Τα Παιδιά σας Σάς Εμπιστεύονται;
«Τα τέκνα, υπακούετε εις τους γονείς σας . . . οι πατέρες, μη παροργίζεται τα τέκνα σας.»—Εφεσ. 6:1, 4.
1. Περιγράψτε την αλλαγή που συμβαίνει συχνά στη στάσι ενός παιδιού απέναντι στους γονείς του καθώς αυτό μεγαλώνει.
ΤΙ ΑΠΟΛΑΥΣΙΣ είναι ναι να βλέπετε ένα μικρό παιδί να προσπαθή με ζωηρή συγκίνησι να πη στους γονείς του κάποιο μικρό περιστατικό που μόλις συνέβη! Γι’ αυτό το παιδί το πιο σπουδαίο πράγμα τη στιγμή εκείνη είναι να πη στον μπαμπά και στη μαμά ολόκληρη την ιστορία, διότι πιστεύει ότι, πάνω από κάθε άλλον, οι γονείς του πρέπει να το ακούσουν. Αλλά αλλοίμονον, ύστερα από μερικά χρόνια αυτή η θερμή και στενή εμπιστοσύνη συχνά καταλήγει σε μια ψυχρή σιωπή, και τη θέσι της παίρνει μια παγερή ατμόσφαιρα υπεκφυγής.
2. Αναγνωρίζεται γενικώς ο λόγος για τον οποίο οι γονείς χάνουν την εμπιστοσύνη των τέκνων των; Τι απαιτείται λοιπόν;
2 Γιατί παρατηρείται αυτή η αλλαγή στάσεως; Γονείς και παιδιά που βρίσκονται σ’ αυτή την άτυχη κατάστασι μπορούν να παρουσιάσουν μια ολόκληρη σειρά παραπόνων ο ένας κατά του άλλου, αλλά λίγοι απ’ αυτούς γνωρίζουν τις βασικές αιτίες αυτής της αλλαγής, διότι διαφορετικά θα μπορούσαν να τις υπερνικήσουν. Συνήθως βρίσκονται πολύ κοντά στο πρόβλημα και το βλέπουν πολύ συναισθηματικά ώστε να μπορέσουν ν’ αναγνωρίσουν την αιτία ή να βρουν το φάρμακο μόνοι των. Έχουν ανάγκη βοηθείας απ’ έξω. Χρειάζονται τη βοήθεια του Λόγου του Θεού, της Γραφής, διότι αυτή δείχνει ακριβώς την αιτία και προσφέρει το φάρμακο.
3. Πότε εσπάρη πρώτα ο σπόρος της ανταρσίας εναντίον των γονέων, και από ποιον;
3 Στην έρευνα για τα αίτια πρέπει ν’ αναγνωρισθή, πριν απ’ όλα, ότι ο σπόρος της ανταρσίας κατά της εξουσίας των γονέων έχει σπαρή πολύν καιρό πριν. Ο Διάβολος, αυτός ο αρχικός στασιαστής που ονομάζεται επίσης Σατανάς, που σημαίνει αντίπαλος ή εναντιούμενος, έκαμε τον Αδάμ και την Εύα να χάσουν την εμπιστοσύνη των στον Πατέρα των τον Ιεχωβά, με το να θέση υπό αμφισβήτησι το θείο νόμο. (Γεν. 3:1-6· 2 Κορ. 11:3) Από τότε τα παιδιά του Αδάμ, οι πλείστοι απ’ αυτούς ‘οι υιοί της απειθείας,’ λίγη πίστι και εμπιστοσύνη έδειξαν στον Ιεχωβά ή στον Λόγο του. (Εφεσ. 2:2) Σχετικά μ’ αυτό, οι θρησκευτικοί ηγέται είναι κυρίως υπεύθυνοι, κι αυτό αληθεύει ιδιαιτέρως στη σύγχρονη εποχή. Η πλειονότης των κληρικών σήμερα απορρίπτουν τη Γραφή ως μη θεόπνευστη, και στη θέσι της κηρύττουν ότι ‘ο Θεός είναι νεκρός’ και ότι ο άνθρωπος είναι προϊόν της εξελίξεως.—Ματθ. 15:6, 9.
«ΚΑΙΡΟΙ ΚΑΚΟΙ»
4. Είναι σήμερα οι συνθήκες χειρότερες απ’ ό,τι τις προηγούμενες γενεές;
4 Μολονότι ο σπόρος της ανυπακοής έχει σπαρή πολύν καιρό πριν, μόνο στη σύγχρονη εποχή παρουσιάσθηκε μια μεγάλη συγκομιδή στασιαστών. Αυτή η γενεά των ανόμων έχει δημιουργήσει μια κρίσι στη γη όμοια της οποίας δεν υπήρξε ποτέ. Μαζί με τους διεθνείς πολέμους που διεξάγονται για αμφισβητήσεις συνόρων, και άλλοι τύποι πολέμου διεξάγονται σε πολλά εσωτερικά μέτωπα, και αυτοί οι τελευταίοι είναι που έχουν τη μεγαλύτερη επίδρασι στη νεολαία. Μια οχλαγωγία στη γειτονιά έχει μεγαλύτερη επίδρασι πάνω στα παιδιά από τον βομβαρδισμό χωριών σε μια πολεμική ζώνη που βρίσκεται στη μισή απόστασι πέριξ του πλανήτου.
5. Ποια είναι μερικά πράγματα σήμερα τα οποία είναι «κακά»;
5 Οι τοπικές εργατικές φιλονεικίες είναι ολοένα πιο συχνές και ολοένα πιο δύσκολη η μεσολάβησις σ’ αυτές. Η ειρήνη σ’ αυτές τις φιλονεικίες συχνά αποκαθίσταται μόνο προσωρινά. Η εμπιστοσύνη και η ελπίς βρίσκονται σε μεγάλη παρακμή. Οι εργάται και οι εργοδόται των έχουν χάσει την εμπιστοσύνη προς αλλήλους. Εν τω μεταξύ όλοι οι άνθρωποι υποφέρουν. Τα προϊόντα και οι υπηρεσίες χειροτερεύουν, το βιωτικό επίπεδο ανεβαίνει, το φορτίο των φόρων αυξάνει. Όλοι οι άνθρωποι φαίνονται δυσαρεστημένοι.
6. Είναι οι συνθήκες καλύτερες μεταξύ των πολιτικών υπαλλήλων;
6 Ο στασιασμός δεν επεκτείνεται μόνον μεταξύ των εργατών της βιομηχανίας, αλλά και πολλοί πολιτικοί υπάλληλοι στασιάζουν εναντίον της εγκατεστημένης εξουσίας. Απεργίες μεταξύ δημοτικών, κρατικών και ομοσπονδιακών υπαλλήλων ήσαν ουσιαστικώς ανύπαρκτες πριν από λίγα χρόνια. Αλλ’ οι σημερινοί πυροσβέσται, υγειονομικοί υπάλληλοι, ταχυδρομικοί υπάλληλοι και άλλοι κατέρχονται σε απεργία, όχι μόνο για καλύτερους μισθούς, αλλά για να διαμαρτυρηθούν για άλλα πράγματα. Υπάρχει επίσης ένας ολοένα μεγαλύτερος στασιασμός διδασκάλων εναντίον των σχολικών συμβουλίων.
7. Ποια στασιαστική κατάστασις είναι ακόμη πιο σοβαρής φύσεως;
7 Εκτός από τις διαφορές για οικονομικά ζητήματα, υπάρχουν κι εκείνες οι πιο σοβαρής μορφής εξελίξεως οι οποίες περιλαμβάνουν διαμαρτυρίες και στασιασμούς εναντίον του παρόντος συστήματος πραγμάτων, εναντίον του λεγομένου ‘κατεστημένου.’ Υπάρχουν πολλές «αντί» κινήσεις έτοιμες—αντιπολεμικές, αντιειρηνικές, αντιπλουτικές και αντιπτωχικές. Μερικές φορές αυτές οι μικρές φωτιές δυσαρεσκείας δεν μπορούν να ικανοποιηθούν ωσότου πολλοί άνθρωποι χάσουν τη ζωή των.
8. Πώς έχουν προλεχθή οι παγκόσμιες συνθήκες της εποχής μας στη Βιβλική προφητεία;
8 Είναι αλήθεια ότι οι υποθέσεις του κόσμου είναι ακριβώς όπως προείπε ο απόστολος Παύλος, «καιροί κακοί»! Τις λεπτομέρειες ο Παύλος τις περιέγραψε ως εξής: «Θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής.» Ασφαλώς, αυτές οι συνθήκες αποτελούν ένα βουνό αποδείξεων ότι ζούμε στις ‘έσχατες ημέρες’ αυτού του συστήματος πραγμάτων.—2 Τιμ. 3:1-5.
9. Πώς τα νεαρά παιδιά μπορούν να επηρεάζωνται από τις παρούσες συνθήκες του κόσμου;
9 Δεν είναι εκπληκτικό, λοιπόν, ότι τα παιδιά που ζουν ανάμεσα σ’ αυτούς τους απελπιστικούς και κρίσιμους καιρούς επηρεάζονται δυσμενώς. Σε πολλές περιπτώσεις οι γονείς έχουν χάσει την εμπιστοσύνη των στους κοινωνικούς και πολιτικούς ηγέτας των, στους βιομηχανικούς προϊσταμένους των, και στους θρησκευτικούς διδασκάλους των. Τι μπορεί ν’ αναμένεται, λοιπόν, από τα παιδιά όταν αρχίσουν να σκέπτωνται μόνα των; Και αυτά επίσης χάνουν την εμπιστοσύνη των στο σύστημα που τα περιβάλλει, καθώς και στους γονείς των και στους πάππους των, τους οποίους θεωρούν υπευθύνους για το παρόν σαθρό σύστημα.
ΑΚΟΥΕΤΕ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ
10. Ποιο είναι ένα παράπονο που συχνά ακούεται εναντίον των γονέων;
10 Ένα από τα παράπονα που έχουν τα νεαρά παιδιά είναι ότι οι γονείς των δεν τα κατανοούν. Παραδείγματος χάριν, όταν τα νεαρά παιδιά δείχνουν εμπιστοσύνη και αποκαλύπτουν το πρόβλημα που έχουν, οι γονείς συχνά θυμώνουν αντί να προσφέρουν την απαιτούμενη βοήθεια. Έτσι τα παιδιά για ν’ αποφύγουν την οικογενειακή προστριβή, πιστεύουν ότι είναι καλύτερο να μην αναφέρουν τα προβλήματά των στους γονείς των οι οποίοι δεν δείχνουν συμπάθεια.
11. (α) Όταν συμβουλεύουν τα παιδιά, τι αποτυγχάνουν να κάμουν μερικοί γονείς; (β) Είναι άξιες εμπιστοσύνης οι υποσχέσεις και οι γνώμες των γονέων;
11 Υπάρχουν και άλλα παράπονα επίσης. Οι γονείς συχνά λέγουν στα παιδιά τι να μη κάνουν, αλλά σπανίως λέγουν τι να κάνουν ή πώς να το κάνουν. Με άλλα λόγια, η έμφασις είναι μάλλον αρνητική παρά οικοδομητική συμβουλή. Πολύ συχνά οι γονείς δεν τηρούν τις υποσχέσεις των. Υπόσχονται στα παιδιά των κάτι πολύ επιθυμητό, αλλά κατόπιν δεν εκπληρώνουν την υπόσχεσί των με την πρόχειρη δικαιολογία ότι είναι πολύ απησχολημένοι και πολύ κουρασμένοι. Πώς λοιπόν το παιδί να εμπιστεύεται στους γονείς του όταν δίνουν υποσχέσεις; Το ίδιο αληθεύει και σχετικά με τις απειλές των γονέων. Μερικές φορές τις εκπληρώνουν αλλά τις περισσότερες φορές όχι. Έτσι μοιάζει σαν το τυχερό παιχνίδι, και το παιδί συχνά μαθαίνει ότι η διαφορά σ’ αυτό το παιχνίδι είναι ότι ο λόγος των γονέων δεν είναι αξιόπιστος. Ομοίως, συχνά επιπλήττουν τα παιδιά για ωρισμένα πράγματα αλλά σε άλλες περιπτώσεις αυτά τα ίδια πράγματα περνούν χωρίς σχόλια σαν να ήσαν ασήμαντα. Πολύ συχνά αυτές οι μεταβαλλόμενες ιδιοτροπίες, φαντασιοπληξίες και παράξενες ιδέες των γονέων είναι αρκετές για να καταστρέφουν την πεποίθησι του παιδιού και ν’ απομακρύνουν την εμπιστοσύνη και τη στοργή του.
12. Τι λείπει όταν οι γονείς παραλείπουν να πουν στα παιδιά των τα «πράγματα της ζωής»;
12 Μια από τις πιο σοβαρές κατηγορίες πολλών παιδιών της εφηβικής ηλικίας είναι ότι οι γονείς των παραμελούν να τα εκπαιδεύσουν στα θεμελιώδη πράγματα της ζωής και της αναπαραγωγής της, δηλαδή, στα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την κατάλληλη σεξουαλική σχέσι. Δεν σημαίνει αυτό έλλειψι γνησίας αγάπης όταν οι γονείς παραλείπουν να εκπαιδεύσουν τα παιδιά των σχετικά με την ιερότητα του γάμου, ή να τα προειδοποιήσουν για τις αδιάκριτες σεξουαλικές σχέσεις και τις συνέπειες της χαλαρής ηθικής διαγωγής ή οποία καταλήγει σε επαίσχυντη εγκυμοσύνη έξω από τον δεσμό του γάμου και σε μολυσματικές αφροδίσιες ασθένειες οι οποίες φέρουν τύφλωσι, στειρότητα και παραφροσύνη; Πού είναι η αγάπη των γονέων όταν το κορίτσι δεν μαθαίνει ότι μια κόρη που παίρνει στα ελαφρά την αρετή της τελικά περιφρονείται από τους λεγόμενους «εραστάς» της; Πού είναι η αγάπη των γονέων όταν αφήνουν τα παιδιά των να διδαχθούν τα «πράγματα της ζωής» από τα διεφθαρμένα και έκφυλα στοιχεία της κοινωνίας;
13. Ποιοι είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνοι για τη διαφθορά της νεολαίας από την πορνογραφία;
13 Οι κατηγορίες των παιδιών της εφηβικής ηλικίας είναι αληθινές: Οι ενήλικοι, πολλοί από τους οποίους είναι πατέρες και μητέρες, είναι εκείνοι οι οποίοι κάνουν και προμηθεύουν τα πορνογραφικά βιβλία και φωτογραφίες για την ηθική διαφθορά της νεολαίας. Μερικοί γονείς, φαίνεται ότι δεν ενδιαφέρονται πια για τα ακάθαρτα αναγνώσματα των παιδιών τους όπως δεν ενδιαφέρονται και για τις συντροφιές που έχουν τα παιδιά των.
14. Ποια άλλη αυστηρή επίκρισις εκτοξεύεται εναντίον πολλών γονέων σήμερα, και είναι δικαιολογημένη;
14 Τα παιδιά έχουν επίσης μερικές αυστηρές αλλά έντιμες επικρίσεις να κάμουν όταν πρόκειται για την προσωπική ζωή που διάγουν μερικές φορές οι γονείς και το παράδειγμα που θέτουν έτσι για τους νέους. Παντού συναντά κανείς γονείς οι οποίοι είναι ψεύσται και κλέπται, οι οποίοι καυχώνται για εμπορικές απάτες, οι οποίοι κλέπτουν υλικά από τους εργοδότας των και εξαπατούν στις ώρες, οι οποίοι παραβαίνουν τους νόμους περί ταχύτητος και με απατηλό τρόπο αποφεύγουν την πληρωμή του φόρου εισοδήματος. Μερικοί γονείς είναι αλκοολικοί, μερικοί χρησιμοποιούν ναρκωτικά, μερικοί είναι μοιχοί και σεξουαλικώς διεστραμμένοι. Είναι μάλλον κάτι συνηθισμένο οι σύζυγοι, άνδρες και γυναίκες, να φωνάζουν και βλασφημούν ο ένας τον άλλο παρουσία των παιδιών. Και ωστόσο, παρ’ όλ’ αυτά, αυτοί οι ίδιοι οι γονείς συχνά ισχυρίζονται ότι είναι κατά κάποιον τρόπο αφοσιωμένοι στη θρησκεία τους. Τι ψευτιά! Ευλαβής υποκρισία! Και τα παιδιά τους το γνωρίζουν καλά αυτό.
15, 16. (α) Ποιους συντρόφους αναζητούν οι στασιαστικοί νέοι, και γιατί; (β) Λύνουν τα προβλήματα της νεολαίας η συναναστροφή με τις παρέες;
15 Είναι λογικό να περιμένη κανείς ότι τα παιδιά τέτοιων ανθρώπων θα εμπιστεύωνται και θα ελπίζουν στους γονείς των; Πολύ δύσκολα! Είναι πιο πιθανόν να αναζητήσουν συντρόφους, οι οποίοι θα ευχαριστούνται να είναι μαζί τους, και σύμφωνα με τον φυσικό νόμο ότι τα ‘πουλιά με το ίδιο φτέρωμα συγκεντρώνονται μαζί,’ αυτοί οι σύντροφοι είναι πιθανόν να είναι μια παρέα νεαρών που έχουν τα ίδια προβλήματα. Αυτά λοιπόν τα παιδιά εμπιστεύονται το ένα στο άλλο μεταξύ τους και συζητούν ελεύθερα τα κοινά των παράπονα. Πολύ λίγη σημασία έχει αν τα συμπεράσματα στα οποία θα φθάσουν θα λύσουν τα προβλήματα. Τουλάχιστον έχουν κάποιο στον οποίο μπορούν να μιλήσουν, κάποιον που θα τους ακούση, κάποιον που θα τους δείξη συμπάθεια.
16 Σιγά σιγά, αυτά τα νεαρά παιδιά αποσπώνται από τη φρούρησι των γονέων των. Όταν έχουν στενοχώριες τις εμπιστεύονται στην παρέα τους. Καθώς αυξάνει η εμπιστοσύνη των στην παρέα, το αίσθημα της πικρίας των απέναντι των γονέων τους γίνεται πιο βαθύ. Τώρα ένα μικρό βήμα μόνο χρειάζεται για να ενωθούν με τις ομάδες «διαμαρτυρίας» σε μια προσπάθεια ν’ αφήσουν να ξεφύγη η δυσαρέσκειά των για την κοινωνία με την οποία οι γονείς των είναι ταυτισμένοι.
ΠΩΣ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΑΣ
17. Ως γονείς, είτε έχετε την εμπιστοσύνη των παιδιών σας είτε όχι, τι πρέπει να κάμετε;
17 Είναι πολύ πιο εύκολο ν’ αποκτήσετε και να κρατήσετε την εμπιστοσύνη ενός παιδιού παρά να την ξανακερδίσετε όταν την έχετε χάσει. Γι’ αυτό, αν τα παιδιά σας σάς εμπιστεύωνται, μη το πάρετε ως δεδομένο, αλλά εργάζεσθε σκληρά να διατηρήσετε αυτή την καλή σχέσι η οποία είναι ωφέλιμη και για τους δύο. Αν όμως είσθε από τους πολλούς αποθαρρυμένους γονείς οι οποίοι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη των παιδιών των, και πάλι αξίζει τον κόπο να καταβάλετε την απαιτούμενη προσπάθεια για να την αποκτήσετε πάλι. Ιδού μερικές υποδείξεις πώς μπορεί να επιτευχθή αυτό.
18. Πόσο σπουδαίο είναι να θέτουν οι γονείς την πλήρη εμπιστοσύνη των στον Ιεχωβά;
18 Αρχίστε να βάζετε ένα στερεό θεμέλιο. Αυτό το διαρκές θεμέλιο είναι η δική σας εμπιστοσύνη και πίστις στον ουράνιο Πατέρα σας, τον Ιεχωβά, και στον Λόγο του τη Γραφή. «Έλπιζε επί τον Ιεχωβά εξ όλης σου της καρδίας,» λέγει η παροιμία, «και μη επιστηρίζεσαι εις την σύνεσίν σου. Εν πάσαις ταις οδοίς σου αυτόν γνώριζε, και αυτός θέλει διευθύνει τα διαβήματά σου.» Όταν σεις έχετε μια τόσο αμέριστη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, δεν νομίζετε ότι και τα παιδιά σας με τη σειρά των θα έχουν την τάσι να εμπιστεύωνται σε σας; Συνήθως θα την έχουν.—Παροιμ. 3:5, 6, ΜΝΚ.
19. (α) Γιατί η αγάπη για τον Ιεχωβά είναι τόσο σπουδαία; (β) Έχουν τάσι τα παιδιά να εμπιστεύωνται περισσότερο σε γονείς οι οποίοι μισούν το κακό;
19 Τώρα επάνω σ’ αυτό το στερεό θεμέλιο της εμπιστοσύνης βάλτε τον σπουδαίο ακρογωνιαίο λίθο που ονομάζεται αγάπη, αγάπη για τον Πατέρα σας Ιεχωβά. Το να τον αγαπάτε με όλη σας την καρδιά, την ψυχή, τη διάνοια και τη δύναμι είναι «η πρώτη και μεγάλη εντολή.» (Ματθ. 22:37, 38· Μάρκ. 12:30) Αν αγαπάτε τον Ιεχωβά, θα αγαπάτε επίσης ό,τι αγαπά εκείνος και θα μισήτε ό,τι μισεί. Ο Ιεχωβά μισεί εκείνον που πράττει κακό—τους πόρνους, τους ειδωλολάτρας, τους μοιχούς, τους ομοφυλοφίλους, τους κλέπτες, τους άπληστους, τους μέθυσους, τους λοίδορους, τους άρπαγες, τους ψεύστες. Αυτοί, λέγει ο Θεός, δεν θα ζήσουν κάτω από τη διακυβέρνησι της δικαίας Βασιλείας του εκτός αν αλλάξουν τελικά την πορεία των. (1 Κορ. 6:9, 10· Γαλ. 5:19-21· Εφεσ. 5:3-5· Αποκάλ. 21:8· 22:15) Έτσι «οι αγαπώντες τον Ιεχωβά μισείτε το κακόν» με το ν’ αποφεύγετε όλες αυτές τις πράξεις. (Ψαλμ. 97:10· 1 Ιωάν. 5:3) Όταν ενεργήτε έτσι, δεν νομίζετε ότι τα παιδιά σας θα οικοδομήσουν εμπιστοσύνη σε σας; Βεβαίως θα οικοδομήσουν.—Κολ. 3:5-9.
20. Περιγράψτε τον «νέον άνθρωπον» που ενθαρρύνονται οι γονείς να ενδυθούν.
20 Όταν οι άνθρωποι απαλλάσσωνται απ’ αυτές τις κακές συνήθειες είναι σαν να έχουν απεκδυθή τον «παλαιόν άνθρωπον.» Στη θέσι του τους δίδεται η συμβουλή να ενδυθούν τον «νέον άνθρωπον,» που αποτελείται από σπλάγχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμία, αγάπη, ανοχή των άλλων και συγχώρησι όλων εκείνων οι οποίοι πιθανόν τους έχουν βλάψει. (Κολ. 3:10-14· Εφεσ. 4:22-24) Τι σκέπτεσθε τώρα; Θα σας εμπιστεύωνται τα παιδιά σας όταν εκδηλώνετε μια τέτοια ευχάριστη προσωπικότητα, μια προσωπικότητα η οποία αντανακλά τους ‘καρπούς του πνεύματος του Θεού’; Πράγματι θα σας εμπιστεύωνται!—Γαλ. 5:22, 23.
21. Τι πρέπει να κάμουν οι γονείς αν επιθυμούν να εξομολογούνται σ’ αυτούς τα παιδιά των;
21 Η Γραφή λέγει: «Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, είναι πιστός και δίκαιος, ώστε να συγχωρήση εις ημάς τας αμαρτίας, και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας.» (1 Ιωάν. 1:9) Μόνο όταν σεις γονείς εμπιστεύεσθε στον Ιεχωβά ζητώντας απ’ αυτόν με προσευχή να ‘συγχωρήση τα αμαρτήματά σας, καθώς κι εσείς έχετε ήδη συγχωρήσει αυτούς που έχουν αμαρτήσει σ’ εσάς,’ ζητώντας απ’ αυτόν να δείξη τον ορθό δρόμο στον οποίον να βαδίσετε μέσα σ’ αυτόν τον πονηρό κόσμο, λέγοντας, «Δίδαξόν με, Ιεχωβά, την οδόν σου, και οδήγησόν με εν οδώ ευθεία ένεκεν των εχθρών μου,» μόνον τότε μπορείτε να περιμένετε ότι τα παιδιά σας θα αισθάνωνται ελευθέρα να σας αναφέρουν τα προβλήματά των και να ζητήσουν συμβουλή και οδηγία όσον αφορά το τι να κάμουν.—Ματθ. 6:12· Ψαλμ. 27:11.
22. Ποιο παράδειγμα εκδηλώσεως ελέους θα κάμουν καλά να μιμούνται οι γονείς;
22 Και όταν τα παιδιά σας έρχωνται να εκμυστερευθούν σε σας, πώς θα φερθήτε σ’ αυτά; Θα δείξετε απέναντί τους έλεος με τον ίδιο τρόπο που περιμένετε να δείξη έλεος σε σας ο ουράνιος Πατήρ σας; Να ενθυμήσθε ότι «η κρίσις θέλει είσθαι ανίλεως εις τον όστις δεν έκαμεν έλεος.» (Ιακ. 2:13· Μάρκ. 11:25· Λουκ. 6:36) Είσθε ευτυχείς διότι ο ουράνιος Πατήρ σας είναι μακρόθυμος και υπομονητικός μαζί σας, ότι «υπέφερε μετά πολλής μακροθυμίας σκεύη οργής κατεσκευασμένα εις απώλειαν.» (Ρωμ. 9:22· 2 Πέτρ. 3:9) Σεις, λοιπόν, με τη σειρά σας βεβαιωθήτε ότι είσθε μακρόθυμος και υπομονητικός με τα παιδιά σας και με τα προβλήματά των. Όπως λέγει η παροιμία: «Όστις εμφράττει τα ώτα αυτού εις την κραυγήν του πτωχού, θέλει φωνάξει και αυτός, και δεν θέλει εισακουσθή.»—Παροιμ. 21:13.
23. Γιατί δεν πρέπει να θεωρήτε τα προβλήματα των παιδιών σας ποτέ πάρα πολύ μικρά για ν’ ασχοληθήτε μ’ αυτά;
23 Και ένα άλλο σημείο: Ποτέ μη σκέπτεσθε ότι τα προβλήματα των παιδιών σας είναι πολύ ασήμαντα και μικρά για ν’ ασχοληθήτε μ’ αυτά και ποτέ μη δικαιολογήσθε ότι είσθε πάρα πολύ απησχολημένος για να τα εξετάσετε. Σκεφθήτε απλώς πόσο μικρά και ασήμαντα είναι τα δικά σας προβλήματα στα όμματα του Παντοκράτορος Θεού! Και ποιος μπορεί να είναι περισσότερο πολυάσχολος από εκείνον; Ωστόσο είσθε ευγνώμων ότι τα ώτα του είναι ανοικτά μέρα και νύκτα στην κραυγή σας, διότι ποτέ δεν αποκάμνει να εισακούη και ν’ απαντά στις προσευχές σας όσο ασήμαντες και αν είναι.—Ψαλμ. 34:15· Λουκ. 18:7, 8.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΗ Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΣΑΣ
24. Όταν επικοινωνείτε με τα παιδιά σας ποια σημεία πρέπει να έχετε υπ’ όψιν;
24 Σεις γονείς, οι οποίοι έχετε θέσει πλήρη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, βεβαιωθήτε ότι εφαρμόζετε τη σοφή συμβουλή του και τις οδηγίες όταν πολιτεύεσθε με τα παιδιά σας, αν επιθυμήτε να εμπιστεύωνται κι εκείνα σε σας. Επικοινωνήτε μαζί τους και στο δικό τους επίπεδο ηλικίας επίσης. Όταν είναι μικρά, μη τα μεταχειρίζεσθε ως βρέφη, όταν είναι σε εφηβική ηλικία, να φέρεσθε σ’ αυτά ως τέτοια. (1 Κορ. 13:11) Όταν επικοινωνήτε με τα παιδιά σας, μεταδίδετε γνώσι σ’ αυτά, ιδιαιτέρως σχετικά με τους σκοπούς του Θεού όπως εκτίθενται στη Γραφή. Λογικεύεσθε μ’ αυτά, και ενθαρρύνετέ τα να κάνουν ερωτήσεις και να εκφράζουν τις σκέψεις των. Αν σφάλλουν, τονίζετε με καλωσύνη το λάθος των μ’ ένα στοργικό τρόπο, όχι με τρόπο που να τα μειώνη.
25. Μαζί με τη συμβουλή τι άλλο πρέπει να δίνουν οι γονείς στα παιδιά των, και τι λέγει το εδάφιο Εβραίους 12:11 σχετικά μ’ αυτό;
25 Για να εκπληρώση η συμβουλή τον σκοπό της, πρέπει να συνοδεύεται από επανορθωτική εκπαίδευσι. Αρχίζετε να εκπαιδεύετε τα παιδιά σας όταν είναι βρέφη· τότε, όταν θα μεγαλώσουν, δεν θα έχουν τα προβλήματα που έχουν τα άλλα νεαρά παιδιά. Όπως είναι γραμμένο: «Δίδαξον το παιδίον εν αρχή της οδού αυτού· και δεν θέλει απομακρυνθή απ’ αυτής ουδέ όταν γηράση.» «Πάσα δε παιδεία προς με το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης· ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι’ αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης.»—Παροιμ. 22:6· Εβρ. 12:11.
26. Γιατί οι γονείς δεν πρέπει να διστάζουν να χρησιμοποιούν την ράβδο, αν είναι ανάγκη, για να τιμωρήσουν τα παιδιά των;
26 Μη διστάζετε να χρησιμοποιήτε τη ράβδο όταν επιβάλλετε τιμωρία. «Η ανοησία είναι συνδεδεμένη μετά της καρδίας του παιδιού· η ράβδος της παιδείας θέλει αποχωρίσει αυτήν απ’ αυτού.» «Εάν κτυπήσης αυτό δια της ράβδου, δεν θέλει αποθάνει· συ κτυπών αυτό δια της ράβδου, θέλεις ελευθερώσει την ψυχήν αυτού εκ του άδου.»—Παροιμ. 22:15· 23:13, 14.
27. (α) Ποιες προφυλάξεις είναι αναγκαίες όταν επιβάλλεται τιμωρία; (β) Γιατί είναι σπουδαίο οι κανονισμοί του σπιτιού να βασίζωνται στη Γραφή και στις αρχές της;
27 Ωστόσο, αυτή η τιμωρία δεν πρέπει να επιβάλλεται σ’ ένα παροξυσμό θυμού, ούτε πρέπει να είναι μια έκρηξις ταραχής που οφείλεται σε έλλειψι εγκράτειας. Δεν θα ήταν καθόλου δίκαιο να τιμωρήσετε ένα παιδί επειδή έκαμε κάτι που ποτέ κανείς δεν του είπε ότι είναι κακό. Πρώτα πρέπει να δοθή προσεκτική, υπομονητική συμβουλή, «η νουθεσία του Ιεχωβά,» με την οποία το παιδί μαθαίνει όχι μόνο τι αναμένεται λογικώς απ’ αυτό, αλλά και γιατί. (Εφεσ. 6:4) Ώστε, όταν θέτετε κανόνες και διατάξεις, βεβαιωθήτε ότι βρίσκονται σε αρμονία με τις αρχές της Γραφής ώστε να μπορήτε πάντοτε να λέτε ‘Έτσι λέγει ο Λόγος του Θεού.’ Αυτό θα βοηθήση το παιδί που φοβήται τον Θεό και αγαπά τους νόμους τους να είναι ευτυχισμένο υπακούοντας στους κανονισμούς του σπιτιού. Κατόπιν, ύστερα απ’ αυτό, αν παρουσιασθή ανάγκη τιμωρίας, το παιδί θα γνωρίζη ότι αυτό οφείλεται στο ότι υπήρξε εκουσία και αυθαίρετη παράβασις των οδηγιών που βασίζονται στη Γραφή.
28. Οι γονείς μιμούμενοι τον Ιεχωβά πώς πρέπει να εκπαιδεύουν τα τέκνα των;
28 Αλλά και πάλι η τιμωρία πρέπει να επιβάλλεται με δικαιοσύνη εναρμονισμένη με έλεος. Ο γονεύς, μιμούμενος τον ουράνιο Πατέρα, θα εκδηλώνη κατανόησι και συμπάθεια, μαζί με υπομονή και εγκράτεια. Τιμωρία με γελοιοποίησι μπροστά σε φίλους αποθαρρύνει το παιδί, μάλιστα το κάνει εχθρικό. Γι’ αυτό δίδεται η συμβουλή: «Οι πατέρες, μη ερεθίζετε τα τέκνα σας, δια να μη μικροψυχώσι.» «Μη παροργίζετε τα τέκνα σας.»—Κολ. 3:21· Εφεσ. 6:4.
29. Ποιες άλλες αρετές πρέπει να καλλιεργούν οι γονείς;
29 Σ’ όλα αυτά οι γονείς δεν πρέπει ποτέ να είναι αναποφάσιστοι ή αμφίρροποι, λέγοντας κάτι τη μια φορά και κάτι άλλο σε άλλες περιπτώσεις. «Έστω υμών το ναι, ναι, και το ου, ου.» (Ιακ. 5:12· 4:8) Η ταπεινοφροσύνη, επίσης, είναι μεγάλη αρετή και ευαρεστεί τον Θεό. Γι’ αυτό αποφεύγετε να είσθε υψηλόφρων, υπερήφανος ή κομπαστικός. Ο Ιεχωβά μισεί τους υπερήφανους. Και τα παιδιά σας θα σας αγαπούν αν είσθε ταπεινόφρονες, και αν σας αγαπούν, θα σας εμπιστεύονται επίσης.—Παροιμ. 16:5· 1 Πέτρ. 5:5, 6.
30. Πώς μόνο μπορούν οι γονείς να κερδίσουν και να διακρατήσουν την εμπιστοσύνη των τέκνων των;
30 Είναι τόσο σαφές. Αν τα παιδιά πρόκειται να εμπιστεύωνται ελεύθερα στους γονείς των, τότε και αυτοί οι ίδιοι οι γονείς πρέπει να δείχνουν πίστι στον Ιεχωβά, αφοσίωσι σ’ αυτόν και υπακοή στον Λόγο του. Πρέπει επίσης να εκδηλώνουν στην καθημερινή ζωή των αυτές τις ευσεβείς ιδιότητες όπως έλεος, συμπάθεια, αγαθωσύνη, υπομονή και εγκράτεια, μαζί με ακεραιότητα στην αλήθεια και αγάπη για τη δικαιοσύνη. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν οι γονείς να ελπίζουν ότι θα κερδίσουν και θα διακρατήσουν την εμπιστοσύνη των τέκνων των.
[Εικόνα στη σελίδα 44]
Με το να ακούη με συμπάθεια τα προβλήματα του παιδιού του και τα παράπονά του, ένας γονεύς θα ενθαρρύνη το παιδί του να εμπιστεύεται σ’ αυτόν
[Εικόνα στη σελίδα 44]
Αν τα παιδιά σας σάς εμπιστεύωνται, μη το θεωρήσετε ως δεδομένο, αλλά να εργάζεσθε σκληρά για να διατηρήσετε αυτή την καλή σχέσι