Ευγενικά Λόγια Μπορούν να Φέρουν Καλά Αποτελέσματα

Μια Μάρτυς του Ιεχωβά στο Ελ Σαλβαδόρ, ενώ εκήρυττε τα «αγαθά νέα» από σπίτι σε σπίτι, μίλησε ευγενικά σε δύο νεαρά κορίτσια. Όταν η μητέρα τους επέστρεψε στο σπίτι, οι κόρες της τής μίλησαν για την ευγενική επισκέπτρια και για όσα τους είχε πει. Η μητέρα ήταν μέλος μιας ευαγγελικής θρησκείας και πίστευε στη θεραπεία δια πίστεως, επειδή νόμιζε ότι ο νεαρός γιος της είχε θεραπευθή μέσω προσευχής. Ποτέ δεν είχε ακούσει τους Μάρτυρες, αλλ’ απεφάσισε να το κάνη αυτό στο μέλλον επειδή μια απ’ αυτούς είχε φερθή στα μικρά της κορίτσια τόσο ευγενικά.

Έτσι, όταν μια άλλη Μάρτυς επεσκέφθη το σπίτι αυτό, η κυρία την προσκάλεσε μέσα και της έκανε πολλές ερωτήσεις. Αυτό ωδήγησε σε μια Γραφική μελέτη και, σύντομα, η κυρία παρακολουθούσε Χριστιανικές συναθροίσεις. Αλλά εξακολουθούσε να πηγαίνη, επίσης, στην εκκλησία της. Κατόπιν, ο γιος της αρρώστησε πάλι και εκείνη αναρωτιόταν: «Πρέπει να τον πάω στην εκκλησία να θεραπευθή ή όχι;» Έτυχε να συναντήση ένα Μάρτυρα στο δρόμο και του είπε το πρόβλημά της. Εκείνος της εξήγησε ότι δεν έπρεπε να χωλαίνη μεταξύ δύο φρονημάτων.’ (1 Βασ. 18:21) Η κυρία δεν πήγε τον γιο της στην εκκλησία να θεραπευθή, αλλά ο γιος της ανάρρωσε. Σήμερα η κυρία αυτή είναι μια βαπτισμένη Χριστιανή. Πράγματι, τα ευγενικά λόγια που είπε μια διαγγελεύς της Βασιλείας σε δυο νεαρά παιδιά έφεραν τελικά καλά αποτελέσματα.