Μια Ματιά στις Ειδήσεις
«Γενεά» Σεισμών
● Η Ιταλική εφημερίδα «Ιλ Πίκκολο,» εξετάζοντας πρόσφατους σεισμούς, παρετήρησε: «Η γενιά μας ζη σε μια επικίνδυνη περίοδο υψηλής σεισμικής δραστηριότητος, όπως δείχνουν οι στατιστικές. Πράγματι, στη διάρκεια μιας περιόδου 1.059 ετών (από τα 856 μέχρι το 1914) αξιόπιστες πηγές καταγράφουν μόνο 24 μεγάλους σεισμούς που προκάλεσαν 1.973.000 θανάτους. Ωστόσο, αν συγκρίνωμε αυτό τον αριθμό με τον εν μέρει πλήρη κατάλογο προσφάτων καταστροφών, διαπιστώνομε ότι 1.600.000 άτομα έχουν πεθάνει σε 63 μόνο χρόνια, ως αποτέλεσμα 43 σεισμών οι οποίοι έλαβαν χώρα από το 1915 μέχρι το 1978.»
Ασφαλώς, μια τέτοια αύξησις σεισμικής δραστηριότητος δεν εκπλήσσει εκείνους που είναι εξοικειωμένοι με τις Βιβλικές προφητείες. Ο Ιησούς Χριστός προφήτευσε ότι οι «σεισμοί κατά τόπους» θα ήσαν μεταξύ των γεγονότων στη διάρκεια της ‘γενεάς’ που χαρακτηρίζει ‘τη συντέλεια του αιώνος.’—Ματθ. 24:3, 7, 32-35.
Ερωτήσεις για το «Ολοκαύτωμα»
● Όταν εκατομμύρια Γερμανοί πρόσφατα είδαν το «Ολοκαύτωμα,» μια μυθιστορηματική τηλεοπτική αφήγησι για την εξόντωσι των Ιουδαίων από τον Χίτλερ, πολλοί συγκλονίσθηκαν. «Οι νέοι τρομοκρατήθηκαν όταν είδαν ότι πολλοί από τους μεγαλυτέρους τους σε ηλικία δεν είχαν διαμαρτυρηθή για τη σφαγή,» αναφέρει το περιοδικό «Νιούζγουηκ.» «‘Πώς και γιατί μπορούσε να συμβή ένα τέτοιο πράγμα;’ ρώτησε ένας τρομαγμένος νεαρός παρατηρητής. ‘Πού ήσαν οι εκκλησίες;’»
Ο Καναδός ιστορικός Τζ. Σ. Κόνγουεη υπέβαλε το ίδιο ερώτημα στο βιβλίο του «Ο Ναζιστικός Διωγμός των Εκκλησιών 1933-1945.» Ερώτησε: «Πώς μπόρεσαν τόσοι πολλοί αξιοσέβαστοι και υπεύθυνοι εκκλησιαζόμενοι να δίνουν την υποστήριξί τους, ακόμη και μόνο παθητικά, στη διαιώνισι τέτοιων εγκλημάτων όπως η γενοκτονία; Ποια φρενίτιδα είχε καταλάβει τόσα πολλά εκατομμύρια Γερμανών Χριστιανών, και Ευαγγελικών [Λουθηρανών] και Καθολικών, σ’ εκείνα τα λίγα σύντομα χρόνια της Ναζιστικής τυραννίας;» Ποιο είναι το συμπέρασμα του Κόνγουεη; «Η Εκκλησία ήταν απροετοίμαστη και πλήρως ακατάλληλη ν’ αντιμετωπίση την κατάστασι.»
Από την άλλη πλευρά, ανέφερε: «Σε αντίθεσι με τη συμμόρφωσι των μεγαλυτέρων εκκλησιών, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διετήρησαν τη δογματική τους εναντίωσι προς τον φανατισμό. . . . Η αντίστασις των Μαρτύρων συγκεντρωνόταν κυρίως εναντίον κάθε μορφής συνεργασίας με τους Ναζί.» Τι ήταν εκείνο που τους έδωσε τέτοια δύναμι ενώπιον της μηχανής του Χίτλερ; Ο ιστορικός Κόνγουεη απαντά: «Βασίζοντας την περίπτωσί τους στη Βιβλική εντολή, αρνήθηκαν να πάρουν όπλα . . . και έτσι ήλθαν όλοι μ’ αυτό τον τρόπο, στην πραγματικότητα, κάτω από την καταδίκη του θανάτου. Πολλοί μάλιστα πλήρωσαν το τίμημα αυτό· . . . μεγάλοι αριθμοί μεταφέρθησαν στο Νταχάου [στρατόπεδο συγκεντρώσεως].» Έτσι έγιναν θύματα αντί να γίνουν συνεργοί του Χίτλερ στο «Ολοκαύτωμα.»
Ορθόδοξη Μισαλλοδοξία
● Η Ελληνική εφημερίδα «Άθενς Νιους» αναφέρει ότι δύο Μάρτυρες του Ιεχωβά πρόσφατα φυλακίσθηκαν σε 10 και 18 χρόνια αντιστοίχως, «επειδή αρνήθηκαν να υπηρετήσουν στον στρατό.» Η εφημερίδα «Άθενς Νιους» χαρακτήρισε την τελευταία ποινή ως «τη χειρότερη καταδίκη στην πρόσφατη ιστορία του διωκομένου Χριστιανικού δόγματος εδώ,» και ανέφερε ότι απηγγέλλοντο τέτοιες ποινές «παρά το γεγονός ότι έχει τεθή ένα ανώτατο όριο 4 ετών στις φυλακίσεις για την παράβασι αυτή, όπως προσφάτως ψήφισε η Ελληνική κυβέρνησις, για να καθησυχάση διαμαρτυρίες από το Συμβούλιο της Ευρώπης, τα διάφορα Ευρωπαϊκά Κοινοβούλια και τη Διεθνή Αμνηστία.»
Πώς μπορεί να υπάρχη ακόμη μια τέτοια μισαλλοδοξία, παρά τη διεθνή πίεσι για ανθρωπιστική μεταχείρισι εκείνων που φυλακίζονται λόγω συνειδήσεως; Η εφημερίς «Ο Κόσμος,» ένα Ελληνικό Ορθόδοξο περιοδικό που εκδίδεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, δίνοντας την απάντησι, ανέφερε προσφάτως τα εξής: «ΑΘΗΝΑ—Η Ιεραρχία της Ορθόδοξου Εκκλησίας της Ελλάδος εξέδωσε ένα διάταγμα στο οποίο χαρακτήριζε το δόγμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά ως ‘αντιθρησκευτικό, αντιεθνικό και ανατρεπτικό.’ Η Ιεραρχία, επίσης, ζήτησε από τον Υπουργό Αμύνης, τον Ευάγγελο Αβέρωφ, να ακυρώση τον νόμο ο οποίος προνοεί για την εξαίρεσι των Μαρτύρων του Ιεχωβά από τον στρατό με βάσι το γεγονός ότι είναι αντιρρησίες συνειδήσεως.» Έχοντας υπ’ όψιν αυτά τα γεγονότα, αναρωτιέται κανείς αν η Ελλάδα θα διατηρήση τη θαυμάσια πρόοδό της προς τη θρησκευτική ανεκτικότητα ως μια από τις πιο ελεύθερες κοινωνίες της Ευρώπης, ή αν θα ενδώση στις πιέσεις θρησκευτικών φανατικών. Ο χρόνος θα δείξη.