Εργαζόμενοι Σκληρά για το Βραβείο της Αιωνίου Ζωής

«Περισσεύοντες πάντοτε εις το έργο του Κυρίου, γινώσκοντες ότι ο κόπο σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω».—1 Κορ. 15:58

1, 2. (α) Ποιες ερωτήσεις προβάλλουν συχνά τα νεαρά άτομα και γιατί; (β) Τι παραδέχονται μερικά άτομα σχετικά με την περασμένη ζωή τους; (γ) Τι είχαν να πουν ο ψαλμωδός και ο Ιησούς Χριστός για τη ζωή και την πιο επείγουσα ανάγκη του ανθρώπου;

ΑΝ ΣΑΣ παρουσιαζόταν μια ευκαιρία σήμερα ν’ αρχίσετε ένα τελείως νέο τρόπο ζωής, θα την δεχόσασταν; Ή μήπως είσθε ικανοποιημένος με το έργο που κάνετε και τη ζωή που διάγετε; Νεαρά άτομα συνήθως ρωτούν τους παλαιοτέρους, ‘Αν είχατε την ευκαιρία να ξαναζήσετε τη ζωή σας, θα κάνατε το ίδιο έργο που κάνετε τώρα ή θα διαλέγατε κάτι διαφορετικό; Θα θέλατε να κάνουν οι γυιοι σας και οι θυγατέρες σας την ίδια εργασία που κάνετε σεις;’ Αυτές οι ερευνητικές ερωτήσεις είναι ο τρόπος με τον οποίο η νεολαία προσδιορίζει αν η εργασία σας υπήρξε ανταποδοτική και αν θα ήταν μια πορεία άξια να την ακολουθήσουν και αυτοί.

² Λίγοι άνθρωποι, ωστόσο, θα παραδεχθούν ότι έχουν σπαταλήσει τη ζωή τους σε ανάξιες εργασίες, άσχετα με το πόσο ανικανοποίητη υπήρξε η ζωή τους. Ένας τέτοιος άνθρωπος, ο Άντρου Κάρνεγκι, ένας άνθρωπος που τον ζήλευαν για τον πλούτο του, είπε: «Θα έδινα όλα τα εκατομμύριά μου αν μπορούσα να έχω νεότητα και υγεία. Αν μπορούσα να κάνω τη συναλλαγή του Φάουστ, θα την έκανα. Ευχαρίστως θα έδινα οτιδήποτε για να ξαναέχω τη ζωή μου». Αλλά, αλλοίμονο! η αιώνια ζωή δεν πωλείται. Η νεότης και η υγεία δεν αποκτώνται με πλούτο. Ίσως τα άτομα εκείνα που είναι μέσα στο ανθρώπινο γένος τα ποιο πολυάσχολα στη συγκέντρωσι πλούτου σαν αυτός να ήταν ένα είδος πανάκειας, είναι εκείνα που πρέπει κανείς να λυπάται περισσότερο. Διότι η ζωή τους είναι πράγματι μια κενή ψευδαίσθησις. Ο θεόπνευστος ψαλμωδός έγραψε: «Βεβαίως ο άνθρωπος περιπατεί εν φαντασία βεβαίως εις μάτην ταράττεται· θησαυρίζει, και δεν εξεύρει τις θέλει συνάξει αυτά». (Ψαλμ. 39:6) Διερευνώντας ακριβώς αυτό το θέμα προσδιορισμού του κυρίου ενδιαφέροντος ή της επιδιώξεως της ζωής, ο μέγιστος σκεπτικιστής μεταξύ των ανθρώπων όλων των εποχών, δηλαδή, ο Ιησούς Χριστός, ετόνισε την απάντησι με δύο ερευνητικές ερωτήσεις λέγοντας: «Επειδή τι ωφελείται άνθρωπος, εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν [ή ζωήν] αυτού ζημιωθή; Ή τι θέλει δώσει άνθρωπος εις ανταλλαγήν της ψυχής [ή ζωής] αυτού;» (Ματθ. 16:26) Η πιο επείγουσα και διαρκής ανάγκη του ανθρώπου, σύμφωνα με τον Ιησού Χριστό, δεν είναι η φήμη ή η περιουσία, οι απολαύσεις ή τα αγαθά, αλλά η ζωή. Και το τελευταίο ακόμη άτομο στη γη θα έπρεπε να εργάζεται για το βραβείο της αιωνίου ζωής. Σεις εργάζεσθε;

3, 4. (α) Τι κάνουν χιλιάδες άνθρωποι σήμερα, πράγμα που κάνει να είναι ποιος ο αντικειμενικός σκοπός των; (β) Τι απαιτεί το να είναι κανείς μαθητής του Χριστού, με ποια αμοιβή υπ’ όψιν;

³ Κατά γράμμα εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σήμερα δίνουν μεγάλη προσοχή στα λόγια του Ιησού για ζωή. Εργάζονται σκληρά τώρα για το δώρο της αιωνίου ζωής με το να ανταποκρίνονται σ’ ένα νέο είδος ζωής κατ’ απομίμησιν του Ιησού Χριστού. (1 Πέτρ. 2:21) Στα τελευταία τρία χρόνια και μόνο 1969, 1970 και 1971, από 207 χώρες ένα γενικό σύνολο από 434.906 άτομα έκαμαν μεγάλες αλλαγές στη ζωή τους για να γίνουν άξιοι να λάβουν το βραβείο της αιωνίου ζωής. Έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στον Ιεχωβά Θεό και έχουν συμβολίσει αυτή την αφιέρωσι με το εν ύδατι βάπτισμα. Έχουν παραμερίσει τις υλιστικές επιδιώξεις. Έχουν βάλει στην καρδιά τους την έκκλησι του Ιησού: «Εργάζεσθε μη διά την τροφήν την φθειρομένην, αλλά διά την τροφήν την μένουσαν εις ζωήν αιώνιον, την οποίαν ο Υιός του ανθρώπου θέλει σας δώσει». (Ιωάν. 6:27) Μολονότι φροντίζουν για τα αναγκαία της ζωής τους, εν τούτοις αυτά τα πράγματα δεν αποτελούν πια τους κυριωτέρους αντικειμενικούς σκοπούς των. Γνωρίζουν ότι αν εμπιστεύωνται πλήρως στον Ιεχωβά αυτός θα τους προμηθεύση τα αναγκαία για ζωή. Γι’ αυτό ζητούν πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του, και, όπως υπόσχεται ο Θεός, όλα τα αναγκαία πράγματα θα προστεθούν σ’ αυτούς.—Ματθ. 6:25-33.

⁴ Αυτή η ζωή σε απομίμησι του Ιησού Χριστού απαιτεί πίστι. Είναι ένα δύσκολο έργο και απαιτεί επιμέλεια και επιτηδειότητα. Απαιτεί αυτοθυσία και προθυμία να δώση κανείς από τα δικά του. Απαιτεί υπομονή αυτό το έργο να κάνη μαθητάς του Χριστού ανθρώπους απ’ όλα τα έθνη. Εν τούτοις, ο επιμελής εργάτης βρίσκει χαρά σ’ αυτό το έργο του Θεού, όπως είπε ο ψαλμωδός: «Χαίρω, Θεέ μου, να εκτελώ το θέλημά σου». (Ψαλμ. 40:8) Στους ακροατάς του, ο Ιησούς είπε: «Εάν εξεύρητε ταύτα, μακάριοι είσθε, εάν κάμνητε αυτά». (Ιωάν. 13:17) Ο άνθρωπος που δεν παραιτείται από το δύσκολο έργο του να είναι Χριστιανός θα βρεθή στη γραμμή για το θαυμάσιο και τελικό βραβείο—την αιώνιο ζωή.—Ματθ. 16:24, 25.

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΣΚΛΗΡΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

5. Στη συνέλευσι της Νέας Υόρκης το 1971 πώς εχαιρέτησε τους υποψηφίους μαθητάς του Χριστού ο ομιλητής του βαπτίσματος, και σε τι είδους εκκλησία τούς υποδέχθηκε;

⁵ Για τους Χριστιανούς εργάτας το εξέχον και ευτυχές γεγονός του 1971 ήταν η θαυμασία σειρά συνελεύσεων περιφερείας «Το Θείον Όνομα.» Αυτές έλαβαν χώρα σ’ όλη τη γη. Ένα από τα πιο συγκινητικά θεάματα σ’ αυτές τις συνελεύσεις ήταν να βλέπη κανείς εκατοντάδες νέους και χιλιάδες ανθρώπους να σηκώνωνται και δημοσία να ομολογούν την απόφασί τους να αναλάβουν το σκληρό έργο να είναι μαθηταί του Ιησού Χριστού. Σε μια απ’ αυτές τις συνελεύσεις, στη Νέα Υόρκη, ο ομιλητής του βαπτίσματος χαιρέτησε τους υποψηφίους λέγοντας: «Πόσο μας συγκινεί και μας κάνει ευτυχείς το να βλέπωμε εδώ αυτό το πρωί ένα πλήθος ανθρώπων που η αγάπη τους για τον Ιεχωβά Θεό τούς κάνει ν’ ακολουθήσουν τα βήματα του αγαπητού του Υιού Ιησού Χριστού! Έχετε μελετήσει τη Γραφή πολλούς μήνες συστηματικά. Την δεχθήκατε ως το βιβλίο οδηγιών του Θεού για τα ανθρώπινα πλάσματά του. Έχετε μάθει τις βασικές διδασκαλίες του. Γνωρίσατε τι ακριβώς περιλαμβάνεται στο να είναι κανείς γνήσιος δούλος του Υψίστου Θεού. Η μελέτη σας έχει φέρει καλόν καρπό, διότι έχει παραγάγει μια ισχυρή επιθυμία στην καρδιά σας, μια επιθυμία να κάνετε εκείνα που όλα τα νοήμονα πλάσματα του Θεού έπρεπε ορθώς να κάνουν—ν’ αφιερώσετε τη ζωή σας στο Θεό, και να γίνετε πρόθυμοι δούλοι του για πάντα. . . . Είμεθα πραγματικά ευτυχείς για σας και σας καλωσορίζομε στην εκκλησία των ευτυχισμένων και σκληρά εργαζομένων δούλων του Θεού, των μαρτύρων του».

6, 7. (α) Πώς έχουν αλλάξει τα πράγματα στη ζωή για πολλούς οι οποίοι είχαν βαπτισθή, και σε ποιο είδος έργου εκλήθησαν να συμμετάσχουν; (β) Ποια γεγονότα αποδεικνύουν ότι αυτοί οι νέοι εργάται προσήλθαν σε μια πολυάσχολη οργάνωσι;

⁶ Κατόπιν η προσοχή των επεστήθη στην επίγεια οργάνωσι του Ιεχωβά που αποτελείται από ένα πολυάσχολο λαό. «Σε περασμένους καιρούς πολλοί από σας,» συνέχισε ο ομιλητής, «είναι πολύ πιθανόν ότι θα έχετε αισθανθή ότι η ζωή είναι χωρίς σκοπό, μάλλον ένας κύκλος επεισοδίων που τελικά τερματίζονται με το μεγάλο επεισόδιο τον θάνατο. Άλλοι από σας πιθανόν να έχετε αισθανθή . . . με ζωηρό τρόπο ότι η ζωή είναι γεμάτη από αδικίες και από απογοητεύσεις. Αλλά τώρα όλ’ αυτά έχουν αλλάξει για σας. Έχετε ένα σκοπό για να ζήτε. Έχετε ανακαλύψει ότι ο Ιεχωβά Θεός και ο Χριστός Ιησούς κατευθύνουν να γίνη ένα μεγάλο έργο σ’ όλη τη γη στην εποχή μας—και ακόμη περισσότερο ότι προσφέρουν την ευκαιρία σε πλήθη ανθρώπων να εργασθούν μαζί τους σ’ ένα ζωοπάροχο έργο που μεταμορφώνει τη ζωή. Εργάται μαζί με τον Θεό! Αυτό δεν φαίνεται σαν κάτι που μπορεί να το πάρη κανείς ελαφρά, δεν νομίζετε;»

⁷ Στο 1971, παραδείγματος χάριν, εκείνοι που ανήκουν στην οργάνωσι των μαρτύρων του Ιεχωβά διέθεσαν 291.952.375 ώρες μιλώντας σε άλλους για τον Λόγο του Θεού, τη Γραφή. Έκαμαν 133.785.116 επανεπισκέψεις, διότι ενδιαφέρονται για τη ζωή των ανθρώπων. Ακόμη περισσότερο, ωργάνωσαν οικιακές Γραφικές μελέτες με πολλά ενδιαφερόμενα άτομα, και διεξήγαγαν ένα μέσο όρο από 1.257.904 μελέτες. Έτσι πλήθη ανθρώπων έγιναν μαθηταί και όλα αυτά επειδή υπήκουσαν στην εντολή του Ιησού στους ακολούθους του: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη [κάμετε μαθητάς από ανθρώπους όλων των εθνών, ΜΝΚ] βαπτίζοντες αυτούς».—Ματθ. 28:19, 20.

8. Γιατί ο λαός του Θεού εργάζεται τόσο σκληρά;

⁸ Γιατί ο αφιερωμένος λαός του Θεού εργάζεται τόσο σκληρά; Διότι η καρδιά τους είναι στο έργο του Θεού. Η αφιέρωσίς τους είναι γνησία. Είχαν σαφή αντίληψι όταν εξέλεξαν να βάλουν το θέλημα του Θεού πρώτο στην καρδιά τους. Και εκτός απ’ αυτό, δεν ξεχνούν την πλούσια αμοιβή που τους επιφυλάσσει ο Θεός—το βραβείο της αιωνίου ζωής! Τι ισχυρό κίνητρο είναι αυτό!

9. Γιατί πρέπει εκείνοι που αγαπούν τη ζωή να ενωθούν με τις τάξεις των μαρτύρων του Ιεχωβά;

⁹ Όλοι εκείνοι που αγαπούν τη ζωή θα θελήσουν να ενωθούν με τις τάξεις των μαρτύρων του Ιεχωβά. Και ιδιαίτερα σήμερα, διότι είμεθα ευλογημένοι με το να ζούμε στον καιρό που υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για περισσοτέρους εργάτας. Θυμηθήτε τα λόγια του Ιησού όταν είδε τους ανθρώπους σπλαγχνικά και είπε: «Ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι· παρακαλέσατε λοιπόν τον κύριον του θερισμού, διά να αποστείλη εργάτας εις τον θερισμόν αυτού». (Ματθ. 9:36-38) Τώρα είμεθα στο τελευταίο μέρος ενός άλλου μεγάλου έργου συνάξεως. Εκείνοι που αγαπούν τον Θεό θα θελήσουν να συμμετάσχουν σ’ αυτό το έργο του Θεού και να θερίσουν τη μεγάλη αμοιβή των πιστών κόπων των, δηλαδή, αιώνια ζωή.

10. Γιατί πρέπει να καλλιεργηθή η στάσις του επείγοντος της καταστάσεως, και με ποια στάσι απέναντι στο έργο που είναι μπροστά;

¹⁰ Είναι ανάγκη, καθώς αναλαμβάνετε αυτό το έργο του Θεού, να είσθε ενήμερος των κινδύνων και των εμποδίων, τα οποία μπορεί να απειλήσουν να σας απομακρύνουν από την πιστή υπηρεσία στον Θεό. Είναι ανάγκη να έχετε την ορθή άποψι του έργου που πρέπει να γίνη, και να γίνη γρήγορα στο διάστημα μεταξύ των ημερών μας και της ‘μεγάλης θλίψεως’ η οποία θα τερματίση το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων, και να παραμείνετε προσκολλημένος σ’ αυτή την κατάλληλη άποψι. (Ματθ. 24:21) Πώς όμως μπορεί κανείς να διατηρήση αυτή την ορθή άποψι και να μη επηρεάζεται από τις οκνηρές και αδιάφορες στάσεις των κοσμικών ανθρώπων ή από ανθρώπους που στερούνται πίστεως;

ΔΙΑΤΗΡΗΤΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΑΠΟΨΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΝΑ ΕΡΓΑΖΩΜΕΘΑ ΣΚΛΗΡΑ

11. (α) Την επιδοκιμασία τίνος ζητεί ο Χριστιανός εργάτης, και γιατί; (β) Ποια στάσις απέναντι στο έργο χαρακτηρίζει τον αληθινό Χριστιανό; (γ) Ποια συμβουλή δίνει ο Παύλος;

¹¹ Εφόσον οι αληθινοί Χριστιανοί είναι δούλοι του Ιεχωβά και έχουν αφιερώσει την ζωή τους σ’ αυτόν διότι τον αγαπούν, τι σημασία έχει αυτό που σκέπτονται άλλοι άνθρωποι γι’ αυτούς και για το έργο τους; Η επιδοκιμασία του Θεού είναι εκείνο που επιδιώκουν. «Αύτη είναι η αγάπη του Θεού, το να φυλάττωμεν τας εντολάς αυτού». (1 Ιωάν. 5:3) Χλιαρότης για το έργο του κηρύγματος και της μαθητεύσεως δεν είναι το σημείο του γνησίου και αφιερωμένου δούλου του Θεού. Αντιθέτως, ο ζήλος και η σφοδρή επιθυμία να συμμετέχουν στο σκληρό έργο της μεγάλης οργανώσεως του Θεού για μαρτυρία είναι το σημείο του αληθινού Χριστιανού. (Αποκάλ. 3:16· Λουκ. 13:24) Πρέπει να επιθυμούμε να κάνωμε ολοένα περισσότερα, προοδεύοντας συνεχώς στη σταδιοδρομία που εκλέξαμε ως συνεργάται του Θεού. (2 Κορ. 1:24) Ο απόστολος Παύλος, ο ακούραστος αυτός εργάτης, είχε για μας την ορθή συμβουλή όταν συνιστούσε: «Ό,τι αν πράττητε, εκ ψυχής εργάζεσθε, ως εις τον Ιεχωβά και ουχί εις ανθρώπους· εξεύροντες ότι από του Ιεχωβά θέλετε λάβει την ανταπόδοσιν». (Κολ. 3:23, 24, ΜΝΚ) Σημειώστε το αυτό! Ο Ιεχωβά είναι εκείνος που ανταμείβει. Με τους δικούς του κανόνας υπηρεσίας πρέπει να συμβαδίζωμε. Δεν σημαίνει αυτό ότι πρέπει να κάνωμε περισσότερα;

12. Τι θα ωθήση η γνήσια αγάπη για τον Θεό έναν Χριστιανό να κάμη;

¹² Αντί να μιμούμεθα τους κοσμικούς ανθρώπους στην προσπάθειά τους να εργάζωνται όσο το δυνατόν λιγώτερο για όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανταπόδοσι, ο Χριστιανός πρέπει να θέση τη διακονία του Θεού σε πολύ υψηλότερο επίπεδο και σε πολύ πιο σταθερή βάσι, και κατόπιν να συνεχίση να κάνη σταθερή πρόοδο. (Φιλιππ. 3:16) Δεν θα ζητή να ευαρεστή ανθρώπους, αλλά τον Θεό, ο οποίος εξετάζει τις καρδιές μας. (1 Θεσσ. 2:4) Όπως ο Χριστός και οι απόστολοί του, δεν θα προσπαθή να ευαρεστή ή να φείδεται του εαυτού του, αλλά θα συνεχίση να εργάζεται σ’ αυτό που επιδοκιμάζει ο Θεός.—Ιωάν. 8:29· Πράξ. 20:31.

13. Γιατί το έργο της Χριστιανικής συνάξεως είναι επείγον, και ιδιαίτερα τώρα;

¹³ Κατόπιν, επίσης, είναι ανάγκη να συμπληρωθή το έργο συνάξεως του Θεού, διότι ο καιρός είναι σύντομος τώρα πριν επέλθη το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων και όλων εκείνων που συνεχίζουν ν’ αποτελούν μέρος του. Σκεφθήτε πόσοι ακόμη μπορεί να βοηθηθούν να βρουν ειρήνη με τον Θεό και να λάβουν στάσι σταθερή στο πλευρό του και εναντίον αυτού του συστήματος και του Θεού του, του Σατανά ή Διαβόλου. Καθώς ο καιρός που μας δίνει αυτή την ευκαιρία τελειώνει γρήγορα, τι μπορείτε να κάμετε για να πλησιάσετε αυτούς τους ανθρώπους με την αλήθεια του Λόγου του Θεού που σώζει; Είναι μια πραγματική πρόκλησις, μια πρόκλησις που δεν μπορεί να την αγνοήση κανείς.—Εφεσ. 5:15-17.

ΦΥΛΑΧΘΗΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

14. Τι πρέπει ν’ αναμένη ένας Χριστιανός εργάτης, και ποια συμβουλή για αντίδρασι σ’ αυτό βρίσκομε στους Γαλάτας κεφάλαιο 6;

¹⁴ Είναι πολύ φυσικό ν’ αναμένεται ότι το έργο του Θεού και οι εργάται του θα διεγείρουν τον θυμό και το μίσος του Σατανά και της οργανώσεως του, και ότι αυτοί με την σειρά τους, θα επιβάλουν πιέσεις κάθε είδους στους Χριστιανούς σε μια προσπάθεια να κάμουν τον Χριστιανό να παραβιάση την ακεραιότητά του στον Θεό. Αλλ’ αρνηθήτε ν’ απομακρυνθήτε από την αφιερωμένη σχέσι σας με τον Θεό, ακόμη και όταν ένας άπιστος γαμήλιος σύντροφος, ένα μέλος της οικογενείας σας ή κάποιος άλλος στενός φίλος σας εναντιωθή και γίνη όργανο του Διαβόλου για να σας αποθαρρύνη. Ακόμη και όταν εκείνοι που είναι συνεργάται στην εκκλησία του Θεού αποτυγχάνουν κάπως να σας παρηγορήσουν και να σας βοηθήσουν όταν έχετε την περισσότερη ανάγκη, αυτό δεν αποτελεί σοβαρή αιτία για ν’ απομακρυνθήτε απ’ αυτό το έντιμο και σημαντικό έργο που σας έχει αναθέσει ο Ιεχωβά. Αντιθέτως, βασισθήτε πλήρως στον Λόγο του Θεού και εμπιστευθήτε απόλυτα στις υποσχέσεις του. Να είσθε βέβαιοι ότι εκείνοι οι οποίοι σπείρουν κατά το πνεύμα θα θερίσουν αιώνια ζωή από το πνεύμα, αν δεν αποκάμουν.—Γαλ. 6:8-10.

15. Όταν εγείρωνται ερωτήματα αμφιβολίας, τίνος τις απαντήσεις πρέπει να ζητήσωμε; Τίνος το παράδειγμα πρέπει ν’ αντιγράψωμε;

¹⁵ Τι πρέπει να κάμη κανείς αν ο Διάβολος πλήττη την διάνοιά του με σκέψεις αμφιβολίας, σκέψεις όπως: ‘Μήπως όλ’ αυτά είναι άχρηστα; Κατορθώνω πραγματικά τίποτε; Γιατί πρέπει να κάνω όλο αυτό το έργο ανάμεσα σε πιέσεις, σε επικρίσεις και χλευασμούς;’ Να θυμάστε ότι μόνο ο Ιεχωβά μπορεί να δώση τις ορθές απαντήσεις, τις αξιόπιστες απαντήσεις, διότι αυτός είναι εκείνος που έχει διορίσει τους δούλους του να κάνουν αυτό το έργο της μαθητεύσεως. Όταν εγείρωνται ερωτήσεις, έχετε ανάγκη της δικής του απαντήσεως. Πηγαίνετε αμέσως σ’ αυτόν και ζητήστε. (Παροιμ. 3:5, 6· Ματθ. 7:7) Θυμηθήτε τον προφήτη Ιώβ! Πώς συνέχισε να τιμά τον Θεό με τα χείλη του σ’ όλη την διάρκεια των δοκιμασιών της πίστεώς του; Ο Θεός τον ευλόγησε γι’ αυτό. Θυμηθήτε επίσης εκείνους τους άνδρες πίστεως που αναφέρονται στο 11 κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής και επωφεληθήτε από τις πείρες τους. «Ιδού, μακαρίζομεν τους υπομένοντας,» έγραψε ο μαθητής Ιάκωβος. «Μακάριος ο άνθρωπος, όστις υπομένει πειρασμόν διότι αφού δοκιμασθή, θέλει λάβει τον στέφανον της ζωής, τον οποίον υπεσχέθη ο Ιεχωβά εις τους αγαπώντας αυτόν».—Ιακ. 5:11· 1:12.

ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΙΣ ΤΗΣ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗΣ ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΛΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

16. (α) Ποιες σκέψεις μπορεί να είναι επωφελείς, και γιατί; (β) Ποια λόγια του αποστόλου Πέτρου μπορούμε να βάλωμε στην καρδιά μας; (γ) Πώς είναι ωφέλιμο το παράδειγμα του Ιωνά;

¹⁶ Είναι καλό μερικές φορές να ενθυμούμεθα το παρελθόν, να ενθυμούμεθα την προηγουμένη μας κατάστασι, προτού γίνωμε ένας δούλος του Θεού, όταν ήμεθα χωρίς Θεό και χωρίς ελπίδα μέσα στον κόσμο. Τέτοιες σκέψεις πρέπει ν’ αφυπνίσουν μέσα μας την ειλικρινή επιθυμία να επανορθώσωμε την αμέλεια του παρελθόντος όταν ο Θεός δεν υπήρχε σε καμμιά από τις σκέψεις μας. Αλλά πώς μπορούμε να επανορθώσωμε τον καιρό της αγνοίας του Θεού και του θελήματός του στο παρελθόν; Με το ν’ αγωνιζώμεθα στην υπηρεσία του Ιεχωβά και ν’ αποδεικνύωμε έτσι ότι έχομε μετανοήσει για το παρελθόν. Ο Πέτρος μάς ενθαρρύνει να οπλισθούμε με την ορθή άποψι, ‘διά να ζήσωμεν τον εν σαρκί επίλοιπον χρόνον, ουχί πλέον εν ταις επιθυμίαις των ανθρώπων, αλλά εν τω θελήματι του Θεού. Διότι αρκετός είναι εις ημάς ο παρελθών καιρός του βίου, ότε επράξαμεν το θέλημα των εθνών, περιπατήσαντες εν ασελγείαις.’ (1 Πέτρ. 4:2-11) Ο προφήτης Ιωνάς είναι ένα καλό παράδειγμα. Όταν συνήλθε και αντελήφθη ότι είχε αποφύγει το καθήκον του απέναντι στον Θεό, επέστρεψε, και τον παρατηρούμε να δηλώνη μεγαλοφώνως: «Σέβομαι Ιεχωβά τον Θεόν του ουρανού, όστις εποίησεν την θάλασσαν και την ξηράν.» Κατόπιν διεκήρυξε: «Αλλ’ εγώ θέλω θυσιάσει προς σε μετά φωνής αινέσεως· θέλω αποδώσει όσα ηυχήθην· η σωτηρία είναι παρά του Ιεχωβά». (Ιωνάς 1:9· 2:10, ΜΝΚ) Ήταν ανυπόμονος να επανορθώση την αμέλεια που είχε δείξει στο παρελθόν και το ίδιο πρέπει να αισθανώμεθα κι’ εμείς.

17. (α) Τι πρέπει να έχουν υπ’ όψιν οι πολυάσχολοι Χριστιανοί; (β) Πώς ο Παύλος είχε δείξει το ίδιο ενδιαφέρον;

¹⁷ Να έχετε και σεις υπ’ όψιν ότι μολονότι ο Ιεχωβά κατά χάριν μάς έχει αναθέσει μια μερίδα στο πολυάσχολο έργο της βασιλείας, αναμένει επίσης να διατηρήσωμε καλή διαγωγή στις καθημερινές σχέσεις μας στη ζωή. Με το να είναι κανείς απησχολημένος στη δράσι του κηρύγματος, αλλά ταυτοχρόνως να εγκαταλείπη τον ηθικό κανόνα, θα απεδείκνυε ότι δεν υπηρετεί τον Θεό από αγάπη. Το να υπηρετούμε με το εσφαλμένο ελατήριο θα έκανε όλο το έργο μας χωρίς αξία. Έτσι ενώ ασχολούμεθα στο έργο του Κυρίου, ας φροντίζωμε ο καθένας να έχωμε την επιδοκιμασία του Θεού σ’ όλες τις οδούς μας. Γι’ αυτό το πράγμα ενδιαφερόταν ο απόστολος Παύλος, ο οποίος ήταν ένας θαρραλέος εργάτης, όταν είπε: «Δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ [το κρατώ κάτω από έλεγχο], μήπως εις άλλους κηρύξας, εγώ γείνω αδόκιμος».—1 Κορ. 9:27.

18. Τι μπορεί να προφυλάξη ένα άτομο από το ν’ αποδοκιμασθή από τον Θεό;

¹⁸ Προφυλαχθήτε από το να γίνετε αδόκιμος με το να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον για τον οποίον μιλάει η Γραφή. (Εφεσ. 4:22-24· Κολ. 3:9, 10) Αφήνετε την ελευθέρα ροή του πνεύματος του Θεού να κατευθύνη κάθε μορφή της ζωής σας ώστε οι καρποί του πνεύματος να είναι φανεροί. Τότε η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη και οι άλλοι καρποί του πνεύματος θα επηρεάζουν επωφελώς τις σχέσεις μας μεταξύ μας. Μια τέτοια αποφασιστική ευσυνειδησία από μέρους μας αποτελεί απόδειξι ορθού ελατηρίου και καθαρής καρδιάς στην υπηρεσία μας προς τον Θεό.—Γαλ. 5:16-25.

Η ΟΡΘΗ ΑΠΟΨΙΣ ΤΗΣ ΑΜΟΙΒΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΒΟΗΘΗΤΙΚΗ ΤΟΝΩΣΙΣ

19. Γιατί πρέπει να υπάρχη επίσης η κατάλληλη άποψις για την αμοιβή;

¹⁹ Απαιτείται όχι μόνο ορθή άποψις του έργου του κηρύγματος, αλλά και ορθή άποψις της αμοιβής. Μη πλανάσθε, το να εργάζεσθε για την αμοιβή μπορεί πραγματικά να βρίσκεται σε αρμονία με το να εργάζεσθε από αγάπη για τον Θεό. Πώς συμβαίνει αυτό; Ο Θεός είναι εκείνος ο οποίος προσφέρει την αμοιβή και μας παραγγέλλει ν’ αγωνισθούμε να την κερδίσωμε. Στον Τίτο 1:2 διαβάζομε: «Επ’ ελπίδι ζωής αιωνίου, την οποία υπεσχέθη ο αψευδής Θεός προ χρόνων αιωνίων.» Μ’ αυτό το υποσχεμένο δώρο της ζωής υπ’ όψιν ο Θεός έδωσε τον μονογενή του Υιό Ιησού Χριστό ως αντίλυτρο, «διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον». (Ιωάν. 3:14-16, 36) Για να προμηθεύση ο Θεός ένα τέτοιο πολύτιμο δώρο, ασφαλώς πρέπει ν’ αγαπά εκείνους οι οποίοι με όλη την επιμέλεια αγωνίζονται να το λάβουν. Και, εκτός τούτου, οι θεόπνευστες Γραφές μάς βεβαιώνουν ότι «χωρίς πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήση τις εις αυτόν· διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν, πρέπει να πιστεύη ότι είναι, και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν». (Εβρ. 11:6) Και ποια είναι η αμοιβή; Να θυμάστε πάντοτε ότι η αμοιβή είναι αιώνια ζωή κάτω από δίκαιες συνθήκες στη νέα τάξι του Θεού. Έτσι, αγωνίζεσθε τώρα για την αμοιβή, και γίνετε άξιος να την λάβετε, ενόσω υπάρχει ακόμη ευκαιρία.

20, 21. (α) Πώς θα είναι η ζωή στη νέα τάξι του Θεού; (β) Τι θα απολαμβάνουν παντού οι άνθρωποι, μεταμορφώνοντας τη γη σε τι;

²⁰ Πόσο διαφορετική θα είναι η ζωή στη νέα τάξι του Θεού απ’ αυτή που βλέπομε σήμερα! Τώρα ο άνθρωπος είναι πιθανόν να δαπανά πολλές ώρες για να κτίση μια κατοικία και να κάνη ένα ωραίο κήπο, μόνο για να πεθάνη ξαφνικά και να τ’ αφήση σε κάποιον άλλον. Αλλά στην υποσχεμένη νέα τάξι ένας άνθρωπος θ’ απολαμβάνη τους καρπούς των προσπαθειών του ατέλειωτα χρόνια. Σκεφθήτε όλα τα θαυμάσια του ουρανού, της θαλάσσης και της ξηράς! Οι πιο μεγάλοι επιστήμονες δεν έχουν παρά μόλις ξύσει την επιφάνεια στην προσπάθειά τους να κατανοήσουν τη σοφία και τις αρχές πάνω στις οποίες είναι θεμελιωμένο το σύμπαν μας. Η αμοιβή της αιωνίου ζωής που θ’ απολαμβάνουν τότε οι δούλοι του Θεού που διακρατούν ακεραιότητα θα δίνη σ’ αυτούς άφθονη ευκαιρία να ερευνούν όλ’ αυτά τα θαυμάσια της δημιουργίας. Ο χρόνος θα επιτρέπη τότε να ταξιδεύη κανείς για να γνωρισθή με άμεσο τρόπο με τους συνανθρώπους του όλων των φυλών και με τα ζωικά πλάσματα σ’ όλα τα μέρη της γης.

²¹ Και το καλύτερο απ’ όλα, οι άνθρωποι παντού στη γη θ’ απολαμβάνουν ειρήνη και ελευθερία ως επίγεια τέκνα του Θεού. Θα είναι ελεύθεροι από τον φόβο που αφανίζει αυτό το σύστημα πραγμάτων. Θα μπορούν να υπηρετούν τον Ιεχωβά με οτιδήποτε καταπιασθούν, διότι ο Θεός θα φροντίση ώστε να υπάρχη έργο με σκοπό για όλους. Όχι, όχι εργασίες οι οποίες θα δημιουργούν φορτία ή θα θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των άλλων, αλλά έργον που θα έχη σχέσι με την ανόρθωσι του ανθρώπου και τη μεταμόρφωσι αυτής της γης σ’ ένα ωραίο παραδεισιακό κήπο.

22. Γιατί δεν είναι φρόνιμο ν’ αφήνωμε την φαντασία μας να τρέχη αχαλίνωτα όταν σκεπτώμεθα το μέλλον νέο σύστημα πραγμάτων;

²² Φυσικά, είναι καλό να φυλάγεται κανείς από το ν’ αφήνη την φαντασία του να τρέχη αχαλίνωτα όταν σκέπτεται τις συνθήκες που θα υπάρχουν στη νέα τάξι και τις οποίες δεν δείχνει ο Ιεχωβά στο Λόγο του τη Γραφή. Δεν υπάρχει παραδείγματος χάριν, ανάγκη να εκπαιδεύεται κανείς τώρα για κάποια δράσι που ελπίζει ότι θα είναι χρήσιμη στην ένδοξη εκείνη εποχή, διότι θα υπάρχη άφθονος χρόνος τότε ν’ αποκτήση κανείς αυτή την εκπαίδευσι και την πείρα. Κάτω από τη διακυβέρνησι της βασιλείας του Θεού οι άνθρωποι θα ζουν σ’ ένα σύστημα όπου δεν θα υπάρχη αγώνας για χρόνο. Ο χρόνος θα συνεχίση να ξεχωρίζη τις ημέρες και τα χρόνια, αλλ’ η ατέλειωτη ζωή τότε θα κάνη περιττή την ανάγκη της βιασύνης.

23. Γιατί οι Χριστιανοί είναι βέβαιοι για την αμοιβή; και τίνος το παράδειγμα καλούνται να μιμηθούν;

²³ Η αμοιβή για την οποία ο λαός του Θεού εργάζεται σκληρά είναι βεβαία, διότι την εγγυάται ο Δημιουργός, για τον οποίο ο απόστολος Παύλος λέγει μ’ εμπιστοσύνη: «Δεν είναι άδικος ο Θεός, να λησμονήση το έργον σας και τον κόπον της αγάπης την οποίαν εδείξατε εις το όνομα αυτού». (Εβρ. 6:10) Το σκληρό έργο σας στη διακήρυξι του ευαγγελίου της βασιλείας του, και μ’ αυτό τον τρόπο η διακήρυξις του αγίου ονόματος του Ιεχωβά, δεν θα μείνη χωρίς αμοιβή. Βέβαιοι γι’ αυτό το γεγονός, να είσθε σαν τον Αβραάμ ο οποίος παρέμεινε ακλόνητος στην πίστι του στον Λόγον του Θεού προς αυτόν: «Μη φοβού, Άβραμ· εγώ είμαι ο υπερασπιστής σου· ο μισθός σου θέλει είσθαι πολύς σφόδρα». (Γέν. 15:1) Επίσης, να είσθε σαν την Μωαβίτισσα Ρουθ, η οποία δέχθηκε με πλήρη πίστι τη θαυμάσια προοπτική που επεφυλάσσετο σ’ αυτήν: «Ο Ιεχωβά να ανταμείψη το έργον σου, και ο μισθός σου να ήναι πλήρης παρά Ιεχωβά του Θεού του Ισραήλ, υπό τας πτέρυγας του οποίου ήλθες να σκεπασθής». (Ρουθ 2:12, ΜΝΚ) Είθε και σεις επίσης να βρήτε δύναμι και θάρρος να ζητήσετε καταφύγιο κάτω από τα απλωμένα φτερά του Ιεχωβά ως συνεργοί του.

24. Γιατί το έργο του Χριστιανού είναι η υψίστη απ’ όλες τις υποθέσεις και με ποιον σκοπό υπ’ όψιν;

²⁴ Καθώς εκδηλώνετε την ορθή στάσι απέναντι στο έργο, δεν θα θελήσετε να χαλαρώσετε τις προσπάθειές σας, αλλά θα είσθε άγρυπνος πάντοτε να έχετε πολλά να κάνετε στο έργο του Κυρίου, κάνοντας ολοένα περισσότερα, αν αυτό είναι δυνατόν. (1 Κορ. 15:58) Η υπηρεσία μας στον Θεό είναι η υψίστη μορφή έργου στο οποίο μπορεί ν’ αφοσιωθή ένας άνθρωπος. Είναι η μεγαλύτερη υπόθεσις που μπορεί να υπάρχη. Είναι αυτή που σχετίζεται με το όνομα του Θεού και Δημιουργού μας, Ιεχωβά, και ασφαλώς δεν είναι μια χαμένη υπόθεσις. Αντιθέτως, είναι μια θριαμβευτική υπόθεσις, που υπόσχεται σ’ εκείνους οι οποίοι επιμελώς την προωθούν μια πλήρη και ικανοποιητική ζωή τώρα με την προοπτική μιας ατέλειωτης ζωής στην νέα τάξι του Θεού που είναι τόσο πολύ κοντά. Είθε ν’ αποκτήσετε τα απαιτούμενα προσόντα για να ενωθήτε μαζί μας σ’ αυτήν την πιο επείγουσα απ’ όλες τις υποθέσεις τώρα.