Επιτηρείτε τη Δύναμί σας!
ΣΥΝΗΘΩΣ προφυλασσόμεθα από τις αδυναμίες μας μήπως τυχόν πέσωμε. Σας συνέβη, όμως, ποτέ ν’ αντιληφθήτε ότι πρέπει να επιτηρούμε τις δυνατές μας ιδιότητες; Αγαθά χαρακτηριστικά όταν φθάσουν σε υπερβολή μπορούν ν’ αποβούν τρωτά σημεία που προξενούν την πτώσι μας.
Είναι γραμμένο στην Αγία Γραφή: «Μη γίνου δίκαιος παραπολύ, και μη φρόνει σεαυτόν υπέρμετρα σοφόν· διατί να αφανισθής; Είναι καλόν να κρατής τούτο, από δε εκείνου να μη αποσύρης την χείρά σου· διότι ο φοβούμενος τον Θεόν αποφεύγει αμφότερα τα άκρα.» (Εκκλησ. 7:16· 7:18, ΜΜ) Πρέπει ν’ αγωνιζώμεθα να πράξωμε ό,τι είναι ορθόν, και ν’ αποφεύγωμε τα άκρα της αδικίας και της αυτοδικαιώσεως. Πρέπει να επιζητούμε γνώσιν, αλλά όχι φιλόδοξα για να φανούμε ανώτεροι από τους άλλους και να γίνωμε σοφοί στη δική μας εκτίμησί. Αυτό θα ήταν προς καταστροφήν μας.
Η ενότης και η αρμονία πρέπει να κυριαρχούν μέσα στην οργάνωσι του Ιεχωβά. Αλλά θα ήταν σφάλμα να το ωθήσωμε αυτό σε μια άτεγκτη ομοιομορφία. Η οργανωτική ενότης δεν απαιτεί να συντρίψωμε την ποικιλία και την ατομικότητα. Πρέπει να έχωμε θάρρος να είμεθα εμείς οι ίδιοι.
Ο λαός του Ιεχωβά πρέπει να επιδεικνύη φιλικότητα και να είναι κοινωνικός. Αλλ’ η άκρα κοινωνικότης προκαλεί απώλειαν χρόνου και κάνει έναν να φαίνεται χαμένος όταν είναι μόνος. Ένας που δεν μπορεί να είναι μόνος είναι αβαθής. Δεν είναι παράδοξο ότι αυτός ενοχλείται από την ίδια του συντροφιά. Ένας άνθρωπος με εσωτερικό πλούτο συχνά επιθυμεί τη μοναξιά και αποσύρεται μόνος για μελέτη, στοχασμό και προσευχή. Ο Ιησούς το έπραττε αυτό. Θυμάστε;
Η θεοκρατική εκπαίδευσις πρέπει να μας δίνη πεποίθησι, αλλά δεν πρέπει να είμεθα υπερβολικοί στην πεποίθησί μας, και να εκδηλώνωμε αλαζονεία. Η πίστις μας στην αλήθεια του λόγου του Ιεχωβά πρέπει να είναι ισχυρή και πρέπει να τον εξηγούμε με πεποίθησι, αλλά το να γίνωμε άκαμπτοι και δογματικοί θα αποτελούσε μια ασύνετη ακρότητα. Πρέπει να μιλούμε με την ευγένεια και τη μετριοφροσύνη της ωρίμου σοφίας που δεν έχει ανάγκη να υποστηρίζεται από αυθαιρεσία.
Μερικοί είναι εκ φύσεως ειλικρινείς, ευθείς και ομιλούν χωρίς περιστροφές, πράγμα που μόνον τους συνιστά. Πρέπει όμως να φυλάγωνται από το να γίνουν τραχείς, απότομοι και δηκτικοί. Άλλοι είναι πολύ αβροί, και ξέρουν τι πρέπει να θίξουν. Αν γινώμεθα υπερβολικά αβροί, μπορεί να γίνωμε ασαφείς και να στρεφώμεθα σε υπεκφυγές, εξασθενίζοντας το άγγελμα του Ιεχωβά ώσπου αυτό να χάση τον τόνο του.
Αν μια από τις δυνατές σας ιδιότητες είναι η ευσυνειδησία στο καθήκον, φυλαχθήτε από την αυτοβασανιζόμενη υπερευσυνειδησία και από το να θέλετε να τα φέρετε όλα σε σχολαστική τελειότητα. Είσθε ένας εργάτης που εργάζεται σκληρά. Αυτό είναι αξιοσύστατον. Αλλά μην είσθε τόσο ματαιόσχολος ώστε να υπερβαίνετε πολύ τις πρακτικές απαιτήσεις ενός ζητήματος, εξαντλούμενος χωρίς λόγο, και επιφέροντας ίσως στον εαυτό σας κατάπτωσι. Η αδιάκοπη δραστηριότης που δεν ισορροπείται από λογικές και φυσικές περιόδους αναπαύσεως της διανοίας και του σώματος, είναι βραδεία αυτοκτονία, όχι θυσία.
Ακολουθείτε τους απλούς κανόνας της υγιεινής διαβιώσεως που εμάθατε ότι συντελούν στο καλό σας, και απολαύστε τη ζωή. Αν εφαρμόσετε αυτούς τους κανόνας πολύ αυστηρά, θα γίνετε ένας αυτοσυγκεντρωμένος φαντασιόπληκτος, διαρκώς δυσφορώντας και μιλώντας για την υγεία σας, το φαγητό σας και το ποτό σας, τις βιταμίνες και τα μεταλλικά νερά.
Αν έχετε μια φιλάγαθη και στοργική ιδιοσυγκρασία, προσέξτε ώστε η στοργή σας να μη μετατρέπεται σε μια υπόγλυκη και στερημένη αρχών αισθηματικότητα. Μην περιορίζετε τη φιλική στοργή σας σε λίγους ευνοουμένους. Μην είσθε μεροληπτικός. Έχετε πολλούς αδελφούς. Ευρύνατε την καρδιά σας και αναρίθμητοι καλοί φίλοι θα εύρουν θέσι σ’ αυτήν. Είναι αληθές ότι ο Ιησούς αγαπούσε τον Ιωάννη ιδιαίτερα, και ειλκύετο προς αυτόν λόγω εσωτερικής συγγενείας, και οι δύο δε ήσαν φιλάγαθοι και άφοβοι. Αλλ’ ο Ιησούς δεν περιώρισε τη φιλία του στον Ιωάννη μόνο, έτσι δεν είναι; Ούτε και σεις πρέπει να περιορίζετε τη φιλία σας.
Πολλοί από σας είναι εύγλωττοι και ετοιμόλογοι, προικισμένοι με μια ευχερή ροή σκέψεων και λόγων. Ελέγξτε αυτό το χάρισμα. Μην αφήνετε τους λόγους να ρέουν αδιοχέτευτοι ή σε άχρηστες λεπτομέρειες. Μη μονοπωλείτε τις συνομιλίες. Ένας καλός συνομιλητής είναι επίσης και καλός ακροατής. Μη μιλάτε πάρα πολύ για να πήτε λίγα πράγματα μόνο. Αντί να λέγετε λίγα πράγματα με πολλά λόγια, λέγετε πολλά πράγματα με λίγα λόγια. «Ο κρατών τους λόγους αυτού είναι γνωστικός.» Μετράτε λοιπόν τα λόγια σας και θα κάμετε τα λόγια σας να βαρύνουν. Κοχλάζετε από αλήθεια, αλλά μη φλυαρείτε. Θυμηθήτε ότι και η σιωπή μπορεί να είναι εύγλωττη κατά καιρούς. «Και αυτός ο άφρων, όταν σιωπά, λογίζεται σοφός· και ο κλείων τα χείλη αυτού, συνετός.»—Παροιμ. 17:27, 28.
Ενώ λοιπόν φυλαττόμεθα από τις αδυναμίες μας, ας επιτηρούμε τις δυνάμεις μας, και ας ενθυμούμεθα ότι: «Ο φοβούμενος τον Θεόν αποφεύγει αμφότερα τα άκρα».