Στη Βενεζουέλα Επωφελούνται από τον Ανεξάντλητο Θησαυρό του Ιεχωβά
ΤΑ εκατομμύρια των δολλαρίων που εισρέουν προς το παρόν στη Βενεζουέλα—περισσότερα από δεκαεννέα εκατομμύρια την ημέρα—τοποθετούν πολλούς εκεί ανάμεσα σ’ εκείνους που έχουν υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στη Νότιο Αμερική. Αλλά η πιο ευημερούσα χώρα απ’ όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, χάνει τώρα τον αμύθητο μαύρο θησαυρό της—το πετρέλαιο. Πληροφορημένα άτομα ανησυχούν από τις εκθέσεις που δείχνουν ότι τα εξακριβωμένα αποθέματα του πετρελαίου είναι μόνο 17,7 δισεκατομμύρια βαρέλια, πράγμα που σημαίνει ότι, με τον παρόντα ρυθμό παραγωγής αυτά μπορεί να διαρκέσουν μόνο για είκοσι ακόμη έτη.
Ένας ανήσυχος άνθρωπος, ο Μονσινιόρ Οβίντιο Πέρεζ Μοράλες, γραμματεύς της Ρωμαιοκαθολικής Επισκοπής εδήλωσε σ’ ένα πρόσφατο συμβουλευτικό μήνυμά του: «Ζούμε σε μια πλημμύρα σπατάλης, πολυτελείας και συλλογικής ανοησίας . . . Η φιλοσοφία της εύκολης ζωής, των υπερβολικών κερδών και του θριάμβου με κάθε θυσία διαδίδεται όλο και περισσότερο και μ’ αυτό τον τρόπο η χώρα μας δεν μπορεί να επιζήση.»
Εν τούτοις, πολλοί κάτοικοι της Βενεζουέλας βοηθούνται να λάβουν μια θετική άποψι για το μέλλον. Οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά, σ’ αυτή τη χώρα, τους λέγουν για ένα θησαυρό πολύ πιο πολύτιμο από το πετρέλαιο, έναν πνευματικό θησαυρό που ποτέ δεν θα εξαντληθή. (Ησ. 33:6) Πριν από τριάντα χρόνια, το 1946, υπήρχαν μόνο δεκατρία άτομα που έκαναν αυτό το Βιβλικό εκπαιδευτικό έργο. Εν τούτοις, το 1976, υπήρχαν περισσότεροι από δεκατρείς χιλιάδες (13.749) που επισκέπτοντο τα δεκατρία εκατομμύρια των γειτόνων τους με το άγγελμα για ένα μέλλον ελεύθερο από φόβο, κάτω από τη διακυβέρνησι του Χριστού. Το ήμισυ αυτού του αριθμού, βαπτίσθηκαν μόλις στα τέσσερα τελευταία χρόνια.
Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που έχουν βοηθήσει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά να διδάσκουν την αλήθεια του λόγου του Θεού σε τόσους πολλούς. Σήμερα, οι περισσότεροι κάτοικοι της Βενεζουέλας γνωρίζουν να διαβάζουν, επειδή η κυβέρνησις έχει κάνει μια ευσυνείδητη προσπάθεια να προμηθεύση αρκετά σχολεία. Στα τελευταία λίγα χρόνια οι άνθρωποι άρχισαν να βλέπουν την Αγία Γραφή κάτω από ένα καλύτερο φως. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία έχει χρηματοδοτήσει την κίνησι «Εβδομάς της Βίβλου» στη διάρκεια της οποίας μπορεί κανείς ν’ αγοράση την Αγία Γραφή σε χαμηλό κόστος ενώ παράλληλα ενθαρρύνεται η ανάγνωσις της Βίβλου. Αυτό βοηθεί πολλούς να ξεπεράσουν την άποψι ότι η Αγία Γραφή είναι ένα ‘ανήθικο βιβλίο’ και ότι ‘όποιος την διαβάζει τρελλαίνεται.’
Ένα ιδιαίτερα χρήσιμο όφελος που προέκυψε από το προσοδοφόρο εμπόριο του πετρελαίου, είναι το δίκτυο των ωραίων δρόμων σ’ ολόκληρη σχεδόν τη Βενεζουέλα. Αυτό έχει κάμει πολύ ευκολώτερο για τους Μάρτυρες να έρχωνται σε επαφή με τους ανθρώπους και να κηρύττουν τα «αγαθά νέα» της Βασιλείας. Αλλά υπάρχουν ακόμη τόποι όπου πρέπει να φθάση κανείς με το αεροπλάνο, με ποταμόπλοιο με κουριάρα (μονόξυλο, κανώ), με γαϊδούρια ή κάποιο άλλο μέσον μεταφοράς.
ΑΟΜΜΑΤΟΙ ΒΟΗΘΗΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΑΛΛΟΥΣ
Άτομα από κάθε κοινωνικό επίπεδο και με ποικίλες περιστάσεις, βρίσκουν χαρά καθώς αποκτούν ακριβή γνώσι του Λόγου του Θεού. Στο νησί Μαργαρίτα, πέντε ώρες από την Καραϊβική ακτή με το φέρρυ μπωτ, ένας νεαρός τυφλός, ηλικίας είκοσι-ενός έτους δέχθηκε το άγγελμα της Γραφής. Είχε χάσει την όρασί του σε ηλικία δώδεκα ετών καθώς έπαιζε με τα ‘αεριωθούμενα’ πυροτεχνήματα τουμπαράνγχο. Εκέρδιζε τα αναγκαία για τη ζωή, εργαζόμενος σαν τραγουδιστής σε μια τοπική ομάδα μουσικών. Εν τούτοις, όταν έγινε ένας Μάρτυς του Ιεχωβά, εγκατέλειψε αυτή την εργασία για ν’ αποφύγη την ατμόσφαιρα που επικρατούσε με το πολύ πιοτό και το ταραχοποιό πνεύμα που επικρατούσε εκεί. Επί ένα έτος τώρα, αφιερώνει περίπου ενενήντα ώρες κάθε μήνα για να κηρύττη την αλήθεια της Αγίας Γραφής στους άλλους. Πώς το κάνει αυτό;
Οι Μάρτυρες έχουν ανοίξει τα σπίτια τους σ’ αυτόν και διάφοροι Μάρτυρες τον βοηθούν να φθάνη στον τομέα, όπου εργάζεται για τη δημόσια διακήρυξι των «αγαθών νέων.» Τώρα εξοικονομεί τα αναγκαία με το να επισκευάζη παλαιά έπιπλα—μια τέχνη που είχε μάθει στη Σχολή των Τυφλών στο Καράκας, την πρωτεύουσα. Εκεί επίσης είχε μάθει το σύστημα Μπράιγ. Αυτό του είναι ιδιαίτερα χρήσιμο. Επί παραδείγματι, ακούοντας κασέττες όπου έχει μαγνητοφωνηθή το Βιβλικό εγχειρίδιο «Η Αλήθεια Που Οδηγεί στην Αιώνιο Ζωή,» έχει κάνει μια μετάφρασι στο σύστημα Μπράιγ για δική του χρήσι και αυτό τον έχει κάμει ικανό να διδάσκη την Αγία Γραφή στους άλλους. Τρεις από τους σπουδαστάς του είναι τώρα Μάρτυρες.
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ
Το πολύτιμο άγγελμα της Αγίας Γραφής έχει βοηθήσει πολλούς κατοίκους της Βενεζουέλας ν’ αλλάξουν τις προσωπικότητες τους προς το καλύτερο. Ένας Πορτογάλος μετανάστης αναφέρει:
«Πριν από λίγα χρόνια, είχα φίλους οι οποίοι όπως κι εγώ, έκλεβαν και έπαιρναν κάθε είδους ναρκωτικά περιλαμβανομένου και του LSD. Μια νύχτα περπατούσα μαζί με τη σπείρα όταν ξαφνικά κάποιος φώναξε, ‘Να τα τέσσερα Ζ!’ (Το αρχικό του καθενός μας ήταν «Ζ»· Ζοάο, Ζεζούς, Ζόρζε και Ζοζέ). Αμέσως κατόπιν ο Ζόρζε και ο Ζοζέ πέθαναν στην ένοπλη συμπλοκή που ακολούθησε.
«Όταν με ωδήγησαν στην αστυνομία, για δεκάτη φορά, ως ένοχο ληστείας, άρχισα από μέσα μου να προσεύχωμαι στον Θεό με όλη μου την καρδιά. Του υποσχέθηκα ότι δεν θα ξαναέκλεβα. Το επόμενο πρωί μ’ άφησαν ελεύθερο.
«Προσπάθησα να εγκαταλείψω κάθε βία πίσω μου και πήγα να εργασθώ με τον αδελφό μου Μανουέλ στο φούρνο του. Ένας ηλικιωμένος κύριος ήλθε εκεί και μου έδωσε ένα αντίτυπο του Ξύπνα! Αυτό το περιοδικό μου άρεσε τόσο πολύ ώστε του ζήτησα περισσότερα έντυπα. Όταν ήλθε να με πάρη για μια συνάθροισι στην Αίθουσα Βασιλείας, είχα ήδη διαβάσει ολόκληρο το βιβλίο Η Αλήθεια Που Οδηγεί στην Αιώνιο Ζωή.
«Επειδή το βιβλίο υπεδείκνυε το βάπτισμα ήθελα να ετοιμασθώ για βάπτισμα. Είπα στον εαυτό μου, ‘Ντρέπομαι πολύ να πω στους Μάρτυρες για το βάπτισμα, αλλά στην περίπτωσι που το αναφέρουν εκείνοι σ’ εμένα, θα πρέπει να είμαι τελείως έτοιμος.’ Έτσι, την πρώτη φορά που πήγα στην Αίθουσα Βασιλείας φόρεσα το μαγιώ μου κάτω από το παντελόνι μου.
«Ο αδελφός μου Μανουέλ είχε οργισθή μαζί μου επειδή έκανα συντροφιά με τους Μάρτυρες και με φώναζε με άσχημους χαρακτηρισμούς. Αλλά η διαγωγή μου ήταν πολύ διαφορετική τώρα. Δεν έπαιρνα πια ναρκωτικά, δεν έκλεβα, δεν μεθούσα και δεν διέπραττα σεξουαλική ανηθικότητα.
«Η οικογένειά μου παρετήρησε τη μεγάλη αλλαγή που είχε συμβή σ’ εμένα κι ο ένας κατόπιν του άλλου, άρχισαν να μελετούν την Αγία Γραφή, Ο αδελφός μου ο Αλφόνσο είπε, «Αυτή η θρησκεία μπορεί να είναι κακή, αλλά οι άνθρωποι είναι καλοί!» Τώρα ο Αλφόνσο κι η γυναίκα του και ο νεώτερος αδελφός μου Κάρολος είναι όλοι βαπτισμένοι, και ο Μανουέλ μελετά.
«Ο οικογενειακός μου φίλος Ζοζέ, συνεταίρος του αδελφού μου στο φούρνο, εξετίμησε επίσης την καλή διαγωγή μου και έκανε ο ίδιος μερικές αλλαγές. Επειδή ήταν παλαιστής, προηγουμένως τακτοποιούσε κάθε διαφορά γνωμών με τη βία. Αλλά τώρα, σαν ένας Μάρτυς, προσπαθεί να είναι ειρηνικός με όλους. Ο αδελφός του Ζοζέ ο Ερνέστο, ελκύσθηκε ιδιαιτέρως από την ελπίδα της Αγίας Γραφής για έναν παράδεισο επάνω στη γη. Νυμφεύθηκε τη μητέρα των τεσσάρων παιδιών του την οποία είχε προηγουμένως εγκαταλείψει και τώρα είναι κι οι δυο βαπτισμένοι Μάρτυρες. Τελικά, ο αδελφός του Ζοζέ και του Ερνέστου, ο Φερνάντο νυμφεύθηκε την μητέρα των παιδιών του και οι δυο τους προετοιμάζονται για βάπτισμα.
«Είχα μια μεγάλη επιθυμία να υπηρετήσω τον Ιεχωβά ως σκαπανεύς, αλλά κάποιο μεγάλο χρέος που είχα μ’ εμπόδιζε να το κάμω, προσευχήθηκα στον Ιεχωβά. Ο ιδιοκτήτης της επιχειρήσεως μου προσέφερε μια αύξησι στο ημερομίσθιο μου. Αλλά του είπα αν ήθελε να μου δώση την αύξησι ή μια ώρα λιγώτερη την ημέρα, και τον πληροφόρησα ότι προτιμούσα να φεύγω μια ώρα γρηγορώτερα, δηλαδή στις 5 μ.μ. αντί τις 6, για να δαπανώ δύο ή τρεις ώρες κάθε μέρα στην υπηρεσία του Θεού ως ‘σκαπανεύς.’ Καθώς τα έλεγα αυτά μιλούσα και στον Ιεχωβά μέσω προσευχής. Ο ιδιοκτήτης δέχθηκε την πρότασί μου και αμέσως άρχισα το έργο βοηθητικού σκαπανέως.
«Οφείλω το κάθε τι στην παρ’ αξίαν αγαθότητα του Ιεχωβά, διότι εγώ δεν το αξίζω.»
ΝΕΑΡΟΙ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Μεταξύ αυτών που κάνουν μεγάλες αλλαγές στη ζωή τους είναι και νεαροί. Η Βενεζουέλα είναι στην πραγματικότητα μια χώρα νέων ανθρώπων, διότι το 70 τοις εκατό του πληθυσμού της είναι λιγώτερο από την ηλικία των τριάντα ετών. Αντί να στηρίζουν τις ελπίδες των για το μέλλον στο υγρό μαύρο χρυσάφι της Βενεζουέλας, μερικοί απ’ αυτούς εκτιμούν τον πνευματικό θησαυρό που προσφέρει ο Ιεχωβά Θεός στον λαό του.
Σε μια ψυχρή ορεινή πόλι κοντά στο Καράκας, ένας νεαρός χίππυ, με μακρυά μαλλιά, γενειάδα και μια κιθάρα κρεμασμένη στον ώμο του και ένας φίλος του φανατικός αθεϊστής και Κομμουνιστής, έψαχναν να βρουν τον τρόπο για έναν καλύτερο κόσμο και άρχισαν να μελετούν στις θρησκείες της Ανατολής. Τελικά, ήλθαν στο γραφείο του Τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά ζητώντας μια δωρεάν Γραφική μελέτη. Και οι δύο καθάρισαν τη ζωή τους από τις προηγούμενες συνήθειες και είναι τώρα βαπτισμένοι Μάρτυρες οι οποίοι βασίζουν την ελπίδα των για το μέλλον στη σοφία και στη γνώσι που περιέχει η Αγία Γραφή.
ΠΙΣΤΗ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΕΝΑΝΤΙΩΣΙ
Μερικές φορές η αποδοχή της αληθείας της Αγίας Γραφής συναντά σκληρή οικογενειακή εναντίωσι. Αυτή ήταν η πείρα μιας νεαρής γυναίκας από τη Συρία. Δεν εγνώριζε τίποτε για τη Βενεζουέλα, μέχρις ότου ένας Σύριος επιχειρηματίας που επεσκέφθη το πατρικό του σπίτι από τη Βενεζουέλα, την διάλεξε για σύζυγό του. Αυτή άρχισε μια καινούργια ζωή μακρυά από το σπίτι της και απέκτησε τέσσερα παιδιά. Ήταν τόσο αφοσιωμένη Ρωμαιοκαθολική που ο σύζυγός της, ένας υλιστής, δεν της επέτρεπε να κάνη τόσες προσευχές και να πηγαίνη τόσο συχνά στην εκκλησία. Όταν την επεσκέφθη ένας «σκαπανεύς» Μάρτυς, αυτή η γυναίκα από τη Συρία δεν μπορούσε να μιλήση Ισπανικά αλλά, με χειρονομίες, του έδειξε, την αγάπη της για την Αραβική της Βίβλο.
Έγιναν διευθετήσεις ώστε να μελετήση στην Αραβική με μια Λιβανέζα Μάρτυρα συνήθως στο σπίτι κάποιου άλλου ή από το τηλέφωνο. Ο σύζυγος ωργίσθηκε που η σύζυγός του σταμάτησε να είναι Ρωμαιοκαθολική (πράγμα που γι’ αυτόν ήταν καλύτερο) και που μελετούσε με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Απηγόρευσε στους Μάρτυρες να έρχωνται στο σπίτι. Απηγόρευσε στη σύζυγό του να πηγαίνη στην Αίθουσα Βασιλείας. Απέλυσε την υπηρεσία, η οποία ήταν Μάρτυς του Ιεχωβά. Απεμάκρυνε το τηλέφωνο. Έφερε από τη Συρία τη μητέρα της συζύγου του και άλλα μέλη της οικογενείας της για να την πιέσουν. Την απείλησε με φωνές, την απομόνωσε και δεν της μιλούσε, προσποιήθηκε ότι ήταν άρρωστος, και τελικά εγκατέλειψε το σπίτι παίρνοντας μαζί του ένα περίστροφο. Έφθασε ακόμη και στο σημείο να την πάη για ιατρική παρακολούθησι σε ψυχιατρική κλινική με ψευδείς ισχυρισμούς όπου της έδωσαν πολλά ναρκωτικά φάρμακα με την ελπίδα ότι θα εξάλειφαν το όνομα Ιεχωβά από τη διάνοιά της. Αλλ’ όλα αυτά ήσαν ανώφελα. Με πνευματική βοήθεια από αρκετές Μάρτυρες, αυτή εξακολούθησε να κάνη πρόοδο, να πηγαίνη στις συναθροίσεις, να μοιράζεται τη Γραφική αλήθεια με άλλους, να μαθαίνη τα Ισπανικά και τελικά, βαπτίσθηκε.
Στο τέλος, ενώ ήταν έγκυος στο πέμπτο τους παιδί, ο σύζυγός της τής εζήτησε να χωρίσουν νομίμως. Εν τούτοις, της εξασφάλιζε τα αναγκαία οικονομικώς και αυτή ήταν τώρα σε θέσι να υπηρετή τον Ιεχωβά χωρίς βίαιη εναντίωσι στο σπίτι. Ένα χρόνο αργότερα, αυτός αντελήφθη ότι είχε χάσει τα πάντα—τη συντροφιά της όμορφης συζύγου του, τη χαρά να παρακολουθή τα πέντε του παιδιά να μεγαλώνουν, τα καλομαγειρευμένα γεύματα και το πλύσιμο των ρούχων. Έτσι, επέστρεψε στο σπίτι και η οικογένεια είναι τώρα ενωμένη.
Εκτός από τη μετάδοσι μαρτυρίας στους ιθαγενείς κατοίκους, οι μάρτυρες του Ιεχωβά κάνουν προσπάθειες για να μεταδώσουν το άγγελμα της Αγίας Γραφής στο ενάμισυ και πλέον εκατομμύριο μετανάστες που έχουν έλθει στη Βενεζουέλα από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Μερικοί από τους Ιταλούς, Πορτογάλους, Ισπανούς, Ανατολικο-Ευρωπαίους και άλλους μετανάστες έχουν καλή επιτυχία στο να διδάσκουν στους συγγενείς των τις υποσχέσεις του Θεού για ένα καλύτερο νέο σύστημα πραγμάτων.
Οι δούλοι του Ιεχωβά στη Βενεζουέλα εξακολουθούν να βοηθούν άτομα με ειλικρινή καρδιά να κάνουν δικούς τους τούς πνευματικούς θησαυρούς. Ευτυχώς, αρκετοί κάτοικοι της Βενεζουέλας ανταποκρίνονται με ευνοϊκό τρόπο. Αντί να θέτουν την εμπιστοσύνη τους στην ευημερία που μπορεί να φέρη το πετρέλαιο, μαθαίνουν ν’ αποβλέπουν σ’ ένα αιώνιο μέλλον κάτω από τη βασιλεία του Θεού δια του Χριστού. Είθε πολύ περισσότεροι να εκτιμήσουν τα διαρκή οφέλη του πνευματικού πλούτου.