα), λέξεις που εχρησιμοποιούντο για να περιγράψουν μέρη που πράγματι υπήρχαν τότε επάνω στη γη. Αυτές οι λέξεις έχουν όλες τη βασική σημασία ενός ‘ωραίου πάρκου’ ή ‘κήπου.’ Όπως στους αρχαίους καιρούς, έτσι και σήμερα υπάρχουν πολλές τέτοιες τοποθεσίες, που μερικές απ’ αυτές είναι πάρκα μεγάλου μεγέθους, και ο άνθρωπος εκ φύσεως ποθεί να απολαύση την ομορφιά τους. Η Βίβλος υπόσχεται ότι θα έλθη η ημέρα οπότε ολόκληρος αυτός ο πλανήτης θα είναι ένας τέτοιος κήπος ή παράδεισος!
9 Όταν ο Θεός εδημιούργησε το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος τούς έδωσε ως κατοικία τους τον Κήπο της Εδέμ, που σημαίνει Παράδεισος Τρυφής. Ο Παράδεισος, όμως, δεν επρόκειτο να περιωρισθή σ’ εκείνη μόνο την περιοχή, διότι η Βίβλος λέγει: «Ευλόγησεν αυτούς ο Θεός· και είπε προς αυτούς ο Θεός, Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε, και γεμίσατε την γην, και κυριεύσατε αυτήν.» (Γένεσις 1:28· 2:8, 9) Αυτό περιελάμβανε την επέκτασι των ορίων του Παραδείσου στα πέρατα της γης. Η ανυπακοή του Αδάμ και της Εύας δεν εματαίωσε αυτόν τον καθωρισμένο θείο σκοπό. Ο Χριστός Ιησούς δείχνοντας ότι ο Παράδεισος αποτελούσε ακόμη τον σκοπό του Θεού, υπεσχέθη σ’ έναν άνθρωπο, που πέθανε παραπλεύρως του και που έδειξε πίστι στον Ιησού ως Υιόν του Θεού, ότι θα είχε την ευκαιρία να ζήση σ’ έναν τέτοιο επίγειο Παράδεισο. (Λουκάς 23:39-43) Πώς θα συμβή αυτό;
10. Στην Αποκάλυψι 11:18 ποια εμπόδια για τον Παράδεισο έχει υποσχεθή ο Θεός ότι θ’ απομακρύνη;
10 Κατά την επερχόμενη «μεγάλη θλίψι» ο Θεός υπόσχεται ότι θ’ απομακρύνη όλα τα εμπόδια για έναν τέτοιο παράδεισο με το να ‘διαφθείρη τους διαφθείροντας την γην.’ (Αποκάλυψις 11:18) Έτσι ο Θεός θα κάμη εκείνο που οι ανθρώπινες κυβερνήσεις δεν θα μπορέσουν ποτέ να κάμουν. Θα αφανίση όλους εκείνους που ιδιοτελώς μολύνουν και λυμαίνονται τη γη για να ικανοποιήσουν την εμπορική απληστία τους, όλους που διεξάγουν ολέθριους πολέμους εξ αιτίας της δίψας για δύναμι, όλους που κακομεταχειρίζονται τη γη διότι τους λείπει η ευγνωμοσύνη και ο σεβασμός για τα άφθονα δώρα που έχει προμηθεύσει ο Θεός.
11. (α) Ποιο ιστορικό γεγονός δείχνει ότι η αποκατάστασις τον παραδείσου στη γη δεν είναι αντίθετη στην ανθρώπινη εμπειρία; (β) Σε ποια υποσχεμένη ευλογία ενισχύει αυτό την πίστι μας;
11 Ολόκληρη η γη θα ανθίση τότε με ωραιότητα· θα υπάρχη δροσερότης και καθαρότης στον αέρα της, τη θάλασσα και την ξηρά. Αυτή η αποκατάστασις του Παραδείσου δεν είναι κάτι πέραν του πιστευτού ή αντίθετο στην ανθρώπινη εμπειρία. Πριν από πολλούς αιώνες, όταν το έθνος Ισραήλ εξήλθε από τη δουλεία στη Βαβυλώνα, ο Ιεχωβά Θεός τους αποκατέστησε στην πατρίδα τους. Όταν επέστρεψαν, η χώρα ήταν μια χέρσα και έρημος γη. Εν τούτοις, εξ αιτίας της ευλογίας που έδωσε ο Θεός σ’ αυτούς και στο έργο τους, η γη σύντομα άλλαξε τόσο που οι γειτονικοί λαοί ανεφώνησαν: «Κατεστάθη ως ο παράδεισος της Εδέμ!» Εκεί όπου φύτρωναν αγκάθια και τριβόλια και τσουκνίδες, τώρα άνθιζαν οι κέδροι και οι μυρτιές. Η γη έγινε εξαιρετικά παραγωγική, πράγμα που απεμάκρυνε κάθε απειλή για πείνα και σιτοδεία. (Ιεζεκιήλ 36:29, 30, 35· Ησαΐας 35:1, 2· 55:13) Εκείνο που ο Θεός έκαμε τότε σε μια μικρή κλίμακα στην Παλαιστίνη, υπόσχεται τώρα να το κάμη σε παγγήινη κλίμακα, ώστε όλοι οι άνθρωποι ν’ απολαμβάνουν τις θεόδοτες χαρές της ζωής στον παράδεισο.—Ψαλμός 67:6, 7· Ησαΐας 25:6.
ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
12. Ποιες συνθήκες οικονομικές και εργασίας πρέπει να θεραπευθούν αν πρόκειται να έχομε πραγματική απόλαυσι στη ζωή;
12 Κανείς δεν αγνοεί σήμερα ότι η φτώχεια και η υποδούλωσις στο οικονομικό σύστημα βρίσκονται σε όλη τη γη. Δεν θα μπορούσε να υπάρξη πραγματική απόλαυσις της ζωής στη νέα τάξι του Θεού αν δεν εθεραπεύετο αυτή η κατάστασις, αν εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούσαν να μοχθούν για την προμήθεια των βασικών της ζωής ή να εκτελούν εργασία που είναι μονότονη και που κάνει τον άνθρωπο ένα απρόσωπο γρανάζι σε μια τεράστια μηχανή.
13-15. (α) Που βρίσκομε ένα ιστορικό παράδειγμα που μας δείχνει το θέλημα του Θεού για τον άνθρωπο απ’ αυτή την άποψι; (β) Πώς αυτές οι διατάξεις συντελούσαν στην ασφάλεια και απόλαυσι της ζωής κάθε ατόμου και οικογενείας;
13 Το θέλημα του Θεού για τον άνθρωπο απ’ αυτή την άποψι φαίνεται στον τρόπο που κατηύθυνε τα πράγματα στον αρχαίο Ισραήλ. Εκεί, κάθε οικογένεια είχε λάβει μια κληρονομική κατοχή γης. (Κριταί 2:6) Μολονότι αυτή θα μπορούσε να πωληθή και μολονότι ακόμη και άτομα θα μπορούσαν επίσης να πωληθούν σε δουλεία αν δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα χρέη των, εν τούτοις ο Ιεχωβά έλαβε πρόνοια ώστε ν’ αποκλεισθή η επισώρευσις τεραστίων γαιοκτημάτων ή οποιαδήποτε μακροπρόθεσμη υποδούλωσις του λαού. Πώς το έκαμε αυτό;
14 Σύμφωνα με τις διευθετήσεις στο Νόμο που ο Ιεχωβά έδωσε στο λαό του, το έβδομο έτος δουλείας ήταν ‘έτος αφέσεως’ οπότε κάθε υποδουλωμένος Ισραηλίτης έπρεπε να ελευθερωθή. Επίσης κάθε πεντηκοστό έτος ήταν ένα «Ιωβηλαίον» έτος (‘ενιαυτός αφέσεως’) για όλο το έθνος, ένα έτος για να ‘κηρυχθή άφεσις (ελευθερία ΜΝΚ) εις την γην προς πάντας τους κατοίκους αυτής.’ (Δευτερονόμιον 15:1-9· Λευιτικόν 25:10) Τότε οποιοδήποτε κληρονομικό κτήμα που είχε πωληθή επεστρέφετο στον αρχικό ιδιοκτήτη και απελευθερώνοντο όλοι οι υποδουλωμένοι, ακόμη και αν δεν είχαν παρέλθει τα επτά χρόνια. Το Ιωβηλαίον ήταν μια χαρμόσυνη εποχή για να ενωθούν και πάλι τα μέλη της οικογενείας και για να γίνη ένα ‘νέο ξεκίνημα’ στην οικονομική ζωή του έθνους. Έτσι κανένα κτήμα δεν μπορούσε να πωληθή μονίμως, αλλά η πώλησίς του ήταν, στην ουσία, μόνον ‘ενοικίασις’ η οποία θα έληγε, το αργότερο, στο Ιωβηλαίον έτος.—Λευιτικόν 25:8-24.
15 Όλες αυτές οι διατάξεις συντελούσαν θαυμάσια στην οικονομική σταθερότητα του έθνους και στην ασφάλεια και ειρήνη κάθε οικογενείας. Όταν αυτές ετηρούντο, φύλαγαν το έθνος από το να πέση στη θλιβερή εικόνα που βλέπομε σήμερα σε τόσο πολλές χώρες όπου υπάρχουν δύο τάξεις, οι υπερβολικά πλούσιοι και οι υπερβολικά πτωχοί. Τα ευεργετήματα που απελάμβανε το άτομο ενίσχυαν το έθνος, διότι κανείς δεν εχρειάζετο να είναι παραγκωνισμένος ούτε συντετριμμένος από κακές οικονομικές συνθήκες. Σχετικά με την περίοδο της βασιλείας του Βασιλέως Σολομώντος, ο οποίος απέβλεψε στον Ιεχωβά για σοφία η Γραφή αναφέρει: «Κατώκει δε ο Ιούδας και ο Ισραήλ εν ασφαλεία, έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού.» (1 Βασιλέων 4:25) Πολλά άτομα δεν μπορούν να θέσουν σε ενέργεια τα προσόντα τους και την πρωτοβουλία τους, διότι είναι κλεισμένα σ’ ένα οικονομικό σύστημα που τα περιορίζει και τα υποχρεώνει να υπηρετούν τις επιθυμίες ενός ανθρώπου ή ενός μικρού ομίλου ανθρώπων. Κάτω από το νόμο του Θεού, ο εργατικός άνθρωπος εβοηθείτο ώστε να συμβάλλη με όλες του τις ικανότητες στην ευημερία και την ευτυχία όλων. Αυτό μας παρέχει μια μικρή ιδέα της προσωπικής ελευθερίας και του αισθήματος της προσωπικής αξίας και της αξιοπρέπειας που θ’ απολαμβάνουν όσοι θ’ αποκτήσουν ζωή στη νέα τάξι του Θεού.
16. Σχετικά με τις συνθήκες διαβιώσεως και την οικονομική κατάστασι του ανθρώπου, τι θα προμηθεύση η βασιλεία του Θεού για όλους τους υπηκόους της;
16 Η προφητεία του Μιχαία 4:3, 4 θα ιδή μια μεγαλύτερη εκπλήρωσι σ’ όλη τη γη. Οι ειρηνόφιλοι άνθρωποι που θα ζουν κάτω από τη δίκαιη κυβέρνησι του Θεού «θέλουσι κάθησθαι έκαστος υπό την άμπελον αυτού, και υπό την συκήν αυτού· και δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών· διότι το στόμα του Ιεχωβά των δυνάμεων ελάλησε.» Κανείς από τους υπηκόους της βασιλείας του Θεού δεν θα ζη σε ρυπαρές τρώγλες ή συνωστισμένα καταλύματα. Θα έχουν όλοι γη και οικία που θα είναι δική τους. (Ησαΐας 65:21, 22) Ο βασιλεύς, Χριστός Ιησούς, προ πολλού υπεσχέθη ότι «οι πραείς θέλουσι κληρονομήσει την γην» και επειδή έχει «πάσαν εξουσίαν εν ουρανώ και επί γης» θα φροντίση ώστε να υπάρξουν αυτές οι συνθήκες.—Ματθαίος 5:5· 28:18.
ΔΙΑΡΚΗΣ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ
17-19. (α) Τι δείχνει ότι η καλή υγεία και η μακροζωία είναι φυσική επιθυμία του ανθρώπου; (β) Ποια γεγονότα σχετικά με την ανθρώπινη ζωή και τη βλάστησι κάνουν το μικρό διάστημα ζωής του ανθρώπου να φαίνεται παράξενο; (γ) Ποιες ικανότητες του ανθρωπίνου εγκεφάλου δείχνουν ότι είναι πολύ λογικό να πιστεύομε ότι ο άνθρωπος προωρίσθηκε να ζη για πάντα;
17 Καμμιά εν τούτοις απ’ αυτές τις συνθήκες δεν θα μπορούσε να κάνη τη ζωή σας αληθινά ειρηνική και ασφαλή όσο θα ετάρασσαν το μέλλον η ασθένεια, το γήρας και ο θάνατος. Είναι παράλογο ή αντίθετο προς την ανθρώπινη εμπειρία να ελπίζωμε για ανακούφισι από αυτά τα πράγματα; Ασφαλώς δεν αντίκειται προς τη φύσι του ανθρώπου να το επιθυμή αυτό, διότι οι άνθρωποι κατηνάλωσαν ζωές και ανείπωτα χρηματικά ποσά ερευνώντας για τα μέσα της επιτεύξεως τούτου.
18 Αντί να είναι παράλογη η ελπίδα για διαρκή υγεία και ζωή, δεν είναι μάλλον παράλογο το αντίθετο—το ότι μόλις οι άνθρωποι φθάνουν στην ηλικία που αρχίζουν να έχουν ένα καλό κεφάλαιο γνώσεως, πείρας και ικανότητος για να κάμουν αξιόλογα πράγματα, τότε πεθαίνουν; Εξ άλλου, υπάρχουν δένδρα που ζουν επί χιλιάδες χρόνια. Γιατί θα έπρεπε ο άνθρωπος, που προικίσθηκε με νοημοσύνη, να ζη για ένα μικρό μόνον μέρος του χρόνου που ζουν μερικά χωρίς αίσθησι και χωρίς νοημοσύνη φυτά; Δεν θα έπρεπε λογικά να ζη ο άνθρωπος πολύ περισσότερο από τα φυτά;
19 Το βιβλίον Σάιανς Γήαρ του 1967 αναφέρει ότι για τους ειδήμονες της γεροντολογίας «το γήρας παραμένει ως επί το πλείστον μυστήριον.»32 Αινιγματικόν επίσης για τους επιστήμονες είναι το γεγονός ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος σχεδιάσθηκε καταφανώς για τη λήψι ουσιαστικώς απεριορίστων ποσοτήτων πληροφορίας. Όπως ετόνισε ο βιοχημικός Ισαάκ Ασήμοφ «το σύστημα ταξινομήσεως» του εγκεφάλου «είναι τελείως ικανό να επεξεργασθή οποιοδήποτε φορτίο μαθήσεως και μνήμης που υπάρχει πιθανότης να θέση εκεί το ανθρώπινο ον—και ένα δισεκατομμύριο φορές περισσότερο από αυτή την ποσότητα επίσης.»33 Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλός σας είναι ικανός να καταγράψη όχι μόνον όλες τις πληροφορίες που μπορεί να συλλέξη στη διάρκεια μιας ζωής εβδομήντα ή ογδόντα ετών, αλλά ένα δισεκατομμύριο φορές περισσότερο! Δεν είναι άξιο απορίας, λοιπόν το ότι ο άνθρωπος έχει τέτοια δίψα για γνώσι και τέτοια επιθυμία να μαθαίνη να κάνη και να εκτελή ωρισμένα πράγματα. Εν τούτοις εμποδίζεται από τη βραχύτητα της ζωής του. Είναι λογικό να έχη ο άνθρωπος ένα τόσο καταπληκτικό όργανο, όπως είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος, και κατόπιν να μη μπορή ποτέ να χρησιμοποιήση περισσότερο από ένα μικροσκοπικό τμήμα της δυνατότητάς του; Δεν είναι πολύ λογικώτερο ότι, όπως δείχνει η Βίβλος, ο Ιεχωβά Θεός εδημιούργησε τον άνθρωπο για να ζη παντοτεινά επάνω στη γη και του έδωσε έναν εγκέφαλο καταπληκτικά προσαρμοσμένο σ’ αυτόν τον σκοπό;
20. Τι ακριβώς λέγει η Γραφή ότι έχει υποσχεθή ο Θεός να κάμη για το ανθρώπινο γένος σχετικά με τα’ αποτελέσματα της αμαρτίας, περιλαμβανομένου και του θανάτου;
20 Η Βίβλος δείχνει ότι ο άνθρωπος είχε αρχικά την ευκαιρία να ζη για πάντα, αλλά την έχασε εξ αιτίας της ανταρσίας του· ότι «δι’ ενός ανθρώπου [του Αδάμ] η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον και διά της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον.» (Ρωμαίους 5:12) Η ανθρώπινη πείρα συμφωνεί, διότι είναι παγκόσμια η αμαρτία και ο θάνατος μεταξύ του ανθρωπίνου γένους. Η Βίβλος, όμως, περιέχει την υπόσχεσι του Θεού ότι, στον αποκαταστημένο Παράδεισο, «ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον.» (Αποκάλυψις 21:3, 4· παράβαλε 7:16, 17) Καθαρά δηλώνει ότι η αιώνια ζωή, απαλλαγμένη από τα αποτελέσματα της αμαρτίας, αποτελεί τον σκοπό του Θεού για το ανθρώπινο γένος. (Ρωμαίους 5:21· 6:23) Εκτός αυτού, υπόσχεται ότι οι ευλογίες της νέας τάξεως του Θεού θα επεκταθούν και στα πολλά εκατομμύρια των ανθρώπων που πέθαναν στο παρελθόν. Πώς; Διά της αναστάσεως εκ νεκρών, ναι, διά της κενώσεως του κοινού τάφου του ανθρωπίνου γένους. Αναφορικά με τούτο ο Ιησούς Χριστός προείπε με βεβαιότητα: «Έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού· και θέλουσιν εξέλθει.»—Ιωάννης 5:28, 29.
21, 22. Γιατί η προσδοκία της αποκαταστάσεως σε πλήρη υγεία δεν είναι κάτι που δεν μπορούμε να ελπίζωμε;
21 Οι σύγχρονοι ιατρικοί επιστήμονες παράγουν σήμερα «θαυματουργικά φάρμακα» και εκτελούν χειρουργικά επιτεύγματα που θα εφαίνοντο απίστευτα αιώνες πριν. Πρέπει να αμφιβάλλωμε ότι ο Δημιουργός του ανθρώπου μπορεί να κάμη πολύ μεγαλειωδέστερα και πολύ εκπληκτικώτερα πράγματα για ν’ αποκαταστήση άτομα με δίκαιη καρδιά σε γεμάτη σφρίγος υγεία, ακόμη και να αντιστρέψη τη λειτουργία του γήρατος—και όλ’ αυτά χωρίς να καταφύγη σε νοσοκομεία, σε χειρουργικές αίθουσες και σε τεχνητά όργανα; Από αγαθότητα ο Θεός μάς έδωσε αποδείξεις ότι δεν είναι υπερβολικό να ελπίζωμε σε τέτοιες ευλογίες.
22 Έδωσε εξουσία στον Υιόν του ενώ ήταν στη γη να εκτελέση ισχυρά έργα θεραπείας. Αυτά τα έργα μάς βεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει καμμιά αδυναμία, ελάττωμα ή ασθένεια που να μη μπορή να θεραπεύση ο Θεός. Όταν ένας άνθρωπος, του οποίου η σάρκα ήταν γεμάτη λέπρα, ικέτευσε τον Ιησού να τον θεραπεύση, ο Ιησούς άγγισε τον άνθρωπο με συμπόνοια και είπε: «Καθαρίσθητι.» Και όπως λέγει η ιστορική αφήγησις «ευθύς εκαθαρίσθη η λέπρα αυτού.» (Ματθαίος 8:2, 3) Ο Ιησούς δεν τα έκανε αυτά σε κανένα απομονωμένο τόπο, μακράν της δημοσίας θέας. Ο ιστορικός Ματθαίος Λευί αναφέρει: «Και ήλθον προς αυτόν όχλοι πολλοί, έχοντες μεθ’ εαυτών χωλούς, τυφλούς, κωφούς, κουλλούς, και άλλους πολλούς· και έρριψαν αυτούς εις τους πόδας του Ιησού, και εθεράπευσεν αυτούς· ώστε οι όχλοι εθαύμασαν . . . και εδόξασαν τον Θεόν του Ισραήλ.» (Ματθαίος 15:30, 31) Διαβάστε μόνοι σας την αφήγησι στον Ιωάννη 9:1-21, ως ένα παράδειγμα, και θα δήτε πόσο πραγματική και ζωντανή είναι η ιστορική έκθεσις τέτοιων θεραπειών. Αυτά τα γεγονότα πιστοποιήθηκαν από πολλούς μάρτυρας, συμπεριλαμβανομένου και ενός ιατρού, του Λουκά.—Μάρκος 7:32-37· Λουκάς 5:12-14, 17-25· 6:6-11· Κολοσσαείς 4:14.
23, 24. Γιατί δεν είναι παράλογο να πιστεύομε ότι οι νεκροί είναι δυνατόν ν’ αναστηθούν και θ’ αναστηθούν στη βασιλεία του Θεού;
23 Για παρόμοιους λόγους δεν χρειάζεται να θεωρούμε απίστευτη τη σαφή Βιβλική υπόσχεσι «ότι μέλλει να γείνη ανάστασις νεκρών.» (Πράξεις 24:15) Οι άνθρωποι σήμερα μπορούν να καταγράφουν τη φωνή, την εμφάνισι και τις πράξεις ενός ανθρώπου σ’ ένα μικρό τεμάχιο φιλμ ή σε μια μαγνητοταινία, ώστε ακόμη και χρόνια μετά τον θάνατό του αυτά να μπορούν να αναπαραχθούν. Δεν θα πρέπει Εκείνος που εδημιούργησε τον άνθρωπο, που λογικώς γνωρίζει την ακριβή ατομική και μοριακή δομή του ανθρώπου, να είναι ικανός να κάμη πολύ περισσότερα; Αν ανθρωποποίητοι, ηλεκτρονικοί εγκέφαλοι μπορούν ν’ αποθηκεύσουν και να συντονίσουν κατά γράμμα δισεκατομμύρια πληροφορίες, δεν θα πρέπη ο Θεός να μπορή να ενθυμήται επακριβώς την προσωπικότητα των ατόμων ώστε να τους αποκαταστήση στη ζωή;—Ιώβ 14:13.
24 Κι εδώ ακόμη, ο Ιεχωβά Θεός στοργικά μας έδωσε το μέσον για την ενίσχυσι της πίστεώς μας σε μια τέτοια καταπληκτική ελπίδα. Έδωσε στον Υιόν του τη δύναμι να επιδείξη σε μια μικρή κλίμακα εκείνο που θα έκανε σε μεγάλη κλίμακα στη διάρκεια της δικαίας του διακυβερνήσεως επί της γης. Ο Χριστός Ιησούς ανέστησε νεκρούς, και αυτό το έκαμε ενώπιον μαρτύρων. Ο Λάζαρος, τον οποίον ανέστησε κοντά στην Ιερουσαλήμ, ήταν νεκρός αρκετό διάστημα σε σημείο που το σώμα του είχε αρχίσει ν’ αποσυντίθεται. Βλέπομε λοιπόν ότι η ελπίδα της αναστάσεως έχει σταθερή βάσι.—Λουκάς 7:11-17· 8:40-42, 49-56· Ιωάννης 11:38-44.
Η ΙΚΑΝΟΤΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΝΑ ΠΕΡΙΛΑΒΗ ΤΟΣΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ
25, 26. Όταν οι νεκροί αναστηθούν, που θα υπάρξη χώρος για όλους να ζουν;
25 Μπορεί αυτός ο πλανήτης να περιλάβη άνετα ένα τόσο μεγάλο πληθυσμό που θα προέκυπτε από την ανάστασι των νεκρών; Το 1960, ο Δρ. Άλμπερτ Λ. Έλντερ, ως πρόεδρος της Αμερικανικής Χημικής Εταιρίας, ανέφερε:
«Χρειάσθηκαν πάνω από 5.000 χρόνια ανθρώπινης ιστορίας, περίπου μέχρι το 1820, για να φθάσωμε έναν παγκόσμιο πληθυσμό 1,1 δισεκατομμυρίου. Κατά τον επακολουθήσαντα αιώνα, ο πληθυσμός διπλασιάσθηκε. Τώρα βρίσκεται στα 2,8 δισεκατομμύρια και θα μπορούσε να φθάση τα 3 δισεκατομμύρια στις αρχές της δεκαετίας του 1960 [όπως και έγινε]. Έτσι σε λιγώτερο των 50 ετών σημειώθηκε μια αύξησις στον πληθυσμό ισοδύναμη μ’ εκείνη που συνέβη κατά τους πρώτους 50 αιώνες.»34
26 Ο σημερινός πληθυσμός της γης, συνεπώς, αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο μέρος του συνόλου των ανθρώπων που έζησαν ποτέ στη γη. Έτσι, το 1966 ανεγράφη: «Υπολογίζεται τώρα ότι σήμερα ζουν τα 25 τοις εκατό όλων των ανθρώπων που έζησαν ποτέ.»35 Πάνω σ’ αυτή τη βάσι, ο συνολικός πληθυσμός σ’ όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας θα μπορούσε να υπολογισθή σε 14.000.000.000 περίπου άτομα. Η επιφάνεια της ξηράς στη γη υπερβαίνει τα 145.000.000.000 στρέμματα. Σύμφωνα με αυτό, θα αναλογούσαν άνω των δέκα στρεμμάτων σε κάθε άτομο. Αυτό όχι μόνο θα παρείχε χώρο για την παραγωγή τροφής, αλλά θα επέτρεπε επίσης και την ύπαρξι δασών, βουνών και ούτω καθ’ εξής, χωρίς αδικαιολόγητο συνωστισμό στην παραδεισιακή γη. Πρέπει επίσης να μη ξεχνούμε ότι η Βίβλος δείχνει πως σε καμμιά περίπτωσι δεν θα επιβιώσουν για να ζήσουν σ’ αυτή τη νέα τάξι όλοι όσοι ζουν σήμερα.
27. Θα μπορούσε η γη να παράγη αρκετή τροφή για όλους αυτούς τους ανθρώπους;
27 Θα μπορούσε όμως η γη να παράγη αρκετή τροφή για τόσους πολλούς ανθρώπους; Οι επιστήμονες ισχυρίζονται σήμερα ότι θα μπορούσε να το κάμη αυτό η γη και κάτω από τις παρούσες συνθήκες. Το περιοδικό Τάιμ (13 Ιουλίου 1970) ανέφερε ότι ο Οργανισμός Διατροφής και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών «υποστηρίζει τώρα ότι η γεωργική δυνατότης του κόσμου είναι επαρκώς μεγάλη ώστε να διαθρέψη 157 δισεκατομμύρια ανθρώπους.» Συνεπώς, ο αριθμός αυτός ξεπερνά πολύ τον συνολικό αριθμό εκείνων που υπολογίσθηκε ότι έζησαν ποτέ στη γη.
28. Γιατί δεν υπάρχει κίνδυνος ότι η γη θα υπερπληρωθή με τον καιρό αν οι άνθρωποι θα ζουν για πάντα;
28 Πρέπει να σημειώσωμε ότι ο αρχικός σκοπός του Θεού για το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος ήταν ‘να γεμίσουν την γη και να την κυριεύσουν,’ επεκτείνοντας τα όρια της Εδέμ στις πιο απομακρυσμένες εκτάσεις της γης. (Γένεσις 1:28) Αυτό θα εσήμαινε όχι να υπερφορτώσουν τη γη με ανθρώπους, αλλά να την γεμίσουν μέχρι ενός άνετου σημείου, μέχρι του σημείου που θα επέτρεπε ώστε η ‘κυριευμένη’ αυτή γη να είναι ένας παγγήινος κήπος σαν την αρχική παραδεισιακή κατοικία του ανθρώπου. Έτσι η θεία αυτή εντολή υπεδείκνυε ότι, στον ωρισμένο καιρό και με τον τρόπο του Θεού, η αναπαραγωγή τελικά θα έπαυε μεταξύ του ανθρωπίνου γένους. Για τον Θεό, που επροίκισε τον άνθρωπο με αναπαραγωγικές δυνάμεις, αυτό δεν παρουσιάζει κανένα μεγάλο πρόβλημα.
ΕΝΑ ΑΣΦΑΛΕΣ ΘΕΜΕΛΙΟ ΓΙΑ ΔΙΑΡΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ
29, 30. (α) Τι αποτελέσματα έχουν οι σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους στην ευτυχία ενός ατόμου; (β) Πώς γνωρίζομε ότι εκείνοι που αποκτούν αιώνια ζωή στη νέα τάξι του Θεού είναι μόνο άτομα που πράγματι συντελούν στην ειρήνη και την ασφάλεια των συνανθρώπων τους;
29 Μολονότι θα μπορούσατε να ζήτε σε ωραίο περιβάλλον, να έχετε υλική ευημερία, να κάνετε μια ενδιαφέρουσα εργασία και ν’ απολαμβάνετε σχετικώς καλή υγεία, αυτό δεν θα εγγυάτο τη διαρκή ευτυχία σας. Υπάρχουν άτομα σήμερα που τα έχουν όλα αυτά κι εν τούτοις είναι δυστυχή. Γιατί; Εξ αιτίας των σχέσεών τους με τους γύρω των ανθρώπους, ανθρώπους που ίσως είναι ιδιοτελείς, φιλόνεικοι, υποκριταί ή γεμάτοι μίσος. Η διαρκής ευτυχία, στη νέα τάξι του Θεού θα προέλθη κυρίως από την αλλαγή της στάσεως των ανθρώπων όλης της γης. Η αγάπη τους και ο σεβασμός τους για τον Θεό και η από μέρους των επιδίωξις να εκτελέσουν τον σκοπό του θα φέρουν πνευματική ευημερία. Χωρίς αυτή, η υλική ευημερία είναι μάταιη και δεν προσφέρει καμμιά ικανοποίησι.
30 Πολύ μεγαλύτερη ευχαρίστησις από την κατοχή υλικών αγαθών προέρχεται από τη συναναστροφή με ανθρώπους που είναι γεμάτοι καλωσύνη, ταπεινοί, φιλικοί, που πραγματικά μπορείτε ν’ αγαπήσετε και να εμπιστευθήτε και που αισθάνονται το ίδιο για σας. (Ψαλμός 133:1· Παροιμίαι 15:17) Αγάπη για τον Θεό είναι εκείνο που εξασφαλίζει πραγματική αγάπη για τον πλησίον, η οποία θα κάμη τη ζωή τόσο ευχάριστη στη δίκαιη νέα Του τάξι. Εκείνοι που θα ευνοηθούν από τον Θεό με αιώνια ζωή θα είναι άτομα που έχουν αποδείξει την αγάπη τους γι’ αυτόν και τον συνάνθρωπό τους. Με τέτοια άτομα ως γείτονές σας, φίλους και συντρόφους, θα μπορέσετε ν’ απολαύσετε πραγματική ειρήνη και ασφάλεια και διαρκή ευτυχία.—1 Ιωάννου 4:7, 8, 20, 21.
31. Αν πράγματι επιθυμούμε ζωή στη νέα τάξι του Θεού, τι πρέπει να κάμωμε τώρα;
31 Εφ’ όσον μια τέτοια μεγαλειώδης προοπτική ανοίγεται μπροστά σας, η πορεία της πρακτικής σοφίας είναι να εξετάσετε τι απαιτείται για να την επιτύχετε. Τώρα είναι ο καιρός να εναρμονίσετε τη ζωή σας με τις δίκαιες απαιτήσεις που εξέθεσεν ο Θεός στον Λόγο του για κείνους που θα διαφυλαχθούν στην επερχόμενη «μεγάλη θλίψι.»—2 Πέτρου 3:11-13.