Κρατείτε Σταθερά τον Λόγον της Ζωής
«Δράξον την παιδείαν, μη αφήσης αυτήν· φύλαττε αυτήν, διότι είναι η ζωή σου.»—Παρ. 4:13.
1. Γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν έχουν κλήρο και λαϊκούς όπως έχουν οι παραδεδεγμένες θρησκείες του «Χριστιανικού κόσμου»;
ΚΑΘΕ συνταυτισμένο άτομο ένας διάκονος; Τι παράδοξη θρησκεία ασκούν οι μάρτυρες του Ιεχωβά! Ναι, παράδοξη πράγματι για κείνους που ανήκουν στις παραδεδεγμένες θρησκείες του μεταβαλλόμενου αυτού κόσμου, όπου κάθε εκκλησία ακόμη έχει τον πάστορά της, τον ιερέα της ή τον κάπως αλλιώς ονομαζόμενο θρησκευτικό ηγέτη της, ο οποίος θεωρεί ως ποίμνιό του όλους όσοι πηγαίνουν στην «εκκλησία του». Αλλ’ ο Ιησούς δεν έδωσε οδηγίες για κλήρο και για λαϊκούς. Συνεπώς οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν αναγνωρίζουν τέτοια διάκρισι. Ο Ιησούς δεν έδωσε εξουσιοδότησι για κληρικούς, διδάκτορας θεολογίας, ή «πατέρας» ως διακρινόμενους από την ‘κοινή αγέλη’ των προβάτων. Πραγματικά προειδοποίησε ότι δεν θα έπρεπε να υπάρξη τέτοια διάκρισις, καθώς προειδοποίησε και ο απόστολός του Παύλος. Για να είναι, λοιπόν, κανείς ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, πρέπει να είναι διάκονος. Στην οργάνωσι των μαρτύρων του Ιεχωβά όλοι είναι αδελφοί, όλοι είναι κήρυκες του ευαγγελίου της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού.—Ματθ. 23:8-12· 1 Πέτρ. 5:3· Ματθ. 24:14.
2. (α) Πόσο εξαπλωμένο είναι το έργο διδασκαλίας των μαρτύρων του Ιεχωβά; (β) Κηρύττουν μήπως ο ένας στον άλλον στις Αίθουσές των Βασιλείας; Σε ποιους κηρύττουν;
2 Σήμερα λαμβάναμε πείραν αναβιώσεως του αποστολικού τύπου διδασκαλίας. Όπως ακριβώς ο Ιησούς παρήγγειλε στους μαθητάς του να πορευθούν και να μαθητεύσουν όλα τα έθνη και να διδάξουν τους ανθρώπους, έτσι και σήμερα οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι διεσπαρμένοι σε όλη την υδρόγειο, κάνοντας όλοι το ίδιο εντελώς έργο διδασκαλίας των ανθρώπων, μιλώντας όλοι με πλήρη συμφωνία, κατάλληλα ενωμένοι στην ίδια γνώμη και στην ίδια γραμμή σκέψεως. Συνταυτισμένοι με τις δεκαέξη χιλιάδες και πλέον εκκλησίες σε όλο τον κόσμο, και συνεργαζόμενοι ως διδάσκαλοι της Γραφής, είναι πάνω από 700.000 διάκονοι μάρτυρες του Ιεχωβά. Αντίθετα προς την παρανόησι πολλών, οι διάκονοι αυτοί δεν κηρύττουν ο ένας στον άλλον στους τόπους των εκκλησιαστικών των συναθροίσεων. Όχι, αλλά σ’ αυτούς τους τόπους συναθροίσεως, οι οποίοι είναι γνωστοί ο καθένας ως Αίθουσα Βασιλείας, συγκεντρώνονται για να μελετήσουν μαζί τον λόγον του Θεού και να προπαρασκευασθούν ως πιο ικανοί δούλοι του Θεού για τη διδασκαλία των άλλων. Αυτοί οι άλλοι τους οποίους διδάσκουν είναι άτομα καλής θελήσεως τα οποία συναντούν στην από θύρα σε θύρα διακονία των και που επιθυμούν να ελευθερωθούν από τη δουλεία της ψευδούς θρησκείας και να έλθουν στην ελευθερία του Χριστού. Αυτοί είναι τα μέλη των εκκλησιών των, αυτοί είναι εκείνοι τους οποίους διακονούν, εκείνοι τους οποίους ο Ιησούς παρήγγειλε να ανεύρουν και να διδάξουν.—Γαλ. 5:1· Αποκάλ. 7:9, 10, 13-17· Ματθ. 28:19, 20.
3. Πώς προσφέρουν υπηρεσία σ’ αυτά τα πολλά μέλη των ιεραποστολικών των εκκλησιών, και πώς θεωρούν αυτή την υπηρεσία;
3 Για την απελευθέρωσι αυτών των ατόμων από τις συγκεχυμένες διδασκαλίες των πολλών συγκρουσμένων θρησκειών του κόσμου τούτου, απαιτείται υπομονή, επιμέλεια και επίγνωσις. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά κατ’ έτος επισκέπτονται πολλά εκατομμύρια ανθρώπων με το ζωοπάροχο άγγελμα της αληθείας. Σε άτομα που δείχνουν ενδιαφέρον κάνουν επανεπισκέψεις. Στη διάρκεια του περασμένου έτους έκαμαν 33.327.637 τέτοιες επανεπισκέψεις. Κατόπιν, βοηθούν επιμελώς εκείνους που γνησίως επιθυμούν ζωή και που το εκδηλώνουν αυτό με το ν’ αφιερώνουν χρόνον για να κάμουν λεπτομερή μελέτη του λόγου του Θεού. Έτσι μπορούμε εύκολα να δούμε γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά αφιερώνουν τόσο μεγάλο μέρος του χρόνου των στη μελέτη, κατ’ ιδίαν και με την εκκλησία. Λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψι την εντολή του Ιησού: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς . . . διδάσκοντες αυτούς.» Η ανιδιοτελής από μέρους των εκτέλεσις της αποστολής αυτής αποφέρει τιμή στον Θεόν των και στον Διδάσκαλόν των, καθώς και σωτηρία σ’ εκείνους που διδάσκουν και σ’ αυτούς τους ιδίους. Τη διδασκαλία αυτή δεν την θεωρούν ως μίαν των ‘ελαχίστων εντολών’ του Ιησού, αλλά ως ένα από τα ‘πιο σπουδαία πράγματα’ που τους είναι εμπιστευμένα.—Ματθ. 28:19, 20· 5:19, 20· 1 Τιμ. 4:15, 16· Φιλιππησ. 1:9, 10.
ΜΕΤΑΔΟΣΙΣ ΓΝΩΣΕΩΣ
4. Τι θα κερδίσετε παρακολουθώντας τις συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά και ιδιαίτερα τη μελέτη της Σκοπιάς;
4 Αν είσθε ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, είσθε μήπως ικανός να δώσετε διδασκαλία στους αμαθείς; ή σεις ο ίδιος έχετε ανάγκη να μάθετε τα αρχικά στοιχεία; Σε κάθε περίπτωσι, έχετε εξίσου ζωτική ανάγκη της ‘επισυναγωγής’ σας με τους αδελφούς σας, όπου μπορούν να ενισχυθούν ‘αι κεχαυνωμέναι χείρές σας και τα παραλελυμένα γόνατά σας’ και μπορείτε να λάβετε την αναγκαία συμβουλή. Το να παρακολουθήτε τις συναθροίσεις μελέτης στην Αίθουσα Βασιλείας, ιδιαίτερα την εβδομαδιαία μελέτη της Γραφής, όπως αυτή εξετάζεται στη Σκοπιά, θα σας οικοδομήση πνευματικώς. Χωρίς τέτοια επικοινωνία και βοήθεια, παρασύρεται κανείς σε διεφθαρμένη συναναστροφή με κοσμικούς, και έτσι η διάνοιά του εκτίθεται στις επιθέσεις των δαιμόνων του Σατανά. Ο Ιούδας, μιλώντας για το ότι αυτή η κατάστασις θα εξεδηλώνετο στον «έσχατο καιρό», νουθετεί: «Σεις όμως, αγαπητοί, εποικοδομούντες εαυτούς εις την αγιωτάτην πίστιν σας, προσευχόμενοι εν πνεύματι αγίω, φυλάξατε εαυτούς εις την αγάπην του Θεού, προσμένοντες το έλεος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εις ζωήν αιώνιον.»—Ησ. 35:3· Παροιμ. 11:14· 1 Κορ. 15:33· Ιούδ. 20, 21.
5, 6. (α) Με ποιόν τρόπο μπορείτε να κάμετε ομολογία της ελπίδος σας και να δοκιμάσετε αν είσθε στην πίστι; (β) Γιατί πρέπει ο καθένας να συνεισδέρη τα σχόλιά του;
5 Κάμετέ το λοιπόν εργασία σας το να παρευρίσκεσθε στην Αίθουσα Βασιλείας όταν μελετάται Η Σκοπιά. Και, για να μη χάσετε τίποτε από τη συζήτησι και να μη δείξετε επίσης ανευλάβεια σ’ Εκείνον που κάνει την προμήθεια, να παρευρίσκεσθε εγκαίρως! Δεν θα παρακολουθήσετε αυτή τη σπουδαία συνάθροισι απλώς για ν’ ακούσετε τι κάποιος άλλος έχει να πη. Όχι, αλλά κάμετε «ομολογίαν» της ελπίδος σας. Περαιτέρω, «ας φροντίζωμεν περί αλλήλων, παρακινούντες εις αγάπην και καλά έργα· μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού, καθώς είναι συνήθεια εις τινας, αλλά προτρέποντες αλλήλους· και τοσούτω μάλλον, όσον βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν.»—Ιάκ. 1:22-25· Εβρ. 10:23-25.
6 «Εαυτούς εξετάζετε, αν ήσθε εν τη πίστει· εαυτούς δοκιμάζετε.» Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να το κάμετε αυτό από το να δίδετε τα σχόλιά σας. Μη λέγετε, ‘Θα μείνω ήσυχος· κάποιος άλλος μπορεί να τα διατυπώση καλύτερα.’ Κάποιος άλλος μπορεί μόνο να διατυπώση εκείνο που ο ίδιος κατανοεί. Η δική σας διατύπωσις μπορεί να παρακινήση κάποιον σε καλά έργα. Όλοι βρίσκονται σ’ ένα σχολείο για ζωή. Όλοι ελπίζουν να λάβουν ζωή στον νέο κόσμο. Μελετάτε, λοιπόν, ωσάν η ζωή σας να εξαρτάται από τη μελέτη, επειδή πράγματι εξαρτάται. Κατόπιν ομολογείτε την πίστι σας και δοκιμάζετέ την με το να εκφράζεσθε μεταξύ των αδελφών σας. Αν η απάντησίς σας είναι ορθή, πολύ καλά· παρακινείτε άλλους σε αγάπη και καλά έργα· αν όχι, η διόρθωσις θα σας βοηθήση να λάβετε την ορθή άποψι και δεν θα εξακολουθήσετε να πλανάσθε όταν διανέμετε τη ζωοπάροχη γνώσι στους άλλους. Θυμηθήτε ότι η κατ’ ιδίαν σκέψις θα μπορούσε να σας φέρη σε αμηχανία. Να μην είσθε, λοιπόν, πάντοτε μόνο στη γραμμή εκείνου που λαμβάνει, αλλά «ο κατηχούμενος τον λόγον, ας κάμνη τον κατηχούντα μέτοχον εις πάντα τα αγαθά.»—2 Κορ. 13:5· Γαλ. 6:6· 1 Κορ. 14:11, 12.
7. Πόση σπουδαιότητα έχει το να προοδεύωμε στην αλήθεια και ποιο πράγμα είναι ένα σπουδαίο βοήθημα σχετικά με αυτό;
7 Είναι αδύνατον να σταθή κανείς ακίνητος στην οργάνωσι του Ιεχωβά. Η πρόοδος στην αλήθεια είναι σαν ‘αντίστασις στην παλίρροια’. Αν δεν προοδεύετε θα παρασυρθήτε προς τα πίσω και τελικά θα καταλήξετε στη ‘νεκρή θάλασσα’. Προχωρείτε, λοιπόν, αυξάνετε, ωριμάζετε! Είναι ζήτημα του να μεταμορφώσετε τη διάνοιά σας, να μάθετε να σκέπτεσθε μόνος σας, όχι ανεξάρτητα, αλλά σύμφωνα με τον Θείο τρόπο σκέψεως, όπως καθαρά ορίζεται στον λόγο του Θεού. Ένας που βγαίνει από τις θρησκείες του κόσμου τούτου, όπου επλήρωνε κάποιον για να συμμορφώνεται με τη σκέψι του, πρέπει να υποστή ριζική αλλαγή. Πρέπει, λοιπόν, να «μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά [να] μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.» Να προπαρασκευάζεσθε για τις εκκλησιαστικές μελέτες διαβάζοντας και μελετώντας τη Γραφή και τις εκδόσεις της Σκοπιάς στο σπίτι. Διαβάζετε ένα μέρος της Γραφής καθημερινά. Προσπαθείτε να καλύψετε ολόκληρη τη Γραφή στη διάρκεια ενός έτους. Το να διαβάζετε τη Γραφή είναι σαν ν’ ακούτε τον Ιεχωβά να μιλή για συμβάντα του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος Αυτό σας βοηθεί να τοποθετήσετε τον εαυτό σας στη διάταξι πραγμάτων του Ιεχωβά. Καθώς διαβάζετε τη Γραφή, μαζί με τη Σκοπιά, να προοδεύετε από τις στοιχειώδεις διδασκαλίες και να γίνετε ώριμος. Και ν’ αποπέμψετε από τη διάνοιά σας τις θεωρίες που ατιμάζουν τον Θεό και που διδάσκονται από τις πολλές συγκρουόμενες θρησκείες του παλαιού αυτού κόσμου που παρέρχεται. Καθώς μετέχετε στερεάς τροφής θα βρεθήτε με «τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν.» Έτσι, καθώς μαθαίνετε με κατ’ ιδίαν μελέτη και με εκκλησιαστική μελέτη, θα μπορήτε να «ανδρίζεσθε».—Ρωμ. 12:2· Εβρ. 5:11-14· 1 Κορ. 16:13.
8, 9. Πώς και μόνο μπορούν να ωφεληθούν εκείνοι που παρακολουθούν τη μελέτη της Σκοπιάς;
8 Στη μελέτη της Σκοπιάς που γίνεται στην Αίθουσα Βασιλείας, θα υποβληθούν ερωτήσεις από τον υπηρέτη μελέτης Σκοπιάς. Όλοι όσοι παρευρίσκονται έχουν το προνόμιο ν’ απαντήσουν. Είναι μια ζωηρή συνάθροισις που την απολαμβάνουν όλοι. Δεν είναι ένας τόπος για να πάη καθείς και να κοιμηθή. Ο καθένας εκεί πρέπει να είναι παρών, όχι μόνο σωματικώς, αλλά και «εν πνεύματι» επίσης. Η ακριβής γνώσις δεν μπορεί ν’ αφομοιωθή από έναν κοιμισμένον. Στη Γεθσημανή ο Ιησούς υπέβαλε στους μαθητάς του, τους οποίους είχε παρακαλέσει να αγρυπνούν ενώ προσηύχετο στον Πατέρα του, την εξής ερώτησι: «Τι κοιμάσθε;» Πώς μπορείτε να κοιμάσθε σεις όταν εξετάζωνται τα λόγια της ζωής; Ο Ιησούς υπεσχέθη ότι όπου είναι δύο ή τρεις συνηγμένοι εν τω ονόματί του, αυτός θα είναι εν τω μέσω αυτών. Ασφαλώς κανείς δεν θέλει να κοιμάται μ’ ένα τέτοιον σπουδαίον επισκέπτη παρόντα!—Λουκ. 22:46· Ματθ. 18:20· 1 Θεσ. 5:6.
9 Στη διάρκεια της συναθροίσεως μην αφήνετε τη διάνοιά σας να περιπλανάται, από τα σπουδαία πνευματικά ζητήματα που εξετάζονται, σε εγκόσμια πράγματα. Λησμονήστε, τουλάχιστον στη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος, τέτοια πράγματα όπως τα οικιακά σας καθήκοντα, την εργασία σας, κλπ., και συγκεντρωθήτε στη λήψι ακριβούς γνώσεως. «Τα άνω φρονείτε, μη τα επί της γης.» «Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε, δια να ήναι φανερά εις πάντας η προκοπή σου. Πρόσεχε εις σεαυτόν και την διδασκαλίαν· επίμενε εις αυτά. Διότι τούτο πράττων, και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε.» Απομακρύνατε τη μέριμνα καθώς θέτετε τη διάνοιά σας σε πνευματικά ζητήματα, κάνοντας τη βασιλεία του Ιεχωβά και τη δικαιοσύνη του την πιο μεγάλη φροντίδα σας.—Κολ. 3:2· 1 Τιμ. 4:15, 16· Ματθ. 6:33.
ΑΓΡΥΠΝΟΙ
10, 11. (α) Ποιοι κίνδυνοι μπορούν ν’ αποφευχθούν με το να συναθροιζώμεθα και να μετέχωμε στην τράπεζα του Ιεχωβά; (β) Πώς εκφράζει ο Πέτρος την κατάστασι εκείνων που αποτυγχάνουν να εκτιμήσουν το προνόμιο της συναναστροφής με την κοινωνία του Νέου Κόσμου;
10 Υπάρχει κάθε λόγος να συναθροιζώμεθα σήμερα στην τράπεζα του Ιεχωβά για να γευθούμε την αγαθότητά του. Έφθασε ο καιρός για να λάμψη έντονα η αλήθεια. Εκείνοι που βυθίζονται στα συμφέροντα του Θεού είναι ασφαλώς κρυμμένοι στον μυστικό τόπο του Υψίστου. Ο Διάβολος, έχοντας βίαια εκσφενδονισθή από τον ουρανό στη γη από τον μέγαν αρχάγγελον του Ιεχωβά, περιφέρεται τώρα, ζητώντας ν’ απομακρύνη από την αλήθεια και να καταβροχθίση εκείνους που δεν είναι άγρυπνοι, εκείνους που δεν είναι απασχολημένοι στο έργο Κυρίου του Θεού. Γίνεται ολοένα πιο σπουδαίο το ν’ αγαπούμε τη θεία διδασκαλία και παιδεία για να είμεθα βεβαιωμένοι για την εύνοια και προστασία του Θεού. «Άπαξ σωσμένος για πάντα σωσμένος» είναι ένα επικίνδυνο σύνθημα. Υιοθετώντας το, πολλοί έγιναν αμελείς και απρόσεκτοι όσον αφορά τα προνόμια υπηρεσίας που κάποτε εκτιμούσαν. Έτσι ανοίχθηκε δρόμος για να μπουν και καταλάβουν τις διάνοιές των οι δαίμονες. Ο Παύλος ενεπνεύσθη να εκφράση επίκαιρη προειδοποίησι για μας σήμερα. Είπε ότι μερικοί, επειδή δεν δοξάζουν και δεν ευχαριστούν τον Θεό για την παρ’ αξίαν αγαθότητά του, «εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών, και εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία . . . καθώς απεδοκίμασαν το να έχωσιν επίγνωσιν του Θεού.»—Αποκάλ. 12:12· 1 Πέτρ. 5:8· Παροιμ. 4:13· Ρωμ. 1:21-23, 28-32.
11 Η παραμέλησις από μερικούς της μελέτης, η παράλειψις να συμβαδίζουν με την αλήθεια, η εγκατάλειψις του να συνέρχωνται μαζί με άλλους της ιδίας πολυτίμου πίστεως, τους κάνει να αποσυρθούν. Τους κάνει να χάσουν την εκτίμησι για το ασύνηθες προνόμιό των ως δούλων του Θεού. Ο Πέτρος εκφράζει την αθλία των κατάστασι: «Καλήτερον ήτο εις αυτούς να μη γνωρίσωσι την οδόν της δικαιοσύνης, παρά αφού εγνώρισαν να επιστρέψωσιν εκ της παραδοθείσης εις αυτούς αγίας εντολής. Συνέβη δε εις αυτούς το της αληθινής παροιμίας, “Ο κύων επέστρεψεν εις το ίδιον αυτού εξέραμα·” και, Ο χοίρος λουσθείς επέστρεψεν εις το κύλισμα του βορβόρου.» Αυτοί βγαίνουν έξω από τη σκιά των πτερύγων του Θεού.—2 Πέτρ. 2:17-22· Παροιμ. 18:1.
12. Γιατί είναι ουσιώδης η δραστηριότης στην υπηρεσία του Ιεχωβά;
12 Η ζωή στον νέο κόσμο της δικαιοσύνης είναι εξαιρετικά πολύτιμη, ώστε δεν πρέπει να την θυσιάση κανείς στον βωμό της αμελείας, της ελλείψεως εκτιμήσεως ή της παρακοής. Η μελέτη του λόγου του Θεού είναι σπουδαία. Αλλά είναι απλώς μέσον για ένα σκοπό: την ευπειθή δραστηριότητα στη διακήρυξι των αγαθών νέων της σωτηρίας του Ιεχωβά. Δεν υπάρχει θέσις στην οργάνωσι του Θεού για έναν οκνηρό άνθρωπο. Ο Ιησούς έδωσε το παράδειγμα όταν ήταν απλώς παιδί. Εξεπλάγη ότι οι γονείς του δεν εγνώριζαν ότι έπρεπε να βρίσκεται στην εργασία του Πατρός του. Έτσι πρέπει να βρισκόμαστε στην εργασία του Πατρός μας, κάνοντας την δική μας εργασία. Συνεπώς, να είσθε «εις την σπουδήν άοκνοι· κατά το πνεύμα ζέοντες». «Γίνεσθε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντες πάντοτε εις το έργον του Κυρίου, γινώσκοντες ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω.»—Λουκ. 2:49· Ρωμ. 12:11· 1 Κορ. 15:58.
ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
13, 14. (α) Ποιο σπάνιο προνόμιο χορηγεί ο Θεός στους δούλους του σήμερα, και πώς αυτοί το διαφυλάττουν; (β) Τι προκύπτει από την άσκησι του προνομίου των αυτού;
13 Ο καιρός είναι ώριμος για την υπεράσπισι του ονόματος του Ιεχωβά. Σπάνιο πράγματι είναι το προνόμιο που παρέχεται στον άνθρωπο από τον Κυρίαρχον του σύμπαντος να λάβη μέρος στην υπεράσπισι αυτή. Συμβάλλομε σ’ αυτήν με το να εκθέτωμε τους εχθρούς του Θεού και με το να παρέχωμε στον Ιεχωβά την απάντησι που ζητεί, δηλαδή, ότι υπάρχουν άτομα επάνω στη γη πρόθυμα ν’ αφιερώσουν τον χρόνον τους, την προσπάθειά τους και τη ζωή τους για ν’ αποδείξουν τον Διάβολο ψεύτη. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά που τηρούν ακεραιότητα αρνούνται να συμβιβασθούν σε δίκαιες αρχές. Αρνούνται να επιτρέψουν στο πάθος να επηρεάση τη στάσι των ως δούλων του Θεού. Ποτέ πάλι δεν θα υπάρξη ανάγκη να υποστηρίξουν άνθρωποι το μέρος του Θεού στο επίμαχο ζήτημα, επειδή, με το να ριφθή στην άβυσσο ο Σατανάς και οι δαιμονικοί του σύντροφοι και με το να ταπεινωθούν και καταστραφούν οι ορατοί του πράκτορες, το επίμαχο ζήτημα θα τακτοποιηθή. Τότε όλα τα πλάσματα που αναπνέουν θα αινούν τον Ιεχωβά.—Ψαλμ. 150:6.
14 Τώρα είναι καιρός να εύρη κανείς τη θέσι του στην κοινωνία του Νέου Κόσμου και να διατηρήση τη θέσι αυτή. Είναι θέλημα του Θεού «να σωθώσι πάντες οι άνθρωποι, και να έλθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας». Η αγάπη για τον Θεό και η αγάπη για τον πλησίον ωθεί όλους τους δούλους του Θεού να μελετούν έχοντας υπ’ όψι τον σκοπό να ενασχοληθούν σ’ αυτό το μεγάλο σωτήριο έργο. Ο καιρός είναι περιωρισμένος. Είθε «η ειρήνη του Θεού, η υπερέχουσα πάντα νουν, [να διαφυλάξη] τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας δια του Ιησού Χριστού. . . . Εκείνα τα οποία και εμάθετε, και παρελάβετε, και ηκούσατε, και είδετε εν εμοί, ταύτα πράττετε· και ο Θεός της ειρήνης θέλει είσθαι μεθ’ υμών.»—1 Τιμ. 2:4· Εφεσ. 5:15, 16· Φιλιππησ. 4:7-9.