Γιατί η Διακονία Σας Είναι Επιτυχής;

«Τότε θέλεις ευοδωθή, εάν προσέχης να εκπληρής τα διατάγματα και τας κρίσεις, τας οποίας ο Ιεχωβά προσέταξεν.»​—1 Χρον. 22:13, ΜΝΚ.

1. Πώς μετράται η επιτυχία σήμερα, σε αντίθεσι προς την περιγραφή της Γραφής για τους πλείστους Χριστιανούς πιστούς;

Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ μετράται σήμερα με ορισμούς οι οποίοι δείχνουν πόση μόρφωσι, χρήμα, δημοτικότητα ή επιδεξιότητα απέκτησε ένα άτομο στη διάρκεια της ζωής του. Πόσο ευτυχείς μπορούμε να είμεθα που ο Θεός δεν ζητεί να κατέχωμε κανένα απ’ αυτά σε αφθονία για να έχωμε επιτυχία στη Χριστιανική διακονία! Μολονότι ο απόστολος Παύλος ήταν ένας μορφωμένος άνθρωπος, εκπαιδευμένος παρά τους πόδας του διακεκριμένου διδασκάλου Γαμαλιήλ, ωστόσο ανεγνώριζε την ταπεινή κατάστασι πλείστων Χριστιανών πιστών. «Βλέπετε την πρόσκλησίν σας, αδελφοί, ότι είσθε ου πολλοί σοφοί κατά σάρκα, ου πολλοί δυνατοί, ου πολλοί ευγενείς. Αλλά τα μωρά του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός, δια να καταισχύνη τους σοφούς· και τα ασθενή του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός, δια να καταισχύνη τα ισχυρά· και τα αγενή το κόσμου και τα εξουθενημένα εξέλεξεν ο Θεός, και τα μη όντα, δια να καταργήση τα όντα. Δια να μη καυχηθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού.» (1 Κορ. 1:26-29) Όταν, επομένως, μετρούμε την επιτυχία στη διακονία μας, είναι ζωτικό να βλέπωμε τα πράγματα από την άποψι του Θεού.

2. Γιατί η περιωρισμένη μόρφωσις δεν κάνει ένα ακατάλληλο για τη διακονία;

² Η βασική παιδεία είναι χρήσιμη στη διακονία, αλλά δεν πρέπει ένας ν’ αποθαρρύνεται ή να αισθάνεται ακατάλληλος για τη διακονία αν η κοσμική του μόρφωσις υπήρξε περιωρισμένη. Δεν είναι το πόσες γνώσεις έχετε εκείνο που υπολογίζει ο Θεός, αλλά το πόσο αγαπάτε την αλήθεια η οποία έχει εμφυτευθή στην καρδιά σας ώστε να την τρέφετε και να την κάνετε ν’ αυξάνη. Αυτό αληθεύει εξίσου σήμερα όπως και στην εποχή του Παύλου: «Ο κόσμος δεν εγνώρισε τον Θεόν δια της σοφίας.» (1 Κορ. 1:21) Ενθυμείσθε ότι πολλοί από τους μαθητάς του Ιησού, μαζί με τους εξέχοντας αποστόλους Πέτρον και Ιωάννην, ήσαν «άνθρωποι αγράμματοι και ιδιώται.» (Πράξ. 4:13) Όταν οι ταπεινοί ακόλουθοι του Ιησού επανήλθαν σ’ αυτόν αφού είχαν λάβει οδηγίες και αποστολή, μαθαίνομε ποια ήταν η απάντησίς του, όταν άκουσε τα καλά αποτελέσματα της διακονίας των: «Εν αυτή τη ώρα ηγαλλιάσθη κατά το πνεύμα ο Ιησούς, και είπεν, Ευχαριστώ σοι, Πάτερ, Κύριε του ουρανού και της γης, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών, και απεκάλυψας αυτά εις νήπια· ναι, ω Πάτερ, διότι ούτως έγεινεν αρεστόν έμπροσθέν σου»!​—Λουκ. 10:21.

3. Δείξτε γιατί η ευημερία και η δημοτικότης δεν είναι κατάλληλοι κανόνες κρίσεως επιτυχίας στη διακονία.

³ Όσον αφορά την ευημερία και τη δημοτικότητα, πρέπει αμέσως να τ’ αποβάλουμε ως κανόνας κρίσεως της επιτυχίας στη Χριστιανική διακονία. Τα υλικά αγαθά και το προσωπικό γόητρο δεν έχουν καμμιά βαρύτητα ενώπιον του Θεού. Οι κληρικοί του «Χριστιανικού κόσμου» επιζητούν και τα δύο, και, μ’ αυτό τον τρόπο, μιμούνται τους θρησκευτικούς ηγέτας της εποχής του Ιησού: «Ήκουον δε ταύτα πάντα και οι Φαρισαίοι, φιλάργυροι όντες· και περιεγέλων αυτόν.» Ο Ιησούς είπε: «Πράττουσι δε πάντα τα έργα αυτών, δια να βλέπωνται υπό των ανθρώπων . . . Αγαπώσι τον πρώτον τόπον εν τοις δείπνοις, και τας πρωτοκαθεδρίας εν ταις συναγωγαίς και τους ασπασμούς εν ταις αγοραίς, και να ονομάζωνται υπό των ανθρώπων, Ραββί.» Ο Ιησούς παρήγγειλε στους μαθητάς του ν’ αρκούνται στα αναγκαία της ζωής, να είναι ταπεινοί, ν’ αποφεύγουν ν’ απονέμουν τίτλους σε ανθρώπους και να είναι υπηρέται αλλήλων. Το ελατήριο των ήταν να ‘θησαυρίζουν εις εαυτούς θησαυρούς εν ουρανώ’ και να έχουν την εύνοια του Θεού, όχι, των ανθρώπων. Οι πτωχοί και οι μη δημοφιλείς ήσαν ευπρόσδεκτοι από τον Ιησού.​—Λουκ. 16:14· 15:1-7· Ματθ. 23:5-12· 6:19, 20, 31-34.

4. Ποιο ρόλο παίζει η επιδεξιότης στην επιτυχή διακονία;

⁴ Τώρα, όσον αφορά την επιδεξιότητα, αυτό είναι κάτι που ο κόσμος το υπολογίζει πολύ, και, πράγματι, πολλά εξαιρετικά κατορθώματα επιτυγχάνονται με επιδέξιες διάνοιες και χείρες. Η επιτυχία στη διακονία απαιτεί επιδεξιότητα, επίσης, αλλά η τέχνη του να είναι ένας καλός διδάσκαλος του Λόγου του Θεού δεν είναι πάρα πολύ δύσκολο για οποιονδήποτε να την εκμάθη. Ενώ απαιτούνται πολλά χρόνια μελέτης και εξασκήσεως για να γίνη ένας επιδέξιος χειρουργός ή μηχανικός, και είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι αποκτούν τα προσόντα, αυτό δεν συμβαίνει μ’ εκείνους οι οποίοι επιθυμούν να γίνουν επιδέξιοι διάκονοι. Δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται πολλή μελέτη και τακτική εφαρμογή των πραγμάτων που μανθάνονται. Χρειάζεται, αλλά το μοναδικό πράγμα σχετικά με τη διακονία είναι ότι μπορεί ένας ν’ αρχίση να συμμετέχη σ’ αυτήν ύστερ’ από λίγο μόνο χρόνο μελέτης. Όταν ένας αρχίζη να μαθαίνη τα καλά πράγματα από τον Λόγο του Θεού και βλέπη τη σπουδαιότητα του να τα διδάσκη σε άλλους, δεν υπάρχει λόγος να συγκρατήται από το να ομιλή γι’ αυτά τα καλά πράγματα στον πλησίον του. Φυσικά, ως αρχάριος, θα πρέπει να είναι προσεκτικός μήπως διδάσκει, εσφαλμένα πράγματα χωρίς να το θέλη, γι’ αυτό πρέπει, ν’ ακούη προσεκτικά οδηγίες από περισσότερο πεπειραμένους διακόνους όταν λαμβάνη εκπαίδευσι με την εφαρμογή. Προτού περάση καιρός μπορεί ν’ αφιερωθή στον Θεό και να βαπτισθή και να γίνη ένας επιδέξιος χειροτονημένος διάκονος για να διδάσκη άλλους.

5. (α) Πώς θα φθάσωμε στους ορθούς κανόνας μετρήσεως για την κρίσι της επιτυχίας στη διακονία; (β) Ποιοι παράγοντες, εκτός από την απόκτησι μαθητών, έκαμαν να έχη πλήρη επιτυχία η διακονία του Ιησού;

⁵ Αν η μόρφωσις, ο πλούτος, η δημοτικότης ακόμη δε και η επιδεξιότης δεν είναι οι πιο σπουδαίοι παράγοντες για τη μέτρησι της επιτυχίας στη διακονία, τότε με ποιο μέτρον θα καθορίσωμε αν η διακονία μας είναι επιτυχής; Ίσως από τον αριθμό εκείνων που μετεστράφησαν, ή υπάρχει κάτι περισσότερο; Εξετάζοντας τη διακονία του Χριστού Ιησού και τις οδηγίες που έδωσε για την εκτέλεσι της διακονίας μετά την ανάληψί του στον ουρανό, θα λάβωμε την απάντησι. Όσον αφορά την απόκτησι μεταστρεφομένων, ενδιαφέρει να παρατηρήσωμε ότι υπήρξε εποχή, οπότε η διακονία του Ιησού έδινε όλη την εξωτερική εντύπωσι της αποτυχίας. Όταν συνελήφθη, όλοι οι μαθηταί του τον εγκατέλειψαν, μολονότι αυτό είχε προλεχθή απ’ αυτόν. (Ιωάν. 16:32) Εν τούτοις, όταν το άγιον πνεύμα εξεχύθη την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., υπήρχαν 120 πιστοί μαθηταί οι οποίοι ανέμεναν οδηγίες σ’ ένα ανώγεον στην Ιερουσαλήμ. Την ίδια εκείνη ημέρα ο απόστολος Πέτρος ωμίλησε σ’ ένα μεγάλο πλήθος Ιουδαίων, και απ’ αυτούς 3.000 και πλέον επίστευσαν στον Χριστόν Ιησού και απεκυήθησαν από το άγιο πνεύμα. Από εκείνη την ημέρα κι έπειτα πολλοί προσετέθησαν στη Χριστιανική εκκλησία. Ήταν φανερό ότι ο Ιησούς υπήρξε πολύ επιτυχής στη σύναξι των πρώτων μελών της Χριστιανικής εκκλησίας. Πρέπει να ενθυμούμεθα, ωστόσο, ότι μόνον ένας περιορισμένος αριθμός Ιουδαίων τον εδέχθησαν ως τον Μεσσία. Δεν έγινε ομαδική μεταστροφή. Η επιτυχία της διακονίας του Ιησού εμετράτο από κάτι περισσότερο και όχι απλώς από τον αριθμό των μαθητών που προσετίθεντο. Πράγματι, αυτό ήταν δευτερεύον. Εκείνος έθετε την έμφασι στην ενδόξασι του ουρανίου Πατρός του. Επί πλέον, με την πιστή πορεία του στο κάθε τι, περιλαμβανομένων και των δοκιμασιών και της εναντιώσεως που είχε επιφέρει ο Διάβολος, ο Ιησούς απέδειξε την αδιάρρηκτη αφοσίωσί του στον ουράνιο Πατέρα του και εστιγμάτισε τον μεγάλο Αντίπαλο ως ψεύστη. Με το μέτρον που έχει θέσει ο Ιεχωβά, η διακονία του Ιησού ήταν μια πλήρης επιτυχία.

ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΜΕΤΡΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ

6. Έχουν μήπως αλλάξει σ’ αυτόν τον σύγχρονο εικοστόν αιώνα η αποστολή και οι αντικειμενικοί σκοποί της διακονίας μας;

⁶ Τώρα που απέχομε πολύ από τη Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνος μ.Χ., θα μπορούσε κανείς να υποθέση ότι οι κανόνες μετρήσεως της επιτυχίας στη διακονία έχουν αλλάξει. Είναι όμως στην πραγματικότητα οι ίδιοι. Αυτό οφείλεται στο ότι η αποστολή μας και οι αντικειμενικοί μας σκοποί στη διακονία παραμένουν οι ίδιοι. Δεν έχουν εκδοθή για την επίδοσι της τελικής μαρτυρίας άλλες οδηγίες εκτός από εκείνες που περιέχονται στον Λόγο του Θεού, Εξετάζοντας προσεκτικά τον Λόγον του θα μπορούμε να μετρούμε την επιτυχία της διακονίας μας. Επί πλέον, εκεί όπου διαπιστώνομε ότι η επιτυχία είναι περιωρισμένη στην από μέρους μας επίδοσι μαρτυρίας, θα μπορέσωμε ν’ αντιγράψωμε πιο στενά το παράδειγμα του Πρωτίστου Διδασκάλου, του Χριστού Ιησού, και των πρώτων μαθητών τους οποίους εδίδαξε.

7. (α) Ποιος είναι ο πρώτος από τους τέσσερες λόγους για πιστό κήρυγμα σ’ αυτόν τον ‘έσχατον καιρόν’; (β) Ποιος είναι ο δεύτερος;

⁷ Όπως στην εποχή του Ιησού, υπάρχουν σήμερα βασικώς τέσσερες λόγοι, για τους οποίους εξακολουθούμε να κηρύττουμε σ’ αυτόν τον ‘έσχατον καιρόν,’ και ο καθένας πρέπει να εξετασθή για τον καθορισμό της επιτυχίας της διακονίας μας. Καθώς εξετάζομε τον καθένα απ’ αυτούς, σας προσκαλούμε να παρατηρήσετε πώς η δική σας διακονία ανταποκρίνεται. Μολονότι ο Ιεχωβά είναι ο Κριτής, είμεθα βέβαιοι ότι θα βρήτε αιτία για ενθάρρυνσι εκεί όπου υπάρχει πιστή προσπάθεια· και αν βρίσκετε σημεία, όπου η διακονία σας χρειάζεται ενίσχυσι, θα μπορέσετε να δώσετε και σ’ αυτά την απαιτουμένη προσοχή. (1) Όπως ακριβώς ο Ιησούς εκήρυττε ένα άγγελμα σωτηρίας, έτσι και οι μάρτυρες του Ιεχωβά αισθάνονται βαθιά την υποχρέωσί των να ‘μαθητεύσουν πάντα τα έθνη,’ όπως διέταξε ο Χριστός Ιησούς. (Ματθ. 28:19, 20) Εκείνοι οι οποίοι έχουν δικαία καρδιά οφείλουν ν’ ακούσουν το κηρυσσόμενον άγγελμα, αν πρόκειται να μάθουν τη στενή οδό προς τη ζωή και ν’ απομακρυνθούν από την πλατεία οδό που οδηγεί στην απώλεια. (2) Σε αντίθεσι, κηρύττομε, επίσης, ένα άγγελμα προειδοποιήσεως σ’ όλους τους κατοίκους της γης σχετικά με την έλευσι της ημέρας της εκτελεστικής κρίσεως του Θεού κατά των ανόμων.​—Ματθ. 7:13, 14· Ιεζ. 3:17-19· Αποκάλ. 14:6, 7.

8. Πώς μπορούμε να λάβωμε ενθάρρυνσι με το να εξετάσωμε τη διακονία μας σε συσχετισμό με τους δυο πρώτους λόγους για να κηρύττωμε το άγγελμα του Θεού στους ανθρώπους;

⁸ Επομένως, έχομε αποστολή όχι μόνο ‘να ευαγγελιζώμεθα προς τους πτωχούς’ [τους πράους, ΜΝΚ] και ‘να κηρύξωμε ενιαυτόν ευπρόσδεκτον του Ιεχωβά’ αλλά και «ημέραν εκδικήσεως του Θεού ημών.» (Ησ. 61:1, 2, ΜΝΚ· Λουκ. 4:16-21) Όπως ο πιστός δούλος του Θεού Ιεζεκιήλ, οφείλομε σήμερα να εξακολουθούμε να κηρύττωμε σε άτομα «εάν τε ακούσωσιν, εάν τε απειθήσωσι,» και αυτό πρέπει να γίνη ανάμεσα σ’ εναντίωσι. (Ιεζ. 2:5-7· 3:4, 7-9) Με παρρησία αλλά ωστόσο και με διακριτικότητα και γνησία αγάπη θα διακηρύττωμε το άγγελμα κρίσεως, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι η μεγάλη πλειονότης δεν θα προσέξη, ενώ μερικοί οι οποίοι στην αρχή εναντιώνονται είναι δυνατόν ν’ ανοίξουν τους οφθαλμούς των. Χρησιμοποιείτε πιστά όλες τις ευκαιρίες σας για να κηρύττετε το ευαγγέλιο και να διδάσκετε μ’ ευσυνειδησία εκείνους οι οποίοι ανταποκρίνονται στο άγγελμα; Αν ναι, υπάρχει αιτία για ενθάρρυνσι, και ο Ιεχωβά σάς βεβαιώνει ότι θα χορηγήση επιτυχία και θα σας ενισχύση για να συνεχίσετε χωρίς χαλάρωσι. Υπήρξε προνόμιο των συγχρόνων μαρτύρων του Ιεχωβά να βοηθήσουν χιλιάδες ομοίων με πρόβατα ανθρώπων για να έλθουν προς την πλευρά της σωτηρίας, στα δεξιά του Βασιλέως-Ποιμένος, Χριστού Ιησού, και να κάνουν συγχρόνως τους ομοίους με ερίφια εναντιουμένους να εκδηλώσουν ότι είναι άξιοι να τεθούν στ’ αριστερά του για καταστροφή.​—Ματθ. 25:31-46.

9. Ποιος τρίτος λόγος δίδεται για πιστό κήρυγμα, και γιατί αυτός είναι σπουδαίος για τον καθορισμό της επιτυχίας;

⁹ Ένας τρίτος και πολύ σπουδαίος λόγος για το ότι πρέπει να εξακολουθήσωμε να κηρύττωμε είναι (3) ότι αυτό δίνει ευκαιρία στους δούλους του Ιεχωβά στη γη να εκδηλώσουν την αγάπη και την ακεραιότητα των στον Ιεχωβά. Το να λέγωμε ότι αγαπούμε τον Θεό και τον πλησίον μας είναι ένα πράγμα, αλλά το να το αποδεικνύουμε είναι άλλο πράγμα. Επί πλέον, μέσα στην πορεία της αποδείξεως τού τι σκεπτόμεθα ότι είμεθα στην καρδιά βρίσκομε δυνατότητες βελτιώσεως και τελειοποιήσεως της αγάπης και της ακεραιότητός μας. Μαθαίνομε να εξαρτώμεθα από τον Θεό. (2 Κορ. 12:9) Βλέπομε την ανάγκη να είμεθα διακριτικοί, υπομονητικοί, ελεήμονες. Η τακτική μετάβασις στο έργο κηρύγματος μπορεί από μερικές απόψεις να είναι δοκιμασία για μερικούς, αλλά οφείλομε να ενθυμούμεθα ότι οι δοκιμασίες μπορούν να καταλήξουν σ’ εγκαρτέρησι και να μας βοηθήσουν να τελειοποιούμεθα σε αγιότητα: «Καυχώμεθα εις τας θλίψεις· γινώσκοντες ότι η θλίψις εργάζεται υπομονήν, η δε υπομονή δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα, η δε ελπίς δεν καταισχύνει, διότι η αγάπη του Θεού είναι εκκεχυμένη εν ταις καρδίαις ημών δια πνεύματος αγίου του δοθέντος εις ημάς.» (Ρωμ. 5:3-5) Εκείνοι, οι οποίοι είναι παλαίμαχοι στο από οικία σε οικία έργο, θα σας πουν χωρίς κανένα δισταγμό ότι δεν υπάρχει υποκατάστατο της διακονίας για την όξυνσι της εκτιμήσεώς μας, για την τελειοποίησι της υπακοής μας, για τη διατροφή της αγάπης μας προς τον Θεό και τον πλησίον μας για την αποβολή του φόβου του ανθρώπου, για την εκδήλωσι του τι πράγματι είμεθα στην καρδιά.​—2 Τιμ. 4:2-5.

10. Ποια ικανοποίησις προκύπτει με το να είμεθα πιστοί στους διορισμούς μας;

¹⁰ Πόσο ικανοποιητικό είναι να γνωρίζομε ότι έχομε κάμει εκείνο που μας έχει ανατεθή να κάμωμε! Ο Ιησούς είπε σε προσευχή προς τον Πατέρα του: «Εγώ σε εδόξασα επί της γης· το έργον ετελείωσα το οποίον μοι έδωκας δια να κάμω.» (Ιωάν. 17:4) Πόσο συγκινημένος από την καρδιά έπρεπε να είναι ο άνδρας ο ενδεδυμένος λινά όταν ανέφερε, «Έκαμον καθώς προσέταξας εις εμέ,» όταν έθεσε σημείον σ’ όλους εκείνους οι οποίοι ευρίσκοντο σε κατάλληλη κατάστασι για σωτηρία. (Ιεζ. 9:1-4, 11) Εσείς έχετε δημιουργήσει ευκαιρίες με υπακοή και θάρρος για συμμετοχή στη διακονία παρά την εναντίωσι της οικογενείας, την τάσι για ντροπαλότητα, την κακή υγεία ή οποιαδήποτε άλλη επέμβασι ή περισπασμό που θα μπορούσαν να παρουσιασθούν; Έχετε αφήσει τις διάφορες καταστάσεις που συναντώνται στη διακονία ν’ αυξήσουν την αγάπη σας για τον Ιεχωβά και για τον συνάνθρωπό σας, ακόμη και για τους εχθρούς σας; Ως αποτέλεσμα τούτου είσθε πιο ικανός ν’ αντιμετωπίζετε δυσκολίες και δοκιμασίες; Αν ναι, τότε και απ’ αυτή την άποψι, επίσης, μπορείτε να πήτε, όσον αφορά τα προσωπικά αποτελέσματα, ότι η διακονία σας είναι επιτυχής.

11. Ποιος είναι ο τέταρτος και πιο σπουδαίος λόγος για πιστό κήρυγμα;

¹¹ Και, τελικά, καθώς εξετάζομε τους λόγους, για τους οποίους εξακολουθούμε να κηρύττωμε, έχομε τον τέταρτο και πάρα πολύ πιο σπουδαίο απ’ όλους τους λόγους και αυτός είναι (4) το να γνωστοποιήσωμε το όνομα και τους σκοπούς του Ιεχωβά. Ο Ιησούς έκαμε γνωστό το όνομα του Ιεχωβά στους μαθητάς του και τους εδίδαξε να προσεύχονται, «Αγιασθήτω το όνομά σου.» (Ματθ. 6:9· Ιωάν. 17:26) Τουλάχιστον εξήντα φορές στην προφητεία του Ιεζεκιήλ και μόνο, παρατηρούμε τα λόγια του Θεού ότι άνθρωποι στη γη ‘θέλουσι γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά.’ Στη σύγχρονη εκπλήρωσι του εδαφίου Έξοδος 9:16, σκοπός του Ιεχωβά είναι το όνομά του ‘να κηρυχθή εν πάση τη γη.’ Το όνομά του περιλαμβάνει την φήμη του, και πρέπει άλλοι να έχουν την ευκαιρία να μάθουν για τον Δημιουργό, ότι είναι στοργικός και ελεήμων, κι εν τούτοις εκείνοι οι οποίοι προτιμούν να τον αγνοούν και απορρίπτουν την αγάπη του θα χάσουν το δικαίωμα να ζουν στο νέο του σύστημα πραγμάτων.

12. Γιατί είναι ζωτικό να εργαζώμεθα για την διεκδίκησι του ονόματός του Ιεχωβά, και ποια ενθάρρυνσι λαμβάνουν εκείνοι που το πράττουν;

¹² Χωρίς να έχουν κατανοήσει το μεγάλο ζήτημα που περιλαμβάνει τον αντίπαλο, Σατανά ή Διάβολο, πολλοί κατηγόρησαν τον Θεό για κακία. Χωρίς αιτία έχει επισωρευθή μομφή στο όνομά του, έχουν εκτοξεύσει ψεύδη εναντίον του και τον έχουν κακοπαραστήσει. Εκατομμύρια ψευδών θεών έχουν λάβει την τιμή και τον σεβασμό που ανήκουν σ’ Αυτόν, μερικά άτομα ακόμη και σ’ αυτή τη σύγχρονη εποχή λατρεύουν τον ίδιο τον Διάβολο. Ποιος είναι ο αληθινός Θεός; Πράγματι, ζη καν ο Θεός; Στην εκπλήρωσι του ρόλου μας ως μαρτύρων του Ιεχωβά, είθε να μη συμβή ποτέ σε κανένα μας ν’ αρνηθή να ομιλήση υπέρ του Ιεχωβά, του Θεού μας, στο δικαστήριο του κόσμου για να γνωρίσουν όλοι οι άνθρωποι ότι αυτός είναι ο αληθινός Θεός και ότι όχι μόνον ζη αλλά ότι επίσης θα φροντίση να πραγματοποιηθούν οι σκοποί του! Δεν έχετε σεις όχι μόνο προσευχηθή για τον αγιασμό του ονόματός του Ιεχωβά αλλά επίσης και έχετε ενεργήσει σε αρμονία με την προσευχή σας με το να ομιλήτε για το μεγαλείον του Ιεχωβά και για όλα τα θαυμαστά έργα του; Αν ναι, τότε και απ’ αυτή την άποψι, επίσης, η διακονία σας είναι επιτυχής διότι είναι το ορθό είδος διακονίας στα όμματα του Θεού και είναι μια γλυκεία, ευπρόσδεκτη θυσία αίνου σ’ Αυτόν.​—Ησ. 43:10· Εβρ. 13:15.

ΑΝΕΥΡΕΣΙΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΠΑΡΑ ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ

13. (α) Ποια πρέπει να είναι η στάσις μας μολονότι πλείστοι δεν ακούουν το άγγελμα; (β) Πώς ωστόσο η διακονία μας δεν είναι ματαία;

¹³ Εν τούτοις, οφείλομε ν’ αναγνωρίσωμε ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες, οι οποίοι μπορούν να μας φέρουν αποθάρρυνσι ατομικώς και να μας κάνουν να αισθανώμεθα ότι η διακονία μας δεν είναι επιτυχής. Όταν μαθαίνωμε τις αλήθειες του Λόγου του Θεού, είμεθα ανυπόμονοι να κάνωμε κοινωνούς αυτών των αληθειών τους συγγενείς και φίλους μας, και κατόπιν να μεταβούμε στην κοινότητα από οικία σε οικία. Αλλά διαπιστώνομε ότι πολλοί δεν συμμερίζονται τον ενθουσιασμό και την αγάπη μας γι’ αυτές τις νεο-ανακαλυφθείσες αλήθειες. Πράγματι, σε μερικές περιοχές είναι δυνατόν να επισκεφθούμε αρκετές θύρες προτού μπορέσωμε να μιλήσωμε αρκετά για να παρουσιάσωμε την ομιλία μας και να παρουσιάσωμε τις Γραφικές εκδόσεις οι οποίες θα τους βοηθήσουν στη μελέτη του Λόγου του Ιεχωβά. Ίσως ν’ αρχίσωμε να διερωτώμεθα, «Τι συμβαίνει;» Αλλά καθώς σταματούμε μια στιγμή για να σταθμίσουμε τα πράγματα με το φως του Λόγου του Θεού, διαπιστώνομε ότι η εναντίωσις δεν είναι προσωπικώς εναντίον μας αλλά εναντίον του αγγέλματος που φέρομε. Καθώς σκεπτόμεθα, μπορούμε ν’ ανεύρωμε τρόπους που θα κάνουν πιο ενδιαφέρουσες τις παρουσιάσεις μας για να μπορούμε να ομιλούμε με πιο πειστικό τρόπο και να δημιουργούμε μεγαλύτερη ανταπόκρισι στο άγγελμα, αλλά το σπουδαίο ζήτημα είναι να μη παύσωμε. Η ικανοποίησις από τη διακονία μας, παρά τα επεισόδια αυτά, έρχεται όταν διαπιστώνουμε ότι έχομε προσπαθήσει πιστά να δώσωμε τη μαρτυρία. Εκείνοι οι οποίοι αρνούνται ν’ ακούσουν δεν θα έχουν τη δικαιολογία να πουν ότι δεν είχαν ευκαιρία ν’ ακούσουν. Αλλά τι ξεχωριστή ευχαρίστησις είναι να βρίσκουμε εδώ κι εκεί ένα ευήκοο αυτί! Αυτές οι ευκαιρίες αναπληρώνουν πολύ περισσότερο όλες τις περιπτώσεις που αρνήθηκαν να μας ακούσουν.

14. Πώς οι λογικοί αντικειμενικοί σκοποί θα βοηθήσουν στην εξασφάλισι επιτυχίας στη διακονία;

¹⁴ Το να θέτωμε λογικούς αντικειμενικούς σκοπούς στη διακονία συντελεί επίσης, στην επιτυχία μας. Οι αντικειμενικοί σκοποί δεν πρέπει να είναι υψηλοί, ώστε, αν δεν τους φθάσωμε, αυτό να γίνη αιτία αποθαρρύνσεως. Εξ άλλου, οι αντικειμενικοί σκοποί δεν πρέπει να είναι τόσο χαμηλοί ώστε να είμεθα ικανοποιημένοι με μια απλώς ελάχιστη υπηρεσία. Οι αντικειμενικοί σκοποί, φυσικά, πρέπει να είναι μέσα στα όρια των ικανοτήτων μας όπως καθορίζονται από την υγεία, τις οικογενειακές περιστάσεις και άλλους παράγοντας. Μπορείτε να κάμετε διευθετήσεις για να γίνετε ένας ολοχρόνιος κήρυξ των αγαθών νέων; Αν ναι, αυτός θα ήταν ένας λογικός αντικειμενικός σκοπός για σας. Εξ άλλου, είναι πιθανόν να είσθε περιωρισμένοι σπίτι σας λόγω ασθενείας. Σ’ αυτή την περίπτωσι, η δυνατότης να πηγαίνετε από οικία σε οικία είναι πολύ περιωρισμένη, αλλά, τότε, θα υπάρχουν ευκαιρίες μαρτυρίας σ’ αυτούς που σας επισκέπτονται, και θα μπορήτε να χρησιμοποιήτε το τηλέφωνο καθώς και επιστολές για να φθάνετε άλλους με το άγγελμα της Βασιλείας. Ένας καλός προγραμματισμός και παρακολούθησις με αποφασιστικότητα θα σας βοηθήσουν να φθάσετε το λογικό όριο δραστηριότητος στη διακονία που έχετε θέσει για τον εαυτό σας. Ενθυμείσθε, επίσης, ότι άλλοι βλέπουν την πιστότητά σας στη διακονία κάτω απ’ αυτές τις περιστάσεις και ενθαρρύνονται, για μεγαλύτερη δραστηριότητα αυτοί οι ίδιοι. Επί πλέον, η επιτυχία στη διακονία αντανακλάται, επίσης, στην από μέρους σας εφαρμογή των Χριστιανικών αρχών, έτσι ώστε είσθε ευχάριστοι, δείχνετε υπομονή και μια θετική κατάστασι διανοίας μάλλον αντί ν’ αφήνετε να σας κάμη η αναπηρία σας δυσάρεστο ή δύσκολο στους γύρω σας.

15. Αν αναπόφευκτες περιστάσεις έχουν περιορίσει τις ευκαιρίες μας στη διακονία, γιατί δεν υπάρχει λόγος να αισθανώμεθα αποθάρρυνσι;

¹⁵ Εξαιτίας ωρισμένων περιστάσεων, όπως η έλλειψις μορφώσεως, η προχωρημένη ηλικία ή ένα σωματικό εμπόδιο, ένα άτομο πιθανόν να μη έχη εκλεγή για να εκφωνήση μια δημοσία ομιλία από το βήμα ή πιθανόν ν’ αντιμετωπίζη κάποια δυσκολία στην έναρξι ή στην τακτική διεξαγωγή μιας Γραφικής μελέτης με κάποιον άλλο. Ίσως να έχη καταβάλει επιμελείς προσπάθειες για βελτίωσι και μπορεί να έχη δεχθή τη βοήθεια άλλων, αλλά η διεξαγωγή μιας Γραφικής μελέτης τακτικά απεδείχθη δύσκολο γι’ αυτόν. Διεπίστωσε, επίσης, ότι απλώς δεν φαίνεται να έχη τα προσόντα για να γίνη δημόσιος ομιλητής. Μολονότι αυτό είναι πιθανόν να φέρη κάποια απογοήτευσι, εν τούτοις, υπάρχει κάθε λόγος για ενθάρρυνσι. Το καλόν επιτυγχάνεται. Με την επιμονή του στη διακονία, πολλοί θα έχουν την ευκαιρία τουλάχιστον ν’ ακούσουν τ’ αγαθά νέα, και μπορούν, επίσης, να διατεθούν Γραφικά έντυπα. Αυτά μπορούν να διαβασθούν κι έτσι να ωφεληθούν απ’ αυτά εκείνοι με τους οποίους έγινε επαφή. Αυτή η επιμέλεια και η επιθυμία να σημειώσωμε προκοπή, θα ευλογηθή πολύ με απροσδόκητους τρόπους από τον Ιεχωβά. Με κανένα τρόπο δεν μπορούμε να πούμε ότι η διακονία του είναι μια αποτυχία. Σ’ αυτή την περίπτωσι μπορεί ένας να γίνη ζωντανό παράδειγμα του πώς «τα ασθενή του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός, δια να καταισχύνη τα ισχυρά.»

16. Τι μπορεί να γίνη σε πολλές περιπτώσεις όπου η μόρφωσις ή η σωματική ικανότης είναι περιωρισμένη;

¹⁶ Αν είσθε ένας με λίγη σχολική μόρφωσι ή σωματική ικανότητα, τότε εκείνο που πρέπει να κάμετε είναι να χρησιμοποιήτε όλες τις προμήθειες που έχει κάμει ο Ιεχωβά για να σας εκπαιδεύση για τη διακονία, έστω και αν αυτό σημαίνη, όπως σε μερικές περιπτώσεις, ν’ αρχίσετε από την αρχή ακριβώς και να μάθετε να διαβάζετε και να γράφετε. Διάκονοι πιο πεπειραμένοι θα χαρούν να σας βοηθήσουν. Αν ένας έχη πρόθυμο πνεύμα, και θέλη να κάμη το θέλημα του Ιεχωβά γι’ αυτόν, θα έχη επιτυχία στη διακονία διότι ο Ιεχωβά το εγγυάται αυτό με το πνεύμα του.​—Λουκ. 11:13· 2 Τιμ. 1:6-8.

17. Πώς μπορεί ένα άτομο νεαρό σε ηλικία να έχη επιτυχία στη δράσι της Βασιλείας;

¹⁷ Ένας ευαγγελιζόμενος νεαρός στην ηλικία πιθανόν να αισθάνεται ότι η δράσις του δεν είναι επιτυχής, επειδή δεν μπορεί να δώση μια Γραφική ομιλία ή να διεξάγη Γραφικές μελέτες όπως κάνουν περισσότερο πεπειραμένοι ευαγγελιζόμενοι. Αντιθέτως, οι νεαροί ευαγγελιζόμενοι τα αγαθά νέα μπορούν να κάμουν πολλά για να βοηθήσουν άλλους να μάθουν την αλήθεια. Μολονότι η δραστηριότης των για τη Γραφή μπορεί στην αρχή να περιορίζεται, σε μια καλά σχεδιασμένη παρουσίασι σε συσχετισμό με διάθεσι αντιτύπων των περιοδικών Η Σκοπιά και Ξύπνα!, και χρησιμοποίησι των ευκαιριών για να μιλούν στους διδασκάλους των και στους συμμαθητάς των για την Αγία Γραφή, βαθμιαίως θα μπορούν να επεκτείνουν τη δράσι των και στο έργο επανεπισκέψεων και Γραφικών μελετών με τη βοήθεια των γονέων των. Πολλοί νεαροί δούλοι του Ιεχωβά έχουν κάνει θαυμασία εντύπωσι στο σχολείο και σε άλλες περιπτώσεις με το να ομιλούν θαρραλέα για τον Δημιουργό των στις ημέρες της νεότητός των. Σκεφθήτε, επίσης, πόσο καλή εντύπωσι, μπορεί να κάμη σε άλλους, το να βλέπουν αγόρια και κορίτσια να κάνουν ένα τέτοιο έντιμο έργο μάλλον αντί ν’ αναπτύσσωνται για να γίνουν οκνηροί ταραχοποιοί στην κοινότητα.​—Εκκλησ. 12:1· Ματθ. 21:16· Ψαλμ. 148:12, 13.

18. Αν ένας δεν έχη ακόμη βοηθήσει κάποιον να γίνη ένας βαπτισμένος μαθητής, υπάρχει μήπως λόγος να συμπεράνη ότι η διακονία του υπήρξε μια αποτυχία;

¹⁸ Ένας πεπειραμένος ευαγγελιζόμενος, όμως, μπορεί να σκέπτεται επάνω στη διακονία του και να παρατηρή ότι δεν έχει ακόμη βοηθήσει κανένα να γίνη μαθητής και να φθάση ως το σημείο της αφιερώσεως και του βαπτίσματος. Διατίθενται Γραφικές εκδόσεις και γίνονται επανεπισκέψεις, και σε μερικές περιπτώσεις είναι πιθανόν να γίνεται έναρξις μιας Γραφικής μελέτης για ένα διάστημα. Μολονότι τ’ αναμενόμενα αποτελέσματα πιθανόν να μη φαίνωνται ακόμη, είναι καλό να ενθυμούμεθα ότι η διακονία ενός δεν είναι αποτυχία αν δεν έχη ακόμη βοηθήσει κάποιον να γίνη μαθητής. Όχι, η διακονία του είναι μια δρώσα πραγματικότης· εξακολουθεί να είναι δραστήριος στο κήρυγμα των αγαθών νέων και στην εξύψωσι του μεγάλου ονόματός του Ιεχωβά. Υπήρξε πιστός στη διακονία, και αυτό τον εβοήθησε να επεξεργασθή την ακεραιότητα και την αγάπη του για τον Ιεχωβά. Τώρα, με την εφαρμογή των μεθόδων διδασκαλίας και τη βοήθεια περισσότερο πεπειραμένων διακόνων, ίσως θα είναι δυνατόν όχι μόνο ν’ αρχίζη μια Γραφική μελέτη, αλλά, επίσης, να την διατηρή κανονικά κι έτσι να συμμετέχη στην ‘μαθήτευσι.’

19. Συνοψίστε τους τέσσερες λόγους για τους οποίους η διακονία μας είναι επιτυχής.

¹⁹ Γιατί η διακονία σας είναι επιτυχής: Μη λησμονείτε ποτέ ότι είναι με περισσοτέρους από ένα τρόπους! Θα εξακολουθήσουμε να εργαζώμεθα για τον Ιεχωβά και ν’ αποβλέπωμε μ’ εμπιστοσύνη σ’ αυτόν για αύξησι, αλλά, καθώς πλησιάζομε προς το τέλος, δεν θ’ αποθαρρυνθούμε αν σε μερικά μέρη του κόσμου η αύξησις γίνεται βραδύτερη από άλλα. Πράγματι, έχομε προειδοποιηθή ότι θα έλθη ο καιρός που κανένας δεν θα θέλη ν’ ακούση τους Χριστιανούς μάρτυρας του Ιεχωβά. Εν τούτοις, με την ασφαλή βοήθεια του Ιεχωβά, θα κηρύττουμε πιστά την τελική μαρτυρία ως μια ειδοποίησι της επερχομένης εκτελέσεως των πονηρών από τον Ιεχωβά, θα διακρατήσωμε την ακεραιότητά μας παρά την εναντίωσι και τη δυσμένεια, και, επάνω απ’ όλα, θα κρατήσωμε υψηλά το μεγάλο όνομα του Ιεχωβά. «Εν τούτω δοξάζεται ο Πατήρ μου, εις το να φέρητε καρπόν πολύν· και ούτω θέλετε είσθαι μαθηταί μου.»—Ιωάν. 15:8.

[Εικόνα στη σελίδα 404]

Οι κλεισμένοι στο σπίτι, επίσης, έχουν μερίδα στην διάδοσι του ευαγγελίου με επιστολές και με το τηλέφωνο