Ενθυμείσθε;

Έχετε διαβάσει προσεκτικά τα πρόσφατα τεύχη της Σκοπιάς; Αν ναι, θα θυμάσθε χωρίς αμφιβολία τα εξής σημεία;

● Σύμφωνα με τον Ψαλμό 1, τι μπορεί να συμβάλη στην ευτυχία ενός ατόμου;

Είναι ζωτικό ν’ απορρίψη τη συμβουλή ασεβών και ν’ αποφεύγη τη συντροφιά τους. Από θετική άποψι, το άτομο θα βρη πραγματική ευχαρίστησι αν εκπληρώση την επιθυμία του να μάθη και να εφαρμόση τον νόμο του Ιεχωβά.—1/4/79, σ. 28.

● Πώς γνωρίζομε ότι ο Ψαλμός 45 είναι προφητικός;

Στα εδάφια Εβραίους 1:8, 9, παρατίθενται τα εδάφια 6 και 7 του Ψαλμού 45 και εφαρμόζονται στον Ιησού Χριστό. Εκεί λέγεται ότι ο Ιεχωβά Θεός είναι ο «θρόνος» του Υιού, και αυτό δείχνει ότι ο Ύψιστος είναι η Πηγή της βασιλείας του Υιού του και Εκείνος ο οποίος υποστηρίζει τη βασιλεία του.—15/4/79, σ. 13.

● Γιατί ήταν σπουδαίο για τους Ιουδαίους την εποχή του Έσδρα να χωρίσουν από άπιστες, ειδωλολάτρισσες γυναίκες;

Ο Ιουδαϊκός πληθυσμός ήταν σχετικά μικρός. Έτσι, αν παρέμενε ανεξέλεγκτος, η συνήθεια του γάμου με άπιστα άτομα θα μπορούσε να κάνη γρήγορα τους Ιουδαίους να συμμορφωθούν με τα γύρω έθνη και η αγνή λατρεία θα μπορούσε να εξαφανισθή τελείως από τη γη.—1/5/79, σ. 30.

● Μετά την ήττα του Ισραήλ στη Γαι, τι έδειξαν οι αρχηγοί του έθνους με το ότι έσχισαν τα ιμάτιά τους, έπεσαν κατά γης ενώπιον του Ιεχωβά, έβαλαν χώμα στο κεφάλι τους και παρέμειναν μπροστά στην Κιβωτό μέχρι το βράδυ;—Ιησ. Ναυή 7:6.

Το ότι έσχισαν τα ιμάτιά τους, καθώς επίσης το ότι έβαλαν χώμα στο κεφάλι τους, ήσαν ενδείξεις πένθους. Με το ότι προσέπεσαν ενώπιον του Ιεχωβά, ανεγνώριζαν ότι κάποια αμαρτία είχε διαπραχθή εναντίον του Υψίστου, και γι’ αυτό ο Θεός απέσυρε την ευλογία του. Με το ότι έμειναν μπροστά στην Κιβωτό μέχρι το βράδυ, έδειξαν βαθύ ενδιαφέρον για το ζήτημα, και φόβο μήπως προκάλεσαν θεία δυσαρέσκεια. Έτσι, απέβλεπαν στον Θεό, για βοήθεια, ώστε να βρουν την αιτία του προβλήματος και να επανακτήσουν την εύνοιά του.—15/5/79, σ. 10.

● Πώς οι Ισραηλίτες, ως μια μνηστευμένη παρθένος, έδειξαν αγάπη για τον Ιεχωβά; Ιερ. 2:2.

Προτού έλθουν σε μια συζυγική σχέσι με τον Ιεχωβά στο Όρος Σινά, οι Ισραηλίτες έδειξαν μια αρχική εμπιστοσύνη στον Ύψιστο. Ανταποκρίθηκαν στην ευκαιρία να φύγουν από την Αίγυπτο και κατόπιν άρχισαν ένα δύσκολο ταξίδι μέσω μιας αφιλόξενης ερήμου.—1/6/79, σ. 9.

● Πώς ο ‘φόβος του Κυρίου διαμένει εις τον αιώνα’;—Ψαλμ. 19:9.

Οι αφιερωμένοι δούλοι του Ιεχωβά θα εξακολουθήσουν να έχουν ένα βαθύ φόβο προς τον Δημιουργό τους όλη την αιωνιότητα, δείχνοντάς το αυτό με το να υπακούουν στις εντολές του. Δεν θα υπάρξη ποτέ καιρός που θα παύση να υπάρχη αυτός ο ευλαβικός φόβος.—15/6/79, σ. 7.

● Πώς πρέπει να εννοήσωμε τα λόγια του Μωυσή προς τους Ισραηλίτες σχετικά με το να έχουν ‘τους λόγους του Θεού στην καρδιά τους’;—Δευτ. 6:6.

Οι θείες εντολές δεν έπρεπε να είναι απλώς ζήτημα της διανοίας ή της μνήμης, αλλά έπρεπε να το εκτιμήση κανείς από την καρδιά του. Μόνο τότε θα είχαν οι Ισραηλίτες πραγματική αγάπη για τον Δημιουργό και θα ήσαν σε θέσι να ενσταλάξουν τέτοια αγάπη στα παιδιά τους.—15/7/79, σ. 4.

● Γιατί «η νεότης και η παιδική ηλικία είναι ματαιότης»;—Εκκλ. 11:10.

Οι ημέρες της νεανικής δυνάμεως και σθένους περνούν γρήγορα, αφού το άτομο δεν παραμένει νέο για πάντα. Ακόμα και στη νεότητά του, μπορεί κανείς ν’ ασθενήση και να πεθάνη. Εκείνος που αγνοεί αυτά τα σκληρά γεγονότα σχετικά με τη νεότητα, μπορεί να μη χρησιμοποιήση τις φυσικές του δυνάμεις και ικανότητες με σύνεσι, σπαταλώντας τις και δυσκολεύοντας έτσι ακόμα περισσότερο τη ζωή του ως ενηλίκου.—15/7/79, σ. 10.