Τα Έθνη σε Φόβο για το Όνομα που Καλείται Επάνω Μας

1. Τι έκαμε ο Ιεχωβά υπέρ του εαυτού του όσον αφορά την αρχαία Αίγυπτο, και τι είναι τώρα καιρός να κάμη πάλι;

ΗΤΑΝ κατ’ εξοχήν καιρός για δράσι, επειδή περιελαμβάνοντο το όνομα του Θεού και του Χριστού του. Πριν από πολύν καιρό στην αρχαία Αίγυπτο, ο Ιεχωβά είπε μέσω του προφήτου του Μωυσέως στον Φαραώ τον βασιλέα: «Και δια τούτο βεβαίως σε διετήρησα, δια να δείξω εν σοι την δύναμίν μου, και να κηρυχθή το όνομά μου εν πάση τη γη.» (Έξοδ. 9:16) Ο Ιεχωβά Θεός, επιφέροντας πρώτα δέκα καταστρεπτικές πληγές στην Αίγυπτο, έπειτα ελευθερώνοντας τους υποδουλωμένους Ισραηλίτας και καταστρέφοντας τις στρατιωτικές δυνάμεις της Αιγύπτου στην Ερυθρά Θάλασσα αφού διεβίβασε θαυματουργικά τον λαό του, έκαμε κάτι για το οποίο είναι γνωστός ακόμη και σήμερα. Ο Ιερεμίας 32:20 προσφωνεί τον Ιεχωβά Θεό ως εκείνον «όστις έκαμες σημεία και τέρατα εν τη γη της Αιγύπτου, γνωστά έως της ημέρας ταύτης, και εν Ισραήλ και εν ανθρώποις· και έκαμες εις εαυτόν όνομα, ως την ημέραν ταύτην.» Αληθινά έκαμε όνομα για τον εαυτό του τότε, και αυτό διεκηρύχθη σε όλη την οικουμένη. Αλλά οι μεταγενέστερες γενεές ελησμόνησαν, και η δική μας, η τελευταία γενεά, έχει λησμονήσει. Η Βιβλική προφητεία και η εκπλήρωσίς της από το 1914 μ.Χ. ορίζουν τη γενεά αυτή ως τον καιρό που ο Ιεχωβά Θεός θα κάμη πάλι όνομα για τον εαυτό του.

2. (α) Για ποιον εξέχοντα σκοπό διεφύλαξε ο Θεός τη Βίβλο έως τώρα; (β) Πώς ένα πρόσφατο άρθρο ενός Ιουδαίου αρχαιολόγου συμφωνεί με αυτόν τον σκοπό της Γραφής;

² Δεν ενέπνευσε, εις μάτην τη συγγραφή ολοκλήρου της Βίβλου που αποτελείται από εξήντα έξη βιβλία που την συνθέτουν. Δεν διεφύλαξε ασκόπως την Αγία Γραφή ως την ημέρα αυτή παρά τις προσπάθειες του μεγαλυτέρου τμήματος του «Χριστιανικού κόσμου» να την καταστρέψη. Την διεφύλαξε ως την ημέρα αυτή για να χρησιμοποιηθή στο να κάμη το όνομά του γνωστό. Το όνομά του Ιεχωβά είναι το πιο χρησιμοποιούμενο και πιο περίφημο όνομα σ’ ολόκληρη τη Γραφή, από τη Γένεσι ως την Αποκάλυψι. Το όνομα που έρχεται έπειτα στη σειρά είναι το του Ιησού Χριστού· το γεγονός δε αυτό είναι όπως έπρεπε να είναι, αφού ο Ιησούς ο ίδιος είπε στους μαθητάς του: «Υπάγω προς τον Πατέρα· διότι ο Πατήρ μου είναι μεγαλήτερός μου.» (Ιωάν. 14:28) Με δύο λόγια, ο Ιεχωβά κατηύθυνε να γραφή η Βίβλος για να διαφυλάξη το όνομά του. Ακόμη και ο διακεκριμένος αρχαιολόγος, Δρ Νέλσον Γκλουκ, μολονότι μοντερνιστής Ιουδαίος στις απόψεις του, παραδέχεται το γεγονός αυτό. Σ’ ένα πρόσφατο άρθρο που τιτλοφορείται «Βιβλίο Πίστεως και Ιστορίας», ο Δρ Γκλουκ λέγει, στην τρίτη παράγραφο:

Η Βίβλος είναι βασικά ένα θρησκευτικό, όχι ένα ιστορικό έργο. Συνεγράφη προ πάντων για να εξηγήση τη φύσι και να εξυψώση το όνομα του Θεού. Η ενότης της και η αυθεντικότης της πηγάζουν από το γεγονός ότι ο απαρέγκλιτος και μοναδικός σκοπός της είναι να ερμηνεύση τη μοναδικότητα, την αποκλειστικότητα, την παγκοσμιότητα και τη σπουδαιότητα του Θεού για τον Ισραήλ και για όλα τα θνητά όντα. Ο ήρως της Γραφής είναι ο Θεός, ως η πηγή όλης της δημιουργίας και ο Πατήρ όλου του ανθρωπίνου γένους.—Τάιμς Μαγκαζίν, της Νέας Υόρκης, σελίς 29, 25 Σεπτεμβρίου 1960.

3. (α) Στον «πόλεμον της μεγάλης ημέρας» τι θα κάμη ο Θεός χάριν του εαυτού του, αλλά τι θα έχη κάμει πριν από τότε υπέρ αυτού; (β) Μέσω ποίων;

³ Ο «πόλεμος της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος» πλησιάζει περισσότερο. Σ’ αυτόν ο Ιεχωβά θα κάμη πάλι για τον εαυτό του όνομα, που θ’ αντηχή σε όλη την αιωνιότητα. (Αποκάλ. 16:14, 16) Αλλά ήδη πριν από αυτόν τον παγκόσμιο πόλεμο του ουρανού και της γης κάνει να διακηρυχθή το όνομά του με τιμή σε όλη τη γη. Μέσω ποίων; Όχι μέσω του «Χριστιανικού κόσμου», αλλά μέσω εκείνων των Χριστιανών που διακρίνονται με το Γραφικό όνομα «μάρτυρες του Ιεχωβά». Άμεσες εκθέσεις τούτου έχομε από 181 χώρες και ομάδες νήσων, που περικυκλώνουν ολόκληρη τη γη. Με το πνεύμα του Ιεχωβά το επιτελούν αυτό αντιμετωπίζοντας θρησκευτικό διωγμό και εναντίωσι. Σε όλα τα έθνη έχει γίνει πολύ φανερό ότι το όνομα του Ιεχωβά καλείται επάνω τους. Είναι μήπως τα έθνη σε φόβο για την αιτία αυτή;

ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΦΟΒΟ

4. Πώς ο «Χριστιανικός κόσμος» έκαμε για τον εαυτό του ένα φοβερό όνομα, αλλά με ποια θρησκευτικά αποτελέσματα;

⁴ Έως τελευταία ο «Χριστιανικός κόσμος» είχε κάμει για τον εαυτό του όνομα που επί αιώνες έβαλε σε φόβο τα ειδωλολατρικά έθνη. Ο «Χριστιανικός κόσμος» το έκαμε αυτό, όχι λόγω του γεγονότος ότι το όνομα του Ιεχωβά εκαλείτο επάνω του, αλλά λόγω του θρησκευτικού του διωγμού και της καταπιέσεως, των αιμοσταγών πολέμων του και σταυροφοριών, της αποικιοκρατίας του που υποστηρίζεται από βαριά εξωπλισμένους στρατούς και στόλους. Με αυτή την μη Χριστιανική του πορεία ο «Χριστιανικός κόσμος» επέφερε το πιο μεγάλο όνειδος στο όνομα του Χριστού καθώς και στο όνομα του Θεού. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει σημαντικά.

5. (α) Ποιο όνομα έγινε φόβητρο στον «Χριστιανικό κόσμο», και πώς αυτός αντέδρασε σ’ αυτό; (β) Σε ποιου το όνομα δεν θέτει εμπιστοσύνη ο «Χριστιανικός κόσμος», και συνεπώς ποια τιμή εδόθη σ’ έναν ωρισμένο μικρό όμιλο;

⁵ Εκείνο που έγινε τώρα ένα παγκόσμιο φόβητρο είναι το όνομα του Κομμουνισμού, ιδιαίτερα στον «Χριστιανικό κόσμο», δηλαδή, στους πολιτικούς, θρησκευτικούς, κοινωνικούς και βιομηχανικούς άρχοντας του «Χριστιανικού κόσμου». Ήδη στο 1879, το περιοδικό Η Σκοπιά, στο τεύχος της του Σεπτεμβρίου, που ήταν το τρίτο τεύχος του μετά την έναρξι της εκδόσεώς του, προειδοποιούσε τον «Χριστιανικό κόσμο» γι’ αυτή την Κομμουνιστική απειλή σ’ ένα κύριο άρθρο με τίτλο «Η Ημέρα του Κυρίου». Από τότε, ένα συγκρότημα Κομμουνιστικών εθνών που κατέχουν το ένα τρίτον της γης, έχει οικοδομηθή, και ο «Χριστιανικός κόσμος» διατηρεί τον εαυτό του ισχυρά εξωπλισμένον εναντίον των. Ένεκα φόβου για το τι μπορεί να σημαίνη ένας πυρηνικός πόλεμος, απλώς ένας «ψυχρός πόλεμος» μαίνεται μεταξύ του «Χριστιανικού κόσμου» και του επιθετικού Κομμουνιστικού συγκροτήματος. Ο «Χριστιανικός κόσμος» δεν θέτει καμμιά εμπιστοσύνη στον Παντοδύναμο Θεό, του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά. Συνεπώς, όχι στον «Χριστιανικό κόσμο», αλλά στον μικρό όμιλο των ειρηνικών, αόπλων μαρτύρων του Ιεχωβά εδόθη η τιμή να κάμουν το φοβερό όνομα του Ιεχωβά γνωστό σε όλο τον κόσμο.

6. Τι δείχνει αν η Ρωσική Σοβιετική Ένωσις φοβήται τους μάρτυρας του Ιεχωβά;

⁶ Πραγματικά, όμως, η Ρωσική Σοβιετική Ένωσις φοβείται τους μάρτυρας του Ιεχωβά; Θετικά ναι! Αλλιώς, γιατί θα προσπαθούσε η Κομμουνιστική Ρωσία να τους καταστρέψη; Και γιατί, ενώ όλες οι Καθολικές και Προτεσταντικές θρησκείες ενεργούν φανερά στη Ρωσία, οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι η θρησκευτική ομάδα που βρίσκεται υπό απαγόρευσιν και ωθείται κάτω από την επιφάνεια;

7. Πώς ένας από τους συντάκτας του Νταίηλυ Σταρ του Τορόντο σχολιάζει τον φόβο της Ρωσίας για τους μάρτυρας του Ιεχωβά;

⁷ Ο Μάρκος Γκαίην, ένας από τους συντάκτας του Νταίηλυ Σταρ του Τορόντο, στο φύλλον της 2ας Ιουλίου 1960, σελίς 7, λέγει κάτω από την επικεφαλίδα: «Στην εφημερίδα Ερυθρός Κόσμος Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά χαρακτηρίζονται ως ‘Αράχνες’ στα Σοβιέτ:

Κάθε θρησκεία είναι ανάθεμα στα Σοβιέτ. Ανεξήγητα, όμως, τίποτε δεν τα εξαγριώνει τόσο πολύ, όσο οι μάρτυρες του Ιεχωβά.

Η Μόσχα καταδιώκει τους Μάρτυρας. Κατευθύνει κεραυνούς αστραπών στην πίστι των. Και παρουσιάζει τον δραστήριο προσηλυτισμό των ως ένα μίγμα των δολοπλοκιών του διαβόλου και των ανατρεπτικών σχεδίων του Άλλεν Ντάλλες. Οι επιθέσεις εναντίον των Μαρτύρων προεξέχουν στον τύπο της Μόσχας κάτω από γαργαλιστικούς τίτλους όπως «Απόστολοι του Βαρελιού Πυρίτιδος» ή «Αράχνες». Τα κείμενα, φυσικά, διαμορφώνονται ώστε να ταιριάζουν με τις επικεφαλίδες. («Είναι αράχνες, και οι αράχνες δεν αγαπούν το φως. Υφαίνουν τις παγίδες των σε σκοτεινές γωνίες, έπειτα σύρονται στην άλλη πλευρά για να περιμένουν ώσπου ν’ αρχίση ένα θύμα να τρέμη στον ιστό. Και βρίσκουν θύματα.»)

Ποιοι είναι οι μάρτυρες του Ιεχωβά; Ιδού η απάντησις της Πράβδας.

«Από την πρώτη ημέρα της υπάρξεώς του, το δόγμα, Μάρτυρες του Ιεχωβά, εμπήκε στην υπηρεσία των πιο αντιδραστικών κύκλων του Αμερικανικού κεφαλαίου. Πλούσιοι πάτρωνες έδωσαν στο νέο δόγμα είσοδο στις αποικιακές χώρες για να εμφυτεύσουν ένα πνεύμα άφωνης υποταγής, και έστησαν τους Μάρτυρας εναντίον του νεαρού Σοσιαλιστικού κινήματος στην Ευρώπη . . .»

. . . Η Πράβδα αναφέρει ότι οι Μάρτυρες γίνονται ολοένα περισσότερο δραστήριοι. Με τον προφορικό λόγο και μέσω αθεμίτων φυλλαδίων, οι Μάρτυρες υποστηρίζουν ότι κανείς δεν πρέπει να οπλίζεται, ιδρύουν αθέμιτες εκκλησίες, και συγκαλούν αθέμιτες συναθροίσεις προσευχών. Η συνωμοσία της πίστεως επεκτείνεται, και όλα τα ισχυρά μέσα του κράτους φαίνονται ανίκανα να την καταστρέψουν.

Και κανείς δεν σκοτίζεται να εξηγήση πώς κάτι όμοιο με αυτό μπορεί να συμβαίνη στο 43ο μακάριο έτος της μεγαλύτερης επαναστάσεως που είναι γνωστή στον άνθρωπο.

8. (α) Σύμφωνα με ειδήσεις από τη Μόσχα, ποιους δεν φοβούνται οι μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά ποια συμβουλή του Ιησού ακολουθούν; (β) Τι είδους φόβος διεγείρεται στις Κομμουνιστικές χώρες, και σε τι οδηγεί αυτός;

⁸ Υπό ημερομηνίαν 7 Ιουλίου 1960, οι Τάιμς της Νέας Υόρκης μετέδωσαν μια αγγελία του RNS από τη Μόσχα κάτω από την επικεφαλίδα «Η Μόσχα Κατηγορεί ένα Δόγμα—Λέγει ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά Διατηρούν στα Σοβιέτ Δράσι.» Υπό ημερομηνίαν 12 Φεβρουαρίου 1961, οι Τάιμς εδημοσίευσαν ένα άρθρο που κατελάμβανε σχεδόν μία στήλη κάτω από την επικεφαλίδα «Η Έγερσις της Θρησκείας Στενοχωρεί τα Σοβιέτ», στο οποίο δυο φορές ανεφέροντο οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Σύμφωνα με τούτο, αυτοί οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν συμμετέχουν στον παγκόσμιο φόβο του κομμουνισμού, αλλ’ ακολουθούν τα λόγια του Ιησού Χριστού, που αναγράφονται στο κατά Ματθαίον 10:28, όταν ο Ιησούς απέστειλε τους αποστόλους του να κηρύττουν τη βασιλεία του Θεού: «Μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων να αποκτείνωσι· φοβήθητε δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχήν και σώμα να απολέση εν τη γεέννη.» Ως αποτέλεσμα διακηρύττονται το όνομα και η βασιλεία του Θεού ακόμη και πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Ο φόβος, που διεγείρεται από αυτή τη δράσι στις Κομμουνιστικές χώρες και σε άλλες χώρες που βρίσκονται κάτω από ολοκληρωτική κυβέρνησι, δεν είναι ένα υγιεινό είδος φόβου, λόγω της ιδιοτελείας των πολιτικών αυτών κυβερνήσεων. Είναι φόβος που χαρακτηρίζεται από μίσος του ονόματος του Θεού. Ένας τέτοιος φόβος οδηγεί σε καταστροφή στον πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος!

ΤΟ ΟΡΘΟΝ ΕΙΔΟΣ ΦΟΒΟΥ

9, 10. (α) Τι υπεσχέθη ο Ιεχωβά να κάμη για τον «λαόν δια το όνομα αυτού» και από ποια γεγονότα και έπειτα υπήρξε τούτο αληθινό; (β) Πώς το προείπε αυτό ο Ιεχωβά στο Ιερεμίας 33:7-9;

⁹ Αυτό, όμως, δεν είναι το μόνο είδος φόβου που διεγείρεται μεταξύ των εθνών για το όνομα που καλείται επάνω σ’ αυτό το υπόλοιπο των αφιερωμένων, χρισμένων με το πνεύμα ακολούθων του Χριστού. Γι’ αυτούς, την ορατή του οργάνωσι επάνω στη γη, τον κεχρισμένο «λαόν δια το όνομα αυτού», ο Ιεχωβά υπεσχέθη να κάμη όνομα, καθώς και όνομα για τον εαυτό του. Αυτό υπήρξε ιδιαίτερα αληθινό από το 1919, όταν αυτό το κεχρισμένο υπόλοιπο εβγήκε από τη δουλεία που υπέφερε στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και άφοβα επεδόθη στη διακήρυξι του ονόματος του Θεού και της Μεσσιανικής βασιλείας του. Η απελευθέρωσίς των από τις καταπιεστικές εξουσίες του «Χριστιανικού κόσμου» έγινε με τη δύναμι του Θεού των, στον οποίον ήσαν πλήρως αφιερωμένοι. Πριν από τη Χριστιανική εποχή, ο λαός του Ιεχωβά για το όνομά του—οι μάρτυρές του—αντιπροσωπεύετο από τον Ιούδα και τον Ισραήλ. Ο Θεός, απευθυνόμενος στον σημερινό λαό του ονόματός του κάτω από τους ίδιους τίτλους, λέγει:

¹⁰ «Θέλω επιστρέψει την αιχμαλωσίαν του Ιούδα και την αιχμαλωσίαν του Ισραήλ, και θέλω οικοδομήσει αυτούς ως το πρότερον· και θέλω καθαρίσει αυτούς από πάσης της ανομίας αυτών, με την οποίαν ημάρτησαν εις εμέ· και θέλω συγχωρήσει πάσας τας ανομίας αυτών, με τας οποίας ημάρτησαν εις εμέ, και με τας οποίας απεστάτησαν απ’ εμού. Και η πόλις αύτη θέλει είσθαι εις εμέ όνομα ευφροσύνης, αίνεσις και δόξα έμπροσθεν πάντων των εθνών της γης, τα οποία θέλουσιν ακούσει πάντα τα αγαθά τα οποία εγώ κάμνω εις αυτούς· και θέλουσιν εκπλαγή και τρομάξει δια πάντα τα αγαθά, και δια πάσαν την ειρήνην, την οποίαν θέλω κάμει εις αυτήν.»—Ιερεμ. 33:7-9.

11. (α) Ποιες δυνάμεις προσεπάθησαν να καταστρέψουν την πνευματική των πρόοδο από το 1919, και με ποια επιτυχία; (β) Επάνω σε ποιον είχε αντανάκλασι η πνευματική των πρόοδος, και ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα, όπως δείχνει το Σοφονίας 3:19, 20;

¹¹ Τούτο αιτιολογεί όλη την πνευματική ευεξία και ευημερία των μαρτύρων του Ιεχωβά και την επιβλητική αύξησι που απήλαυσαν από το 1919. Ο Ναζισμός, ο Φασισμός και η Καθολική Δράσις καθώς και πολλές εθνικιστικές δυνάμεις του «Χριστιανικού κόσμου» προσεπάθησαν να καταστρέψουν αυτούς και την ευημερία των, την ειρήνη των και την ενότητά των από το έτος εκείνο, αλλά ματαίως. Η σταθερή πνευματική ευεξία, ευημερία και αύξησις των Μαρτύρων γύρω στη γη έχουν ευνοϊκή αντανάκλασι επάνω στον Θεό των. Αυτοί υπήρξαν έπαινος στο όνομά του. Γι’ αυτή την αιτία ο Θεός τούς ευνόησε, όπως υπεσχέθη επίσης στην προφητεία του Σοφονία 3:19, 20 (ΜΝΚ), λέγοντας:

«Ιδού, εν τω καιρώ εκείνω θέλω αφανίσει πάντας τους καταθλίβοντάς σε· και θέλω σώσει την χωλαίνουσαν, και συνάξει την εξωσμένην· και θέλω καταστήσει αυτούς έπαινον και δόξαν εν παντί τόπω της αισχύνης αυτών. Εν τω καιρώ εκείνω θέλω σας φέρει, και εν τω καιρώ εκείνω θέλω σας συνάξει· διότι θέλω σας κάμει ονομαστούς και επαινετούς μεταξύ πάντων των λαών της γης, όταν εγώ αποστρέψω την αιχμαλωσίαν σας έμπροσθεν των οφθαλμών σας, λέγει ο Ιεχωβά.»

12. Πώς εξεπλήρωσαν οι μάρτυρες του Ιεχωβά αυτή τη Γραφική περικοπή;

¹² Σε εκπλήρωσι τούτου, οι δραστήριοι, προοδευτικοί μάρτυρες του Ιεχωβά μετέδωσαν τιμή στο όνομά του. Η θαρραλέα των παρρησία στο να κηρύττουν, η πνευματική των νοημοσύνη και οι υψηλοί των ηθικοί κανόνες μιλούν εύγλωττα για τον Θεό της απελευθερώσεώς των.

13. Ως αποτέλεσμα τούτου, ποιες παρατηρήσεις έκαμαν πολλοί ειλικρινείς άνθρωποι σε όλα τα έθνη όσον αφορά το υπόλοιπο;

¹³ Ως αποτέλεσμα τούτου, εκατοντάδες χιλιάδων ειλικρινών ανθρώπων σε όλα τα έθνη παρετήρησαν ότι το υπόλοιπο των κεχρισμένων μαρτύρων είναι οι ίδιοι ένα όνομα για την εξαγγελία Κυρίου του Θεού και είναι έπαινος στο άξιον όνομά Του. Αποτελούν κάτι το ωραίο γι’ αυτόν στη γη, επιδεικνύοντας την αγαθότητα του Θεού σ’ εκείνους που τον αγαπούν και τον υπακούουν και που τηρούν τις εντολές του και ακολουθούν τον Υιό του Ιησούν.

14. Ποιο είναι το επακολούθημα των παρατηρήσεών των επάνω σ’ αυτόν τον «πολύν όχλον» ανθρώπων, και ποιο είναι το αποτέλεσμα της ενεργείας των;

¹⁴ Ευμενώς επηρεασμένος από αυτές τις παρατηρήσεις, αυτός ο «πολύς όχλος» ανθρώπων που ζητούν τη μία καθαρά θρησκεία όπως εκτίθεται στη Γραφή, γεμίζει από φόβο του ονόματος, που καλείται επάνω στο κεχρισμένο υπόλοιπο μαρτύρων. Ο φόβος των ακολουθείται από αγάπη του ονόματος του λατρευτού Θεού, του μόνου του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά. (Ψαλμ. 83:18, ΜΝΚ) Συνεπώς και αυτοί μιμούνται τον Ιησούν με το ν’ αφιερώνωνται πλήρως στον Θεό και Πατέρα του και με το να βαπτίζωνται στο νερό για να πιστοποιήσουν αυτή την αφιέρωσί των στον Θεό. Έτσι ενώνονται με το κεχρισμένο υπόλοιπο στο ν’ ακολουθούν τα ίχνη του «καλού ποιμένος», Ιησού Χριστού. Γίνονται μέρος του ποιμνίου των συμβολικών προβάτων του. Το αποτέλεσμα αυτής της πιστής ενεργείας από μέρους αυτών των «άλλων προβάτων» είναι, όπως προείπε ο Ιησούς, «μία ποίμνη, είς ποιμήν». (Ιωάν. 10:11, 14-16) Όλοι γίνονται ενωμένοι λάτρεις του Ιεχωβά Θεού.

ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΝΤΑΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ

15. (α) Επομένως, ποιο έργο πρέπει να κάμουν αυτά τα «άλλα πρόβατα»; (β) Σύμφωνα με το Ιωήλ 2:28, 29, ποια προφήτευσι έκαμε το κεχρισμένο υπόλοιπο;

¹⁵ Ως επακολούθημα αυτής της αφιερώσεως και του εν ύδατι βαπτίσματος, ποιο έργο πρέπει να κάμουν αυτά τα «άλλα πρόβατα» του ποιμνίου του Χριστού; Πρέπει να κάμουν ό,τι προείπαν οι προφητικές Γραφές και ό,τι κάνει το υπόλοιπο του κεχρισμένου «μικρού ποιμνίου»—να προφητεύουν ή κηρύττουν. Επάνω σ’ αυτό το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ, τον «λαόν δια το όνομα αυτού», ο Ιεχωβά εξέχυσε το πνεύμα του σε τελική εκπλήρωσι του Ιωήλ 2:28, 29 όσον αφορά τις ‘έσχατες ημέρες’. Το προειπωμένο αποτέλεσμα τούτου ήταν να προφητεύουν όλοι, είτε άνδρες είτε γυναίκες, νέοι ή ηλικιωμένοι. Επαληθεύοντας το Ιωήλ 2:28, 29, το κεχρισμένο υπόλοιπο επροφήτευσε, ειδικά από το 1919, αφού ελευθερώθηκε από τη θρησκευτική αιχμαλωσία. Κάτω από τη διαφώτισι του πνεύματος του Θεού που είναι επάνω τους ανεγνώρισαν ότι η βασιλεία του Θεού είναι εκείνη για την οποία πρέπει να προφητεύσουν τώρα, για να εκπληρώσουν την προφητεία του Ιησού: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος.»—Ματθ. 24:3, 14.

16. Πώς οι προφητείες γίνονται γνωστές με το κήρυγμα του υπολοίπου, και ποιοι ενώνονται μαζί του σ’ αυτό το κήρυγμα;

¹⁶ Καθώς, λοιπόν, κηρύττει το υπόλοιπο, κάνει γνωστές και εξετάζει όλες τις Βιβλικές προφητείες για τη βασιλεία του Θεού και τις αιώνιες ευλογίες της για τους πιστούς, τους ευπειθείς του ανθρωπίνου γένους. Αυτό το προφητικό κήρυγμα είναι, επομένως, το έργο, το έργο του Θεού, στο οποίο ενώνονται τα «άλλα πρόβατα». Και αυτά, επίσης, γίνονται μάρτυρες του Ιεχωβά, όπως το κεχρισμένο υπόλοιπο.

17. (α) Γιατί το κεχρισμένο υπόλοιπο έκαμε κάθε προμήθεια γι’ αυτή την προφήτευσι; (β) Από πότε ιδιαίτερα εδόθη βοήθεια σ’ αυτούς από άλλους, και κάτω από ποια Εταιρία έγιναν διευθετήσεις για προφήτευσι;

¹⁷ Κάτω από την ακαταμάχητη δύναμι του εκχυθέντος πνεύματος του Θεού, το κεχρισμένο υπόλοιπο έκαμε κάθε προμήθεια για την εκτέλεσι της προφητεύσεως που πρέπει να γίνη «πριν έλθη η ημέρα του Ιεχωβά η μεγάλη και φοβερά», για να μπορέσουν όλοι όσοι θέλουν να σωθούν, να φοβηθούν το όνομά του και να το επικαλεσθούν για σωτηρία. Ο «πολύς όχλος» αυτών των «άλλων προβάτων» είναι μεταξύ εκείνων που θέλουν να σωθούν και ν’ αποκτήσουν ζωή στον νέο κόσμο του Ιεχωβά υπό την βασιλεία του. (Ιωήλ 2:30-32, ΜΝΚ) Καθώς έχουν συναθροισθή δεκάδες, ναι, εκατοντάδες χιλιάδων από αυτούς στη «μία ποίμνη» υπό τον «ένα ποιμένα», και αυτοί, με τη σειρά τους, έχουν βοηθήσει το κεχρισμένο υπόλοιπο στο να συνάξη και άλλες ακόμη χιλιάδες, ιδιαίτερα από το 1935. Το έτος εκείνο αυτός ο «πολύς όχλος» των «άλλων προβάτων» προσδιωρίσθη ότι είναι εκείνοι που εικονίζονται στην Αποκάλυψι 7:9-17. Έγιναν, λοιπόν, διευθετήσεις και διευκολύνσεις να εκτελεσθή η ζωοπάροχη προφήτευσις σε μια πιο παραγωγική βάσι και σε αυξανόμενη κλίμακα, και τακτικά εβελτιώνοντο και διηυρύνοντο κάτω από την Εταιρία Σκοπιά. Παραδείγματος χάριν:

18. Χάριν της θεοκρατικής διακονίας, ποια διευθέτησις ανηγγέλθη και εγκαινιάσθη από τον πρόεδρον της Εταιρίας στα κεντρικά γραφεία;

¹⁸ Στις 9 Φεβρουαρίου 1942, ενώ εμαίνετο ακόμη ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο πρόεδρος της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά ανήγγειλε ότι μια «προχωρημένη σειρά μαθημάτων θεοκρατικής διακονίας» θα άρχιζε ακριβώς εκεί στα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας στο Μπρούκλυν προς όφελος των μελών του εργαζομένου προσωπικού, που ήσαν κατά μέσον όρον 192 περίπου το έτος εκείνο. Ο πρόεδρος ανέγνωσε μια επιστολή γι’ αυτή τη σειρά μαθημάτων διακονίας στη μεγάλη αυτή οικογένεια εργαζομένων του Μπέθελ μετά την οικογενειακή τους μελέτη της Σκοπιάς εκείνη τη Δευτέρα το βράδυ. Αυτή η σχολή της οικογενείας, που συνήρχετο κάθε εβδομάδα, επρομήθευσε πολλή πρακτική ύλη για να τεθή σ’ ένα θεωρημένο σχολικό βιβλίο, που ετιτλοφορείτο Σειρά Μαθημάτων Θεοκρατικής Διακονίας και περιείχε πενήντα δύο μαθήματα στις ενενήντα έξη σελίδες του.

19. Στη διάρκεια των ημερών εκείνων του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ποιο έργο εμελετήθη, τι εγκαινιάσθη στο 1943, και ποια είναι η τοποθεσία του σήμερα;

¹⁹ Ακόμη και στη διάρκεια των σκοτεινών εκείνων ημερών του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, προεβλέφθη μεταπολεμικό ιεραποστολικό έργο σε παγκόσμια κλίμακα που δεν επεχειρήθη προηγουμένως. Για την πραγματοποίησι τούτου, η Εταιρία ίδρυσε στο δικό της Αγρόκτημα Βασιλείας, κοντά στο Σάουθ Λάνσιγκ της Νέας Υόρκης, τη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ». Την Τετάρτη, 1η Φεβρουαρίου 1943, ο πρόεδρος της Εταιρίας εγκαινίασε αυτή τη σχολή για ιεραποστόλους μέσα από τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Πριν από δεκαοκτώ χρόνια, αυτό ήταν φαινομενικά ένα τολμηρό βήμα. Αλλά σήμερα η Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ» λειτουργεί ακόμη, σε μια νέα τοποθεσία απέναντι από τα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας στο Μπρούκλυν. Έχει πολύ καλύτερες ευκολίες και μια μακρότερη, πληρέστερη σειρά μελετών και εκπαιδεύσεως για σπουδαστάς που φέρονται εκεί από όλα τα μέρη της γης.

20. Τι ετέθη σε κυκλοφορία και κατεδείχθη στις Συνελεύσεις Προσκλήσεως σε Δράσι του 1943, και έτσι τι ανεφάνη καθώς προχωρούσε ο καιρός;

²⁰ Αλλά και ο αγρός μαρτυρίας στο εσωτερικό δεν παρημελήθη. Στον δέοντα καιρό το βιβλίο Σειρά Μαθημάτων Θεοκρατικής Διακονίας συνεπληρώθη και ετυπώθη στα τυπογραφικά πιεστήρια της Εταιρίας στο Μπρούκλυν. Συνελεύσεις με τον τίτλο Πρόσκλησις σε Δράσι, διήμερες, έγιναν στις 17 και 18 Απριλίου 1943, σε εκατοντάδες πόλεων των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά. Εκεί ανηγγέλθη το σχέδιο ενάρξεως λειτουργίας εβδομαδιαίων Σχολών Θεοκρατικής Διακονίας σε όλες τις εκκλησίες των μαρτύρων του Ιεχωβά. Το σχολικό βιβλίο της Σειράς αυτής των Μαθημάτων ετέθη σε κυκλοφορία και κατεδείχθη ο τρόπος με τον οποίο θα εχρησιμοποιείτο το βιβλίο και θα διηυθύνετο η σχολή. Εκείνο τον καιρό οι μάρτυρες του Ιεχωβά ήσαν κάτω από απαγόρευσι σε μερικές χώρες λόγω του πολέμου, ή απηγορεύετο η εισαγωγή των εντύπων των. Οπουδήποτε, όμως, οι εκκλησίες μπορούσαν να λάβουν αντίτυπα του βιβλίου, οι σχολές άρχισαν να λειτουργούν. Σε λίγο εκατοντάδες τέτοιων Σχολών Θεοκρατικής Διακονίας ανεφάνησαν. Αφού ετελείωσε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, χιλιάδες απ’ αυτές εσχηματίσθησαν μεταξύ των εκκλησιών γύρω σε όλο τον κόσμο.

21. Ποια σχολικά βιβλία ετέθησαν σε κυκλοφορία το 1945 και 1946, και σε ποιες ειδικές περιστάσεις;

²¹ Κάτι μεγαλύτερο από το σχολικό βιβλίο 96 σελίδων Σειρά Μαθημάτων Θεοκρατικής Διακονίας ήταν αναγκαίο. Έτσι, στις 27-29 Απριλίου 1945, έλαβαν χώραν ειδικές συνελεύσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά. Το βράδυ, λοιπόν, του Σαββάτου, 28 Απριλίου 1945, τρεις ακριβώς ημέρες πριν αυτοκτονήση ο Αδόλφος Χίτλερ, ο φαύλος εχθρός των μαρτύρων του Ιεχωβά, ετέθη σε κυκλοφορία μεταξύ αυτών των συγκεντρωμένων μαρτύρων, το νέο βιβλίο 384 σελίδων, Θεοκρατικό Βοήθημα για τους Διαγγελείς της Βασιλείας, που περιείχε 90 μαθήματα. Στο 1946, το πρώτο μεταπολεμικό έτος, στην εξαήμερη Θεοκρατική Συνέλευσι Ευφραινομένων Εθνών στο Κλήβελαντ του Οχάιο, ετέθη σε κυκλοφορία στις 8 Αυγούστου το νέο σχολικό βιβλίο Εξηρτισμένοι εις Παν Έργον Αγαθόν. Αυτά τα δύο σχολικά εγχειρίδια εχρησίμευσαν επί αρκετά χρόνια.

22. (α) Στη Συνέλευσι της Κοινωνίας Νέου Κόσμου στο Στάδιο Γιάγκη το 1953, ποιο έργο ετονίσθη, ειδικά εν σχέσει με τους υπηρέτας εκκλησίας και τους υπηρέτας περιοχής; (β) Χάριν τούτου, ποιες ειδικές οδηγίες έδωσε ο Πληροφορητής του Νοεμβρίου (1953);

²² Στο 1950 άρχισαν να γίνωνται διεθνείς συνελεύσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά στο Στάδιο Γιάγκη της πόλεως Νέας Υόρκης. Στη δεύτερη απ’ αυτές, το 1953, από 19-26 Ιουλίου, η οποία ετιτλοφορείτο Συνέλευσις Κοινωνίας Νέου Κόσμου, ο πρόεδρος της Εταιρίας έδωσε έμφασι στο κήρυγμα των μαρτύρων του Ιεχωβά από σπίτι σε σπίτι. Μεταξύ των σημείων που ετονίσθησαν ήταν ότι κάθε διωρισμένος υπηρέτης στις εκκλησίες πρέπει να είναι ένας εκπαιδευτής των από σπίτι σε σπίτι διαγγελέων της βασιλείας του Θεού. Ιδιαίτερα πρέπει οι υπηρέται περιοχής, ο καθένας από τους οποίους επισκέπτεται έναν ωρισμένο αριθμό εκκλησιών, να ειδικευθούν σ’ αυτό το εκπαιδευτικό έργο. Έπειτα από τέσσερες περίπου μήνες μετά απ’ αυτό, η μηνιαία εφημερίς των διαγγελέων της Βασιλείας, Πληροφορητής, όπως εκαλείτο τότε, περιείχε ένα ειδικό άρθρο για την παρουσίασι του «ευαγγελίου της βασιλείας» από σπίτι σε σπίτι μ’ ένα πιο δυνατό τρόπο. Πώς; «Με τη χρησιμοποίησι της Γραφής στις θύρες.» Σ’ αυτό το σημείο ο Πληροφορητής του Νοεμβρίου (1953) έλεγε:

Αφού αυτοσυστηθήτε, γνωστοποιώντας την αποστολή σας και το τι έχετε για τους ανθρώπους, μπορείτε να δώσετε μια πολύ αποτελεσματική μαρτυρία με την ανάγνωσι μερικών εκλεκτών εδαφίων από τη Γραφή και τη συνύφανσί των με τη μαρτυρία σας. . . . Διαβάζοντας έτσι χαρακτηριστικά εδάφια από τη Γραφή για να βεβαιώσετε τη μαρτυρία σας, μπορείτε να επιτύχετε μεγαλύτερη ποικιλία στις ομιλίες σας στις θύρες τριών μέχρις οκτώ λεπτών.

23. Πού είχαν ήδη χρησιμοποιηθή μικρές Γραφικές ομιλίες, και γιατί;

²³ Άμεσες μικρές Γραφικές ομιλίες είχαν ήδη εκτενώς χρησιμοποιηθή σε χώρες και επαρχίες όπου, είτε είχε απαγορευθή γενικά το έργον των μαρτύρων του Ιεχωβά, είτε τους απηγορεύετο δια νόμου να φέρουν μαζί τους τα Γραφικά των έντυπα από σπίτι σε σπίτι, όπως στην Επαρχία Κουεμπέκ του Καναδά.

24. (α) Ποιο σχολικό βιβλίο ετέθη σε κυκλοφορία το 1955, και το επόμενο έτος ποια διευθέτησι έκαμε η Διακονία της Βασιλείας για όλες τις εκκλησίες; (β) Τι εγκαινιάσθη στις 9 Μαρτίου 1959, και χάριν ποίων;

²⁴ Το 1955, στη διεθνή σειρά των Συνελεύσεων Θριαμβευούσης Βασιλείας που άρχισαν τον Ιούνιο, ετέθη σε κυκλοφορία το νέο βιβλίο της Σχολής Θεοκρατικής Διακονίας, που είχε τίτλο Ικανοί Διάκονοι. Το επόμενο έτος η μηνιαία εφημερίς υπηρεσίας, που είναι τώρα γνωστή ως Διακονία της Βασιλείας, άρχισε να δημοσιεύη λεπτομερή προγράμματα της εβδομαδιαίας συναθροίσεως υπηρεσίας. Έτσι όλες οι εκκλησίες παντού μπορούσαν να έχουν ομοιόμορφες συναθροίσεις υπηρεσίας για την εκπαίδευσι των διαγγελέων της Βασιλείας. Έπειτα από τρία έτη διηνοίχθη η ευκαιρία για την ειδική εκπαίδευσι και εξάρτισι των επισκόπων ή υπηρετών της εκκλησίας. Στη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ», στο Αγρόκτημα της Βασιλείας, την 9η Μαρτίου 1959, εγκαινιάσθη η Σχολή Διακονίας της Βασιλείας. Αυτή παρείχε τέσσερες εβδομάδες δωρεάν εκπαιδεύσεως και εκγυμνάσεως για διαδοχικές σχολικές ομάδες υπηρετών εκκλησίας που θα μπορούσαν να δεχθούν την πρόσκλησι να παρακολουθήσουν.

25. Από τη μεταφορά της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς «Γαλαάδ», τι έγινε με τη Σχολή Διακονίας της Βασιλείας στο Αγρόκτημα της Βασιλείας, και πώς τμήματα της Εταιρίας στο Εξωτερικό ευνοήθηκαν από αυτή την άποψι;

²⁵ Αφότου η Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ» μετεφέρθη στο Μπρούκλυν τον Φεβρουάριο του 1961, η Σχολή Διακονίας της Βασιλείας στο Αγρόκτημα της Βασιλείας διηυρύνθη για να λαμβάνη φροντίδα τεσσάρων σχολικών ομάδων επισκόπων εκκλησίας τη φορά. Επίσης, η Σχολή Διακονίας της Βασιλείας ιδρύθη σε σύνδεσμο με γραφεία τμημάτων της Εταιρίας Σκοπιά ολόγυρα στον κόσμο, όπως, παραδείγματος χάριν, στον Καναδά, στη Μεγάλη Βρεττανία, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Αυστραλία, στην Άπω Ανατολή, και ούτω καθεξής. Αυτό ευλογήθη πολύ από τον Ύψιστο Θεό. Είχε ως αποτέλεσμα διαρκώς περισσοτέρους, πιο ικανούς υπηρέτας εκκλησίας, για να επαγρυπνούν στο ποίμνιο του Θεού και να επιβλέπουν το έργο της προφητεύσεως, της μαρτυρίας.

26. Έτσι σήμερα ποιοι είναι εκείνοι που προφητεύουν, σε ποιες αναλογίες, και σε ποιες γλώσσες;

²⁶ Έτσι σήμερα το κεχρισμένο υπόλοιπο των κληρονόμων της Βασιλείας δεν είναι οι μόνοι εκείνοι που προφητεύουν. Ενώνονται μ’ αυτούς διαρκώς περισσότερα προβατοειδή άτομα σε όλα τα έθνη, που μαθαίνουν να φοβούνται το όνομα του Ιεχωβά, το οποίο καλείται επάνω στο υπόλοιπο το κεχρισμένο με το πνεύμα του Θεού. Ενώ ο αναφερόμενος αριθμός του υπολοίπου του πνευματικού Ισραήλ σήμερα είναι μόνο 13.255, ο αριθμός των συντρόφων των «άλλων προβάτων» που αναφέρουν τακτικά υπηρεσία κηρύγματος στον αγρό κάθε μήνα είναι 900.000. Και όπως στην περίπτωσι του κεχρισμένου υπολοίπου, έτσι και στην περίπτωσι των «άλλων προβάτων» που φοβούνται το όνομα του Ιεχωβά, ‘πάσα σαρξ’ προφητεύει, οι ηλικιωμένοι, οι νέοι, οι άνδρες, οι γυναίκες, οι εργοδόται, οι υπάλληλοι, σε 144 γλώσσες ως αυτή τη χρονολογία, όλοι δε αυτοί αποδεικνύονται μάρτυρες του Ιεχωβά.

27. Τίνος είναι αυτό ένα πολύ επίκαιρο σημείο για όλα τα έθνη;

²⁷ Τι σημαντικό σημείο είναι αυτό για όλα τα έθνη του κόσμου! Είναι ένα σημείο ότι η μεγάλη, επιφανής, φοβερά ημέρα του Ιεχωβά πλησιάζει και ότι τώρα, στο βραχύ διάστημα που απομένει, είναι καιρός να επικαλεσθούν το όνομα του Ιεχωβά με πίστι, για να σωθούν για αιώνια ζωή στον νέο Του κόσμο.

28. Ποια υπήρξε η φανερή εκδήλωσις του Ιεχωβά προς εμάς επειδή προσδιορίζομε τους εαυτούς μας ως μάρτυράς Του, και τι δείχνει ο διωγμός που αυτός άφησε να επέλθη σ’ εμάς;

²⁸ Τι τρομακτική ευθύνη μάς βαρύνει επειδή καλούμεθα μάρτυρες του Ιεχωβά! Ας προκαλούν οι εχθροί το δικαίωμά μας να προσδιορίζωμε τους εαυτούς μας με αυτό το όνομα! Ο Ιεχωβά Θεός ο ίδιος δεν μας κατεδίκασε επειδή ενεργούμε έτσι. Μάλλον, μας ευλόγησε επειδή προσπαθούμε να ζούμε σύμφωνα με τις απαιτήσεις αυτού του ονόματος, να περιπατούμε άξια του να φέρωμε αυτό το ξεχωριστό όνομα. Ο διωγμός που επέτρεψε να επέλθη σ’ εμάς επειδή προφητεύομε ή κηρύττομε για τη βασιλεία του δεν είναι σημείο της κατάρας ή αποδοκιμασίας του. Είναι απόδειξις ότι δεν είμεθα από αυτόν τον καταδικασμένο παλαιό κόσμο, αλλά είμεθα από τον δίκαιο νέο Του κόσμο.

29. Ποια είναι η απόφασίς μας σχετικά με το όνομα του Ιεχωβά, και ποια προσευχή που εδίδαξε ο Ιησούς θα εξακολουθήσωμε να αναπέμπωμε;

²⁹ Ευγνωμόνως αναγνωρίζομε και φέρομε την ευθύνη μας σχετικά με το όνομά Του. Αν δεν ευλαβούμεθα και δεν φοβούμεθα το όνομα του Ιεχωβά και δεν φέρνωμε τιμή σ’ αυτό, τότε οι άνθρωποι όλων των εθνών που εκζητούν τον Θεό δεν θα το φοβηθούν επίσης ούτε θα το επικαλεσθούν για αιώνια σωτηρία. Εν τούτοις, η απόφασίς μας είναι να τιμούμε και εξυψώνωμε το όνομα του Ιεχωβά, μην κάνοντας τίποτε που να επιφέρη όνειδος σ’ αυτό. Θα μεταχειριζώμεθα το όνομά του ως αγιώτατο. Θα βοηθήσωμε όλα τα άλλα προβατοειδή άτομα να το αγιάζουν επίσης, καθώς εξακολουθούμε ν’ αναπέμπωμε την προσευχή που ο Ιησούς Χριστός μάς εδίδαξε να προσευχώμεθα στον Ιεχωβά Θεό: «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου.»—Ματθ. 6:9.